Muro di Sormano

Naprawdę stromo, ale myślałem, że będzie trudniej. Podchodziłem do tego podjazdu z dużym respektem i starałem się jechać powoli, żeby nie wylecieć w powietrze, ale nie udało mi się nawet przekroczyć progu. Można trochę zygzakować, ale w niektórych miejscach jest naprawdę ślisko od stożków i kamieni, więc lepiej robić to na siedząco. Nie patrz na komentarz, że musisz zejść z roweru z blokadami samochodowymi. Po prostu przejechałem bez zatrzymywania się.

Naprawdę trudna wspinaczka. Trudniejszy niż na papierze. Na początku i na końcu znajdują się dwie blokady dla samochodów, więc trzeba zsiąść z roweru i zacząć od nowa, więc nie można utrzymać rytmu przez całą wspinaczkę. Nawierzchnia jest dobra i zdecydowanie warto spróbować podjazdu, jeśli jesteś w okolicy. Nie dla cięższych rowerzystów

Piekielna wspinaczka, krótka (na szczęście), ale naprawdę stroma. Bardzo ładne otoczenie i przede wszystkim brak ruchu

2 lata temu przejechałem go na rowerze i tym razem (po 95 km) bardzo wątpiłem w zrobienie tego ponownie...
Po stu pięćdziesięciu metrach całkowicie przekląłem podjazd ..., ale mimo to udało mi się dotrzeć na szczyt bez zatrzymywania się. Co to do cholery jest!

Zdecydowanie pozycja obowiązkowa na liście każdego wspinacza. Każdy miernik wysokości jest oznaczony, więc możesz zobaczyć swoje postępy na żywo i zobaczyć, jak robi się coraz bardziej stromo. Zrobiłem to jesienią i było pokryte liśćmi, które przykleiły się do mojego koła i hamulców, co sprawiło, że było jeszcze trudniej. Na początku i na końcu trzeba przejechać przez bramę, co oznacza brak samochodów.

Salita degna di tutto il rispetto. Testa bassa e mai il piede a terra.

Z pewnością należy ją polecić tym, którzy są wytrenowani Jechałem nią sześć razy, ale kiedy zaczynam się wspinać, to tak, jakby to był pierwszy raz MURO to legenda Lombardii, tutaj najwięksi pedałowali ....umiejętność i zmęczenie

To było prawdziwe mistyczne doświadczenie.
Przymiotnik "stromy" nie wystarcza do opisania tej wspinaczki.
Początek nie jest straszny (około 15％ pozytywnego gradientu), ale po (bardzo) kilkuset metrach wszystko się zmieni.
Trzeba tu włożyć całego siebie. Prawdopodobnie nawet więcej. Te 200 metrów od 1,1 do 1,3 km nie ma końca. Wszystko toczy się w zwolnionym tempie.
Podobnie jest na ostatnim odcinku.

Miałem szczęście wejść na Muro w tygodniu i nikogo tam nie zastałem. To było surrealistyczne doświadczenie. Byłem tylko ja, moje oddechy, bicie serca i chęć nie poddania się. Podczas wspinaczki miałem miliony myśli, ale wszystkie dotyczyły tego, co robię, liczb wymalowanych na asfalcie i tego, że zmuszam się do tak intensywnego wysiłku, jak nigdy wcześniej (nawet jeśli mam w kieszeni wiele alpejskich wspinaczek).

Jeśli kochacie strome podjazdy to musicie spróbować bez względu na to jaki będzie wynik końcowy.
Porównałbym "Muro" do 5 rund kontra młody Mike Tyson. Nie udawaj, że wygrywasz: to co powinieneś zrobić to zakończyć te 5 rund wciąż stojąc na nogach.
Nie możesz wygrać "Muro"...ale możesz przejechać wszystko.

Krótka, ale strasznie łamiąca nogi
Jeśli kochasz strome podjazdy, musisz to zrobić przynajmniej raz w życiu.
Przejeżdżały tędy najpiękniejsze edycje Giro di Lombardia.
Poczęstunek na mecie i zapas wody na starcie.

To była ciężka praca, naprawdę musiałem się dopychać do granic możliwości. 12 minutowy blok VO2max powiedzmy.

Po intensywnych opadach deszczu przebiło się słońce. Oprócz pięknych zdjęć, tworzyło to również bardzo opresyjny klimat. Szczególne i jednocześnie bardzo ciężkie doświadczenie.

Kiedy jechałem w jej kierunku na Colmie, ominąłem ją po lewej....😬; tak samo w dół znowu, a potem w górę na Muro , od razu wiesz, że jesteś we właściwym miejscu!
To naprawdę nie jest normalnie strome!
Chociaż warto

Unikalne doświadczenie, nie wydaje się długi, ale tak się go odczuwa, mniej więcej do połowy drogi szło się całkiem ok, ale potem robi się jeszcze bardziej stromo i i tak musiałem postawić nogę. 2m i 95 kg czują się wtedy dużo cięższe ;). Ale i tak polecam!

To było fantastyczne doświadczenie. Oczywiście super stromo i ciężko, ale jednocześnie bardzo pięknie. Mała ścieżka przez las, oznaczenia na drodze również czynią ją wyjątkową, ma się wrażenie, że jedzie się tu pod górę po zabytku kolarstwa. Należy uważać podczas poruszania się po barierkach, szkoda byłoby postawić tu stopę...
Zanim dojdzie się do Muro, trzeba też wspiąć się na kolejne 6-7 km. Te właściwie też tam należą.

W moim regionie jest to po prostu "Ściana" (Il muro). Legendarny podjazd Giro di Lombardia, wyplujesz płuca i wyrzucisz nogi... must do. Żadnych samochodów, tylko ty i "pionowy" podjazd. Lepiej nie stawiać stopy na ziemi, restart byłby koszmarem.

Na zdrowie

To, co na początku wygląda jak niewinna, mała droga przez park, kulminuje w potworze wspinaczki. Cóż wspinać się, bardziej jak ściana. Nawet Spiderman by się tu zmagał. tylko 2 km, ale czuje się jak dorosła alpejska przełęcz. Harping i tupanie, na giętkości jest to niemożliwe. Wiedz, w co się pakujesz!

Jeśli jesteś w pobliżu jeziora Como, powinieneś koniecznie wziąć udział w tej wspinaczce! Najładniej połączyć z Madonną del Ghisallo.

Wielkie przeżycie, że udało się podjechać na najostrzejszy zakręt Tour of Lombardy.

Cechy:
- Styl Loei, zalecany jest dostosowany sprzęt;
- Asfalt jest dobrej jakości;
- Nie należy zaczynać zbyt szybko. 2km nie wydaje się daleko, ale przy tych nachyleniach to będzie trwało.

Wniosek: wyczerpujący, ale jakie niesamowicie satysfakcjonujące uczucie daje pokonanie podjazdu bez konieczności zatrzymywania się.

Zarówno dla zwykłych śmiertelników, jak i zawodowców, nie ma wstydu, by tu wysiąść.
Zabawne wyzwanie, któremu nie widać końca.

Muro di Sormano

"Scherprechter" w Tour of Lombaria....

Puchatek... Co za stroma rzecz... to się po prostu dzieje....
Dla zabawy, napisali każdy wysokościomierz na ziemi dla ciebie.....
Bo gdy zapomnisz jak stromo jest, to co kilka metrów znów widzisz, że wzniosłeś się o metr....

Ale oczywiście wspaniałe, gdy w końcu dotrzesz na szczyt! ;-)

Szczegóły:
Zakaz ruchu samochodowego, odgrodzony barierkami
Całkiem dobry asfalt
Między drzewami
Stroma