Subida famosa |
Paisajes pintorescos |
20 curvas cerradas |
#5 ascenso más difícil en la región Gran Canaria |
#12 ascensos con la mayor ganancia de elevación en la región Gran Canaria |
#21 ascenso más largo en la región Gran Canaria |
#12 ascenso más empinado en promedio en la región de Gran Canaria |
Valley of the Tears por Mirador Degollada del Humo es una subida en la región Gran Canaria. Tiene una longitud de 11.9 kilómetros y un ascenso de 1013 metros verticales con una pendiente de 8.5% en promedio, lo que implica un nivel de dificultad de 1135. La cima del ascenso se ubica en 1360 metros sobre el nivel del mar. Los usuarios y las usuarias climbfinder compartieron 6 reseñas/historias de la subida y cargaron 18 fotos.
¡Te damos la bienvenida! Activa tu cuenta para compartir. Encuentra nuestro correo de verificación en tu bandeja de entrada.
Para cargar tus fotos, tienes que crear una cuenta. Sólo te llevará 1 minuto y es completamente gratis.
Subida corta y fácil para calentar las piernas antes de afrontar algo serio, aunque la calidad de la carretera es una mierda.
Short and easy climb to warm up legs before you can tackle something serious, road quality is shit though
Una subida épica, obligatoria cuando estás en Gran Canaria.
Se puede hacer con una biela 52/36 y un cassette 11:30, sin embargo, yo recomendaría una configuración un poco más de montaña :)
Epic uphill, mandatory to ride when you are on Gran Canaria.
Doable on a 52/36 crank with an 11:30 cassette, however, I would recommend a bit more mountain setup :)
Es una subida increíblemente dura, estoy razonablemente bien entrenado, pero incluso con una 34-34 es muy dura, a veces la cadencia estaba incluso por debajo de 50. Estaba preparado para el primer tramo, es muy empinado.
Estaba preparado para el primer tramo, muy empinado, con algún que otro resbalón del neumático trasero cuando me levantaba y cuando te sientas casi tienes la sensación de estar haciendo un caballito (en parte debido al terrible mal estado del asfalto).
Una vez recorridos los 2 primeros kilómetros, me dije a mí mismo, no está tan mal, lo más duro ya ha pasado, ya no es tan duro .....
Para lo que no estaba preparado era para el tramo justo después del pueblo de Carrizal, ¡vaya!
El Garmin seguía indicando 17-18% y sin tiempo para recuperar el aliento, esto se prolongó durante unos cientos de metros (especialmente para mi gusto), luego se suaviza de nuevo, pero la suavización en este caso sigue siendo 10%+.
No paraba de rastrillar y rastrillar, me dolían las rodillas de la fuerza que había que aplicar constantemente.
Como también se dijo en otro comentario anterior, no se deje engañar por el porcentaje medio. Tampoco el porcentaje medio de cada 500 metros, hay tantos tramos en los que es tan empinado que realmente llegas a la cima completamente agotado.
- Yo no llegaría a la cima con menos de 34-34.
- asegúrate de llevar una botella de agua extra y llénala en Aldea de San Nicolás
- Prepárate para un asfalto en muy mal estado (desde San Nicolás hasta Carrizal (a los 5 km de la subida), después mejora un poco).
Wat een ontzettend zware klim is dit zeg, ik ben redelijk goed getraind, maar zelfs met een 34-34 is het harken, af en toe was de cadans zelfs onder de 50.
Ik was voorbereid op het eerste stuk, dit is zeer steil, met af en toe een slippende achterband als ik ging staan en bij het zitten je bijna gevoel hebt dat je een wheelie maakt (mede door het vreselijk slechte asfalt).
Eenmaal de eerste 2 kilometer gehad hebben dacht ik bij mezelf, het valt allemaal wel mee, het zwaarste is geweest het is nu allemaal niet zo moeilijk meer.....
Waar ik dus niet op voorbereid was, was het stuk gelijk na het dorpje Carrizal, wow!
De Garmin bleef maar 17-18% aangeven en geen tijd om even op adem te komen, dit liep (zeker voor mn gevoel) wel een paar honderd meter zo door, daarna zwakt het wel weer af, maar afzwakken is in dit geval nog steeds 10%+.
Het blijft gewoon harken en harken, mn knieen deden gewoon pijn van de kracht die je constant moet leveren.
Zoals ook al eerder in een andere reactie gezegd is, laat je niet misleiden door het gemiddelde percentage. Ook niet het gemiddelde percentage van elke 500 meter, er zijn zoveel stukken waar het zo steil is dat je echt compleet uitgewrongen boven komt.
- Met minder dan een 34-34 zou ik niet naar boven rijden
- zorg dat je een extra bidon meeneemt en die dus hebt gevuld in Aldea de San Nicholas
- bereid je voor op zeer slecht asfalt (vanaf San Nicholas tot aan Carrizal (5km in de klim), daarna word het wel ietsjes beter)
¡Después de hacer el Pico de las Nieves pensé que esto sería más fácil! Pues no. Este es más duro, más empinado y más continua escalada. Pero las vistas, el silencio y la ausencia de tráfico ¡merecen la pena!
Sugiero empezar lo antes posible. Yo empecé en Mogán.
After doing the Pico de las Nieves I thought this would be easier! Nope! This one is harder, steeper and more continuous climbing. But the views, silence no traffic omg so worth it!
I would suggest starting as early as possible. I started in Mogán.
Una escalada mortal. No te dejes engañar por la pendiente media del 8%, ¡ 3/4 partes de la subida son mucho más empinadas! Había aparcado mi coche de alquiler en la parte superior y bajé primero por la carretera. No es recomendable, la carretera es de bastante mala calidad, especialmente desde El Carrizal hacia abajo. Sin embargo, la vista es fenomenal. Me recordó un poco a Sa Calobra en Mallorca. Una vez abajo, le esperaba el desafío. La única ventaja de descender primero es que ya te haces una idea del recorrido de la pendiente. Así que sabía que la cima estaba en realidad a 1,7 km del final y podía tenerlo en cuenta a la hora de contar los kilómetros. Los primeros 1,5 km son muy duros, aquí te arrastras a velocidad de paseo, concentrándote de curva en curva. Luego se vuelve menos empinada. En el medio, tienes algunas paredes cortas. En El Carrizal se vuelve a empinar mucho y dura más. En El Toscón, una de las primeras casas que se ven es una granja de cabras. Aquí hay otra parte empinada, pero también significa que ya has cubierto 7 km. La última parte hasta el Mirador degollada del Humo se sintió un poco como tener una rueda pinchada o correr; ya no parece empinada, pero tampoco avanzó realmente. Tal vez el cansancio. Después del Mirador es un poco de bajada, llano, falso llano y los últimos 50 m se acercan a la parte más empinada de toda la subida.
Een killer klim. Laat je niet misleiden door het gemiddeld steigingspercentage van 8%, 3/4de van de klim is namelijk veel steiler! Ik had mijn huurauto bovenop geparkeerd en daalde de weg eerst af. Dit is niet aan te raden, de weg is van vrij slechte kwaliteit, zeker vanaf El Carrizal naar beneden. Het uitzicht is echter fenomenaal. Het deed me wel wat denken aan Sa Calobra op Mallorca. Eenmaal beneden wachtte de uitdaging. Enig voordeel van het eerst afdalen is dat je al een idee krijgt van het verloop van de helling. Zo wist ik dat de top eigenlijk op 1,7 km van het einde ligt en ik daar dus rekening mee kon houden bij het aftellen van de kilometers. De eerste 1,5 km zijn erg zwaar, hier sleur je je naar boven op wandelsnelheid, focussend van bocht naar bocht. Dan word het minder steil. Tussentijds heb je dan wel een paar korte muurtjes. Bij El Carrizal word het weer enorm steil en houdt ook weer langer aan. Bij El Toscon zie je al een van de eerste huizen een geitenboerderij. Hier is weer een steil stuk, maar betekent ook dat je al 7 km gehad hebt. Het laatste stuk naar Mirador degollada del Humo voelde een beetje alsof je band lek is of aanloopt; het ziet er niet meer steil uit, maar schoot ook niet echt op. Misschien de vermoeidheid. Na de Mirador is het nog een stuk dalen, vlak, vals plat en de laatste 50 m die in de buurt komen bij het steilste stuk van de gehele klim.
Esta es la subida más dura que he montado (3 o 4 veces ya).
Para llegar al pie (desde Maspalomas) son fácilmente 5 horas (y 2 subidas) más. Especialmente la hora antes del pie es realmente muy difícil. En cualquier caso, ¡asegúrate de llenar tus botellas de agua en San Nicolás! ¡Lo necesitarás y no hay posibilidad de llenarlos en las 2-3 horas siguientes!
De la nada, haces un giro a la derecha y te diriges directamente a un muro. Los primeros 2 kilómetros son MUY duros. He visto bastante gente caminando por aquí. El firme de la carretera tampoco le ayuda aquí (malo). Pero como la velocidad es muy baja aquí, no es muy molesto. Además, siempre hay mucho sol sin viento, así que empiezas a hornearte después de unos 10 minutos. Después de 2 km se baja un poco (muy malo para la pendiente media, pero agradable para las piernas...) después de lo cual viene una parte muy difícil cerca del pueblo de Carrizal de Tejeda. También son metros difíciles con tramos muy empinados. Una vez que estás a mitad de camino, se pone un poco mejor. Sin embargo, nunca resulta fácil.
¡Estoy realmente sorprendido de que esto no sea un HC! Esto es una verdadera bestia. Prepárate. Si se cuentan los 10 km anteriores a la subida sería HC por cierto.
Consejos:
1. Empieza poco a poco. No te explotes en el primer tiempo. Después de unos 5 kilómetros, se hará MUCHO más fácil.
2. ¡Repostar en La Aldea de San Nicolás!
3. En total hay 3 trozos cortos en los que se puede quitar la presión de las piernas. Intenta recuperarte un poco aquí.
4. Hay servicios que pueden dejarte más cerca de la subida para que empieces la subida un poco más en forma (Free Bike Motion y LO2W). Definitivamente, vale la pena considerarlo.
5. PROBAR para disfrutar del silencio aquí. ¡¡¡Realmente extraño!!!
En la foto adjunta se pueden ver los primeros 2 kilómetros (tomada durante otro viaje).
Suficiente
Dit is de zwaarste klim die ik tot nu toe ooit gereden heb (inmiddels al 3 of 4 keer).
Om bij de voet aan te komen (vanuit Maspalomas) ben je al gauw 5 uur (en 2 klimmen) verder. Vooral het uur voor de voet is echt al behoorlijk lastig. Zorg er in ieder geval voor dat je bij San Nicolas je bidons vult! Je zult het nodig hebben en er is verder geen mogelijkheid meer om deze te vullen de 2-3 uur hierna!
Uit het niets maak je een bocht naar rechts waar je direct een muur op rijdt. De eerste 2 kilometer zijn ZEER zwaar. Ik heb hier genoeg mensen zien lopen. Het wegdek helpt je hier ook niet mee (slecht). Maar aangezien de snelheid hier zeer laag ligt is het niet heel storend. Ook staat hier altijd veel zon zonder wind waardoor je na een minuut of 10 wel aardig begint te bakken. Na 2 kilometer ga je een klein stuk naar beneden (jammer voor het gemiddelde steigingspercentage, maar prettig voor je benen..) waarna er weer een heel lastig stuk komt bij het dorpje Carrizal de Tejeda. Dit zijn ook lastige meters met zeer steile stukken. Als je eenmaal op de helft zit wordt het wat beter. Echter makkelijk wordt het nergens.
Het verbaasd me echt dat dit geen HC is! Dit is echt een beest. Ben voorbereid! Als je de 10 kilometer voorafgaand aan de klim meetelt zou deze wel HC zijn trouwens.
Tips:
1. Begin rustig! Blaas je niet op de eerste helft. Na een kilometer of 5 wordt het WAT makkelijker.
2. Bijtanken in La Aldea de San Nicolás!
3. In totaal zitten er 3 korte stukjes waar je de druk van de benen af kan halen. Probeer hier wat te herstellen.
4. Er zijn diensten die je dichter bij de klim kunnen afzetten waardoor je wat fitten begint aan de klim (Free Bike Motion en LO2W). Zeker het overwegen waard!
5. PROBEER te genieten van de stilte hier. Echt bizar!!!
Op de bijgevoegde foto zie je de eerste 2 kilometer (genomen tijdens een andere rit).
Genoeg
7 km/hr | 01:42:16 |
11 km/hr | 01:05:05 |
15 km/hr | 00:47:43 |
19 km/hr | 00:37:40 |