Schilberg vanuit Slenaken

Mijn favoriete klim in Limburg! Begint naast hotel berg en dal. Hij eindigt niet bij het kapel, maar nog een stuk verder!

Lekker pittige klim waar je makkelijk aan voorbijrijdt zonder 'm op te merken. Je moet hiervoor een klein weggetje inslaan waarna je direct het bos inrijdt waar de klim aanvangt. De percentages zijn eerst pittig, maar bij het kapelletje vlakt de klim af. Na een paar honderd meter kom je echter nog een venijnig steil stukje tegen voordat je op de top van de Schilberg bent. Vergeet halverwege de klim ook,niet om even om te kijken voor een prachtig uitzicht!

Een van de vijf wegen om mijn woonplaats te verlaten. Ben je onbekend in de omgeving dan is het zeker opletten om het begin van de klim te vinden want je rijdt er zo aan voorbij. De weg begint tussen de schoonheidssalon en hotel Berg en Dal. Let erop dat je aan het begin van de klim met de rijrichting meegaat om te voorkomen dat je ineens een auto, motor of fiets als tegenligger hebt. Het is eigenlijk een klim in twee delen. Het eerste deel tot aan de Sint Annakapel is het lastigste stuk van de gehele klim. Daarna vlakt het af en begint het tweede deel van de klim tussen de bomen. Vanaf de B&B aan de linkerkant van de weg vlakt het weer af en bij de Sint Jozefkapel heb je de top bereikt.

Een van de leukste verborgen klimmetjes in de regio, na 3 jaar te touren op de wielrenfiets in Zuid-Limburg gisteren pas ontdekt. Pittiger dan je denkt door de onregelmatigheid. Smal pad met op iets vlakkere stuk mooi uitzicht op het dal. Asfalt is prima.
Sla bij de T-splitsing onderweg wel rechtsaf (dus volg netjes de eenrichtingsweg). Wij maakten de fout tegen de richting in te fietsen, niet handig met omlaagkomende auto's.

Schilberg. Alleen de naam al doet donkere wolken rijzen, al valt de klim wel mee. Maar niet als de hemel zijn sluizen heeft open gezet. De verdenking dat je met een composthoop moet afrekenen verdampt al snel als je naar de kleinsten moet. Halverwege staat een kapelletje dat de weg abrupt in tweeën splitst. Als je hier als argeloze fietser omlaag suist en niet op tijd je keuze maakt hang je voor je het weet in de armen van de Heilige Maagd. Kom je van beneden dan kun je er even stoppen voor zalf en zegening. Vanuit Slenaken verlaat je een beschaving van biljartasfalt en strak belijnde paden; boven beland je op een heuvelkam, belegd met koeiendrek en stukgereden macadam. Het gras heeft hier moedeloos de schouders in de modder laten zakken, bomen staan bladerloos en scheel in de omgeving. Je moet nu het dal van de Voer in maar het onderscheid tussen een boerenerf en een weg is nauwelijks te maken. Vlaams gebied, te lang geleid door Waalse peetvaders, daar kan een landschap niet goed tegen.

Een van de leukste en zwaardere klimmen in deze regio. Landschappelijk aantrekkelijk omdat je in een holleweg start en langzaam boven het maaiveld uitkomt. Daar kan je mooi door het Gulpdal naar rechts kijken. Na de afslag (eenrichtingsverkeer voor afdalen) komt het echte vervelende stuk, nog even goed aan de bak op een steil stuk. Na regenval ligt er veel grind op de weg.

Een mooi klimmetje over een deels zeer smalle weg. Het smalste deel is eenrichtingsverkeer (de goede kant op) maar wandelaars en motorrijders kunnen het nog krapper maken. Het begin is lastig te vinden en je rijdt meteen een donker hol binnen. Na de splitsing gaat het steil omhoog. Daarna vlakt het iets af maar tegen het eind mag je nog een keer aan de bak. Her en der mooie uitzichten (buiten de holle wegen), vooral over rechts.

De Schilberg is een beetje een verborgen klim. Je moet even weten waar je in Slenaken moet afslaan om hem te vinden. Het is een typische holle weg. Smal met hoge wallen langs de zijkanten. Gelukkig is een groot deel eenrichtingsverkeer. Je krijgt een paar flink steile stroken voor je kiezen. Blaas je vooral niet meteen op in de eerste 400 meter.

Smal weggetje, gelukkig eenrichtingsverkeer en best steil. Na het eerste steile stuk dacht ik de eerste keer dat ik er wel zou zijn, maar daarna komt nog een steile uitloper. Als je in de buurt bent is dit er wel eentje om mee te pakken.

Pittige kuitenbijter die je zeker gaat voelen in de benen. Dit is echt een goed verborgen klim, maar zeker de moeite waard! En als je boven komt kun je even rustig gaan zitten op het bankje bij de waterput ;p

Leuke onbekende kuitenbijter. De klim is een smalle rustige weg en bestaat uit twee steile stukken met tussendoor een relatief makkelijk stukje om even bij te komen. Ook heb je dan even de tijd om te genieten van het mooie uitzicht over de groene heuvels. Dit alles maakt deze klim samen met Vroelen/Schey een mooie doorsteek van Noorbeek naar Slenaken of andersom (leuker, rustiger en landelijker dan wolfsberg/piemert)

Mooie klim, asfalt is weer prima. Als je deze wilt afdalen moet je goed opletten om halverwege wel naar rechts af te slaan, omdat het anders echt gevaarlijk kan worden door de eenrichting. Als je dan rechtsaf slaat weet je tenminste ook (zo goed als) zeker dan er geen auto tegemoet komt.

Letterlijk verborgen kuitenbijtertje; je moet het weggetje inkijken om te ontdekken dat het geen oprijlaan is.
Hij doet je flink pijn met de percentages en je moet het milde tussenstuk echt gebruiken om bij te tanken voor het laatste stukje. Waar je de Loorberg en Gieveld in 1 ritme ophoog kan fietsen is het hier op tijd schakelen en stoempen. Maar wel een geweldige uitdagende kilometer.

Vrij onbekende klim door een komweg. Je blaast jezelf hier makkelijk volledig op. Het begint steil en vlakt dan in het midden wat af, als je hier teveel gas geeft breekt het laatste steile stuk je op. kortom doseren.

Voorlopig niet te beklimmen. Men heeft er vorige week grind op gestort. Moeten heel wat auto's overheen voordat dat goed is aangestampt.

Zeer venijnige klim. Na eerste steile deel even rust en dan hoppa weer naar 12 procent. Rustig aan in het eerste deel anders blaas je jezelf op.

Mooie weg! Best wel pittig ook.

Dit blijft naar mijn mening één van de beste geheimtips als je daar in de buurt aan het fietsen bent.