Ukryty klejnot |
9 serpentyn |
#40 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Friuli-Wenecja Julijska |
#69 wzniesienia z największym przewyższeniem w regionie Friuli-Wenecja Julijska |
#94 najdłuższe wzniesienie w regionie Friuli-Wenecja Julijska |
#13 Åšrednio najbardziej strome wzniesienie w regionie Friuli-Wenecja Julijska |
Monte Sabotino przez Località Groppai to podjazd znajdujący się w regionie Friuli-Wenecja Julijska. Ma długość 4.1 km i pokonuje 461 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 11.4%, co daje wynik trudności 684. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 542 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 2 recenzje tego podjazdu i zamieścili 3 zdjęcia.
Nazwy dróg: Località Groppai & Strada militare Monte Sabotino
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Ten konkretny wariant wspinaczki zaczyna się od razu bombowo, łapiąc cię z zaskoczenia. Masz wystarczająco dużo czasu, aby złapać oddech, a następnie zaczyna się trudna część, wspólna dla innych wariantów.
Teoretycznie jest to prywatna droga zarezerwowana dla włoskiej armii, prowadząca do swego rodzaju bazy wojskowej. W przeciwieństwie do tego, co mówią inne recenzje, asfalt jest w dobrym stanie, bez dziur, z wyjątkiem pierwszego podjazdu (od km 1 do km 1,6), gdzie jest nieco zniszczony. Na końcu tego pierwszego podjazdu znajduje się coś w rodzaju parkingu, na którym turyści zostawiają swoje samochody, aby wspinać się pieszo lub eksplorować różne ścieżki; od tego momentu nie ma już samochodów.
Wspinaczka jest trudna i wymagająca, ale na każdym zakręcie, jeśli wybierzesz szeroką ścieżkę, możesz trochę zregenerować nogi.
Szczyt jest rozczarowujący: nie jest wyrównany, drogę przerywa brama bazy wojskowej. Przynajmniej widok jest wspaniały.
Questa specifica vatiante della salita comincia subito in bomba, prendendoti alla sprovvista. Si ha giusto il tempo per riprendere fiato e poi inizia la parte impegnativa, condivisa dalle altre varianti.
In teoria è una strada privata riservata dell'esercito Italiano, che conduce a una specie di base militare. L'asfalto a differenza di quanto dice l'altra recensione è in buono stato, senza nessuna buca, ad esclusione della prima rampa (da km 1 a km 1.6 circa) dove è un po' rovinato. Alla fine di questa prima rampa ci raggiunge una specie di parcheggio, dove gli escursionisti lasciano l'auto per fare la salita a piedi o esplorare i vari sentierini, da qui in poi non passano più auto.
La salita è dura e impegnativa ma ad ogni tornante se si prende la traiettoria larga si riesce a recuperare un po' le gambe.
La cima è deludente: non spiana, la strada è interrotta dal cancello della base militare. Almeno la vista è splendida.
Góra, która była bohaterem I wojny światowej, do której prowadzi na wpół zapomniana droga wojskowa, charakteryzująca się bardzo wymagającymi nachyleniami, które wymagają odpowiedniego sprzętu i przygotowania fizycznego.
Droga jest bardzo wąska, a jej nawierzchnia często brudna i zniszczona, dlatego też (jak również ze względu na strome nachylenie) najlepiej pokonywać ją z najwyższą ostrożnością.
UWAGA.
Pojazdy silnikowe są zabronione wzdłuż drogi (poza kilkoma wyjątkami).
Monte protagonista del Primo Conflitto Mondiale, raggiungibile mediante una strada militare semidimenticata, caratterizzata da pendenze molto impegnative che richiedono rapporti e preparazione fisica adeguati.
Una volta in cima si gode di una splendida panoramica su Gorizia e la piana dell'Isonzo.
La carreggiata è molto stretta e il fondo stradale spesso sporco e rovinato, per queste ragioni (oltre che per le forti pendenze) è bene affrontare la discesa con la massima prudenza.
N.B.
Lungo la strada è vietato il transito ai veicoli a motore (a parte poche eccezioni)
7 km/h | 00:34:46 |
11 km/h | 00:22:08 |
15 km/h | 00:16:13 |
19 km/h | 00:12:48 |