Col d'Aubisque vanuit Argeles Gazost via Col du Soulor

Ja dat ging dus een beetje mis. Loeiheet ( 30+ ) en eerst als opwarmertje de Hautacam opgefietst. Daarna de andere kant op richting de Soulor en daar aan vast de beroemde Aubisque. De lange aanloop naar de Soulor ( op zich niet zo zwaar ) viel me wat tegen, maar eenmaal op de Soulor ( wat een horrorklim! ) begaf mijn systeem het en ben ik even in een beekje gaan zitten. Op karakter toch de top bereikt. In erbarmelijke staat wilde ik omkeren naar huis, maar andere fietsers hebben me ervan weten te overtuigen toch door te fietsen naar de Aubisque. Na een paar cola’s weer opgestapt en inderdaad. Wat ben ik blij dat ik toch ben doorgefietst. Ik denk wel het meest adembenemende landschap dat ik heb mogen aanschouwen in de Pyreneën. Schapen op de weg, wilde paarden op het terras, adelaars die boven je hoofd zweven en waanzinnige vergezichten. En ja, die klim is een warm bad na die geniepige Soulor. Deze mag je met recht niet links laten liggen, wat een avontuur.

Mooie beklimming. Tussen Soulor en Aubisque prachtige natuur. 1 donker / nat tunneltje.
Vale gieren, paarden, schapen.

De Aubisque is een mooie klim die nergens echt moeilijk is. Een prima klim geschikt als eerste Pyreneeën col. Het wegdek is goed, maar er kan veel gemotoriseerd verkeer zijn. Ik had helaas geen mooi weer om van het uitzicht op de top te kunnen genieten, ik kom er graag nog een keer terug!

Zwaartepunt van de klim zijn toch echt wel de laatste 7km van de Soulor.
Vanaf de top van de Soulor is het even dalen en daarna met milde percentages naar de Aubisque.
Maar goed ook, want dan kun je tenmisnte om je heen kijken ipv naar het asfalt of naar je cassette in de hoop dat je nog een tandje over hebt.
Uitzichten zijn geweldig, zowel omhoog als omlaag.

De uitzichten van de Col du Soulor naar de Aubisque zijn adembenemend. Echt heel mooi. Het was wel bloedverziekend heet en geen zuchtje wind. Ik heb me helemaal leeg getrokken om hem onder de 2 uur te rijden en volgens mij is dat gelukt, maar ik had 3,5 liter vocht nodig om boven te komen. Normaal knal ik altijd naar beneden, nu ben ik gestopt om te genieten van alle vogels op langs de berg omhoog stegen en vlakbij langskomen. Ik wilde eigenlijk via de Spandelles terug naar Lourdes, maar dan moet je dus terug afdalen naar Soulor en niet rechtdoor de berg over. Scheelt je ook nog eens zo'n 25 km extra. ;-)

Schitterende beklimmming in 2 etappes. In het mooie dorpje Arrens kun je water bijvullen voordat je de beklimming naar de Soulor begint. Klim met veel bochten door het bos. Houd er rekening mee dat het restaurant op de Soulor door de weeks pas om 1000 uur open gaat. Er is geen waterpunt.
Na de top van de Soulor komt een korte afdaling en komt het schitterende stuk naar de Aubisque. Neem licht mee voor de (korte) runnen maar geniet vooral van het mooie uitzicht richting en op de tot van d’Aubisque 😃👌

Een bekende, beroemde en zelfs beruchte naam. Bekend en beroemd want sinds 1910 al 70 doortochten in zijn Tourgeschiedenis. Berucht om deval van Wim van Est, toen gele truidrager die in de afdaling slipte en de "cirque du Litor" in dook. Kees Pellenaars, zijn toenmalige sportdirecteur bond 40 racebandjes aan elkaar om hem, zonder al te veel kleerscheuren uit het ravijn te halen. Bij deze klim heb ik desondanks zoiets van : Yes, so what? In 2019 begeleidde ik een wielertoeristenteam tijdens hun Trans Pyreneeën van de Atlantische oceaan naar de Middellandse zee en reed er, weliswaar met de volgwagen langs de andere kant op. Die is echt wel andere koek. De omgeving is wel prachtig, vooral de net genoemde Cirque. Leuk als je in de buurt bent, maar voor mij was een keer voldoende.

Wat een fantastisch mooie beklimming. Tot aan het dorpje arrens is het vals plat en nog niet heel bijzonder, daarna is het even pittig naar de top van de Soulor maar volgens mij goed te doen. Voor de top van de soulor kijk je tegen de enorme rots massa's aan die tot grote hoogte rijken. Daarna rij je over een smalle weg die aan de zijkant van de berg eerst iets daalt en dan weer stijgt. Er zitten ook een paar tunnels in waarvan één erg donker. Het uitzicht is daar ook fantastische. Je kijkt uit over diepe dalen en hoge bergtoppen.

Onregelmatig, maar een fijne klim. Dit is de "makkelijke" kant van de Aubisque. Tot het dorp Arrens-Marsous is het prima te doen, met af en toe een vlak stuk. Daarna draai je naar rechts richting de Col de Soulor. Als je die top hebt bereikt begint een afdaling van een paar kilometer, waarna het nog een kilometer of 7 richting de top is. Echt moeilijk wordt het nergens, prima te doen!

Iconische beklimming uit de tour geschiedenis, vooraf gegaan door zijn lager broertje de Soulor, op gefietst vanuit Argelès-Gazost.
Direct bij de start even goed bergop, gevolgd door een relatief vlak plateau in een open vlakte om dan vanaf Arrens 8 km. stevig klimwerk tot de top van de Soulor te fietsen. Wat dan volgt behoort tot de meest mooie en adembenemende fietswegen die je onder je wielen kan krijgen. Eerst even bergaf over de smalle weg om dan in een lange draaibeweging bergop als een dakgoot tegen de rotswand rond het diepe ravijn van het kalkstenen amfitheater( Cirque du Litor )te draaien naar de pashoogte. De top met 3 grote fietsen over een auberge (eten&drank) is een 360° decor van een puur natuurgebied. Deze spectaculaire slotroute bevat nog twee donkere en natte tunnels (korte en iets langere) en ik kwam er zowel naast als op de smalle weg paarden,geiten,schapen en koeien tegen met weinig interesse voor fietsers,laat staan om uit de weg te gaan.

Dit is verplichte kost voor elke bergfietser alleen al maar voor het deel tussen Soulor en Aubisque.
Hopelijk dat wolken en mist het decor niet verbergen!

Met stip de mooiste beklimming van de Pyreneeën. Vanaf de top van de Soulor zet je eerst de afdaling in en vervolgens is het nog enkele kilometers klimmen met gematigde percentages door het prachtige Cirque de Litor. Door een adembenemende groene omgeving en steile ravijnen bereik je tenslotte de top, waar je getrakteerd wordt op een waanzinnig uitzicht. Weliswaar niet de meest uitdagende klim, maar qua decor moeilijk overtrefbaar.

Prachtige klim via de Souler naar de Aubisque mooiste klim van de Pyreneeën wat mij betreft!

Een (achter)lichtje is in het donkere tunneltje geen overbodige luxe, maar verder een absolute aanrader! Zeldzaam mooie vergezichten op het laatste deel na de Soulor.

Een prachtige klim met de 2 beroemde donkere tunnels (fietsverlichting aanbevolen) en gestopt bij de plaquette waar Wim van Est in 1951, het beroemde bochtje miste en in het ravijn verdween.

Vandaag de klim gedaan. De eerste 3 km zijn gelijk steil, maar als je het eerste dorp door bent, is ie tot aan de voet van de Soulor vals plat. De col de Soulor is 7 km a 8% en geen haarspeld bochten. Dat betekent geen moment van rust. Ik vond hem vergelijkbaar met de Ventoux, maar dan korter. De halve bochten volgen elkaar snel op. Voorbij de top van de Soulor is het een km dalen en dan eerst een stuk vals plat en een donker tunneltje van 100m. De laatste 2 km zijn nog lastig, maar wel goed te doen. De weg van de Soulor naar de Aubisque is goed maar wel smal en bochtig.

De aubisque is, en blijft een hele mooie klim. Ben hem zelf 2x opgefietst, het profiel (dat nog ontbreekt) en de cijfers geven een vertekend beeld bij de klim. De stukjes afdalingen worden direct gevolgd met hele lastige stukken.