Oude Huls vanuit Simpelveld

Het was alweer 4 jaar geleden dat ik hier omhoog ben geklommen,dus was het weer de hoogste tijd. Wat blijft het toch een juweel van een klim. Vanuit het drukke Simpelveld met overal zijstraatjes en rotondes sla je een straatje in en ineens is alle herrie verdwenen. Het enige wat je op een gegeven moment nog hoort is je eigen zware ademhaling, want hoe mooi ie ook is,het blijft een killer. Eerst langs een paar huizen,overgaand in een holle weg en eindigend in open vlakte. Ik kreeg de gedachte op 2/3 van de klim dat het wel makkelijk ging dit keer en zag ook al het einde in zicht komen. Dat laatste stukkie was loeizwaar + de laatste meters van de Hulsberg(als je rechtsaf slaat)zorgde ervoor dat ik toch weer met me tong op me voorwiel bovenkwam.

Deze klim is voor mij jeugdsentiment. Regelmatig beklommen tijdens vakanties in Simpelveld. Heerlijk afgezien.

Prachtige, rustige klim, en echt erg pittig. De percentages blijven lange tijd boven de 10％ en dat voel je wel. Absoluut een aanrader om deze eens te doen.

De vorige keer blijkbaar de foto's vergeten dus bij deze een aantal verse. Het blijft een lekker zware klim met bovenin zeer fraaie uitzichten.

Ondanks de zwaarte een zeer rustige klim. Eénrichtingsverkeer en een relatief brede weg dus geen belemmering van auto's - als die überhaupt voorbij komen -. Klim begint rustig in een mooie holle weg maar wordt al snel zwaarder. Bij het huis op rechts neemt de klim even af qua helling maar meteen daarna begint het zwaarste gedeelte. Op de T-splitsing moet je nog rechtsaf om de gifbeker compleet leeg te drinken want het wordt even nog niet lichter.

Om even te recupereren kan je evt. een rondje draaien op de parkeerplaats bij het uitzichtspunt (en meteen te genieten van het prachtige uitzicht. Ook vanaf het eindpunt is het uitzicht fraai.

Op Google Streetview zie je overigens een scholier op een loodzware Batavus Mambo met Nexus-7 naar boven fietsen, dat relativeert deze toch best zware klim wel weer een beetje ;-)

Ik had deze klim verkeerd ingeschat (ik dacht dat ie maar 40 klimpunten was). Hij was goed pijnlijk. Vrij steil en lang (je ziet het einde niet). En echt heel rustig. Hier en daar iemand aan de wandel, dat was het wel. Je kunt hier net zo hard stuk gaan als op veel van de bekendere beklimmingen in deze streek. Maar dan zonder veel verkeer en andere fietsers.

Doordat het een eenrichtingsweg is komen er geen auto's tegemoet. Van Simpelveld is dit de zwaarste klim. De hoofdweg is ook zwaar, maar een drukke weg, waardoor ik deze meer aanraad. Helemaal aan het westen door de wijk naar boven is ook aan te raden naar boven, maar niet naar beneden door de vele bochten.
Tip: Rij door naar Huls, dan nog voor de rotonde de Loevemicherweg in en dan naar Trintelen (Via Weegerweg en Hamerstraat voor een extra daling en korte klim. Dan als je in Trintelen bent de Eyserweg naar beneden en in Eys weer Eyserbosweg weer naar boven.

Een stevige klim naar boven, met pittige stukjes. De route is vrij rustig qua auto's. Vreemd dat dit niet in de AGR zit.

Een heerlijke klim die zelfs een beetje loopt ondanks de percentages. Hij begint heel vriendelijk en voor je het doorhebt zit je al halverwege, maar dan begint het pas echt. Maar ook dan goed verzet kiezen en je komt boven. Het verraderlijke is zit in het vervolg. Als je denkt dat je er bent en rechtsaf slaat krijg je nog ff het restantje (en soms ook de nekslag) van de Hulsberg.

Pittige klim zonder echt heel steile stukken, maar klimt behoorlijk door zonder vlakkere stukken. Je klimt eerst tussen huizen, dan wat begroeiing en dan met beperktuitzicht naar rechts tot je op de hoofdweg van Simpelveld naar Huls komt (Sint Remigius straat). Hier sla je rechts af voor de laatste loodjes naar Huls. Het steilste stuk is tegen het einde, vlak voor en na de splitsing. Weinig uitzicht behalve als je boven bij de Sint Remigius straat links kijkt voor je rechtsaf slaat voor het laatste stukje.

Megazwaar. Ik wist dat het vrij steil zou zijn, maar had het exacte profiel niet meer scherp voor de geest... Elke keer hoop je dat het af gaat vlakken maar dat gebeurt gewoon niet. Rustig beginnen is het devies.

De klim is niet de mooiste, ook niet de lelijkste. Wel vind ik de klim behoorlijk heavy. De klim gaat steeds een stukje steiler terwijl je dat niet echt aan ziet komen. Als je denkt dat je er bent en rechtsaf slaat richting Huls volgen er nog een paar honderd meter 'toetje'. Ik vind dit een van de zwaardere beklimmingen in de regio.

Gisteren de klim gedaan, weg lag er niet geweldig bij met behoorlijk wat steenslag. Fietsers wordt verzocht af te stappen. Wat Niels zegt: de weg blijft onverwacht lang steil. Daarmee doet de Huls me denken aan de Doodeman. Al is de Doodeman met pieken tot 14-15 procent gemeen steil, de Huls komt niet boven de 11. Maar voor Limburgse begrippen niet misselijk.

Een echt stevige klim naar boven dit. Net als je denkt dat je het naar boven gaat redden met een degelijk tempo als je tussen die bomen uit komt, begint het toch nog pittiger te worden. Voordeel is wel dat je wel dat de percentages geleidelijk oplopen, dat maakt het voor vele toch altijd wel een stukje "fijner" om omhoog te fietsen.

lekker pittige klim met weinigg/geen verkeer en super uitzicht als je boven bent

Een van 's Limburgs zwaarste beklimmingen.
Rechttoe rechtaan, je ziet van verre wat je te wachten staat en dat is niet misselijk.

Pittige, maar saaie klim. Weg stijgt regelmatig, vrijwel geen knik in de weg. Wel mooi is om boven linksaf te draaien, de bochtige Sint Remigiusstraat omlaag!