| Beroemde beklimming |
| Mooi landschap |
| 11 haarspeldbochten |
| #40 zwaarste beklimming van Frankrijk |
| #57 meeste hoogtemeters van Auvergne-Rhône-Alpes |
| #44 langste beklimming van Jura |
| #58 gemiddeld steilste beklimming van Jura |
Boem! Een van de moeilijkste beklimmingen in de Franse Alpen, op de grens met de Jura.10 kilometer klimmen waarvan het merendeel rond de 10 % ligt. En denk je wat respijt te hebben in de bochten vergeet het dan maar. Deze klim is er een om voor te vechten. De klim is gelijkmatig lang en steil. Je fietst tussen de bomen en af en toe zie je het meer van Lac du Bourget en als je goed kijkt zie je ook af en toe de Mont Blanc vanaf de weg. Eenmaal op de top heb je een verbluffend uitzicht. Een reden te meer om deze col te klimmen. Voor veel wielrenners is deze beklimming er eentje van eens en nooit weer. Maar dat ligt er natuurlijk maar net aan. Want als jij van het keiharde knalwerk houdt dat is dit er echt eentje om te doen. Een klim voor rasklimmers. Hou jij van deze klim probeer dan ook de Col du Granon nabij Briançon eens of de Mont Colombis bij Gap.
Let op in de afdaling met deze steilte pak je heel veel snelheid en ondanks dat er niet bar veel bochten in de weg zitten is de afdaling zeer onoverzichtelijk. Dus wees gewaarschuwd.
Straatnaam: D42
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Doorgaan met Google
Doorgaan met Facebook
Aanmelden met e-mail
Stel je voor dat je bergopwaarts trapt zonder uitstel in zicht. Ja, dat'is de realiteit van deze klim. Het stijgingspercentage is constant steil (10％+), zodat je benen van de voet tot de top volledig worden getraind. Het is een test van uithoudingsvermogen en mentale kracht, waarbij elke pedaalslag telt. Maar hey, niets dat het waard is om te bereiken komt gemakkelijk, toch?
Imagine pedaling uphill with no respite in sight. Yes, that's the reality of this climb. The gradient is consistently steep (10％+), ensuring that your legs get a full workout from the base to the summit. It's a test of endurance and mental strength, where every pedal stroke counts. But hey, nothing worth achieving comes easy, right?
Het is de moeilijkste pas die ik tot nu toe heb gedaan, zowel op papier, gezien de statistieken, als op de grond, waar de helling constant maar steil is en er onderweg geen onderbreking of afleiding is.
Uiteindelijk was het meer een mentale dan een fysieke test voor mij, een beginner.
De beloning op de top was een prachtig uitzicht over het meer en een goede limonade aan de bar daar.
Een zeer goede herinnering en een ervaring om te herhalen, denk ik.
C'est le col le plus difficile que j'ai pu faire jusqu'à présent, tant sur le papier, au vue de ses statistiques que sur le terrain où effectivement la pente est constante mais raide et sans aucun répit tout le long, aucune distraction non plus, en effet on ne voit qu'à quelques rares occasions le paysage en contrebas.
Au final c'était pour moi, débutant, plus une épreuve mentale que physique.
La récompense au sommet par une vue sur le lac magnifique et une bonne limonade au bar qui s'y trouve.
Un très bon souvenir donc et une expérience à reconduire, je pense.
Ik heb de Mont du Chat nu twee keer beklommen vanaf de kant van het meer - in 2019 met een middelmatige vorm en een paar kleine maar noodzakelijke pauzes en in 2023 met een goede vorm, meer plezier en een veel betere tijd. Het is zeker geen beginnersklim en de gearing moet goed zijn, maar dan is het makkelijk te bedwingen. Het stijgingspercentage neemt echter bijna nooit af en is bijna constant rond de 10％. Je moet dus snel je ritme vinden en vasthouden...
Het uitzicht op de top en de rustige, beboste weg omhoog zijn de inspanning meer dan waard.
Ich hab den Mont du Chat inzwischen zweimal von der Seeseite erklommen - 2019 mit mittelmäßiger Form und einigen kleinen, aber nötigen Pausen und 2023 mit guter Form, mehr Spaß und viel besserer Zeit. Es ist sicher kein Anfängeranstieg und auch die Übersetzung sollte passen, dann lässt er sich aber gut bezwingen. Allerdings lässt die Steigung praktisch keinen Moment nach und hat fast durchgehend konstante rund 10％ . Man sollte daher seinen Rhythmus schnell finden und halten…
Der Ausblick oben und die verkehrsarme, bewaldete Straße bergauf sind die Anstrengung allemal wert.
Ik geef 4 sterren omdat de Mont du Chat op zich al een uitdaging is, en voor het uitzicht op de top.
De klim zelf is gewoon verschrikkelijk: minimaal 10％ overal geen adempauze, geen uitzicht, grote rechte lijnen. Je zet je hersens neer en drukt op de pedalen!
Ik doe het elk jaar omdat ik niet ver weg woon, en elk jaar is het dezelfde klus :)
Naar mijn mening is het net zo zwaar, zo niet zwaarder, dan de nabijgelegen Grand Colombier.
Je mets 4 étoiles parce qu'en lui-même le mont du Chat est un défi, et pour la vue en haut.
La montée en elle-même est juste horrible: minimum 10％ partout aucun répit, aucune vue, des grandes lignes droites. On pose son cerveau et on appuie sur les pédales!
Je le fais tous les ans parce que je n'habite pas loin, et tous les ans c'est le même chantier :)
A mon sens aussi dur, voire plus dur, que le Grand Colombier tout proche
Voordeel en nadeel klim. Voordeel: stijgt lekker gelijkmatig. Nadeel: de hellingspercentages kloppen 😅. Wegdek is prima. Op enkele plaatsen flinke rotsblokken op de weg gevallen: oppassen met afdalen dus. Daalde zelfde kant op als geklommen dus kon daar rekening mee houden. Weg smal maar niet druk. Leuke klim 😁
Geweldige pas.
Zoals anderen al zeiden, wees niet onder de indruk van het profiel van de klim. Het is de hele weg omhoog zwaar, maar het asfalt is goed en het percentage is constant, wat de pas toegankelijker maakt als je je tempo aanpast dan sommige van de grotere passen waar de helling sterker verandert.
De laatste paar kilometer lijken eindeloos omdat je in het bos bent en geen herkenningspunten hebt (de markeringen zijn verwijderd voor de winter).
De afdaling is vrij veeleisend: veel kleine blinde bochten, zeer smalle wegen (nauwelijks ruimte voor 2 auto's) en een hoog percentage betekenen dat de remmen zeer veel gevraagd worden en dat je voortdurend je aandacht erbij moet houden. Verder zijn de enfilades zeer aangenaam zolang je voorzichtig blijft.
Super col.
Comme d'autres l'ont dit il ne faut pas se laisser impressionner par le profil de l'ascension. C'est dur tout du long mais le bitume est bon est le pourcentage constant ce qui rend le col plus accessible en adaptant son allure que certains grand cols où les variations de pente sont plus brutales.
Les derniers kilomètres paraissent interminables car étant dans la forêt on a aucun repère (les bornes sont enlevées pour l'hiver).
La descente est assez exigeante : beaucoup de petits virages aveugles, routes très étroites (à peine la place pour 2 voitures) et fort pourcentage font que les freins sont très sollicités et qu'il faut maintenir son attention en permanence. Autrement les enfilades sont très agréables tant que l'on reste prudent.
Mont du Chat was al een paar maanden in mijn gedachten. Ik had gelezen dat het een moeilijke maar vrij korte klim was.
Nou, het is maar goed dat het niet langer is, want ja, het klimt hard en het klimt de hele tijd. Er is nooit het minste respijt.
De weg is erg mooi, maar omzoomd met bomen die het zicht op het landschap belemmeren. Soms kun je een beetje van een meer zien. Op de top wacht u de beloning van het prachtige uitzicht.
Daarboven in een tent slapen en wakker worden onder de wolken is heel wat.
Wees voorzichtig op de weg naar beneden. Er zijn veel kleine onregelmatigheden die een probleem kunnen zijn.
De haarspelden zijn echte haarspelden!
De Mont du Chat, een must! Ik hield van klimmen en slapen daarboven. Maak je geen zorgen, ik heb de stift teruggeplaatst...
Le Mont du Chat me faisait de l’œil depuis quelques mois. J’avais lu des commentaires la décrivant comme une ascension difficile mais assez courte.
Et bien, tant mieux qu’elle ne soit pas plus longue parce que oui, ça grimpe fort et ça grimpe surtout en permanence. Jamais le moindre répit.
La route est très chouette mais bordée d’arbres qui empêchent de voir le paysage. On aperçoit parfois un petit bout de lac. La récompense de la splendide vue vous attend tout en haut.
Dormir là haut sous la tente et se réveiller sous les nuages, c’est quelque chose.
Gaffe à la descente. Beaucoup de petites irrégularités qui peuvent mettre en défaut.
Les épingles sont de vraies épingles !
Le Mont du Chat, un incontournable ! J'ai adoré grimper et dormir là haut. Pas d'inquiétude, j'ai remis la borne en place...
Mont du Chat was al een paar maanden in mijn gedachten. Ik had gelezen dat het een moeilijke maar vrij korte klim was.
Nou, het is maar goed dat het niet langer is, want ja, het klimt hard en het klimt de hele tijd. Er is nooit het minste respijt. En het is onregelmatig.
De weg is erg mooi, maar omzoomd met bomen waardoor je het landschap niet kunt zien. De beloning wacht op u aan de top.
Daarboven slapen en wakker worden onder de wolken is nogal wat.
De Mont du Chat, een must-see!
Le Mont du Chat me faisait de l’œil depuis quelques mois. J’avais lu des commentaires la décrivant comme une ascension difficile mais assez courte.
Et bien, tant mieux qu’elle ne soit pas plus longue parce que oui, ça grimpe fort et ça grimpe surtout en permanence. Jamais le moindre répit.
La route est très chouette mais bordée d’arbres qui empêchent de voir le paysage. On aperçoit parfois un petit bout de lac. La récompense de la splendide vue vous attend tout en haut.
Dormir là haut sous la tente et se réveiller sous les nuages, c’est quelque chose.
Gaffe à la descente. Beaucoup de petites irrégularités qui peuvent mettre en défaut.
Les épingles sont des épingles !
Le Mont du Chat, un incontournable !
Ik heb in 1999 zes maanden in Aix-les-Bains gewoond (niet dat ik er jonger op geworden ben). In die tijd maakte ik van de gelegenheid gebruik om wat plaatselijk klimwerk te doen, waaronder deze kant van de Mont du Chat. Ik kan alleen maar beamen wat al vaker is gezegd: het is een steile klim, maar zeer gestaag, in een tamelijk dicht bos en over een smalle weg. De afdaling van dezelfde helling had meer impact op mij dan de beklimming: je komt heel snel op snelheid, wat het gevaarlijk kan maken als je je laat meeslepen. Bovendien was de weg zo smal dat er weinig manoeuvreerruimte overbleef...
J'ai vécu à Aix-les-Bains pendant six mois en 1999 (ce qui ne me rajeunit pas). À l'époque j'en avais profité pour faire quelques ascensions locales, dont ce versant du Mont du Chat. Je ne peux que confirmer ce qui a déjà été dit et redit : ça monte raide, mais très régulièrement, dans une forêt assez dense et sur une route étroite. La descente du même versant m'avait plus marqué que sa montée : on y prenait très vite de la vitesse, ce qui pouvait la rendre dangereuse si on se laissait griser. De plus, l'étroitesse de la route ne laisse que peu de marge de manœuvre…
Alles over deze klim kan ik bevestigen. Zeer regelmatig met dus constant hoge percentages. Vrijwel geen verkeer, maar behalve enkele uitkijkpunten fiets je veelal door het bos. Ik had de pech al vroeg in de klim getrakteerd te worden op een heus onweer met hagel en bliksem, waardoor het toch een lijdensweg werd. Onvergetelijk!
De andere ervaringen op de site kloppen, zeer constante klim waar je mooi een fietstempo kan vasthouden. Weinig verkeer en redelijk goed asfalt (geen gaten of lappen, maar ook niet strak egaal). Door de lengte is het stiekem toch wel een killer.
Pas bovenop de klim heb je een goed uitzicht op het meer. Tevens is er een ravitaillerings mogelijkheid.
Beklommen september 2019 - in dezelfde lus met de Grand Colombier.
Het zicht vanaf het meer op de flank waar je tegenop moet is indrukwekkend. Rijst als een muur omhoog, en je weet dat daar ergens slingerend een baantje naar de top gaat.
Door het constante percentage en de bochten die de klim wat breken vond ik hem eigenlijk best aangenaam. Als je in een ritme komt is het ruwweg een uur afzien.
Als je de commentaren over de moeilijkheidsgraad van deze pas op andere blogs leest, maakt iedereen elkaar bang en daardoor zijn veel fietsers bang voor deze klim, die naar verluidt een van de moeilijkste van Frankrijk is.
Als u gewoon bent mijn profiel door te bladeren, zult u gemerkt hebben dat ik nogal wat passen heb gedaan, de Mont du Chat was gepland en werd vervolgens jaar na jaar uitgesteld, hetzij vanwege het weer (het goede excuus) of vanwege een gebrek aan conditie.
Maar deze zaterdag, 6 september 2014, niets! De zon is er, de temperatuur is ideaal voor de berg, de vorm. Het's prima en wat's meer restaurant aan de top, deze keer geen manier om te ontsnappen.
Hier ben ik dan, op weg naar mijn geplande vertrekpunt aan de rand van het Lac du Bourget bij Aix les Bains.
Ik startte mijn fiets om ongeveer 9:30 op de mooie groene weg die langs het meer loopt (het voelt echt veilig) en het stelt me in staat om een beetje op te warmen voordat ik aan de voet van de Mont du Chat aankom.
De eerste drie kilometer van de klim naar Petit-Caton verlopen vlot, een haarspeldbocht naar links luidt het begin in van de steile hellingen die tot aan de top met verrassende regelmaat zullen aanhouden.
Je moet vanaf het begin het juiste tempo vinden en dat 12 km volhouden, het is zwaar maar niet zo zwaar als het profiel doet vermoeden (er zijn vermoeiender passen met minder agressieve profielen), ik vond alleen het lange rechte stuk van bijna 3 km voor de laatste bocht moreel moeilijk, het moet gezegd worden dat het nogal eentonig is's.
De weg is goed maar smal gedurende de eerste 8 km, daarna wordt hij korrelig en de conditie is gemiddeld, de begroeiing begeleidt u naar de top maar enkele gaten laten u toe het Lac du Bourget te zien, op de top is het een must en het restaurant des aigles laat u toe te eten.
De Mont du Chat is zeker een pas met een zwaar profiel maar met een verrassend regelmatig stijgingspercentage, zodra je de Petit-Caton passeert weet je of je in het juiste ritme zit en de juiste versnellingen hebt, anders'is het pijnlijk.
Een goede rit en wees voorzichtig.
A lire les commentaires sur la difficulté de ce col sur d'autres blogs, tout le monde fait peur à tout le monde et du coup beaucoup de cyclistes ont peur de cette ascension soi-disant réputée comme l'une des plus difficiles de France.
Si vous avez l'habitude de parcourir mon profil vous-vous êtes rendu compte que j'ai pas mal de cols à mon actif, le Mont du Chat était prévu puis repoussé d'année en année soit à cause de la météo ( la bonne excuse ) soit par manque de forme.
Mais ce samedi 6 septembre 2014, rien ! le soleil est là, la température idéale pour la montagne, la forme. Ça va et en plus restaurant au sommet, cette fois pas moyen d'y échapper.
Me voilà rendu en voiture à mon point de départ prévu au bord du lac du Bourget coté d'Aix les Bains.
Départ vélo vers 9h30 par la magnifique voie verte qui longe le lac ( on se sent vraiment en sécurité ) et ça permet un minimum d'échauffement avant d'arriver au pied du Mont-du Chat : .
Les 3 premiers kilomètres d'ascension jusqu'au Petit-Caton se passent sans encombre, une épingle à gauche annonce l'amorce des forts pourcentages qui vont durer jusqu'au sommet dans une régularité surprenante.
Il vous faut trouver le bon tempo dés le début et le garder pendant 12kms, c'est du costaud mais pas aussi dur que la vue du profil le laisse penser ( on trouve des cols plus usants avec des profils moins agressifs ), j'ai juste trouvé moralement difficile la longue ligne droite de presque 3kms avant le dernier lacet, il faut dire que c'est assez monotone.
La route est bonne mais étroite les 8 premiers kilomètres ensuite elle devient plus granuleuse et l'état est moyen, la végétation vous accompagne jusqu'au sommet mais quelques trouées permettent d'apercevoir le lac du Bourget, au sommet c'est le must et le restaurant des aigles permet de se restaurer.
Le Mont du Chat est certes un col au profil ardu mais avec une pente d'une régularité surprenante, dès le passage du Petit-Caton vous savez si vous êtes dans le rythme et disposez des braquets adéquates, sinon galère.
Bonne route et soyez prudents
Gisteren Mont du Chat opgereden van af Bourget. Was al aardig opgewarmd doordat ik de Col du Epiné had meegenomen in de aanloop. Desondanks vond ik Mont du Chat lood en loodzwaar. Een constant stijgingspercentage van rond de 10% is gewoon niet prettig, zeker niet met een temperatuur van 31 graden. De laatste 6 km veel moeten zigzaggen, wat gelukkig geen probleem is doordat er bijn geen verkeer langskomt. Uiteindelijk zonder stoppen boven gekomen. In het restaurantje nog €14,50 afgerekend voor 2 blikjes cola, een anderhalve literfles water en een Snickers. De afdaling gaat bijzonder snel, veel te snel met dit stijgingspercentage. Na 300 hoogtemeters dalen raakten mijn remmen oververhit hetgeen resulteerde in een klapband en gescheurde carbonvelg. Gelukkig kon ik mijn fiets onder controle houden en ben ik niet gevallen. Maar, pas dus op met Carbon wielen! Zeker als je, zoals ik, geen held in de afdaling bent. Hier was het dus einde verhaal voor mijn tocht. Enfin, wel boven gekomen en een (dure) les geleerd; voortaan met aluminium klimvelgjes de bergen in...
Dit is een klim waarbij je gewoon veel vermogen moet blijven trappen.
Gedaan vanaf de meer kant en het blijft gewoon constant steil.
Dit is ook een klim waarbij het begin een stuk makkelijker is als het einde, dus bewaar nog wat energie in de tank.
Ik ben afgedaald richting het meer van Aiguebelette welke trouwens prachtig is om te zien. Om daarna via de Col du Epine weer terug richting Chambery te fietsen. Mooi rondje
Een echte klimmersklim. Deze fiets je niet omdat je een mooie klim met adembenemende uitzichten wilt, deze fiets je omdat je een uur wilt afzien. Ik reed m gisteren op een gure zomerdag. Dan is het goed opwarmen in het restaurantje op de top met een warme lunch naast het haardvuur.
Overigens is het hele gebied ten westen en noorden van de Mont du Chat fantastich om te fietsen. Vanuit Chanaz is een heel mooi rondje te doen. Met de klimmetjes naar Saint Pierre de Curtille en Ontex (ook niet misselijk met stukken boven de 10%) en eindigend langs de Rhone met de afdaling naar Lucey vanaf de Chat (via St Jean de Chevelu en Billieme)
Vandaag van 2 kanten opgefietst. Vanuit Le Bourget du Lac is het een constante klim met 12 a 10%. Best stevige kost dus. Uitzicht boven is zeker de moeite met zicht tot de Mont Blanc. Afdalen aan die kant is goed te doen, asfalt is opgeknapt. Wel oppassen dat je niet als Porte een bochtje mist, want het is vrij smal. Gelukkig ook weinig verkeer: alleen toeristen, geen doorgaand verkeerd.
Andere kant is ook gemiddeld 10%, maar meer afwisseling en daarmee ook stevig steile stukjes. Die kant is wel korter. Afdalen aan die kant is ook goed opletten, maar zeker wel te doen.
Op 13 juli heb ik de Mont du Chat beklommen. Leuk dat je af en toe het meer kan zien. Je ziet zo goed hoe snel je stijgt. De klim is pittig maar doordat het een gelijkmatige klim is, kan je prima een lekker tempo aanhouden. De klim kent weinig haarspeldbochten en is eigenlijk ook wel een beetje saai. Boven is, buiten het mooie uitzicht, niet veel. Er is mogelijkheid om iets te drinken bij een klein "restaurant".
Wij zijn afgedaald naar Saint Jean de Chevelu. De afdaling is onoverzichtelijk, je maakt veel snelheid en het wegdek is ook niet al te best. Wees dus gewaarschuwd!
Een klim die al langer op mijn lijstje stond. Ik kan deze afstrepen maar heb de klim niet op mijn lijstje gezet dat ik hem nog een keer wil doen. Hoogstens de andere kant een keer opnemen in een rondje.
Ik heb de Mt du Chat vandaag beklommen vanuit het westen (camping les Lacs). Stevige klim, mijn eerste echte "col" maar met 34-32 kwam ik rustig boven. Incl aanloop van de camping 17km omhoog.
Let wel op: de lagere Col du Chat is voor fietsers dit seizoen gesloten! De tunnel is dicht en al het drukke verkeer komt over de col. Het rondje Col du Chat en Mt du Chat is dus niet mogelijk, wil je rond moet je op een wat groter rondje (extra 50km) rekenen. .....maar gewoon omhoog en weer retour blijft de moeite waard.
Ik heb de kat beklommen vanaf de andere kant. Mogelijk nog iets taaier. Afzien en genieten tegelijk. Op de top als je tussen de bomen vandaan komt word je beloond met een schitterend uitzicht over het meer. Het blijft toch heerlijk om als Nederlander menig Fransman voorbij te pedaleren in zo n beklimming. Helaas houden op de steilste stukken die zwarte vliegen je wel bij.
Vorige week gedaan. Wat een killer is dit zeg. Eerst opwarmen op Col du chat en daarna de Mont du Chat. Je krijgt geen cm kado. Maar zeker de moeite waard!
De jura heeft er patent op: nog zo eentje is de col l'aquillon vanuit baulmes. Lollig als je met bepakking de jura route vanuit Nyon doet:-)
Het is niet zo moeilijk, maar het gaat omhoog, dat is waar.
C'est pas si dur, mais ca monte, c'est vrai.
Ik vond dit niet de mooiste klim, maar wel heerlijk afzien. Er is weinig afwisseling in de klim en ook de vergezichten zijn niet om over naar huis te schrijven. Zelf ben ik vanuit Yenne vertrokken en heb eerst de col de Chat gedaan wat ik een prettige opwarmer vond. Direct vertrekken vanuit Bourget lijkt me niet wenselijk zonder opwarming. De afdaling heb ik de andere kant op gedaan richting Yenne. Pittig bovenin, maar zodra je dit hebt volbracht is het heerlijk draaien tussen bossen, weiden en dorpjes. Ik vond dit het meest toffe stuk van een lekker rondje.
Heerlijk m'n eerste echte berg die ik op m'n 16e heb gefietst. Een paar dagen oefenen op de col du chat, rondje rondom het meer en dan aan het einde van de middag op de Koga omhoog. 1 uur 56 minuten vanaf de camping in Le Bourget du Lac. Dat vergeet ik nooit meer, wat een fantastische ervaring toen ik boven stond. Kopje en een knikje van m'n ouwe. In 1989 was het wegdek overigens vrij matig, lekker dalen was er niet bij.
Heb de mont du chat vanuit lac aigubelette beklommen. Het is leuk 'warm' fietsen tot cremaire/trouet. Beetje lastig om cremaire/trouet te vinden op het geheugen. Vanaf daar is het gemiddeld 11% over 8,6km. Zonder KM teller en amper haarspelden was het mega mega zwaar. Nog nooit zoveel geslingerd en na anderhalf uur luctorren uiteindelijk geëmergoot. Wat een BEEST!!
Je zou de ankere kant van de Mont du Chat ook proberen (vanuit Yenne) want het is nog zwaarder: de laatse 8.5 km aan bijna 11% gemiddeld…
Vandaag Mont du Chat gefietst flink stijl en vlakt nergens af.
De hitte,32 graden,maakte het er ook niet gemakkelijker op.
Desondanks mooie ervaring en in een niey al te hoog tempo best te doen
Er bestaat de mont du chat, de col du chat en de dent du chat. De mont du chat is monsterlijk.
Inderdaad een knoepert van een klim, van beide kanten. Deze klim geeft je absoluut geen moment rust en is veel steiler dan de Alpe d'Huez. Ik denk ook dat de beste Mathieu niet de Mont du chat, maar de col du Chat heeft gereden.
Absoluut geen teleurstelling. Mathieu weet niet, waar hij over praat. Wellicht heeft hij daar in de buurt de Col du Chat gereden, maar absoluut niet de Mont du Chat, Ik heb 8 x de Alpe d'Huez gereden, maar de Mont du Chat is veel zwaarder en constant steiler! De lengte is vergelijkbaar.
| 7 km/u | 01:55:38 |
| 11 km/u | 01:13:35 |
| 15 km/u | 00:53:57 |
| 19 km/u | 00:42:36 |
