Madonna del Ghisallo / Colle del Ghisallo

Koniecznie, choćby po to, by wysiąść przy kościele. Absolutna konieczność dla każdego turysty rowerowego!

Mityczna wspinaczka, która kończy się przy kościele i muzeum rowerzystów. Na początku jest stromo i wymaga sporo wysiłku. Pod koniec znajduje się niewielki zjazd (z bardzo dobrymi widokami na jezioro) i znowu zaczynają się strome (niezbyt strome) zbocza aż do końca przełęczy.

Typowa wspinaczka fake news. Profil mówi o 6％, ale jest on utrudniony przez zjazd w drugiej części podjazdu. W rzeczywistości jest ponad 4 km z 10％+. Nawierzchnia jest idealna, a ruch niewielki. Na szczycie można spotkać wielu rowerzystów. Trudno jest odpowiednio się rozgrzać, ponieważ w Bellagio prawie nie ma płaskiego terenu. Zacząłem wspinaczkę od razu od sklepu dla rowerzystów.

Dla rowerzysty jest to obowiązkowy punkt programu, bardziej pielgrzymka niż przejażdżka rowerowa. Jeździłem tędy niezliczoną ilość razy i zawsze jest na porządku dziennym, kiedy jestem w okolicy.

6/8/2024. Podejście robione kilka razy, ale tym razem dodałem objazd, wspinając się 2/3 drogi do San Primo/Piano rancio, robiąc coś, co nazywa się Super Ghisallo. Zasadniczo wspinasz się na wysokość Ghisallo, a następnie schodzisz z powrotem do małego kościoła. Wspinaczka jest dość trudna, a zrobienie tego objazdu zwiększa zmęczenie, ale oprócz tego, że jedzie się mniej uczęszczaną drogą, mija się słynne sasso Lentina, największy kamień narzutowy w Lombardii. PS: jeśli wjedziesz na górę rowerem, otrzymasz zniżkę w muzeum Ghisallo. PS2: polecamy zajrzeć na stronę "Brevetto del Ghisallo" z różnymi możliwościami i trasami.

Legendarny podjazd w kolarstwie, często będący częścią Giro di Lombardia. Pozwala podziwiać widok ze szczytu Bellagio. Polecamy objazd o nazwie "SuperGhisallo", który dociera do Piano del Rancio" z nowo położonym asfaltem i absolutnie zerowym ruchem. Nie jest zaznaczony na mapie wspinaczkowej. Przy małym kościółku, który umieściłem na zdjęciu, należy podążać drogą w prawo (prosto dla tych, którzy idą w górę, podczas gdy główna droga skręca w lewo)

Trudna wspinaczka do miejsca pielgrzymek dla każdego rowerzysty. Nawiasem mówiąc, liczby są bardzo mylące; Garmin faktycznie podzielił wspinaczkę na 2 części, przy czym pierwsza i ostatnia część są przeciwne do średniej 10％, co już brzmi bardziej złośliwie! Na szczycie znajduje się teraz także muzeum, w którym prezentowane są wszystkie podarowane przedmioty, które nie mieszczą się już w kaplicy; personel pilnuje roweru, a opłata za wstęp jest rozsądna. Muzeum zamykane jest o 17:30, więc należy o tym pamiętać przy planowaniu czasu. Nie martw się też, że będziesz musiał nieporadnie nosić buty rowerowe przez muzeum; możesz wypożyczyć Crocsy za darmo!

Podjazd, który pokonuję kilka razy w ciągu roku i za każdym razem pierwsze kilka kilometrów jest niestrawne! Potem staje się trochę mniej straszny dzięki falsopiano, które daje trochę oddechu, ale nie dajcie się zwieść, finisz wysusza nogi, zwłaszcza ostatnia prosta!

Pierwsza część nie jest zbyt trudna i łatwo jest znaleźć dobre tempo. Jest jednak na tyle długa, że zaczyna się odczuwać ból nóg. Mały zjazd jest przyjemny i daje trochę czasu na relaks. Ale gdy zaczynasz wspinać się ponownie, tak blisko końca, i zwiększasz tempo, ponieważ jesteś tak blisko końca, całe zmęczenie dogania cię, na najbardziej stromym odcinku wspinaczki. Na szczycie znajduje się oczywiście kaplica poświęcona kolarstwu, która jest absolutnie przepiękna.

Bellissima e durissima salita che con grande soddisfazione ho fatto durante il Brevetto del Ghisallo. Oddycha arią wielkiego kolarstwa!

Wspinałem się na Ghisallo kilka lat temu, moim zdaniem wspinaczka powinna być wykonana dla historii, która ją otacza i dla wyjątkowego krajobrazu, a nie dla trudności, jest w zasięgu wielu, i jak możemy nie wspomnieć o przybyciu do małego kościoła... świętość jazdy na rowerze

Wjechałem na górę późnym popołudniem przedwczoraj i wczesnym rankiem dzisiaj. Pierwsza część jest trudna, najlepszy jest kościół kolarski na szczycie góry. Z tęczowymi koszulkami kilku byłych mistrzów świata, takich jak Hennie Kuiper, żółtą koszulką Bernarda Hinault. A także rowery Gino Bartali z 1949 roku i Franceso Mosera z 1984 roku, kiedy poprawił rekord świata w jeździe godzinnej. Naprawdę wyjątkowy kościół. Na zewnątrz znajdują się popiersia Fausto Coppi, Gino Bartali i Alfredo Binda. Starzy włoscy bogowie kolarstwa. Super.

Mityczna i bardzo oblegana wspinaczka, zaczynasz bardzo stromo, potem kilka kilometrów fałszywej płaskości, gdzie nie naciskasz zbyt mocno, bo finisz wcina się w nogi!

Mityczna wspinaczka, która przeszła do historii kolarstwa.
Absolutnie musi być zrobiony, przynajmniej raz w życiu, jeśli kochasz kolarstwo.
Na tych drogach można oddychać mitem.
Technicznie jest podzielony na trzy części: zaczyna się ciężko, potem w połowie jest nawet zjazd, a ostatnie około 2 km są nadal wymagające.
Na szczycie znajduje się muzeum rowerów i mały kościółek patrona rowerzystów.

Zrobione w deszczu podczas Gran Fondo 2022 ... nie widziałem zbyt wiele. Z tego co pamiętam, to długo idzie w górę 😉

Filmik: https://www.youtube.com/watch?v=zmW6U_LGg_4

Kultowa wspinaczka w Bellagio. Cóż mogę powiedzieć, piękna i malownicza. Niezbyt wymagająca
Ruch w godzinach szczytu i w weekendy. Zawsze trzeba mieć na uwadze, że aby się tam dostać, trzeba jechać drogami z Lecco lub Como, które są wąskie i bardzo ruchliwe.
Możliwość odświeżenia się na mecie i butelki z wodą na trasie.

W drodze do Muro oczywiście zabraliśmy ze sobą tę wspinaczkę. Po kilku km wspinaczki rozpętało się całe piekło, oberwanie chmury! Zatrzymałem się (tak...) i szybko założyłem kurtkę przeciwdeszczową. Potem wyglądało to bardziej jakbym jechał w górę wodospadu. Oczywiście nadawało to szczególny wymiar wspinaczkowym doznaniom, ale o jego ewentualnym pięknie nie mogę nic powiedzieć. Poza deszczem nie uznałem go za szczególny.

Ciężka wspinaczka, na pewno w lecie przy 30 stopniach pierwsza część jest wymagająca, druga daje wytchnienie przed ostatnią częścią wspinaczkową,. Stamtąd kontynuuj wspinaczkę w kierunku Sormano. W programie zwiedzania Lombardi. Na Kościelisku z wieloma reliktami bikini. Bardzo ładnie

Gratka dla fanów kolarstwa ze względu na nagrodę na szczycie. Podjazd jest dziurawy, zwłaszcza na początku, ale niezbyt długi i dzięki temu możliwy do wykonania. W takim otoczeniu jazda na rowerze i tak jest w porządku. Kaplica jest wspaniała.

Pielgrzymkowy podjazd dla miłośników jazdy na rowerze. Nie tyle z powodu wspinaczki, co oczywiście z powodu małego kościółka pełnego kolarskich pamiątek na szczycie. Podjazd składa się z 2 części, pomiędzy którymi znajduje się krótki zjazd i dość płaski odcinek.

Piękny podjazd, który przez pierwsze kilka kilometrów jest dość trudny, ale nigdy nie przekracza 15％. W sumie do zrobienia. Piękne widoki i w czasie mojej jazdy (10:00 w sierpniowy wtorek ) dość spokojne pod względem ruchu. Droga między Lecco a Bellagio jest bardzo wąska, a w okolicach Onno również z tunelami. Można tam jeździć na rowerze, ale dla mnie było to trochę zbyt niebezpieczne, co warto rozważyć w swojej podróży objazdowej.

Mocny początek, który utrzymuje się przez 4,5 km. Potem biegnie już bardzo sprawnie, a meta jest niedaleko.
Absolutny must-do dla miłośników jazdy na rowerze.

Col de Ghisallo Zdobyty z miasta Como przez Asso i ładny powolny podjazd w ％ z moim starym bianchi 1972 z bagażem z Holandii do kościoła kaplicy rowerowej, a następnie odwiedził muzeum kolarstwa. Stare bianchis z a.o. Fausto itp. Bardzo warto !!!

Zjazd przez Onno wzdłuż jeziora Como do Lecco Bergamo.

Must see dla fanatyka kolarstwa!

Madonna del Ghisallo