| Paisajes pintorescos |
| Joya oculta |
| 21 curvas cerradas |
| #100 ascenso más difícil en la región Alpes italianos |
| #49 ascensos con la mayor ganancia de elevación en la región Trentino-Alto Adigio |
Passo delle Fittanze della Sega desde Sdruzzinà es una subida en la región Trentino-Alto Adigio. Tiene una longitud de 13.8 kilómetros y un ascenso de 1233 metros verticales con una pendiente de 8.9% en promedio, lo que implica un nivel de dificultad de 1283. La cima del ascenso se ubica en 1378 metros sobre el nivel del mar. Los usuarios y las usuarias climbfinder compartieron 3 reseñas/historias de la subida y cargaron 3 fotos.
Nombre del camino: SP211
¡Te damos la bienvenida! Activa tu cuenta para compartir. Encuentra nuestro correo de verificación en tu bandeja de entrada.
Para cargar tus fotos, tienes que crear una cuenta. Sólo te llevará 1 minuto y es completamente gratis.
Continuar con Google
Continuar con Facebook
Continuar con Apple
Regístrate con el correo electrónico
Una subida bastante dura, con una media del 10％ en los primeros 10 km, luego se llanea. A mitad de camino, hay una parte muy difícil que me recordó al Thier de Coo en las Ardenas, pero luego un poco más largo.
A pesar de la baja altitud, se llega a la cima de un prado alpino y se tiene una bonita vista sobre las montañas del norte.
Cuidado: En el mapa se podría pensar que se puede descender por la SP57 hasta Rivalta (descrita aquí en climbfinder como Monte Cornetto), pero ese descenso está prohibido para los ciclistas debido al mal estado de la carretera (grava). Así que hay que volver por la misma carretera, o ir hacia el sur hasta Sant' Ambrogio di Valpolicella.
Behoorlijk pittige klim, met gemiddeld 10％ op de eerste 10 km. daarna vlakt het af. Halfweg zit een heel lastig stuk dat mij wat deed denken aan de Thier de Coo in de Ardennen, maar dan nog wat langer.
Ondanks de geringe hoogte, kom je toch boven op een alpenweide en heb je dus een mooi zicht op de bergen tot ver in het noorden.
Opgepast: Op de kaart zou je denken dat je kunt afdalen langs de SP57 naar Rivalta (Hier op climbfinder beschreven als Monte Cornetto), maar die afdaling is verboden voor fietsers wegens de slechte staat van de weg (gravel). Je moet dus terug langs dezelfde weg, ofwel naar het zuiden naar Sant' Ambrogio di Valpolicella.
Última subida de la 17ª etapa del Giro de este año, preciosa.
También suben al Monte Baldo, al otro lado del valle.
Slotklim van de 17e etappe in de Giro dit jaar, mooi.
Ook gaan ze eerst aan de andere andere kant van het dal Monte Baldo op.
Si conduces en dirección al lago de Garda y pasas por el pueblo de Ala, verás la carretera a tu izquierda serpenteando contra lo que parece ser una pared forestal vertical.
Hace 4 años, escalé esta pared a finales de la temporada y me ensucié.
Al salir del pueblo hacia el puente sobre el arroyo, tuve la sensación de estar pedaleando sobre melaza, no fue nada fluido. Un poco más adelante, el primer cartel con el 20％ explicaba muchas cosas.
Los primeros 6 km son duros y pronto se asciende por encima del valle y se tienen hermosas vistas del valle, del Monte Baldo y del Monte Zugna.
Si se atraviesa un pequeño y estrecho túnel natural, se aplana un poco, pero en realidad se trata de la calma que precede a la tormenta.
Un poco más adelante, te adentras en el bosque, pero no antes de pasar la segunda señal del 20％.
Esta parte es realmente brutal y típicamente italiana, estrecha y empinada.
Una vez que haya sobrevivido a esto, es libre hasta el final.
En la cima puede tomarse una cerveza local en el bar de madera y echar un vistazo al monumento de guerra que hay al otro lado de la calle.
Continué siguiendo la SP14 y luego la SP13 hacia Fosse.
En Fosse, tomé la segunda parte del Monte Cornetto, donde el descenso de la parte posterior termina en el Passo delle Fittanze.
En definitiva, una subida italiana nada desdeñable que se puede incluir fácilmente en un viaje de ida y vuelta y que la hace atractiva.
Als je richting het Gardameer rijdt en je komt voorbij het plaatsje Ala dan zie je links de weg omhoog kronkelen tegen, een wat lijkt, verticale boswand.
4 Jaar geleden deze mogen beklimmen in het naseizoen en kwam vies op de koffie.
Bij het uitrijden van het dorp richting het bruggetje over het beekje had ik het gevoel door stroop te fietsen, het liep voor geen meter. Iets verderop stond het eerste bord met 20％ en dat veklaarde veel.
De eerste 6km zijn stevig aanpoten en klim je vrij snel hoog boven de vallei uit en heb je mooie uitzichten op de vallei, Monte Baldo en Monte Zugna.
Als je door een klein en smal natuurlijk tunneltje gaat dan vlakt hij even af, maar eigenlijk is dit een stilte voor de storm.
Iets verderop duik je het bos in maar niet voordat je voorbij het tweede bord komt met 20％.
Dit gedeelte is echt bruut en typisch Italiaans, smal en steil.
Heb je dit overleefd dan is het freewheelen tot het eind.
Op de top kun je in de houten bar een plaatselijk biertje nemen en een kijkje nemen bij het oorlogsmonument aan de andere kant van de straat.
Ik ben hierna de SP14 blijven volgen en aansluitend de SP13 richting Fosse.
In Fosse heb ik het tweede gedeelte van Monte Cornetto gepakt waar de afdaling aan de achterzijde op Passo delle Fittanze uitkomt.
Al met al een niet te onderschatten Italiaanse beklimming die je makkelijk in een rondje kunt plaatsen en dat maakt hem aantrekkelijk.
| 7 km/hr | 01:58:09 |
| 11 km/hr | 01:15:11 |
| 15 km/hr | 00:55:08 |
| 19 km/hr | 00:43:31 |
