Côte de Desnie

De pijn zit hem in het midden. Je komt over een lekkere asfaltweg geleidelijk omhoog tot je Winamplanche uitrijdt. Dan gaat het hard omhoog tot je Desnié uitkomt. Eenmaal in het bos nemen de percentages af maar moet je nog best een stuk tot je écht boven bent.

Tot aan Winamplanche is een een relaxte aanloop over perfect asfalt (daarna wordt het asfalt iets minder, maar het blijft op zijn minst redelijk). Meteen na het verlaten van dat dorp gaat de weg wat harder omhoog. Daarna volgt weer even een vlakker stuk maar dan wordt het echt stevig. Een lang stuka aan flinke percentages tot ver in Desnié. Daarna wordt de helling iets vlakker maar voelen doe je hem zeker. Als je in het bos komt zit je al dicht aan het eind. Je ziet dan al snel een top maar de echte top ligt nog iets verder. De omgeving is aardig maar behalve naar achteren heb je niet heel veel uitzicht.

Klim is zwaarder dan het profiel doet geloven. Doordat het een lange rechte weg is lijkt het alsof je niet vooruit komt. Ook de lengte maakt het pittig. Er lijkt maar geen einde aan te komen. Vond de Vecquee , Maquisard en Rosier fijner om te beklimmen.

Je kiest toch beter klassiek voor de Maquisard dan voor deze als je in Winamplanche staat. Redelijk saaie drukke weg.

Best een zware, lang ook. Maar ik zou altijd kiezen voor een andere als dit mogelijk is. Het verkeer valt mee, maar ze vlammen wel vaak. Ook altijd rechtdoor. Ik doe hem vaak als afdaling van de Vecquee. Ideaal, snelheden tot 80 per uur.

Deze klim is niet zo steil, maar wel behoorlijk lang naar Ardense normen. Het is de ideale klim voor wie graag klimt op de kracht zonder stil te vallen. Je kan er lekker sprintjes trekken tegen elkaar. Er hoort trouwens ook een lekkere afdaling bij op een even brede weg als die naar boven.

De Côte de Desnié is een leuke en niet gemakkelijke klim. Het begint allemaal vrij rustig, maar na een kilometer of drie volgt een stevig middenstuk met percentages rond de 10％. De klim is vrij lang waardoor je helemaal leeg kunt lopen. Omdat er vrijwel geen beschutting is kan dat leeglopen in de zomermaanden op meerdere vlakken gebeuren.
Het wegdek is beduidend beter dan de buurman, de Rosier. Hoewel de weg vrij breed is, kom je er niet veel verkeer tegen. Áls je gepasseerd wordt door een auto gaat dat helaas wel vaak dik boven de 80 in het uur.

Een van de fantastische lange lopers rond Spa. Grote doorgaande weg, maar toch nauwelijks verkeer.

Weinig verkeer gehad.
Leuke beklimming. In het begin wat zwaarder. Goed om te trainen vanwege de lengte!

Had hier weinig verkeer, wegdek was inderdaad goed. Het stuk 10% zorgde ervoor dat de volgende kilometer ook als 10% voelde. Na het dorp wel kunnen herstellen en lekker door kunnen trappen.