Mortirolo from Tiolo is a climb in the region Lombardy. It is 13.7km long and bridges 1173 vertical meters with an average gradient of 8.6%, resulting in a difficulty score of 1202. The top of the ascent is located at 1875 meters above sea level. Climbfinder users shared 7 reviews of this climb and uploaded 22 photos.
Welcome! Please activate your account if you would like to share something. Look for the verification email in your inbox.
If you want to upload your photos, you need to create an account. It only takes 1 minute and it's completely free.
Continue with Google
Continue with Facebook
Sign up with email
The climb from Mezzo had given us some anxiety, so we took up this easier variant. Not for a moment did we regret it. The first kilometres go up fairly gently on brand new asphalt through a wooded area. Periodically you get the chance to look further towards the valley and the surrounding high mountains; breathtaking.
Nice to mention; each kilometre is marked with the average and maximum gradient of the following kilometre and the remaining distance to the summit.
Halfway up, the climb gets meaner with strips of 15％. Often interspersed with less steep sections, but at the umpteenth wall your courage sometimes sinks in. A little further on, the road merges with the "real" Mortirolo. The first stretch is immediately tough. From the next hairpin, the remaining hairpins and distance to the summit are counted down. With the gradient up to the next bend, note; so not of the whole kilometre. This addition is relevant because the first sign reads 13％.... :)
At the top, nice view in the presence of cows, the cycling monument and toilet + water tap.
De klim vanuit Mezzo had ons wat angst ingezaaid, dus we zijn deze makkelijkere variant ingeslagen. Geen moment spijt van gehad. De eerste kilometers gaan redelijk rustig omhoog op gloednieuw asfalt door een bosrijke omgeving. Regelmatig krijg je de kans om verder te kijken richting het dal en het omliggende hooggebergte; adembenemend.
Leuk om te vermelden; elke kilometer wordt gemarkeerd met het gemiddelde en maximale stijgingspercentage van de volgende kilometer en de resterende afstand tot de top.
Halverwege wordt de klim gemener met stroken van 15％. Vaak afgewisseld met minder steile stroken, maar bij het zoveelste muurtje zakt de moed je soms in de schoenen. Even verderop komt de weg samen met de ‘echte’ Mortirolo. Het eerste stuk is meteen pittig. Vanaf de eerstvolgende haarspeldbocht worden de resterende haarspeldbochten en afstand tot de top afgeteld. Mét het stijgingspercentage tot de volgende bocht, let op; dus niet van de gehele kilometer. Deze toevoeging is relevant, omdat op het eerste bordje 13％ staat…. :)
Bovenop mooi uitzicht in het bijzijn van koeien, het wielermonument en toilet + waterkraan.
Delightful climb. I did this easy variant together with the Gavia today. I think I would not have reached the top from Mezzo. But this variant is easy to do, because there are some flatter parts now and then. Before the top, it is a bit of a push! But the climb is not very long, so all in all it was not too bad. However, I did feel it in my legs on the Gavia...
The road surface is perfect and the meandering through the woods is great cycling. Much better than the Bernina pass for example.
Heerlijke klim. Ik heb deze makkelijke variant samen met de Gavia vandaag gedaan. Ik denk dat ik vanuit Mezzo niet boven was gekomen. Maar deze variant is prima te doen, omdat er zo nu en dan wat vlakkere stukken tussen zitten. Voor de top is het nog even aanzetten! Maar de klim is niet heel erg lang, dus al met al viel het wel mee. Echter voelde ik hem op de Gavia nog wel in de benen...
Het wegdek is perfect en het slingeren door de bossen is heerlijk fietsen. Veel beter dan de Berninapas bijvoorbeeld.
I enjoy it as the road condition was excellent and traffic was minimal. The Mortirolo is still hard even if this route is known as the "easy one". The gradient is varied so a 7％ will have sections of 2％ then 15％, for example. The last 5-6 km are brutal with one section going all the way up to 20％. The top has a toilet, a phone charging station and a selfie stand. No water sources on the top, and the closest is the restaurant 1 km before the summit (Refugio Antoniolo). The views are amazing especially from km 5-7 so stop on the way down and take pictures.
As an amateur cyclist I found it very hard. The road condition was excellent and traffic was minimal. The signage is also better than other passes. Signs start at every kilometre and then towards the last 2-3 km, the signs count the hairpins (hairpin 6,5 etc, or “tornante” in Italian). This side of the Mortirolo is still hard even if this route is known as the “easy one”. The gradient is varied so a 7％ km will have sections of 2％ then 15％, for example. The last 5-6 kms are brutal with one section going all the way up to 20％. The top has a toilet, a phone charging station and a selfie stand. No water sources on the top, and the closest is the restaurant 1 km before the pass (Refugio Antoniolo). The views are amazing especially from km 5-7 so stop on the way down and take pictures.
On top of the toilet there is also a tap where you can fill up...Maybe that was not the case at the time
Op de top bij het toilet is ook een kraan waar je kan bijvullen...Misschien was dat toentertijd nog niet
I rode it 2 times via Grosio in two days as part of Golazo's Pirata. Not immediately the steepest side, but quite tough. During the Granfondo I climbed at a steady pace, knowing that the Gavia and the Stelvio were still on the program. Despite that, only 4 minutes slower than the first time. Narrow, winding road among the greenery, so that the view to the surroundings was non-existent except for a few stretches... Too bad. Not exactly a climb I would do again.
Ik reed er 2 x op via Grosio in twee dagen in het kader van Golazo's Pirata. Niet meteen de steilste kant, maar best wel pittig. Tijdens de Granfondo op rustig tempo geklommen in de wetenschap dat de Gavia en de Stelvio nog op het programma stonden. Ondanks dat, slechts 4 minuten trager dan de eerste keer. Smalle, bochtige weg tussen het groen, zodat het zicht naar de omgeving op een paar stukken na onbestaande is... jammer. Niet meteen een klim die ik nog eens zou doen.
Mortem is Latin for dead, dead after this climb is something quite normal.
From Mazzo slightly shorter and therefore steeper from Grosio / Tiolo is with 14 kilometers "to do".
You drive right past the start of this iconic climb, a small sign tells you to turn left (from Bormio) and 50 meters further a sign with the data: 14 kilometers, average 8.1％ ! It starts quietly, and soon a few hairpin bends follow.
The valley is soon left behind and you enter a silent world which you know is going to hurt you.
The road is reasonable but not much more than 1 car wide. Step by step you continue and the top comes closer.
In the distance I see a church tower and I am looking forward to stretch my legs, but nothing is further from the truth. The road along the church is 17％ not to be called a resting place.
There are no views and the road becomes narrower and narrower, turning into a goat path. The climb is inextricably linked to il Pirata, Marco Pantani, and although I ride a Wilier too, for me it is just hard work.
His monument can be found in the Mazzo climb, just before the junction with this climb. If you think you've done it now, you'll get another 3 km of climbing in double digits.
At the top a dead simple sign says: Passo della Foppa! Nothing Mortirolo, just fooled.
Descending to Mazzo is madness and I continue to the south side (Monno) to climb the Gavia next.
The Mortirolo belongs on your record, it is a terrible climb but you will be treated with respect by many Italians after your picture on the top. Ecco!
Mortem is latijn voor dood, morsdood na deze klim is iets wat redelijk normaal is.
Vanuit Mazzo iets korter en dus steiler vanuit Grosio/Tiolo is het met 14 kilometer "te doen".
Je rijdt zo voorbij de start van deze iconische klim, een klein bordje geeft aan dat je links af moet( vanuit Bormio) en 50 meter verder een bord met de data: 14 kilometer, gemiddeld 8,1％ ! Het begint rustig, en al snel volgen een paar haarspeldbochten.
Het dal laat je snel achter je en je komt in een stille wereld waarvan je weet dat hij je pijn gaat doen.
De weg is redelijk maar niet veel meer dan 1 auto breed. Trap voor trap ga je verder en komt de top dichterbij.
In de verte zie ik een kerktoren ik verheug me op hier even de benen te kunnen strekken, niets in minder waar. De weg langs de kerk is met 17％ niet te bestempelen als rustpunt.
Vergezichten zijn er niet en de weg wordt steeds smaller, het gaat over in een geitenpad. De klim is onlosmakelijk verbonden aan il Pirata, Marco Pantani en alhoewel ik ook op een Wilier rijd, het is voor mij gewoon afzien.
Zijn monument vindt je in de Mazzo klim, net voor de kruising met deze beklimming, Als je denkt het is nu wel gedaan dan krijg je nog even 3 kilometers voor de kiezen welke regelmatig in de dubbele cijfers klimmen.
Boven een doodsimpel bord met daarom: Passo della Foppa! Niets Mortirolo, gewoon gefopt.
Afdalen naar Mazzo is gekkenwerk en ik ga door naar de zuidzijde ( Monno) om aansluitend via de zuidkant de Gavia nog te beklimmen!
De Mortirolo hoort op je palmares, is een verschrikkelijke klim maar je wordt door veel Italianen met respect behandeld na je foto op de top. Ecco!
| 7 km/h | 01:57:23 |
| 11 km/h | 01:14:42 |
| 15 km/h | 00:54:47 |
| 19 km/h | 00:43:15 |
