Piękna sceneria |
15 serpentyn |
#22 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Gryzonia |
#18 wzniesienia z największym przewyższeniem w regionie Szwajcaria |
#70 najdłuższe wzniesienie w regionie Europa |
Julierpass to podjazd znajdujący się w regionie Gryzonia. Ma długość 35.7 km i pokonuje 1491 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 4.2%, co daje wynik trudności 1017. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 2284 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 4 recenzje tego podjazdu i zamieścili 11 zdjęcia.
Nazwa drogi: Julierpass
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Droga jest bardzo ruchliwa, szczególnie w dni powszednie, ponieważ jest to główna trasa między Chur i St. Moritz. Dlatego też jest dobrze rozwinięta. Przejazdy przez wioskę są jednak wąskie, a długi zakręt w prawo nad Sur jest bardzo niebezpieczny dla rowerzystów. Przejazd do jeziora Marmorera jest również bardzo wąski i kręty. Z Tiefencastel do Cunter prowadzi boczna droga o niewielkim natężeniu ruchu, ale zwiększa ona wysokość o 200 metrów i jest dość stroma do 11% (https://climbfinder.com/de/anstiege/mon-tiefencastel). Krajobraz do Bivio jest raczej mało spektakularny, a od Bivio jest bardzo alpejski i zaciszny. Zjazd do Silvaplany jest stromy, ale z kilkoma zakrętami i dobrze utrzymany, idealny do ustanawiania rekordów prędkości (mój: 89 km/h).
Die Straße ist insbesondere wochentags sehr stark befahren, weil es die Hauptroute zwischen Chur und St. Moritz ist. Sie ist daher aber auch gut ausgebaut. Die Ortsdurchfahrten sind jedoch eng und eine langgezogene Rechtskurve oberhalb von Sur ist für Radfahrende sehr gefährlich. Auch die Passage danach bis zum Marmorera-See ist sehr eng und kurvig. Von Tiefencastel bis Cunter gibt es eine wenig befahrene Nebenstraße, die allerdings mit 200 zusätzlichen Höhenmetern zu Buche schlägt und mit bis zu 11% ordentlich steil ist (https://climbfinder.com/de/anstiege/mon-tiefencastel). Bis Bivio ist die Landschaft eher unspektakulär, ab Bivio ist sie sehr alpin und abgeschieden. Die Abfahrt nach Silvaplana ist steil, aber mit wenig Kurven und gut ausgebaut ideal, um Geschwindigkeitsrekorde aufzustellen (meiner: 89km/h).
Z Tiefencastel jest dość daleko. Nie pod względem kilometrów, ale bardziej pod względem krajobrazu. Poza zbiornikiem wodnym (gdzie przy okazji można napić się pysznej kawy z przemiłymi ludźmi) niewiele się dzieje. Jechaliśmy w dość ruchliwy dzień. Zwłaszcza motocykle zostały ponownie wypuszczone. Nagroda jest jednak w ogonie. Ostatnie kilka kilometrów to szeroka, kręta droga, a ze szczytu roztaczają się wspaniałe widoki. Wpisz to ołówkiem na swoją listę.
Vanuit Tiefencastel is het best een eind. Niet qua kilometers, maar meer qua landschap. Naast een stuwmeer (waar je overigens bij de aardigste mensen heerlijk koffie kunt drinken) gebeurd er niet veel. Wij reden op een vrij drukke dag. Vooral de motoren mochten weer naar buiten. De beloning zit echter in de staart. De laatste kilometers zijn ruim slingerend en de top geeft een prachtig uitzicht. Zet hem met potlood op je lijst.
Bardzo długa, niekończąca się wspinaczka, zwłaszcza zaczynając od Thusis, jak ja to zrobiłem. Ale szczyt piękny, księżycowa atmosfera i bardzo mało ludzi, mimo że był to środek lata.
Na zdrowie
Salita lunghissima, infinita soprattutto partendo da Thusis come ho fatto io. Però la vetta è stupenda, atmosfera lunare e pochissima gente, anche se era piena estate.
Cheers
Najdłuższa wspinaczka non-deadline w Szwajcarii, jeśli się nie mylę. Szczerze mówiąc, podczas wspinaczki miałem głównie chmury jako widoki, ale i tak po drodze dobrze się bawiłem. Podejrzewam jednak, że droga może być ruchliwa, ale wspinałem się na tę górę 'w nocy i wtedy nie było najgorzej. O 21h na szczycie wreszcie przebiło się słońce, co było naprawdę obłędnie piękne. Potem rzuciłem się na piękny (krótki) zjazd do Silvaplany.
Jeśli masz wątpliwości między tym a Albula Pass, to wybrałbym Albula Pass. Ale przełęcz Julier też jest taka piękna.
Wskazówka: poszukajcie 'Mon od Tiefencastel', jeśli chcecie ominąć główną drogę na początku wspinaczki ładną alternatywną trasą.
De langste niet-doodlopende beklimming van Zwitserland, als ik het goed heb. Eerlijk gezegd heb ik tijdens de beklimming vooral wolken als uitzicht gehad, maar alsnog heb ik goed genoten onderweg. Wel vermoed ik dat de weg druk kan zijn, maar ik beklom deze berg 's avonds en toen viel het alles mee. Om 21u op de top brak eindelijk de zon door, dat was echt waanzinnig mooi. Daarna mocht ik me op de prachtige (korte) afdaling naar Silvaplana storten.
Als je twijfelt tussen deze en de Albulapas dan zou ik voor de Albulapas gaan. Maar ook de Julierpas is dus mooi.
Tip: zoek even de 'Mon vanuit Tiefencastel' op als je in het begin van de beklimming de grote weg wilt ontwijken met een mooie alternatieve weg.
7 km/h | 05:05:53 |
11 km/h | 03:14:39 |
15 km/h | 02:22:45 |
19 km/h | 01:52:41 |