Trollstigen to podjazd znajdujący się w regionie Norweskie fiordy. Ma długość 11 km i pokonuje 838 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 7.6%, co daje wynik trudności 726. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 871 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 9 recenzje tego podjazdu i zamieścili 28 zdjęcia.
Nazwa drogi: Trollstigvegen
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Kontynuuj z Apple
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Wniebowstąpienie nastąpi na początku czerwca 2024 r., na kilka dni przed zamknięciem na resztę roku.
Podjazd malowniczą trasą 63 z Valldal ma dość łagodne średnie nachylenie około 4％. Wadą jest to, że zajmuje 25 kilometrów.
W przeciwnym kierunku podjazd jest zupełnie inny. Procenty wynoszą około 7-8％ przez całą drogę, z kilkoma skokami na zakrętach. Przede wszystkim na samym początku znajdujesz się u podnóża gór, które z łatwością przekraczają 1000 metrów. Wznoszą się przed tobą z taką siłą, że budzą strach, szacunek i podziw jednocześnie. Do tego dochodzą wodospady, które widać na każdym kroku. To jak wejście do jaskini Ali Baby.
Trollstigen to niezwykła wspinaczka. Niewiele przełęczy oferuje tak wspaniałą scenerię. Wspinaliśmy się na szczyt przełęczy w bardzo trudnych warunkach pogodowych, przy gęstej mgle i ulewnym deszczu. Gdy dotarliśmy na szczyt, nic nie mogliśmy zobaczyć. Jak to często bywa w Norwegii, trzeba być cierpliwym i czekać na poprawę pogody, ponieważ może się ona szybko zmienić. Tak też się stało i po kwadransie na szczycie chmury się podniosły, ogromne góry nabrały kształtu i ukazały się dwa wspaniałe wodospady. W tle widać dolinę jak okiem sięgnąć, a na pierwszym planie, tuż przed nami, jest droga z długimi zakrętami i zakrętami, wijąca się w dół. Niezwykła wspinaczka w czarującej scenerii.
Lawiny i osuwiska są częstym zjawiskiem pod koniec zimy. Potrzeba miesięcy ciężkiej pracy, aby uczynić tę trasę przejezdną. Tak, Norwegia ma interes ekonomiczny w przyjmowaniu turystów i sprzedaży związanych z tym produktów. Niemniej jednak dostęp do drogi jest bezpłatny, a kraj po raz kolejny udowadnia, że dostęp do atrakcji przyrodniczych jest czymś szczególnie bliskim jego sercu.
W Trollstigen każdy zakręt nosi imię osoby, która odegrała kluczową rolę w projektowaniu lub utrzymaniu drogi.
Wybierz wczesny poranek lub późne popołudnie, aby uniknąć napływu kamperów i autobusów turystycznych.
Ascension réalisée début juin 2024 quelques jours avant la fermeture pour le reste de l'année.
La montée en empruntant la route scénique 63 depuis Valldal présente une pente moyenne assez douce, aux alentours de 4％. La contrepartie est qu’elle dure 25 kilomètres.
Dans l’autre sens, l’ascension est complètement différente. Les pourcentages sont plutôt autour de 7-8％ tout du long avec quelques pointes dans les virages. Surtout, au tout début, vous vous trouvez au pied des montagnes qui dépassent très facilement les 1000 mètres. Elles se dressent devant vous avec une telle force qu’elles inspirent à la fois crainte, respect et admiration. Puis, il y a ces cascades que l’on voit tout du long. On entre dans la caverne d’Ali baba.
Trollstigen est une montée extraordinaire. Peu de cols offre un décor aussi somptueux. Nous sommes montés au sommet du col dans des conditions météo très difficiles avec un brouillard épais et une pluie abondante. Une fois en haut, nous ne voyons plus rien. Comme souvent en Norvège il faut être patient et attendre l'embellie car le temps peut changer rapidement. C'est ce qu'il s'est passé pour nous et après un quart d'heure passé au sommet, les nuages se sont levés, les immenses montagnes prennent forme, deux somptueuses chutes d’eau sont révélées. Au fond se dessine une vallée à perte de vue, et là, au premier plan, juste sous nos yeux, on aperçoit cette route, avec ses longs lacets et ses virages en épingles à cheveux, qui serpente jusqu’en bas. Une montée extraordinaire dans un cadre féerique.
Les avalanches et les éboulements sont fréquents à la sortie de l’hiver. Il faut un travail de longue haleine et de plusieurs mois afin de rendre cette route praticable. Alors oui, il y a un intérêt économique pour la Norvège pour accueillir les touristes et vendre des produits dérivés. Il n’empêche, l’accès à la route est gratuit et le pays prouve encore une fois que l’accès aux attractions naturelles est quelque chose qui lui tient particulièrement à cœur.
À Trollstigen, chaque virage porte le nom d’une personne ayant eu une importance cruciale dans la conception ou la maintenance de la route.
Privilégiez un début de matinée ou une fin d'après-midi pour éviter l'afflux de camping cars et bus touristiques.
Wspaniała wspinaczka, która jest całkowicie wykonalna pomimo ruchu ulicznego. Zrobiliśmy to od rzeki przy Sogge Bru przez przełęcz i w dół do fiordu w Valldal, a następnie z powrotem. Świetny poranek!
Great climb that is perfectly doable despite the traffic. We did it from the river by Sogge Bru over the pass and down to the fjord in Valldal and then back. Great morning out!
Super przejażdżka warta zrobienia, ponieważ dostajesz dużo za swój ciężki wysiłek!
Wodospady, zakręty, górskie ściany, trolle, mosty, widoki na doliny... (oczywiście womo's i samochody), a także mile widziani rowerzyści!
Jechaliśmy na rowerach szutrowych z oponami o pojemności 40 cm3 - nie były one potrzebne, ponieważ asfalt jest nieskazitelny!
Zaczynając tuż za Åndalsnes, wybierając naszą powrotną kawiarnię (mogę polecić zarówno Eat Well, jak i Sødahlhuset), daliśmy nam falisty początek, aby rozgrzać nogi. Zwabieni na zjazd za kawiarnią z akcesoriami Troll (nie można jej przegapić!) zostajemy przywitani stałym i ciągłym podjazdem, który daje trochę odpoczynku lub okazję do ataku na spinki do włosów.
Te wydają się wyrastać z wodospadu przed nami, jednocześnie kadrując go wyżej, gdy przyciągają wzrok.
Po dotarciu do kawiarni Trollstigen Cafe można kontynuować przez kolejne 2-3 km meandrując do miejsca, w którym zaczyna się kolejna Kommune, aby uderzyć we wszystkie segmenty Strava z tego kierunku.
Zjazd był świetny, udało nam się ominąć większość ruchu autokarowego, podobnie jak popołudniowa wspinaczka... być może wszyscy wycieczkowicze wrócili na pokład?!
A super ride worth doing as you get a lot for your hard effort!
Waterfalls, hairpins, mountain walls, trolls, bridges, valley views… (of course womo’s and cars) and a welcome sprawl of bike packers too!
We rode gravel bikes with 40cc tyres - not that these were needed as the asphalt is pristine!
Starting just outside Åndalsnes, going through choosing our return cafè stop (can recommend both Eat Well and Sødahlhuset) gave us an undulating start to warm the legs up. Lured into a downhill after the Troll paraphernalia cafe (you can’t miss it!) you are greeted with a steady and constant climb that gives a little rest-bite or opportunity to attack on the hairpins.
These appear to spring out of the waterfall ahead while framing it higher above as your eyes are drawn to them.
Once you reach the Trollstigen Cafe you can continue for a further 2-3 km meandering to where the next Kommune starts to hit all Strava segments from this direction.
The descent was great , we managed to miss most of the coach traffic as did the climb in the afternoon…perhaps all the cruisers were back on board?!
Moje pierwsze przejście w Norwegii. To od razu nadało ton! A w najbliższych tygodniach miałoby się pojawić kilka bardzo fajnych. Wyjedźcie na czas, bo to także bardzo popularna przełęcz dla samochodów, a zwłaszcza kamperów.
I jeszcze jedna rada: nie myślcie, że jesteście już na miejscu przy punkcie widokowym, to jeszcze kawałek przeze mnie odkryty.
Mijn eerste pas in Noorwegen. Zette direct de toon! En er zouden er de komende weken nog een paar hele mooie volgen. Vertrek wel op tijd want het is ook een hele populaire pas voor auto's en vooral campers.
En nog een tip: denk niet dat je er al bent bij het uitkijkpunt, het is nog een stukje door kwam ik achter.
Dla osób, które uważają, że Norwegia nie nadaje się do jazdy na rowerze. Oto dowód, że to nieprawda.
Rode z Geiranger przez małą górę i przez prom na szczyt wspinaczki. Chwycił rower i pojechał w dół.
Niewiele jest widoków, które naprawdę mnie zachwycają, ale dolina i wodospad Trollstigen pozostawiły mnie w stanie pomiędzy histerycznym śmiechem a niedowierzaniem.
Wspinaczka jest dość zatłoczona jak na norweskie standardy, ale z pewnością jest do zrobienia z rowerami. Kierowcy samochodów mają ogromny szacunek do swoich towarzyszy drogi i nie wahają się poczekać chwilę, jeśli droga jest zbyt wąska. (Wielu francuskich kierowców mogłoby się od tego wiele nauczyć)!
Po znalezieniu się na dole trzeba jechać jeszcze przez chwilę, aż dojedzie się do restauracji z wieloma posągami Trolli. Z tego miejsca można zawrócić i rozpocząć wspinaczkę. Nachylenie jest jednym z najprzyjemniejszych w Norwegii, więc z dobrym sprzętem można śmiało wiać pod górę.
Uważajcie na Trolle na drodze, bo według opowieści jedziecie rowerami po ich schodach w wysokie góry!
Wodospad widać z każdego kąta i sprawia, że wspinaczka jest bajkowa! Top 3 ulubionych wspinaczek w historii. Jeśli kiedykolwiek będziesz w okolicy, zdecydowanie to zrób!
P.s. Dla naprawdę zainteresowanych mogę polecić kanał MatthewNorway'a. Ma świetny film o utrzymaniu tej drogi, aby przygotować ją na lato! https://youtu.be/lG8jDu0xyQk
Miło widzieć, jak wiele pracy włożono w udostępnienie tego pięknego terenu! Dzięki temu liczne płatne drogi w Norwegii są w końcu trochę bardziej akceptowalne :)
Voor de mensen die denken dat Noorwegen niet geschikt is voor wielrennen. Hier is bewijs dat dat niet waar is.
Vanaf Geiranger over een bergje en via de veerpont naar de top van de klim gereden. Daar de fiets gepakt en naar beneden gefietst.
Er zijn weinig uitzichten waar ik echt van versteld sta, maar de vallei en de waterval van Trollstigen liet mij in een staat tussen hysterisch lachen en ongeloof.
De klim is redelijk druk voor Noorse standaarden, maar is zeker goed te doen met de fietsen. De autorijder heeft enorm veel respect voor hun weggenoot en aarzelen niet om even te wachten als de weg te smal is. (Hier kan menig Franse automobilisten nog veel van leren!)
Eenmaal beneden moet je even doorrijden tot het restaurant met de vele Trollenbeelden. Vanaf hier kun je omdraaien en aan de klim beginnen. Het stijgingspercentage is een van de meest aangename in Noorwegen, en dus kun je hem met een flink verzet omhoog knallen.
Pas op voor de Trollen op de weg want je fietst volgens de verhalen over hun trap naar het hooggebergte!
De waterval is vanaf elke hoek te zien en maakt de klim tot een sprookje! Top 3 favoriete beklimming ooit. Als je ooit in de buurt bent, zeker doen!
P.s. voor de echte geïnteresseerd kan ik het Kanaal van MatthewNorway aanraden. Hij heeft een mooie video over het onderhoud van deze weg om hem klaar te maken voor de zomer! https://youtu.be/lG8jDu0xyQk
Mooi om te zien hoeveel werk verzet wordt om toegang te geven aan dit prachtige gebied! Zo wordt de vele tolwegen in Noorwegen toch nog iets meer acceptabel :)
Dzięki za wskazówkę dotyczącą wideo. Też myślałem, że to szalona wspinaczka, ale doceniam ją jeszcze bardziej teraz, gdy zobaczyłem ten filmik. I nawet gdybym przejechał 'm w czerwcu, to między ścianami śniegu w kwietniu/maju wydaje się zupełnie spoko.
Bedankt voor de videotip. Ik vond het ook een waanzinnige klim, maar waardeer het nog meer nu ik die video heb gezien. En al had ik 'm in juni gefietst, tussen de sneeuwmuren in april/mei lijkt me helemaal gaaf.
Wspinaczka poza moim top 5 (pomiędzy topkami takimi jak Grossclockner czy Teide).
Wspaniała wspinaczka, zachwycająca sceneria.
Nasze doświadczenie było z maluchem 5 miesięcy w przyczepce rowerowej. W dniu 25 czerwca 2017 r. był to 1 dzień otwarcia przepustki. Mieliśmy więc szczęście, gdyż był to nasz 1 etap wakacji. Byliśmy pierwszymi kolarzami tamtego roku, a nawet padł na nas wywiad w lokalnej norweskiej telewizji.
Jazda na rowerze na szczycie między 4-metrowymi ścianami śniegu. Epickie!
Een klim uit mijn top 5 (tussen toppers als de Grossclockner en de Teide).
Schitterende klim, schitterende omgeving.
Onze ervaring was met een kleine van 5 maanden in de fietskar. Op 25 juni 2017 was het de 1e dag dat de pas geopend was. We hadden dus mazzel, want dit was onze 1e etappe van de vakantie. We waren de eerste fietsers van dat jaar, en zelfs een interview met een lokale noorse TV zender viel ons ten deel.
Bovenop tussen 4m hoge sneeuwmuren doorgefietst. Episch!
Kolejny dodatek: w tym samym rejonie znajduje się również bardzo fajna wspinaczka z Geiranger do Dalsnibba. Sam nie jeździłem 'm, ale z drogi asfaltowej jedzie się rowerem od poziomu morza do najwyższego widoku na fiordy. Często prosto przez pola śnieżne, jeśli spojrzeć na zdjęcia w internecie. Ta wspinaczka jest również nadal bardzo wysoko na liście życzeń.
Nog een aanvulling: er is ook een hele mooie klim van Geiranger naar Dalsnibba in dezelfde regio. Ik heb 'm zelf niet gereden, maar je fietst vanaf zeeniveau naar het hoogste fjordenuitzicht vanaf een asfaltweg. Vaak dwars door de sneeuwvelden als je de beelden op internet bekijkt. Die klim staat ook nog heel hoog op de verlanglijst.
Niewiele mam do dodania do opisu, poza kilkoma zdjęciami'. Zdjęcie ze wszystkimi zakrętami hairpin najlepiej pokazuje niesamowity widok. Zdjęcie w dolinie pokazuje jak wygląda podejście z Andalsnes. Pozostałe dwa zdjęcia'pokazują widok ze szczytu (za centrum turystycznym). Zdjęcia'są z czerwca, a na górach widać jeszcze mnóstwo śniegu. Jeśli wybieracie się do Norwegii, jesteście w okolicy i ta przełęcz jest otwarta (często jest na niej śnieg przez kwiecień, a nawet maj) to naprawdę chcecie tu wejść.
Jeśli podjedziesz samochodem lub autobusem, bij się w piersi, że nie zorganizowałeś sobie roweru. Choć na drodze jest tłoczno, to z mojego doświadczenia wynika, że rowerzyści są bardzo miło traktowani na norweskich drogach. Kilka razy byłem nawet zachęcany z samochodów's.
Aan de beschrijving heb ik weinig toe te voegen, behalve enkele foto's. De foto met alle haarspeldbochten geeft het beste het waanzinnige uitzicht weer. De foto in het dal laat zien hoe de aanloop vanaf Andalsnes er uit ziet. De andere twee foto's laten het uitzicht zien vanaf de top (na het toeristische bezoekerscentrum). De foto's zijn van juni en je ziet nog genoeg sneeuw liggen op de bergen. Ga je naar Noorwegen, ben je in de buurt en is deze pas open (er ligt vaak sneeuw op tot en met april of zelfs mei) dan wil je hier echt omhoog.
Als je met de auto of bus omhoog gaat, sla je jezelf voor je kop dat je geen fiets hebt geregeld. Het is weliswaar druk op de weg, maar er wordt op de Noorse wegen heel netjes met fietsers omgegaan is mijn ervaring. Ik werd zelfs meerdere keren aangemoedigd vanuit auto's.
| 7 km/h | 01:34:18 |
| 11 km/h | 01:00:00 |
| 15 km/h | 00:44:00 |
| 19 km/h | 00:34:44 |
