Schilberg z Slenaken

Moja ulubiona wspinaczka w Limburgii! Zaczyna się obok hotelu berg en dal. Nie kończy się przy kaplicy, ale kawałek dalej!

Niezły pikantny podjazd, który łatwo ominąć, nie zauważając go. Trzeba zjechać na małą drogę, po czym wjeżdża się bezpośrednio do lasu, gdzie zaczyna się podjazd. Procenty są trudne na początku, ale przy kapliczce podjazd się wypłaszcza. Po kilkuset metrach napotkasz jednak kolejny okrutnie stromy odcinek, zanim dotrzesz na szczyt Schilberg. W połowie wspinaczki nie zapomnij spojrzeć za siebie, aby podziwiać piękny widok!

Jedna z pięciu dróg prowadzących z mojego rodzinnego miasta. Jeśli nie jesteś zaznajomiony z okolicą, zdecydowanie musisz zwrócić uwagę, aby znaleźć początek podjazdu, ponieważ przejeżdżasz tuż obok niego. Droga zaczyna się między salonem kosmetycznym a hotelem Berg en Dal. Na początku wspinaczki upewnij się, że jedziesz zgodnie z kierunkiem jazdy, aby uniknąć nagłego samochodu, motocykla lub roweru jako nadjeżdżającego samochodu. Podjazd składa się z dwóch części. Pierwsza część do kaplicy św. Anny jest najtrudniejszą częścią całej wspinaczki. Następnie wypłaszcza się i rozpoczyna się druga część wspinaczki wśród drzew. Od pensjonatu B&B po lewej stronie drogi droga znów się wypłaszcza, a przed kaplicą św. Józefa można dotrzeć na szczyt.

Jeden z najładniejszych ukrytych podjazdów w regionie, właśnie odkryty wczoraj po 3 latach zwiedzania Limburgii Południowej na rowerze. Pikantniejszy niż myślisz z powodu nieregularności. Wąska ścieżka z ładnymi widokami na dolinę na nieco bardziej płaskim odcinku. Asfalt jest w porządku.
Należy skręcić w prawo na skrzyżowaniu T po drodze (więc podążać za ulicą jednokierunkową). My popełniliśmy błąd jadąc rowerem wbrew kierunkowi, nie przydatne przy zjeżdżających samochodach'-.

Schilberg. Już sama nazwa budzi ciemne chmury, choć wspinaczka nie jest zła. Ale nie wtedy, gdy niebiosa otworzyły swoje wrota powodziowe. Podejrzenie, że ma się do czynienia z pryzmą kompostową szybko wyparowuje, gdy trzeba się zabrać za maluchy. W połowie drogi znajduje się mała kapliczka, która gwałtownie rozdziela drogę na dwie części. Jeśli zjedziesz tu jako niczego nie spodziewający się rowerzysta i nie dokonasz wyboru na czas, zanim się obejrzysz, będziesz wisiał w ramionach Najświętszej Dziewicy. Jeśli przychodzisz z dołu, możesz zatrzymać się tam po salve i błogosławieństwo. Ze Slenaken wyjeżdżasz z cywilizacji bilardowego asfaltu i czysto wyłożonych ścieżek; na szczycie trafiasz na grzbiet wzgórza, pokrytego krowim łajnem i połamanym makadamem. Trawka w tym miejscu zwodniczo zapadła się ramionami w błoto, drzewa stoją bez liści i mrużą oczy do otoczenia. Musisz teraz wjechać do doliny Voer, ale różnica między obejściem a drogą jest ledwo dostrzegalna. Flamandzkie terytorium, prowadzone zbyt długo przez walońskich ojców chrzestnych, krajobraz nie może przyjąć tego dobrze.

Jedna z ładniejszych i trudniejszych wspinaczek w tym rejonie. Atrakcyjna widokowo, bo zaczynasz w dziurawej drodze i powoli wznosisz się ponad poziom gruntu. Tam ładnie widać dolinę Gulp po prawej stronie. Po rozjeździe (jednokierunkowym do zjazdu) przychodzi naprawdę żmudny kawałek, trochę dobrej pracy na stromym odcinku. Po deszczu na drodze jest dużo żwiru.

Fajny mały podjazd na częściowo bardzo wąskiej drodze. Najwęższy odcinek jest jednokierunkowy (właściwa droga), ale piesi i motocykliści mogą sprawić, że będzie jeszcze ciaśniej. Start jest trudny do znalezienia i od razu wchodzisz do mrocznego legowiska. Za rozwidleniem idzie stromo w górę. Potem lekko się spłaszcza, ale pod koniec znów można się przejechać. Ładne widoki tu i ówdzie (poza zagłębieniami), zwłaszcza nad prawym.

Schilberg to trochę ukryta wspinaczka. Trzeba wiedzieć, gdzie skręcić w Slenaken, żeby go znaleźć. Jest to typowa dziurawa droga. Wąskie z wysokimi wałami wzdłuż boków. Na szczęście duża część z nich jest jednokierunkowa. Masz kilka stromych odcinków. Przede wszystkim nie wysadzaj się w powietrze na pierwszych 400 metrach.

Wąska droga, na szczęście jednokierunkowa i dość stroma. Po pierwszym stromym odcinku myślałem, że będę tam za pierwszym razem, ale po tym przychodzi kolejna stroma ostroga. Jeśli jesteś w okolicy, to jest to jeden z nich, aby wziąć w.

Pikantny gryzak na łydki, który na pewno poczujesz w nogach. To naprawdę jest dobrze ukryta wspinaczka, ale warto! A jak już się wejdzie na szczyt, to można usiąść i odpocząć na ławce przy studni ;p.

Ładny nieznany zgryz cielęcy. Wspinaczka jest wąską cichą drogą i składa się z dwóch stromych sekcji z relatywnie łatwym kawałkiem pomiędzy nimi, aby przez chwilę odzyskać siły. Daje to również trochę czasu na podziwianie pięknych widoków na zielone wzgórza. Wszystko to sprawia, że ta wspinaczka wraz z Vroelen/Schey jest miłą przeprawą z Noorbeek do Slenaken lub odwrotnie (bardziej zabawna, spokojna i wiejska niż Wolfsberg/piemert).

Fajny podjazd, asfalt znowu w porządku. Jeśli chcesz z niego zjechać, uważaj, aby w połowie drogi skręcić w prawo, inaczej może być naprawdę niebezpiecznie ze względu na jednokierunkowe ulice. Jeśli następnie skręcisz w prawo, przynajmniej możesz być (prawie) pewien, że nie zbliża się żaden samochód.

Dosłownie ukryty gryzacz cielęcy; musisz spojrzeć w dół na małą drogę, aby odkryć, że nie jest to podjazd.
To boli cię znacznie z procentami i naprawdę musisz użyć łagodnego odcinka między nimi, aby zatankować na ostatni kawałek. Podczas gdy na Loorberg i Gieveld można wjechać w jednym rytmie, tutaj trzeba zmienić biegi i tupać. Ale świetny wymagający kilometr.

Dość mało znana wspinaczka przez misiową drogę. Można tu łatwo wysadzić się całkowicie w powietrze. Zaczyna się stromo, a potem trochę spłaszcza w środku, jeśli dasz za dużo gazu tutaj, ostatni stromy odcinek cię rozbije. w skrócie, dawkuj go.

Na razie nie do zdobycia. W zeszłym tygodniu ludzie wysypali na nią żwir. Wiele samochodów'będzie musiało po niej przejechać, zanim zostanie odpowiednio ubita.

Bardzo złośliwa wspinaczka. Po pierwszej stromej części odpocząć, a następnie hoppa z powrotem do 12 procent. Spokojnie w pierwszej części, inaczej wysadzisz się w powietrze.