| Mooi landschap |
| 15 haarspeldbochten |
| #22 zwaarste beklimming van Graubünden |
| #18 meeste hoogtemeters van Zwitserland |
| #70 langste beklimming van Europa |
Julierpass is een beklimming in de regio Graubünden. Hij is 35.7 kilometer lang en overbrugt 1491 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 4.2%. Daarmee scoort deze klim 1017 klimpunten. De top van de beklimming ligt op 2284 meter hoogte. Gebruikers van climbfinder deelden 4 reviews over deze beklimming en hebben 11 foto's geüpload.
Straatnaam: Julierpass
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Doorgaan met Google
Doorgaan met Facebook
Doorgaan met Apple
Aanmelden met e-mail
De weg is erg druk, vooral op doordeweekse dagen, omdat het de hoofdroute is tussen Chur en St. Hij is daarom ook goed uitgebouwd. De doorgangen door het dorp zijn echter smal en een lange bocht naar rechts boven Sur is erg gevaarlijk voor fietsers. De doorgang daarna naar het Marmorerameer is ook erg smal en bochtig. Van Tiefencastel naar Cunter is er een zijweg met weinig verkeer, maar deze voegt 200 hoogtemeters toe en is behoorlijk steil tot 11％ (https://climbfinder.com/de/anstiege/mon-tiefencastel). Tot Bivio is het landschap weinig spectaculair, vanaf Bivio is het erg alpien en afgelegen. De afdaling naar Silvaplana is steil, maar met weinig bochten en goed onderhouden, ideaal voor het vestigen van snelheidsrecords (de mijne: 89 km/u).
Die Straße ist insbesondere wochentags sehr stark befahren, weil es die Hauptroute zwischen Chur und St. Moritz ist. Sie ist daher aber auch gut ausgebaut. Die Ortsdurchfahrten sind jedoch eng und eine langgezogene Rechtskurve oberhalb von Sur ist für Radfahrende sehr gefährlich. Auch die Passage danach bis zum Marmorera-See ist sehr eng und kurvig. Von Tiefencastel bis Cunter gibt es eine wenig befahrene Nebenstraße, die allerdings mit 200 zusätzlichen Höhenmetern zu Buche schlägt und mit bis zu 11％ ordentlich steil ist (https://climbfinder.com/de/anstiege/mon-tiefencastel). Bis Bivio ist die Landschaft eher unspektakulär, ab Bivio ist sie sehr alpin und abgeschieden. Die Abfahrt nach Silvaplana ist steil, aber mit wenig Kurven und gut ausgebaut ideal, um Geschwindigkeitsrekorde aufzustellen (meiner: 89km/h).
Vanuit Tiefencastel is het best een eind. Niet qua kilometers, maar meer qua landschap. Naast een stuwmeer (waar je overigens bij de aardigste mensen heerlijk koffie kunt drinken) gebeurd er niet veel. Wij reden op een vrij drukke dag. Vooral de motoren mochten weer naar buiten. De beloning zit echter in de staart. De laatste kilometers zijn ruim slingerend en de top geeft een prachtig uitzicht. Zet hem met potlood op je lijst.
Een zeer lange, eindeloze klim, vooral vanaf Thusis zoals ik deed. Maar de top is prachtig, een maansfeer en heel weinig mensen, ook al was het hartje zomer.
Proost.
Salita lunghissima, infinita soprattutto partendo da Thusis come ho fatto io. Però la vetta è stupenda, atmosfera lunare e pochissima gente, anche se era piena estate.
Cheers
De langste niet-doodlopende beklimming van Zwitserland, als ik het goed heb. Eerlijk gezegd heb ik tijdens de beklimming vooral wolken als uitzicht gehad, maar alsnog heb ik goed genoten onderweg. Wel vermoed ik dat de weg druk kan zijn, maar ik beklom deze berg 's avonds en toen viel het alles mee. Om 21u op de top brak eindelijk de zon door, dat was echt waanzinnig mooi. Daarna mocht ik me op de prachtige (korte) afdaling naar Silvaplana storten.
Als je twijfelt tussen deze en de Albulapas dan zou ik voor de Albulapas gaan. Maar ook de Julierpas is dus mooi.
Tip: zoek even de 'Mon vanuit Tiefencastel' op als je in het begin van de beklimming de grote weg wilt ontwijken met een mooie alternatieve weg.
| 7 km/u | 05:05:53 |
| 11 km/u | 03:14:39 |
| 15 km/u | 02:22:45 |
| 19 km/u | 01:52:41 |
