| Piękna sceneria |
| 5 serpentyn |
| Szuter |
| #11 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Niemcy |
| #17 wzniesienia z największym przewyższeniem w regionie Niemcy |
| #87 najdłuższe wzniesienie w regionie Niemcy |
| #87 Średnio najbardziej strome wzniesienie w regionie Schwarzwald |
Baldenweger Hütte z Oberried to podjazd znajdujący się w regionie Schwarzwald. Ma długość 12.4 km i pokonuje 886 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 7.1%, co daje wynik trudności 819. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 1333 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 8 recenzje tego podjazdu i zamieścili 4 zdjęcia.
Nazwa drogi: Talstrasse
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Kontynuuj z Apple
Zarejestruj się za pomocą e-maila
UWAGA: ta wspinaczka nie powinna być nazywana Feldberg, ponieważ droga nie prowadzi na Feldberg, ale do schroniska Baldenweger (1330 m).
Podsumuję trasę (wykonaną 15.08.24), aby uniknąć nieporozumień i rozczarowań.
1. Z Oberried jedziemy Talstrasse (południowy wschód) przez 4 km: dobra, spokojna droga.
2. Przy domu nr 47 Talstrasse biegnie prosto i staje się węższa, a nawierzchnia jest znacznie gorsza (uwaga: nie skręcaj w prawo na Stollenbachstrasse: ta droga, która jest dobrej jakości, prowadzi do schroniska Stollenbach Hütte - 1080 m, które jest pięknym, bardzo stromym podjazdem, do 17％).
3. Kontynuuj przez 2 km wzdłuż Talstrasse.
4. Następnie droga staje się ścieżką rowerową (zakaz wjazdu samochodów), która wspina się przez las, z bardzo dobrą nawierzchnią, przez około 5 km, aż do około 1100 m. Podążaj za biało-zielonymi znakami wskazującymi ścieżkę rowerową.
5. Pod koniec wspinaczki ścieżka nie jest już asfaltowa, ale szutrowa przez około 1 km. Jest ona nadal przejezdna dla rowerów szosowych.
6. Po dotarciu do Rinkelsattel (1200 m n.p.m.) prawdziwa ścieżka rowerowa, ponownie asfaltowa, opada na wschód.
7. Trasa wskazana w profilu wspina się do schroniska Baldenweger Hütte, po prawej stronie, przez 1,2 km bardzo stromą podrzędną drogą.
8. Najwyższym punktem na trasie (1330 m n.p.m.) jest schronisko Baldenweger Hütte. Dalsza wędrówka nie jest już możliwa. Znajdujesz się teraz w dolinie, która wcale nie jest szczytem Feldberg i nie jest interesująca dla rowerzystów szosowych.
9. Dla tych, którzy mają rower szutrowy (lub górski), przy Rinkelsattel można podążać prosto szlakiem turystycznym oznaczonym "Feldberg Gipfel", aby wspiąć się na Feldberg. W rzeczywistości jest to jednak szlak turystyczny, a nie podjazd dla rowerzystów szosowych.
Podsumowując: jeśli jesteś rowerzystą szosowym i szukasz przede wszystkim przyjemnej, sportowej wspinaczki, nie daj się zwieść nazwie Feldberg! W okolicy jest wiele innych interesujących podjazdów.
Jeśli jednak masz dobry rower szutrowy lub górski, możesz kontynuować jazdę na szczyt Feldberg w trybie turystyki rowerowej.
ATTENTION : cette montée ne devrait pas s'appeler Feldberg, puisque la route ne monte pas jusqu'au Feldberg, mais à la Baldenweger Hütte (1330m).
Je résume l'itinéraire (fait le 15/08/24) pour qu'il n'y ait pas de confusion ni de déception.
1. Depuis Oberried, prendre la Talstrasse (sud-est) pendant 4km : bonne et belle route, calme.
2. A la maison n°47, la Talstrasse poursuit tout droit et devient plus étroite et le revêtement est nettement moins bon. (Attention : ne pas prendre à droite sur la Stollenbachstrasse : cette route, de bonne qualité monte à la Stollenbach Hütte - 1080m, qui est une belle montée très raide, jusqu'à 17％).
3. Poursuivre 2km sur la Talstrasse.
4. Ensuite, la route devient une piste cyclable (interdite aux automobiles) qui monte en forêt, avec un très bon revêtement, pendant environ 5km, jusque vers 1100m. Suivre les panonceaux blancs et verts indiquant la piste cyclable.
5. Vers la fin de la montée, la piste n'est plus goudronnée mais en gravier, pendant environ 1 km. C'est encore praticable pour un vélo de route.
6. Lorsque vous arrivez au Rinkelsattel (1200m), la vrai piste cyclable, à nouveau goudronnée, redescend à l'Est.
7. La route indiquée dans le profil monte à la Baldenweger Hütte, à droite, pendant 1,2km sur une petite route très raide.
8. Le point le plus haut de la route (1330m) est cette auberge. (Baldenweger Hütte). Il n'est plus possible de continuer. On se trouve dans une combe qui n'est pas du tout le sommet du Feldberg, et qui n'a aucun intérêt pour un cycliste de route.
9. Pour ceux qui ont un gravel (ou un VTT), au Rinkelsattel, il est possible de suivre, tout droit sur le sentier de randonnée indiqué "Feldberg Gipfel", pour monter au Feldberg. Mais il s'agit en fait d'un chemin de randonnée et non plus d'une montée pour cyclistes sur route.
En résumé : si vous êtes en vélo de route et que vous cherchez avant tout une belle montée sportive, ne vous laissez pas tromper par l'intitulé Feldberg ! Il y a beaucoup d'autres montées intéressantes dans le secteur.
Si par contre vous avez un bon gravel ou un VTT, vous pouvez poursuivre jusqu'au au sommet du Feldberg, en mode cyclotouriste.
Jeden z najpiękniejszych podjazdów w regionie. W dużej mierze bez samochodów. Bardzo stromy na ostatnim kilometrze (po zjechaniu z dobrze przejezdnej szutrowej ścieżki) w kierunku szczytu. Moim zdaniem "prawdziwa" wspinaczka zaczyna się dopiero po skręceniu w lewo z głównej drogi po 2-3 km.
Een van de mooiste beklimmingen in de streek. Grotendeels autovrij. Wordt erg steil in de laatste kilometer (nadat je afgeslagen bent van het goed berijdbare gravelpad) richting de top. De "echte" beklimming begint m.i. pas als je afslaat naar links van de grote baan na 2 à 3 km.
Piękna wspinaczka, którą niestety zrobiliśmy tylko jako zjazd po przyjeździe z Hinterzarten przez Rinkenstraße. Wcześniej byliśmy sceptycznie nastawieni do kawałka nieutwardzonej drogi, która będzie w pierwszej części zejścia ze szczytu, ale niech to absolutnie nie będzie powodem do pominięcia tej wspinaczki. W rzeczywistości jest to tylko asfaltowa droga z ponadprzeciętną liczbą luźnych kamyków, ale jest to dość łatwe do ominięcia. Nie zapomnij zatrzymać się w Cafe Steimle w Oberried po zejściu lub przed wspinaczką, najlepsze ciasto naszych wakacji!
Prachtige klim, die wij helaas alleen als afdaling hebben gedaan nadat we vanuit Hinterzarten via de Rinkenstraße omhoog waren gekomen. Vooraf waren we sceptisch over het stukje onverhard dat vanaf de top in het eerste deel van de afdaling zou liggen, maar laat dit absoluut geen reden zijn om deze klim over te slaan. Eigenlijk is het gewoon een asfaltweg met een bovengemiddeld aantal losliggende steentjes, maar hier is vrij simpel omheen te sturen. Vergeet vooral niet om na de afdaling of voor klim nog even langs te gaan bij Cafe Steimle in Oberried, de beste taart van onze vakantie!
Piękna wspinaczka. Start z Oberried nie jest oznakowany, ale należy kierować się znakami na Zastler.
Pierwsze kilometry to szeroka droga z bardzo przyjemnymi przewyższeniami. Nieco dalej szeroka droga zmienia się w wiejską. Tutaj nadal wspinasz się ostrożnie wzdłuż górskiego potoku. W lesie robi się naprawdę przyjemnie. Dużo chłodu, doskonały asfalt, zakręty i prawie zerowy ruch. Tutaj też zaczynają się trudne 2 kilometry. Kiedy to się skończy, droga nagle staje się szutrową ścieżką z dużą ilością żwiru. Jest to prawie wykonalne na rowerze szosowym. Na szczycie, gdy wydaje się, że jest się z powrotem na asfalcie, skręca się w prawo, by wspiąć się na ostatni odcinek (utwardzony). Prawdziwa ściana niewidoczna na profilu: 700 metrów przy średniej 14,4％, z maksimum powyżej 20％. Naprawdę trudny odcinek! Wada tej ostatniej sekcji: jesteś na szczycie, kiedy nie możesz iść dalej, droga kończy się przy dwóch restauracjach / hostelach.
Zaleta: roztaczają się stąd wspaniałe widoki na Wogezy i Alpy.
Absolutnie warto!
Prachtige beklimming. Vanuit Oberried is de start niet aangegeven, maar volg de borden naar Zastler.
De eerste kilometers zijn op een brede weg met zeer aangename percentages. Even verder veranderd de brede weg in een landweggetje. Hier klim je nog steeds gemoedelijk langs een bergbeekje. In het bos wordt het echt genieten. Veel verkoeling, perfect asfalt, haarspeldbochten en nauwelijks verkeer. Hier begint ook een lastige 2 kilometer. Wanneer dit achter de rug is, wordt de weg plotseling een gravelpad met veel grind. Dit is nog net te doen op de racefiets. Wanneer je terug op het asfalt denkt boven te zijn, sla je rechtsaf om het laatste deel (verhard) te beklimmen. Een ware muur die niet goed in het profiel zichtbaar is: 700 meter aan 14,4％ gemiddeld, met een max boven de 20％. Echt een heel zwaar stuk! Het nadeel aan dit laatste deel: je bent boven als je niet verder kan, de weg loopt dood op twee restaurants/herbergen.
Het voordeel: hier krijg je geweldige uitzichten voorgeschoteld, tot aan de Vogezen en de Alpen.
Absoluut de moeite waard!
Niezły podjazd, ale ostatnie 500 m do Rinken jest mocno nieutwardzone/szutrowe. Z pewnością zjazd po nim byłby niebezpieczny dla rowerów szosowych.
Leuke klim, maar de laatste 500m tot aan Rinken is zwaar onverhard/gravel. Zeker mocht je hierlangs afdalen zou wel gevaarlijk zijn met racefiets.
Znacząco najspokojniejsza strona do wspinaczki na Feldberg (powód patrz dalej w opowiadaniu ;-) ). W okolicach 4-6 kilometra nie ma się już tego optycznego uczucia wspinania, ale po prostu jedzie się 6％, więc to nie jest wina nóg. W dalszej części wspinaczki droga przechodzi w ścieżkę rowerową, która meandruje aż do lasu. Co więcej, robi się coraz bardziej stromo, więc oszczędzaj energię na koniec.
Przy okazji, wspinaczka w tym miejscu nie jest nazywana "prawdziwym szczytem" Feldberga, ale końcem asfaltowego odcinka. Chcąc dostać się na szczyt, trzeba przejść około 2-3 kilometrów naturalną ścieżką drewniano-żwirową (która też ciągle idzie w górę), ścieżka ta nie jest technicznie przystosowana do rowerów rowerowych, ale my dotarliśmy na szczyt bez przebicia, jakieś potknięcia nie są wykluczone. A potem zjeżdżałbym przez jedną z dobrze wybrukowanych stron....
Beduidend de rustigste kant om de Feldberg op te klimmen (de reden zie verder in het verhaal ;-) ). Rond kilometer 4-6 heb je niet het optische gevoel dat je klimt maar gaat het gewoon met 6％, ligt dus niet aan je benen. Verderop in de klim wordt de weg een fietspad die door de bossen heel slingert. Verder wordt hij steeds steiler dus spaar je energie voor het einde.
Overigens wordt de klim hier niet de "echte top" van de Feldberg aangeduidt maar het einde van het geasfalteerde gedeelte. Als je naar de top wilt moet je een kilometer of 2-3 door een natuurhout/kiezelpad (die ook nog steeds omhoog gaat), dit pad is technisch gezien niet geschikt voor wielrenfietsen, maar wij zijn zonder lek bovengekomen, wat stoempwerk is niet uitgesloten. En ik zou daarna afdalen via 1 van de wel volledig geasfalteerde kanten...
Czy to prawda, że nadal jest 1 km nieutwardzonego (dobrego szutru), ostatniego odcinka do Rinkensattel (więc nie tej leśnej ścieżki na szczyt Feldberg, ale między km 10 i 11). Czy może ten odcinek został już wyasfaltowany?
Klopt het dat er nog 1 kilometer onverhard (goed gravel) is, laatste stuk tot aan Rinkensattel (dus niet dat bospad naar top Feldberg, maar tussen km 10 en 11). Of is dat inmiddels ook geasfalteerd?
Tak to prawda JoStof.
Ostatnie 5-6 km jest wolne od samochodów. Szutrem aż do asfaltowego szczytu da się zrobić. Ostatnie 800m średnio ponad 14％ ze szczytami do 18％. Bardzo wymagająca wspinaczka.
Ja dat klopt JoStof.
Laatste 5-6km zijn autovrij. Gravel tot de asfalttop goed te doen. Laatste 800m gemiddeld ruim 14％ met uitschieters tot 18％. Zeer uitdagende klim.
| 7 km/h | 01:46:24 |
| 11 km/h | 01:07:43 |
| 15 km/h | 00:49:39 |
| 19 km/h | 00:39:12 |
