Famous climb |
#80 toughest climb of Belgium |
#28 average steepest climb of Valleys of the Vesdre, de l'Amblève et de l'Ourthe |
Côte de la Redoute is a climb in the region Valleys of the Vesdre, de l'Amblève et de l'Ourthe. It is 2km long and bridges 180 vertical meters with an average gradient of 8.8%, resulting in a difficulty score of 177. The top of the ascent is located at 312 meters above sea level. Climbfinder users shared 61 reviews of this climb and uploaded 85 photos.
Road names: Rue Trotinfosse & Rue Redoute
Welcome! Please activate your account if you would like to share something. Look for the verification email in your inbox.
If you want to upload your photos, you need to create an account. It only takes 1 minute and it's completely free.
Anyone who has ever participated in Tilff-Bastogne-Tilff or other variants of L-B-L in the past will probably remember how tough this climb is. From the bridge over Amblève, there are a number of ways to get to the start of the climb on Rue Ladry. Even before you enter the small tunnel under the motorway, you already have the first section with double-digit percentage gradient. After the tunnel, turn right and soon you will have the toughest kilometre of the climb in front of your wheels. Keep pedalling / raking is then the credo. Just before and after the toughest part of the climb, there is a side road to the left of the road where you have the opportunity to do some laps to recover before continuing the climb. The moment you come to a fork and turn left, the worst is over and compared to the previous kilometre, the climb feels like a false flat.
Wie in het verleden ooit mee heeft gedaan aan Tilff-Bastogne-Tilff of andere varianten van L-B-L zal zich wellicht nog eens voor de geest kunnen halen hoe zwaar deze klim is. Vanaf de brug over de Amblève kan je op een aantal manieren naar het begin van de klim op Rue Ladry rijden. Nog voor je het tunneltje onder de snelweg ingaat heb je het eerste stuk met dubbele cijfers van het stijgingspercentage al te pakken. Na het tunneltje gelijk rechtsaf en al snel krijg je de zwaarste kilometer van de klim voor de wielen. Blijven trappen/harken is dan het credo. Net voor en na het zwaarste stuk van de klim heb je bij een zijweggetje links van de weg nog de mogelijkheid om wat rondjes te fietsen om even bij te komen voor je verder gaat klimmen. Op het moment dat je verderop bij een splitsing komt en linksaf gaat is het ergste leed geleden en voelen die klimmeters vergeleken met de voorgaande kilometer aan als vals plat.
By all reviews a hard head on this climb. Fortunately, there is variation in it and that makes m on strength, character and knowing who has gone before you, doable. Once at the top, you can exchange experiences with other climbers who are taking a breather.
Door alle reviews een hard hoofd in deze klim. Gelukkig zit er variatie in en dat maakt m op kracht, karakter en weten wie je zijn voorgegaan, te doen. Boven gekomen kun je ervaringen uitwisselen met andere klimmers die even staan uit te hijgen.
You must have done this iconic climb once. The cheers on the road make the suffering a little less strenuous. After all, you know that many big names have climbed up before you.
Deze iconische beklimming moet je een keer gedaan hebben. De aanmoedigingen op de weg maken het afzien iets minder zwaar. Je weet namelijk dat er vele grote namen voor jou omhoog zijn geklommen.
For the celebrity alone, you should have done this one once, but for me that only adds one star. The other four have to be earned by the climb itself and this one is well worth it. Largely fine tarmac, very challenging sections with space in between to recover a bit and a largely open area so you can see the road rising nicely in front of you ánd that often offers beautiful views. So even without the fame, this is a great climb.
Alleen al voor de beroemdheid zou je deze eens gedaan moeten hebben, maar dat maakt voor mij slechts één ster extra. De overige 4 moet de klim zelf verdienen en dat is deze wel waard. Grotendeels prima asfalt, zeer uitdagende stukken met daartussen ruimte om een klein beetje bij te komen en een grotendeels open gebied zodat je de weg mooi voor je uit ziet stijgen én die vaak fraaie uitzichten biedt. Ook zonder de beroemdheid een heerlijke klim dus.
A classic that you sws want to have done once. There are certainly sections in it where you will definitely see off, but if you don't necessarily want to attack it, you will rake up under power. But other than that, it's not the prettiest climb around.
Een klassieker die je sws een keer gedaan wil hebben. Er zitten zeker stukken in waar je zeker af ziet, maar als je hem niet per se aan wil vallen, hark je wel op kracht naar boven. Maar verder is het nou ook weer niet de mooiste klim in de buurt.
Done this beast twice now, once at the start of the ride and once in LBL challenge. Find the part you turn off the road to the bench really very tough is really grinding through until you get to the top with everything you have. For me personally tougher than the roche aux faucons.
Dit beest nu 2x gedaan, een keer aan het begin van de rit en 1x in LBL challange. Vind het gedeelte dat je van de weg afdraait tot aan het bankje echt heel erg pittig is echt doormalen tot je boven bent met alles wat je hebt. Voor mij persoonlijk zwaar dan de roche aux faucons.
A monument, a legendary climb, but a grime, a famous grime ... a climb for featherweights! If the average percentage is less than 10%, the passages over 15 are numerous, Strava still gives a passage at 24%. The beginning is accessible, at least, until the R.C Pesant stele, then we find the two hardest segments, themselves spaced over a hundred metres by a "false flat" 😉
The video: https://www.youtube.com/watch?v=cyYcmeSlQK4
Un monument, une montée légendaire, mais une crasse, une fameuse crasse ... une côte pour les poids plumes ! Si le pourcentage moyen est inférieur à 10%, les passages à plus de 15 sont nombreux, Strava donne quand même un passage à 24%. Le début est accessible, du moins, jusqu'à la stèle du R.C Pesant, ensuite on trouve les deux segments les plus durs, eux-mêmes espacés sur une centaine de mètres par un "faux-plat" 😉
La vidéo : https://www.youtube.com/watch?v=cyYcmeSlQK4
You just have to have done this one to feel what the pros do in Liège-Bastogne-Liège. The higher the narrower the road with sometimes quite a lot of traffic in both directions. Runs gradually, from the moment you turn away from the motorway it gets really steep and doesn't stop until the top.
Deze moet je gewoon eens gedaan hebben om te voelen wat de profs in Luik-Bastenaken-Luik doen. Hoe hoger hoe smaller de weg met soms toch wel veel verkeer in beide richtingen. Loopt geleidelijk aan, vanaf je van de autostrade wegdraait wordt het echt steil en stopt het niet meer tot de top.
If you come to the Ardennes, you must have done this legend at least once...the first kilometre is not so bad, but then you have to go over that wall of about 500 metres...especially the last steep bend is a bit of a struggle.
Als je in de Ardennen komt fietsen moet je deze legende toch één maal gedaan hebben..de eerste kilometer valt nog wel mee maar dan moet je over die muur van ongeveer 500 meter..vooral de laatste steile knik is effe doorbijten en stoempen
If you are willing/able to take your time, the first part is actually not too bad in my opinion. After the left turn, it becomes a different story, it gets steeper and steeper, but that part around the 20% is really short. On the Thier de Coo, for example, I had to suffer more.
Als je je tijd wil/kan nemen, dan valt het eerste deel eigenlijk nog goed mee naar mijn mening. Na de bocht naar links wordt het een ander verhaal, het wordt steiler en steiler, maar dat stuk rond de 20% is wel echt kort. Op bv de Thier de Coo heb ik toch harder afgezien.
THE classic of classics...
Don't burn up your cartridges too quickly so as to keep your pedal to the metal, because it's after the stele, when you reach the chapel on the left, that the most difficult part of the climb arrives...
I love this Redoute so much that I have already done the loop 3 times in a row 😂😍❤️
LA classique des classiques…
Ne pas brûler trop vite ses cartouches afin d’en garder sous la pédale car c’est après la stèle, lorsqu’on atteint la chapelle sur la gauche, qu’arrive le passage le plus difficile de l’ascension…
Je l’aime tellement cette Redoute, que j’ai déjà enchaîné la boucle 3 fois d’affilée 😂😍❤️
A true classic. As far as I am concerned, perhaps the classic of classics.
Stylish and difficult it certainly is. But in my humble opinion by far not the most difficult you will encounter in the Ardennes. Just think of the Stockeu, the Roche-Aux-Foucons...
But that does not take away from the fact that every time again it is hard work on this hill. Whatever intensity you use to tackle this stunner: you will arrive at the top exhausted.
Een echte klassieker. Wat mij betreft misschien wel de klassieker der klassiekers.
Stijl en lastig is hij zeker meer dan voldoende. Maar volgens mijn bescheiden mening lang niet de lastigste die je in de Ardennen zult tegenkomen. Denk maar aan de Stockeu, de Roche-Aux-Foucons...
Maar dat neemt niet weg dat het toch iedere keer opnieuw afzien is op deze heuvel. Met welke intensiteit je deze kanjer aanvat: je zult hoe dan ook uitgeput boven komen.
Most beautiful climb of my trip through Liege. You often see it on TV, but once you get to the top (after the steepest part) there is a bench. Well... I took the time to sit down and enjoy the beautiful views.
Mooiste klim van mijn tochtje door Luik. Je ziet hem vaak op tv, maar eens je (na het steileste stuk) boven bent staat er een bankje. Wel... ik heb de tijd genomen me neer te zetten en te genieten van de prachtige uitzichten.
It is doable, but don't start too fast in order to have some space left in the steepest part halfway up the climb.
Op zich goed te doen, zeker niet te snel aan beginnen om wat over te houden bij het steilste stuk halverwege de beklimming.
Iconic climb that you must have done at least once in your life (right?). In the second part you can take your profits.
Iconische beklimming die je toch minimaal een keer in je leven gedaan moet hebben (toch?). In het tweede gedeelte kun je je winst pakken.
The start of this climb makes your heart rate go up immediately, but does not offer much in the way of scenery (first a bit between houses and after the bridge along a busy road for a while).
As soon as you leave the busy road and enter the fields you can (briefly) enjoy the scenery... because soon you're on the 17% stretch and your focus is on your pedal revolutions. After the turn, you can sit back down and catch your "breath" to be ready for the final stretch.
At the monument you can choose to wait for your friends, stop for a photo (as proof) or to enjoy your achievement.
If you want to go for a good time on the segment, stopping is unfortunately not (yet) possible and you will have to continue to the top.
Het begin van deze klim doet je hartslag meteen de hoogte ingaan, maar stelt qua omgeving niet veel voor (eerst een stukje tussen de huizen en na het bruggetje even langs een drukke weg.
Van zodra je van de drukke baan wegrijdt en de velden ingaat kan je (kort) genieten van het landschap... want als snel zit je aan het stuk van 17% en ligt je focus op je trapomwentelingen. Na de bocht kan je weer even gaan zitten en op "adem komen" om klaar te zijn voor de laatste loodjes.
Aan het monument kan je kiezen om even te wachten op je vrienden, te stoppen voor een foto (als bewijs) of om na te genieten van je prestatie.
Wil je voor een goede tijd gaan op het segment zit stoppen er helaas (nog) niet in en zal je nog even moeten doorrijden tot aan de top.
Substantially suffered on the steepest part, where the side road begins. But a wonderful experience! Especially do not start too soon on this climb.
Flink afgezien op het steilste stuk, waar het zijweggetje begint. Wel een prachtige ervaring! Vooral niet te snel beginnen aan deze klim.
Not the most difficult (not that it's not difficult on the contrary), certainly not the most beautiful climb in the area. But still a climb not to be missed if you are in the area. Even if it is only to get the idea that you are a cycling pro, albeit a bit slower😉 .
Niet de moeilijkste (niet dat hij niet moeilijk is integendeel), zeker ook niet de mooiste klim uit de omgeving. Maar toch een klim die niet mag ontbreken als je in de buurt bent. Als is het maar om je voor even het idee te krijgen dat je een wielerprof bent, zij het ietsje langzamer😉.
Nice to do because of the name recognition but nothing special. You do not have to drive around. It is a tough climb with some very steep parts.
At the top is a bench where you can refuel before you continue.
Leuk om te doen vanwege de naamsbekendheid maar niet bijzonder. Hoef je niet voor om te rijden. Het is een pittig klimmetje met een paar hele steile stukjes.
Boven aangekomen staat een bankje waar je even bij kunt tanken voor je verder gaat.
Great climb that everyone must have done.
Not the best view but almost no traffic and good road surface.
My tip for the slightly heavier rider (80 +) is to start slowly and not to get overconfident so you have an extra for the steep parts.
Geweldige klim die iedereen wel eens moet gedaan hebben.
Niet het mooiste uitzicht maar bijna geen verkeer en goed wegdek.
Mijn tip voor de iets zwaardere renner (80 +) is om rustig te beginnen en niet overmoedig te worden zodat je nog een extratje hebt voor de steile stukken. eenmaal aan het bankje kan je rustig verder naar boven fietsen.
Famous climb from Liège-Bastogne-Liège, which is definitely worth climbing once. First you climb out of the village and a bit along the highway, but then it gets beautiful and even steeper between the meadows, with many names on the road. Up to the monument for the battle of Sprimont between the French and the Austrians, it's too steep to enjoy the view. There you turn left towards Sprimont for the last bit of the climb which isn't much, or you turn right towards Playe, for example to descend towards Remouchamps.
Beroemde klim uit Luik-Bastenaken-Luik, die zeker de moeite waard is om een keer te beklimmen. Je klimt eerst het dorp uit en een stukje langs de snelweg, maar dan wordt het mooi en nog steiler tussen de weilanden, met veel namen op de weg. Tot boven bij het monument ter gelegenheid van de slag bij Sprimont tussen Fransen en Oostenrijkers is het te steil om van het uitzicht te genieten wat er boven wel degelijk is. Daar linksaf richting Sprimont voor het laatste stukje klim wat niet meer veel voorstelt, of rechts richting Playe, bijvoorbeeld om weer af te dalen naar Remouchamps.
Nice climb if you're in the area, it's so over😂
Thought at the monument we were already there, opinions are divided on that apparently.
Leuk klimmetje als je in de buurt bent, tis zo voorbij😂
Dacht bij het monument dat we er al waren, zijn de meningen over verdeeld blijkbaar.
A must for any climber, whether you're a one-day climber or an addict. Start out soft and hang on when things get serious.
Un must pour tout grimpeur qu’il soit d’un jour ou bien accro. Commencer en souplesse et s’accrocher quand les choses deviendront sérieuses.
What a beast of a climb this is. Had him several times but was already a while ago. Today I cycled LBL with of course this climb in it. Feels like you're going up in stages in terms of steepness. Fortunately I managed to get up and was euphoric at the top 💪.
Wat een beest van een klim is dit. Had hem al aantal keer bedongen maar was alweer een tijdje geleden. Vandaag LBL gefietst met uiteraard deze klim er in. Voelt net als of je in trappetjes omhoog gaat qua steilheid. Kwam gelukkig goed naar boven en was op de top euforisch 💪.
overhyped indeed, the steep bit is hard, but that is normal when you are on a road bike! careful, total lack of shade on a sunny day! in a sense it is more a social event thing ...
It was hard work to get to the top. Fortunately, you have a rest moment between the heavy pieces. In any case a great experience.
Het was hard werken om boven te komen. Gelukkig heb je even een rustmoment tussen de zware stukken. In ieder geval een geweldige ervaring.
You should definitely do, starts still doable but in the middle it goes quite uphill. To the end, the steepness fortunately decreases.
Moet je zeker doen, begint nog doenbaar maar in het midden gaat het toch flink bergop. Naar het einde toe daalt het steiginspercentage gelukkig wat.
This climb was the finish of our bike ride.... What an ending. Struggle and enjoyment are continuously alternated. As a race fan, you must have climbed this heavy climb! Keep on pushing on the pedals is the only thing you can do.
Deze klim was de afsluiter van ons fietsritje... Wat een einde. Afzien en genieten worden continue afgewisseld. Als koersliefhebber moet je deze zware klim eens bestegen hebben! Blijven duwen op de pedalen is het enige dat je kan doen
I had heard a lot about this climb. The opinions on this forum seem a bit divided, everyone agreeing that it is a tough climb, yet some think it is not too bad for trained cyclists.
Well, for me it's a beast anyway. I climbed it with 150 km. in the legs and 2300 hm. on the Garmin, of course you take that in. Two stretches are gruelling, you really almost stand still, legs seem to explode.
I'll come back one day to start it fresh, wonder what it will give then.
Ik had al veel gehoord over deze beklimming. De meningen op dit forum lijken me wat verdeeld, iedereen is het erover eens dat het een zware klim is, maar toch vinden sommigen dat het wel meevalt voor getrainde fietsers.
Nou, voor mij is het toch een beest. Ik beklom hem met 150 km. in de benen en 2300 hm. op de Garmin, dat neem je natuurlijk mee. Twee stroken zijn slopend, je staat echt bijna stil, benen lijken te ontploffen.
Ik kom ooit terug om er eens fris aan te beginnen, benieuwd wat het dan zal geven.
Climb divided in 2 heavy parts :) Doable if you have some training. I did this at the end of a ride of 80 Km with 1200 HM and was totally choco after this climb.
Klim ingedeeld in 2 zware stukken :) Doenbaar mits wat getraind. Let op ik deed dit op het einde van een rit van 80 Km met 1200 HM en was helemaal choco na deze klim
Iconic tearjerker that you MUST ride on if you are in the area of course. You can feel the cycling history. The first part is ugly but you feel it immediately. Just save the legs for now. Then 2 pieces that really hurt. You'll get to the top but it hurts too :)
Iconische tranentrekker die je op MOET fietsen als je in de buurt bent natuurlijk. Je voelt de wielerhistorie. Het eerste stuk is lelijk maar je voelt het direct. Even de benen sparen nog. Daarna 2 stukken die echt pijn doen. Boven kom je wel maar pijn heb je ook :)
Completely collapsed on this last summer. After a long trip without sufficient supplies from Trois-Ponts via Rosier and Maquisard, I arrived in Sougné with empty legs. That redoubt will not be so bad, I thought.
Nothing is further from the truth, as it turned out. The climb really starts when the road leaves the highway. Here you can't really see the top and it seems to climb on and on. Beautiful views on top made it worthwhile.
It's true what they say: you can't win the race at the Redoute, but you can lose it.
Hier volledig op ingestort afgelopen zomer. Na een lange tocht zonder voldoende bevoorrading vanuit Trois-Ponts via Rosier en Maquisard in Sougné aangekomen met leeglopende benen. Die redoute zal wel meevallen, dacht ik.
Niets is minder waar, zo bleek. Het begint pas echt stevig te klimmen wanneer de weg van de autostrade afbuigt. Hier zie je nergens echt de top en lijkt het maar door en door te klimmen. Boven prachtige uitzichten maakten het toch nog de moeite waard.
Het is effectief zoals men zegt: op de Redoute kan je de wedstrijd niet winnen, maar wel verliezen.
In the climb to the top of the La Redoute there are some difficult, steep percentages, but because there are some less steep meters you can recuperate. It depends of course on how fast you ride your bike. The faster you are, the harder it gets. When you almost reach the top you can see a war monument on the right.
In de beklimming naar de top van de La Redoute zitten enkele moeilijke, steile percentages, maar omdat er enkele minder steile meters in voorkomen kan men even recupereren. Het hangt er natuurlijk van af hoe snel men rijdt met de fiets. Hoe sneller men is des te moeilijker het wordt. Als men bijna de top heeft bereikt ziet men rechts een oorlogsmonument.
Very nice climb and after 1.1km comes the tough part of 16%.
Good road surface.
Not busy with car traffic.
At the top you can enjoy beautiful views.
Zeer mooie klim en na 1,1km komt het zware stuk van 16%.
Goed wegdek .
Niet druk met autoverkeer.
Boven aan kun je genieten van mooi uitzicht
Very nice, challenging climb split up in 2 heavy peaks which can break you mentally after a long ride.
Also very nice view when you reach the top. Very nice track to use. In the descent of it certainly watch out for approaching cyclists. For a novice cyclist, this may be too heavy.
Zeer mooi, uitdagende klim opgesplitst in 2 zware pieken die u wel mentaal eens kunnen breken na een lange rit.
Ook zeer mooi uitzicht als u de top bereikt. Zeer mooie baan om te gebruiken. Bij de afdaling ervan zeker opletten voor oprijdende fietsers. Voor een beginnende fietser kan dit al eens te zwaar zijn.
In my opinion the most difficult slope in the region. This because of its irregularity, so you constantly have to find the right gear. And because of the fact that you are in an open plane and with some bad luck the wind can also play its role.
Wat mij betreft de lastigste helling in de regio. Dit omwille van zijn onregelmatigheid, waardoor je constant de juiste versnelling moet zoeken. En omwille van het feit dat je in een open vlak zit en met wat pech de wind ook zijn rol kan spelen.
For many 'tourists' this climb inspires fear.
On itself, it is certainly not among the 10 heaviest in Belgium.
You just have to do it a few times to have it under control....
Bij veel 'toeristen' boezemt deze klim angst in.
Op zich is hij zeker niet bij de 10 zwaarste in België.
Je moet hem gewoon een paar keer gedaan hebben om hem onder controle te hebben....
Summer 2019, heatwave in Europe, temperatures of 40+, last weekend of the Tour. Me and two cycling buddies thought it would be fun to do some spontaneous cycling for a few days in the Ardennes, it was nice and sunny after all. We started in Spa, as early as possible because the temperature was still bearable. When we arrived at the foot of the Redoute, the sun came out in full glory and the thermometer on the bike computer read 34 degrees. I've cycled the Redoute several times before but have never been as exhausted as I was then. Sweating like a pig, nauseous to the point of vomiting. It is very hard to turn the pedals at 22%, but honestly, it is a climb that is doable because of its length. It's historic, mythical, you're cycling on La Redoute, but it's not the toughest climb in the world or even in the area. It is a must do for every cyclist though. I've also climbed it from the northeast, from the village of Playe. Then is 'ie for most recreational cyclists fine to do.
Zomer 2019, hittegolf in Europa, temperaturen van 40+, laatste weekend van de Tour. Het leek mij en twee fietsmaten wel leuk om even spontaan een paar dagen Ardennen te fietsen, het was tenslotte mooi zonnig. Startend in Spa, zo vroeg mogelijk vanwege de temperatuur die dan nog draaglijk was. Toen we aan de voet van de Redoute aankwamen, kwam het zonnetje ook in volle glorie schijnen en gaf het thermometertje op de fietscomputer 34 graden aan. Ik heb de Redoute meerdere keren gefietst maar ben nog nooit zo stuk gegaan als toen. Zweten als een otter, misselijk tot bijna kotsen toe. Het is loodzwaar om de pedalen rond te krijgen bij 22%, maar eerlijk gezegd is het ook een klim die door zijn lengte te doen valt. Het is historisch, mytisch, je fietst op La Redoute, maar het is niet de zwaarste klim in de wereld of zelfs maar in de omgeving. Wel een must do voor iedere fietser. Ik heb 'm overigens ook eens vanuit het noordoosten beklommen, vanuit het dorpje Playe. Dan is 'ie voor de meeste recreanten prima te doen.
Really tough. Well, it is not the toughest of the Ardennes (indeed in terms of difficulty in the area to compare with the Alpe d'huez), but steep it certainly is. By history anyway really a must if you're in the neighborhood.
Echt wel pittig. Goed, het is niet de zwaarste van de ardennen (inderdaad qua zwaarte in het gebied te vergelijken met de Alpe d'huez), maar steil is het zeker. Door de historie toch wel echt een must als je in de buurt bent.
A climb with name and fame.
I found it a tough climb.
You don't have to do this climb for the views, there are nicer climbs in the area.
Een klim met naam en faam.
Ik vond het een pittige klim.
Voor het uitzicht hoef je deze klim niet te doen, daarvoor zijn er mooiere klimmetjes in de buurt.
Of course it is on the to-do-list of the average cyclist so I crossed it off. The road surface is good, there is little traffic and it is a tough climb I thought. Don't be fooled into thinking you're already there at the parking lot, that's what I thought based on someone's YouTube video and I knew it. Then I had a (big) piece up.
Staat natuurlijk wel op de to-do-list van de gemiddelde wielrenner dus deze ook maar afgestreept. Het wegdek is goed, er is weinig verkeer en het is wel een taaie klim vond ik. Vergis je niet dat je bij de 'parkeerplaats' er al bent, dat dacht ik namelijk op basis van iemand's YouTube video en dat heb ik geweten. Daarna mocht ik nog een (flink) stuk omhoog.
Yet again about 5 times ridden this year. What the Wall was in the Tour or the Wall of Huy in the Walloon Arrow is the Redoute in Liege Bastogne Liege. Every cyclist should ride this one. If you go full from bottom to top, you will feel it well. But always a pleasure to come here. The picture of VDB on the road always reminds me of the moment the man made this climb mythical.
Toch weer een keer of 5 opgereden dit jaar. Wat de Muur in de ronde was of de muur van Huy in de Waalse pijl is de Redoute in Luik Bastenaken Luik. Iedere wielertoerist zou hier toch eens moeten oprijden. Als je vol gaat van onder tot boven ga je het toch goed voelen. Maar toch altijd een plezier hier te komen. De foto van VDB op de weg doet altijd even terug denken aan het moment dat de man deze klim mythisch maakte.
Nice climb especially in the middle section from the effigy of the Frank.
Lekkere klim vooral middenstuk vanaf beeltenis van de Frank.
We ended our day with this climb and it is quite tough, especially that short piece of 20% somewhere in the middle. Somewhere halfway, you have a beautiful view of the steep parts to come. The many seaweed names on the road somehow distracted me. Super climb with a nice view once you're up there.
Wij sloten onze dag met deze klim af en dan is ie toch best pittig, zeker dat korte stukje 20% ergens in het midden. Ergens halverwege heb je een prachtig uitzicht op de steile stukken die nog gaan komen. De vele wierlernamen op het wegdek zorgden bij mij op de een of andere manier voor een soort afleiding. Super klim met een mooi uitzicht als je eenmaal boven bent.
La Redoute is of course a big name in the cycling world. Everybody knows the legendary images of a sprinting VDB who dropped Bartoli during the Liege-Bastogne-Liege 1999. But make no mistake: sprinting uphill like that is not possible if you're not completely spiffed up! From the centre of Remouchamps the climb is easy to find as it is signposted. A lot of riders say: It only starts after the bridge" but there are a lot of riders who change to the inner lane before they reach the bridge. Along the highway it is not very steep, but the courage sinks in when you look up to the left. My tip: stand on the pedals from bottom to top and pedal hard. Despite the proximity of the highway, it is a quiet road with a nice view above.
La Redoute is natuurlijk een grote naam in de wielerwereld. Iedereen kent wel de legendarische beelden van een sprintende VDB die Bartoli lost tijdens Luik-Bastenaken-Luik 1999. Maar vergis u niet: zo bergop sprinten lukt niet als u niet volledig opgespoten bent! Vanuit het centrum van Remouchamps is de klim gemakkelijk te vinden, want hij staat aangegeven met bordjes. Veel renners zeggen: "Hij begint pas na de brug", maar er zijn toch veel die al voor ze aan de brug komen naar hun binnenblad schakelen. Langs de snelweg is het niet heel steil, maar de moed zakt je in de schoenen wanneer je naar links opkijkt. Mijn tip: van onder tot boven op de pedalen staan en keihard trappen. Ondanks de nabijheid van de snelweg, is het een rustige weg met een mooi uitzicht boven.
Ridden it for the first time today. Special climb. I still found it quite emotional when I saw the name Scarponi in the road surface.
A great climb, nice and steep. I thought the climb was not too bad. Don't start too fast ;)
Vandaag voor het eerst opgereden. Bijzondere klim. Ik vond het toch nog vrij emotioneel toen ik de naam Scarponi zag in het wegdek.
Een heerlijke klim, lekker steil. Ik vond de klim overigens wel meevallen. Niet te snel van start gaan;)
During the Gilbert Classic it was the last climb. The start is indicated after the viaduct under the road, but then you have already received the omens of this steep climb. Start slowly and keep on raking and you'll get there. And another classic crossed off my list.
Tijdens de Gilbert Classic beklommen als laatste klim. De start wordt aangegeven na het viaduct onder de weg, maar pas op dan heb je de voortekenen van deze steile klim al wel ontvangen. Rustig beginnen en door blijven harken dan kom je boven. En weer een klassieker van mijn lijstje gestreept.
Climbed it yesterday and to be honest I expected it to be harder. The trick is not to get caught up in that ugly first part along the highway because then it starts to hurt. What struck me is, despite its fame, that it is very quiet on this climb for a sun-drenched Sunday.
It may have a name, but on a Voie des Chars or Sur Steppes you die 3x more than on the Redoute.
Anyway, you must have done it once just like the Cauberg in the Netherlands or Alpe d'Huez in France.
Gisteren beklommen en eerlijk gezegd had ik hem zwaarder verwacht. Kunst is om je kruid niet te verschieten in dat oerlelijke eerste gedeelte langs de snelweg want dan gaat het wel pijn doen. Wat me wel opviel is, ondanks zijn bekendheid, dat het erg rustig is op deze klim voor een zonovergoten zondag.
Hij mag dan wel de naam hebben, maar op een Voie des Chars of Sur Steppes sterf je 3x meer dan op de Redoute.
Maar goed, je moet hem een keer gedaan hebben net zoals de Cauberg in Nederland of Alpe d'Huez in Frankrijk.
We have a holiday house in the village above la Redoute. 300 m from the cyclingclimb.
Holiday home for 2 to 5 people with a closed garage for the bikes.
Web gitecocoon
All cyclists are welcome I
We hebben een vakantiehuis in het dorpje boven la Redoute. 300 m van de fietsklimt.
Vakantiehuis voor 2 tot 5 personen met een gesloten garage voor de fietsen.
Web gitecocoon
Alle fietsers zijn welkom I
I cycled it together with two friends last weekend!
On the MTB that is.
I found it really hard, but without stopping to go up!
What a kick that gives!
Ik heb m samen met twee vrienden gefietst, afgelopen weekend!
Op de MTB welteverstaan..
Ik vond t echt afzien, maar zonder te stoppen naar boven!
Wat geeft dat n kick zeg!
Start slowly, dose and go up cautiously. And just drive on without stopping!
Rustig aan beginnen, doseren en bedachtzaam omhoog. En gewoon doorrijden zonder te stoppen !
What Alpe D'Huez is for the Dutch, La Redoute is not for the Belgians, Mont Ventoux is for them. I think La Redoute (a short and very steep mountain, in your own country, with a lot of climbing legends) just doesn't have a Dutch equivalent.
Wat Alpe D'Huez is voor de Nederlanders is toch niet La Redoute voor de Belgen, daarvoor komt de Mont Ventoux in aanmerking. Ik denk dat La Redoute (een kort en erg stijl bergje, in eigen land, met heel wat klimlegenden) gewoon geen Nederlands equivalent heeft.
How can you sprint against each other here? In 1999 Vandenbroucke and Bartoli were competing against each other. Action from 0:28:
https://www.youtube.com/watch?v=D3rZphEtzSM
Hoe kun je hier nu sprinten tegen elkaar? In 1999 strijden Vandenbroucke en Bartoli tegen elkaar. Actie vanaf 0:28:
https://www.youtube.com/watch?v=D3rZphEtzSM
For a little garden gnome mar 1600 mtr enjoy!!!
Voor een beetje tuinkabouter mar 1600 mtr genieten!!
Finally...it wasn't even my intention. Yet I cycled La Redoute!
We were with 5 men and 1 woman (me).
We started at the campsite Chalet Weekend in the direction of Remouchamps. I was the last one to arrive there because I cycled my own pace but they waited for me.
Then we started and I thought I'll see how far I get.
I came in last but 1.
I am 60 years old and my husband is 64! Nice huh!
What a stupid question below!
Eindelijk...het was niet eens mijn bedoeling. Toch heb ik La Redoute gefietst!
We waren met 5 mannen en 1 vrouw (ik dus).
Gestart bij camping Chalet Weekend richting Remouchamps. Ik was de laatste die daar aankwam omdat ik mijn eigen tempo fietste maar ze hadden op mij gewacht.
Toen begonnen we en ik dacht ik zie wel hoever ik kom.
Ik kwam op 1 na de laatste binnen.
Ben wel 60 jaar en mijn man 64 jaar! Leuk hé!
Wat een stomme vraag hieronder!
7 km/h | 00:17:31 |
11 km/h | 00:11:09 |
15 km/h | 00:08:10 |
19 km/h | 00:06:27 |