Monte Tomba z Caniezza

Podjazd pokonany na rowerze szosowym na jednym wdechu, piękny, ekscytujący dla wysiłku, trudny rower, ale wolę go pod górę niż w dół. Trudny test dla tych, którzy chcą doświadczyć mocnych nachyleń, jest szansa na złapanie oddechu dzięki obecnym zakrętom, ale są miejsca, w których osiągasz limit. Polecam jednak wraz z dużą dawką odwagi

Niesławna wspinaczka, jeden kilometr w międzyczasie ze stałym nachyleniem powyżej 16％, bez odpoczynku aż do samego szczytu. 5 km bólu, ale na koniec wspaniały widok i ogromna satysfakcja

Cóż to był za wysiłek! Zdusił mnie w zarodku już od pierwszych stromych zakrętów, a potem jakoś udało mi się dotrzeć do końca. Niewielu rowerzystów i samochodów tędy przejeżdża, pomimo doskonałego asfaltu, być może dlatego, że droga jest nieco wąska i trudna.

Na pewno zrobię to jeszcze raz, z bardziej zwinnymi przełożeniami ;)

Fantastyczny podjazd, który najlepiej pokonać z Alano di Piave. Ma 6 km długości i średnie nachylenie 9％ na tej trasie, choć są też bardziej strome podjazdy i mniej strome odcinki. Widziałem tylko 2 samochody na podjeździe, na którym znajdowały się znaki informujące o zamknięciu drogi z powodu robót drogowych, choć ich nie było. Nawierzchnia drogi jest miejscami nieco zniszczona, ale nie jest źle. Widoki ze szczytu są spektakularne, patrząc na północ w kierunku Dolomitów i na południe w kierunku równin weneckich. Upewnij się, że unikniesz zjazdu 20-25％ do Caniezza!

Podjazd, niszczycielski, z powodu błędu w planowaniu myślałem, że jest znacznie łatwiejszy (pomyliłem się z danymi z innego podjazdu, który planowałem), nachylenie ponad 15％ i blisko 20％ przez dużą część podjazdu, nigdy nie odpuszcza. Zatrzymałem się 3 razy i trudno było wrócić na pedały... często jest tam listowie, droga jest bardzo wąska, więc należy mieć nadzieję, że jest mało samochodów. Nie polecam zjazdu, lepiej wybrać zjazd do Pederobby... Sceneria na szczycie Monte Tomba jest bardzo piękna, więc jeśli chcesz podjąć duży wysiłek, raz w życiu, warto, ale tylko jeśli jesteś w masochistycznym nastroju.

Zjechałem z tej wspinaczki sam, co nie jest zalecane. Jest to bardzo stroma trasa (20-22％) z wieloma ostrymi zakrętami. Dla jednego z naszej grupy doprowadziło to do uszkodzenia przedniego koła, które za bardzo się nagrzewało (hamulce obręczowe). Myślę, że pod górę to też spore wyzwanie.