| Famous climb |
| #9 toughest climb of Hainaut Province |
| #10 most elevation gain of Hainaut Province |
| #51 longest climb of Belgian Picardy |
| #8 average steepest climb of Belgian Picardy |
Mont Saint-Aubert is a climb in the region Belgian Picardy. It is 1.9km long and bridges 120 vertical meters with an average gradient of 6.2%, resulting in a difficulty score of 83. The top of the ascent is located at 144 meters above sea level. Climbfinder users shared 3 reviews of this climb and uploaded 8 photos.
Road name: Rue des Crupes
Welcome! Please activate your account if you would like to share something. Look for the verification email in your inbox.
If you want to upload your photos, you need to create an account. It only takes 1 minute and it's completely free.
Continue with Google
Continue with Facebook
Continue with Apple
Sign up with email
Mont Saint-Aubert near Tournai can be seen from afar in the otherwise fairly flat landscape around the river Scheldt. The climb starts fairly gradually until you turn onto the last few hectometres from the crossroads, where it gets a lot steeper, especially the ultimate stretch up to the little church which creeps up quite a bit. It can be climbed from several sides by bike. You can also take beautiful walks in the surrounding woods and from the top there are beautiful views over the region and the city of Tournai with its beautiful cathedral that is on the Unesco World Heritage list. The little church is definitely worth a visit. At the summit there are also some cosy restaurants, cafés and a hotel, so you can fortify the inner man after a tough cycling or hiking effort.
De Mont Saint-Aubert nabij Doornik ziet men al van ver liggen in het anders vrij vlakke landschap rondom de rivier de Schelde. De klim begint vrij geleidelijk tot je de laatste hectometers vanaf het kruispunt opdraait, daar wordt het een pak steiler, zeker het ultieme stukje tot aan het kerkje wat behoorlijk in de benen kruipt. Vanaf meerdere zijden te beklimmen met de fiets. Men kan er ook schitterende wandelingen in de omliggende bossen maken en van op de top bekomt men prachtige vergezichten over de streek en de stad Doornik met zijn prachtige kathedraal die op de werelderfgoedlijst van de Unesco prijkt. Zeker eens binnenwippen in het kerkje, een bezoekje waard. Op de top bevinden zich ook enkele gezellige restaurantjes, cafés en een hotel, zo kan men na een zware fiets-of wandelinspanning de innerlijke mens versterken.
This is a really nice climb that you should definitely take if you are in the area. This climb is also hard not to spot as it is the highest point in the area. The climb starts to get even and once you take the right turn at 1200m, the climb really starts to get uphill. Although the climb never gets very steep, the last 100 metres do feel very heavy due to the almost 2 km length of the entire climb. At the top, there are plenty of cafes and terraces to recover from the effort and enjoy the beautiful view you have above.
Dit is echt een heel mooie klim die als je in de buurt bent zeker moet meenemen. Deze klim is ook moeilijk niet te spotten aangezien het het hoogste punt is in de wijde omgeving. De klim begint gelijkelijk aan op te lopen en eenmaal je de bocht naar rechts neemt op 1200meter begint de klim echt op te lopen. Hoewel de klim nooit echt heel stijl wordt voelen de laatste 100den meters wel heel zwaar aan door le bijna 2km lengte van de volledige klim. Boven zijn er ook genoeg cafés en terrassen om bij te komen van de inspanning en te genieten van het mooie uitzicht dat je hierboven hebt.
The local Everest :-) This mountain is impossible to miss, it stands like an island in the middle of a generally flat landscape. The mountains of the Flemish Ardennes and the Pays des Collines are indeed 20 to 30 km away. Paradoxically, none of the climbs in the north of Belgium (all of Flanders, the two Brabant regions and the north of Hainaut) have as many vertical drops as this isolated Mount Saint-Aubert, except perhaps the Schapenberg in Ronse (to be checked).
The panorama at the top is simply magical on a clear day, especially towards the south. To enjoy it, it is better to go back down a bit along the road from the church and the summit parking (where trees obstruct the view).
I lived in Tournai for three years, so I sometimes climbed this hill about ten times in one trip, varying the accesses. But some local cyclists and others coming from the north of France can come and do the official climb (the one presented here) thirty to forty times in a row to prepare themselves for mountain cyclosportives. Authentic!
At the 1200-1300m junction there is a stele on the right in honour of Armand Jubaru, a French cyclist from Tourcoing who died here on his way down from the summit. It was in 1897, the free wheel was still to be invented and the brakes were not really worthy of the name...
If you choose to go straight ahead at this junction instead of turning left towards the top of the mountain, you will pass the official "pass" of the Jubaru Cross.
L'Everest local :-) Ce mont est impossible à rater, il se dresse en effet comme un îlot au milieu d'un paysage globalement plat. Les monts des Ardennes flamandes et du Pays des Collines se situent en effet 20 à 30 km plus loin. Paradoxe : aucune des ascensions du nord de la Belgique (toute la Flandre, les deux Brabant et le nord du Hainaut) n'a autant de dénivellation que ce mont Saint-Aubert isolé, sauf peut-être le Schapenberg à Renaix (à vérifier).
Le panorama au sommet est tout simplement magique par temps clair, particulièrement vers le sud. Pour en profiter, il vaut mieux redescendre un peu le long de la route par rapport à l'église et au parking sommital (où des arbres gênent la vue).
J'ai habité Tournai pendant trois ans, il m'arrivait alors de grimper cette colline une dizaine de fois lors d'une même sortie, en variant les accès. Mais certains cyclistes locaux et d'autres venant du nord de la France peuvent venir faire l'ascension officielle (celle présentée ici) trente à quarante fois de suite pour se préparer aux cyclosportives de montagne. Authentique !
À la bifurcation des 1200-1300 m se trouve une stèle sur la droite, en l'honneur d'Armand Jubaru, un cycliste français venu de Tourcoing qui a trouvé la mort à cet endroit en redescendant du sommet du mont. C'était en 1897, la roue libre était encore à inventer et les freins n'étaient pas vraiment dignes de ce nom…
Si on choisit d'aller tout droit à cette bifurcation au lieu de tourner à gauche vers le sommet du mont, on passe d'ailleurs au « col » tout-à-fait officiel de la Croix Jubaru.
| 7 km/h | 00:16:32 |
| 11 km/h | 00:10:31 |
| 15 km/h | 00:07:43 |
| 19 km/h | 00:06:05 |
