Pla d'Adet z Saint Lary Soulan

Ik was niet van plan om deze beklimming te doen, maar ik zag bij de afsplitsing met de col de Portet, dat het nog maar een aantal km was naar de top van de Pla d'Adet. Het uitzicht is na de afsplitsing niet heel denderend, en de klim eindigt in een verlaten skidorpje. Hier heb ik wat water gehaald en ben ik vervolgens afgedaald om de Col de Portet af te maken. Wel is de klim een aantal keer gebruikt in de Tour de France. Dit maakte het waard om deze col af te vinken, al waren de uitzichten vanaf Pla d'Adet niet indrukwekkend. Voor mooie uitzichten moet je bij de afsplitsing voor de Col de Portet kiezen!

Het eerste deel is zeker een aanrader, na de splitsing met de Portet is het iets minder maar daarom zeker niet slecht. Best wel pittig maar desondanks toch blij deze gedaan te hebben!

2008 war ich das erste Mal im Gebirge mit dem Rennrad und wohnte oben im Skidorf des Pla D'Adet. In den 3 Wochen bin ich die Strecke 1x mit dem Mountainbike und 2x mit dem Rennrad gefahren, es ist eine echte Killersteigung. Die ersten 7km geht es für den fitten Durchschnittsfahrer (wie mich) nur ums Überleben.
Jetzt, 2022 und mit 58 Jahren bin ich die Steigung wieder gefahren. Sie hat sich natürlich nicht verändert und ich habe sie ohne Absteigen mit einem schweren Gravelbike in strahlender Sonne geschafft. Heftig !
Wer eine echte Herausforderung sucht, sollte sich diese Auffährt geben !

De prachtige klim naar het aards lelijke betonnen skioord boven St.Lary Soulan, reeds 10 X aankomstplaats in de Tour, omhoog gefietst.
Bij de start zie je vanop de rotonde in Vignec de bunkerachtige flats van de top maar ook de Z-vormige aanvangsroute als dakgoot tegen de rotsen hangen. Meteen zijn er ook de fietsinfobordjes (afstand tot top/hoogte/hellingsgraad komende kilometer) die meteen een zwaar steil beginstuk van + 10％ aankondigen. Vertrekstadje en de Aure rivier zakt snel onder je weg en dit levert prachtige panorama's op. Bergdorp Soulan halfweg,met verkeersdrempels en fontein (fris water), zorgt even voor verademing doch nadien zijn er weer dubbele klimcijfers. In een grote bocht naar links in Espiaube is er naast de afslag naar de Col de Portet even een strook bergaf naar de overliggende heuvelkam om nadien langs een vrij rechte weg iets minder steil het eindpunt binnen te fietsen. Een zomers uitgestorven skioord met lege gebouwen en parkings, gesloten horecazaken en uitzicht op hellingen bezaait met skiliften.

Niet te onderschatten mooie klim die je uit Tour historisch belang zeker moet doen alhoewel de top wat tegenvalt.

Yup, dit is een aanrader.
Met de fiets naar boven en met de kabelbaan naar beneden.
En dan mijmeren hoe berggeit Van Impe de laatste Vlaamse tour won.

Een echte killer! Wie in het dal goed oplet, ziet de weg al angstaanjagend steil langs de rotsen omhooglopen. Ook de gebouwen op de top zijn vrijwel de gehele klim zichtbaar. De eerste 7 kilometer is het puur een kwestie van overleven, met voortdurend 10 procent stijging (pieken tot 13) en nergens echt schaduw. In 2014 zwoegde ik met 35 graden in de brandende zon. Pas in het dorpje Soulan wordt het wat makkelijker en verschijnen er bomen. Vlak voor het bos kun je rechts afslaan naar de Col de Portet, een uitdagende mountainbikeklim. Eenmaal in het skidorp aangekomen, ontvouwt er zich helaas geen adembenemend uitzicht, of je zult je langs of in de gebouwen moeten manoeuvreren. Een van de zwaardere cols van de Pyreneeën!