| Verborgen juweeltje |
| 4 haarspeldbochten |
| #2 gemiddeld steilste beklimming van Apennijnen |
Muro di Camprugnani is een beklimming in de regio Toscane. Hij is 0.6 kilometer lang en overbrugt 109 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 18.3%. Daarmee scoort deze klim 211 klimpunten. De top van de beklimming ligt op 359 meter hoogte. Gebruikers van climbfinder deelden 1 ervaring over deze beklimming en hebben 2 foto's geüpload.
Straatnamen: Via di Camprugnani & Via della Chiesa di Uzzo
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Doorgaan met Google
Doorgaan met Facebook
Aanmelden met e-mail
Ik wil graag wat advies geven aan diegenen die, net als ik, graag alternatieve manieren zoeken om zichzelf pijn te doen, zoals het trotseren van deze muur op een racefiets.
Het eerste stuk is het zwaarst, zoals je kunt zien aan de hoogtemeting; het asfalt is erg slecht en zit vol kuilen, en in het midden en aan de zijkanten van de weg ligt net genoeg grind om het achterwiel te laten slippen. De echte uitdaging is om het contact met de grond niet te verliezen, wat moeilijk is gezien de helling en de schokkerige beweging.
Op ongeveer een derde van het harde gedeelte is er een weg aan de linkerkant: dit is een goede plek om te stoppen en opnieuw te beginnen als je het niet in één keer haalt, ook gezien het feit dat de absoluut slechtste sectie de sectie direct na deze kruising is. Hetzelfde geldt voor de eerste haarspeldbocht.
Zodra de tweede haarspeldbocht is bereikt, is het ergste voorbij; de klim gaat door rond 20％ maar het terrein verbetert en het is gemakkelijker om te trappen.
Ik raad de afdaling sterk af, om alle hierboven genoemde redenen. Eenmaal boven is het het beste om linksaf te slaan en verder omhoog te gaan naar La Cugna en dan de Porrettana af te dalen; een andere optie is, rechtsaf slaand, naar beneden te gaan richting Villa di Sotto en terug te keren naar de Via di Valdibrana (de weg is smal en glooiend, maar niet extreem, en het asfalt is binnen de norm).
Deze klim heeft niets leuks te bieden, behalve de uitdaging zelf, dus ik raad het alleen aan voor diegenen die op zoek zijn naar dit soort dingen.
Mi sento di dare qualche consiglio per quelli che come me amano andare alla ricerca di modi alternativi per farsi del male, come ad esempio affrontare questo muro in bici da strada.
Il primo tratto è quello più duro, come si vede dall'altimetria; l'asfalto è pessimo e pieno di buche, in mezzo e ai lati della strada, inoltre, c'è quel poco di ghiaia che basta a far slittare la ruota posteriore. La vera sfida è non perdere contatto con il terreno, il che è arduo vista la pendenza e il procedere a sobbalzi.
A circa un terzo del tratto duro c'è una strada sulla sinistra: è un buon punto per fermarsi e per ripartire se non ci si fa a fare tutto d'un fiato, considerando anche che la sezione peggiore in assoluto è quella subito dopo questo incrocio. Lo stesso vale per il primo tornante.
Una volta raggiunto il secondo tornante il peggio è passato; la salita prosegue intorno al 20％ ma il fondo migliora ed è più facile pedalare.
Sconsiglio fortemente la discesa, per tutti i motivi sopra elencati. Una volta in cima la cosa migliore è svoltare a sinistra e continuare a salire fino a La Cugna per poi scendere la Porrettana; un'altra opzione è, svoltando a destra, scendere verso Villa di Sotto e tornare in via di Valdibrana (la strada è stretta e pendente ma non estrema, e l'asfalto è nella norma).
Questa salita non ha niente di bello da offrire, se non la sfida in sé, la consiglio quindi soltanto a chi cerca questo genere di cose.
| 7 km/u | 00:05:07 |
| 11 km/u | 00:03:15 |
| 15 km/u | 00:02:23 |
| 19 km/u | 00:01:53 |
