Korenweg

Ik verkeek me flink op de Korenweg. Ik had het niet in mijn hoofd alszijnde een echte klim. Bij het afdalen vanaf Colmont en het oversteken van de Vrakelbergerweg (even goed uitkijken) lijkt het namelijk ook helemaal geen beklimming. Je ziet de weg kaarsrecht vooruitlopen tussen de akkers. Met volle wind tegen worstelde ik me omhoog en werd het toch flink steil. En toen, na een korte afdaling nog zo pittige knik. Geen waanzinnig mooie klim, maar wel één waarop je jezelf of anderen pijn kunt doen.

Mooi rustig weggetje, steil omhoog en als verrassing een korte afdaling en nog een steile uitsmijter.

Deze klim is zeer overzichtelijk en op stukken ook behoorlijk steil. Dat kan wat angst inboezemen in de eerste meters. Het allerleukste aan deze heuvel is het aanzetten in de afdaling halverwege en daarna zo ver mogelijk bergop proberen te sprinten. Bonuspunten omdat je dwars door de maaivelden aan het rijden bent, wat een extra dimensie geeft aan de klim.

Deze klim is mentaal even slikken (en dus een uitdaging) als je de kaarsrechte weg zo tegen de helling ziet liggen, en dan staat de boom "bovenop" nog maar halverwege de klim. Eerste deel is flink steil. het tweede stuk ook maar dan kan je met de afdaling er voor iig nog een aanloop nemen. Bij de bosrand is het wel over met de percentages.

Zoals zo vele klimmen rondom de Vrakelbergerweg vrij steile stukken. Het begint meteen goed, dan op het stukje afdaling 'm even op de grote plaat leggen en kijken hoe ver je daarna komt.

Deze weg loopt vanuit het dal ongeveer west-oost. Bij de overwegende westen wind in Nederland fiets je dus als je naar beneden gaat tegen de wind in en dus wanneer je naar boven gaat met de wind in de rug.
Tip: Om bij het naar beneden fietsen weer de wind in de rug te hebben kan je het beste achteruit fietsen.