Col d'Aubisque vanuit Argelès Gazost via Col du Soulor is een beklimming in de regio Franse Pyreneeën. Hij is 29.7 kilometer lang en overbrugt 1409 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 4.7%. Daarmee scoort deze klim 963 klimpunten. De top van de beklimming ligt op 1711 meter hoogte. Gebruikers van climbfinder deelden 24 reviews over deze beklimming en hebben 71 foto's geüpload.
Straatnaam: D918
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Doorgaan met Google
Doorgaan met Facebook
Aanmelden met e-mail
Mooiste beklimming wat mij betreft in de Pyreneeën. Laatste stuk totaan de Soulor geeft je een briljante blik op de Aubisque. Het stuk van Soulor tot de top van Aubisque is relatief kort vergeleken met het stuk totaan Soulor. Het laatste stuk is echter het zwaarst en verkijk je er dus niet op!
Iconische klim. Op zich is de beklimming van de Col de Soulor het pittigste deel; vanaf daar lijkt de klim naar de Col d'Aubisque als vals plat, al bedriegt de schijn en heb je nog flink wat steile stukken te bedwingen. Net voor de top moet je uiteraard even stoppen bij de plaquette die is opgehangen ter ere van Wim van Est die op die plek zijn Tourzege in rook zag opgaan vanwege een val in het ravijn.
Was de Soulor al paar dagen eerder vanaf de andere kant (Ferrières) opgereden na de Spandelles vanaf Argelès-Gazost te hebben beklommen. Toen de Aubisque niet gedaan en daarna toch spijt. Dus op 4 augustus 2024 alsnog de klim vanaf Argelès-Gazost gedaan en dat was prachtig. De eerdere beschrijvingen geven alle relevante informatie en ook ik vind dit een hele mooie klim vooral tussen Soulor en Aubisque. Alleen vond ik de laatste 2 km toch behoorlijk pittig. Was wat verrast omdat het profiel en ook de andere beschrijvingen dat niet aangaven. Maar goed, misschien was ik gewoon wat vermoeid op mijn laatste dag fietsen in de Pyreneeën. Heb er enorm van genoten. En wat is het asfalt overal extreem goed, zeker in vergelijking met dat in de Italiaanse Aostavallei waar ik vorig jaar was. Daar was afdalen echt link door het slechte asfalt. Hier voelde ik me continu heel comfortabel tijdens het afdalen.
Gaaf! Vertrokken terwijl de mist optrok en de top nog in nevelen gehuld was. Al rijdend brak de zon door en kwam de top vrij. Vanuit Argeles begint de klim rustig en eenvoudig. Vanaf het laatste grote dorp tot aan de top van de Soulor wordt het menens. Vanaf de Soulor breekt het mooiste deel aan. Zwaar wordt het niet meer. Je ziet je doel voor je liggen, landschap is prachtig en schapen, koeien en paarden vergezellen je.
Op de top even aansterken met een Gatteau Basque en dalen maar!
Heel mooie klim. Mooiste in die buurt. was 3 dagen in augustus in de Pyreneen. Tourmalet gedaan Hautacam en Aubisque via Soulor. De laatste is de mooiste voor mij zeker het stuk tuasen Soukor en top Aubisque is fantastisch. Landachap. Wilde paarden. Vergezichten. Geluk gehad 3 dagen volle zon en staalblauwe luchten. Mooie lange stukken in de afdaling.
De D918 van Arrens-Masous naar de Col de Solour stond goed aangegeven als gesloten, maar we waagden het erop en hoopten dat we erdoor zouden komen. Dat lukte, dus we hadden de weg vrijwel voor onszelf. De CdS is een constante gemiddelde helling zodat je in een lekker ritme kunt komen en heeft een mooi uitzicht over de vallei dichter bij de top. Het echte hoogtepunt is echter het stuk tussen de CdS en de Col d'Aubisque. De rit langs het Cirque de Litor is adembenemend met prachtige uitzichten over de steile vallei eronder. De weg is een fantastisch stukje techniek, letterlijk uit de klif gehouwen (zie tweede foto hieronder), en met gemakkelijke, lichte hellingen. Helaas was de top van de CdA in de wolken, dus we kregen'niet veel uitzicht op de top, en het was koud (4 graden midden juni) dus zorg ervoor dat je het weer controleert en de juiste kleding aan hebt!
The D918 from Arrens-Masous up to the Col de Solour was well signposted as closed, but we took our chances and hoped we could get through. We did, so had the road virtually to ourselves. The CdS is a steady medium gradient so you can get into a nice rhythm and has nice view across the valley nearer the top. However, the real highlight is the part between CdS and the Col d'Aubisque. The cycle along the Cirque de Litor is breathtaking with wonderful views down the steep valley below. The road is a fantastic piece of engineering, literally carved out of the cliff (see second photo below), and with easy, gentle gradients. Sadly the top of the CdA was in the clouds, so we didn't get much a view at the top, and it was cold (4 degrees centigrade in mid June) so make sure you check the weather and have the correct clothing! Escorted back down the top of the CdS by a few hundred sheep.
Als klim niet zo zwaar: de eerste kilometers zijn nog een Ardennenhelling in plaats van een col, daarna is het op het buitenblad recupereren over een best drukke weg, tot het voorbij Arrens kalmer wordt. Dan is de Soulor het zwaartepunt van de beklimming, maar ook dit is niet echt zwaar. Dan krijg je enkele dalende kilometers, voor je de laatste helling naar de Aubisque aanvat. Waarin de klim zich wel onderscheidt: het uitzicht tussen Soulor en Aubisque is magnifiek! Deze klim is het misschien niet het hoogtepunt van een fietsreis in de vallei van Luz, maar wel een perfecte eerste col van de vakantie om het klimgevoel (opnieuw) te pakken te krijgen, vooraleer je pakweg de Tourmalet of Hautacam aanvat. Niet voor mensen die schrik hebben van grote zoogdieren ;-), er durft al eens een schaap, koe of paard de weg over te steken.
Ik vond het stuk tussen Soulor en Aubisque het mooist, waar je over een "balkon" weg Cirque du Litor rijdt met spectaculaire uitzichten. Natuurlijk is dat deel bijna een freebie, want de Soulor is de echte klim vanaf deze kant. Mistige en koude Soulor-top, maar het klaarde op tijdens de pauze in het restaurant. Na de Aubisque ging ik terug, maar daalde af naar Eschartès voor de Spandelles - niet mijn beste beslissing, want die is spijkerhard in de zinderende zon.
I liked the part between Soulor and Aubisque best, riding the "balcony" road Cirque du Litor with spectacular views. Of course, that part is almost a freebie, as the Soulor is the real climb from this end. Foggy and cold Soulor summit, but it cleared up during the break at the restaurant. After the Aubisque, I went back but then descended to Eschartès for the Spandelles - not my best decision, as that one was tough as nails in the by now blistering sun.
Ja dat ging dus een beetje mis. Loeiheet ( 30+ ) en eerst als opwarmertje de Hautacam opgefietst. Daarna de andere kant op richting de Soulor en daar aan vast de beroemde Aubisque. De lange aanloop naar de Soulor ( op zich niet zo zwaar ) viel me wat tegen, maar eenmaal op de Soulor ( wat een horrorklim! ) begaf mijn systeem het en ben ik even in een beekje gaan zitten. Op karakter toch de top bereikt. In erbarmelijke staat wilde ik omkeren naar huis, maar andere fietsers hebben me ervan weten te overtuigen toch door te fietsen naar de Aubisque. Na een paar cola’s weer opgestapt en inderdaad. Wat ben ik blij dat ik toch ben doorgefietst. Ik denk wel het meest adembenemende landschap dat ik heb mogen aanschouwen in de Pyreneën. Schapen op de weg, wilde paarden op het terras, adelaars die boven je hoofd zweven en waanzinnige vergezichten. En ja, die klim is een warm bad na die geniepige Soulor. Deze mag je met recht niet links laten liggen, wat een avontuur.
De Aubisque is een mooie klim die nergens echt moeilijk is. Een prima klim geschikt als eerste Pyreneeën col. Het wegdek is goed, maar er kan veel gemotoriseerd verkeer zijn. Ik had helaas geen mooi weer om van het uitzicht op de top te kunnen genieten, ik kom er graag nog een keer terug!
Zwaartepunt van de klim zijn toch echt wel de laatste 7km van de Soulor.
Vanaf de top van de Soulor is het even dalen en daarna met milde percentages naar de Aubisque.
Maar goed ook, want dan kun je tenmisnte om je heen kijken ipv naar het asfalt of naar je cassette in de hoop dat je nog een tandje over hebt.
Uitzichten zijn geweldig, zowel omhoog als omlaag.
De uitzichten van de Col du Soulor naar de Aubisque zijn adembenemend. Echt heel mooi. Het was wel bloedverziekend heet en geen zuchtje wind. Ik heb me helemaal leeg getrokken om hem onder de 2 uur te rijden en volgens mij is dat gelukt, maar ik had 3,5 liter vocht nodig om boven te komen. Normaal knal ik altijd naar beneden, nu ben ik gestopt om te genieten van alle vogels op langs de berg omhoog stegen en vlakbij langskomen. Ik wilde eigenlijk via de Spandelles terug naar Lourdes, maar dan moet je dus terug afdalen naar Soulor en niet rechtdoor de berg over. Scheelt je ook nog eens zo'n 25 km extra. ;-)
Schitterende beklimmming in 2 etappes. In het mooie dorpje Arrens kun je water bijvullen voordat je de beklimming naar de Soulor begint. Klim met veel bochten door het bos. Houd er rekening mee dat het restaurant op de Soulor door de weeks pas om 1000 uur open gaat. Er is geen waterpunt.
Na de top van de Soulor komt een korte afdaling en komt het schitterende stuk naar de Aubisque. Neem licht mee voor de (korte) runnen maar geniet vooral van het mooie uitzicht richting en op de tot van d’Aubisque 😃👌
Een bekende, beroemde en zelfs beruchte naam. Bekend en beroemd want sinds 1910 al 70 doortochten in zijn Tourgeschiedenis. Berucht om deval van Wim van Est, toen gele truidrager die in de afdaling slipte en de "cirque du Litor" in dook. Kees Pellenaars, zijn toenmalige sportdirecteur bond 40 racebandjes aan elkaar om hem, zonder al te veel kleerscheuren uit het ravijn te halen. Bij deze klim heb ik desondanks zoiets van : Yes, so what? In 2019 begeleidde ik een wielertoeristenteam tijdens hun Trans Pyreneeën van de Atlantische oceaan naar de Middellandse zee en reed er, weliswaar met de volgwagen langs de andere kant op. Die is echt wel andere koek. De omgeving is wel prachtig, vooral de net genoemde Cirque. Leuk als je in de buurt bent, maar voor mij was een keer voldoende.
Wat een fantastisch mooie beklimming. Tot aan het dorpje arrens is het vals plat en nog niet heel bijzonder, daarna is het even pittig naar de top van de Soulor maar volgens mij goed te doen. Voor de top van de soulor kijk je tegen de enorme rots massa's aan die tot grote hoogte rijken. Daarna rij je over een smalle weg die aan de zijkant van de berg eerst iets daalt en dan weer stijgt. Er zitten ook een paar tunnels in waarvan één erg donker. Het uitzicht is daar ook fantastische. Je kijkt uit over diepe dalen en hoge bergtoppen.
Onregelmatig, maar een fijne klim. Dit is de "makkelijke" kant van de Aubisque. Tot het dorp Arrens-Marsous is het prima te doen, met af en toe een vlak stuk. Daarna draai je naar rechts richting de Col de Soulor. Als je die top hebt bereikt begint een afdaling van een paar kilometer, waarna het nog een kilometer of 7 richting de top is. Echt moeilijk wordt het nergens, prima te doen!
Iconische beklimming uit de tour geschiedenis, vooraf gegaan door zijn lager broertje de Soulor, op gefietst vanuit Argelès-Gazost.
Direct bij de start even goed bergop, gevolgd door een relatief vlak plateau in een open vlakte om dan vanaf Arrens 8 km. stevig klimwerk tot de top van de Soulor te fietsen. Wat dan volgt behoort tot de meest mooie en adembenemende fietswegen die je onder je wielen kan krijgen. Eerst even bergaf over de smalle weg om dan in een lange draaibeweging bergop als een dakgoot tegen de rotswand rond het diepe ravijn van het kalkstenen amfitheater( Cirque du Litor )te draaien naar de pashoogte. De top met 3 grote fietsen over een auberge (eten&drank) is een 360° decor van een puur natuurgebied. Deze spectaculaire slotroute bevat nog twee donkere en natte tunnels (korte en iets langere) en ik kwam er zowel naast als op de smalle weg paarden,geiten,schapen en koeien tegen met weinig interesse voor fietsers,laat staan om uit de weg te gaan.
Dit is verplichte kost voor elke bergfietser alleen al maar voor het deel tussen Soulor en Aubisque.
Hopelijk dat wolken en mist het decor niet verbergen!
Met stip de mooiste beklimming van de Pyreneeën. Vanaf de top van de Soulor zet je eerst de afdaling in en vervolgens is het nog enkele kilometers klimmen met gematigde percentages door het prachtige Cirque de Litor. Door een adembenemende groene omgeving en steile ravijnen bereik je tenslotte de top, waar je getrakteerd wordt op een waanzinnig uitzicht. Weliswaar niet de meest uitdagende klim, maar qua decor moeilijk overtrefbaar.
Vandaag de klim gedaan. De eerste 3 km zijn gelijk steil, maar als je het eerste dorp door bent, is ie tot aan de voet van de Soulor vals plat. De col de Soulor is 7 km a 8% en geen haarspeld bochten. Dat betekent geen moment van rust. Ik vond hem vergelijkbaar met de Ventoux, maar dan korter. De halve bochten volgen elkaar snel op. Voorbij de top van de Soulor is het een km dalen en dan eerst een stuk vals plat en een donker tunneltje van 100m. De laatste 2 km zijn nog lastig, maar wel goed te doen. De weg van de Soulor naar de Aubisque is goed maar wel smal en bochtig.
De aubisque is, en blijft een hele mooie klim. Ben hem zelf 2x opgefietst, het profiel (dat nog ontbreekt) en de cijfers geven een vertekend beeld bij de klim. De stukjes afdalingen worden direct gevolgd met hele lastige stukken.
| 7 km/u | 04:14:46 |
| 11 km/u | 02:42:07 |
| 15 km/u | 01:58:53 |
| 19 km/u | 01:33:51 |
