| Beroemde beklimming |
| #1 zwaarste beklimming van Namen |
| #9 meeste hoogtemeters van Valleien van de Maas, Samber en Orneau |
Triple Mur des Monty is een beklimming in de regio Valleien van de Maas, Samber en Orneau. Hij is 1.9 kilometer lang en overbrugt 173 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 9.1%. Daarmee scoort deze klim 212 klimpunten. De top van de beklimming ligt op 257 meter hoogte. Gebruikers van climbfinder deelden 16 reviews over deze beklimming en hebben 8 foto's geüpload.
Straatnamen: Rue des Fonds & Rue Monty
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Doorgaan met Google
Doorgaan met Facebook
Aanmelden met e-mail
Ik heb hem beklommen tijdens de Tour du Namur na 100km denk ik en ik was verrast door de moeilijkheidsgraad van deze heuvel, die direct voor je oprijst na de afdaling, ho de verrassing en tijdens de klim heb ik echt geleden voor mijn deel, het past niet bij mijn maat maar het stond op het programma maar voor liefhebbers van ％ is het een goede bestemming.
Je l'ai montée sur le tour du Namur après 100km je pense et j'ai été surpris par la difficulté de cette côte , qui se dresse directement devant vous après la descente , ho la surprise et pendant la montée j'ai vraiment souffert pour ma part, cela ne convient pas a mon gabarit mais c'était au programme mais pour les amoureux de ％ c'est une bonne destination
Afgeweken van het officiële Tour De Namur parcours om deze mee te kunnen pikken. Jeetje, die blijft duren.
Gelukkig waren de benen nog relatief fris, aan het eind van het parcours was deze niet meer gelukt.
Een van de Waalse monsters die vertrekt uit de Maasvallei tussen Namur en Dinant. Al snel zie je de eerste muur voor je opdoemen, na een kort moment van zachtere stijgingspercentages doemen de volgende 2 geselende stukken op. Must do voor liefhebbers van de steilere pentes. Perfect te combineren met Sept Meuses - La Gayolle - Montagne de la Croix in de buurt
Na het 1e muurtje al bijna kapot door kapot versnellingsapparaat, het 2e was op de tanden bijten onder brandende zon en het 3e is dan nog zwaarder. Al zwalpend boven geraakt, nog 2 km zitten nahijgen tot ik weer enigszins doorhad waar ik aan het fietsen was. Mooie maar zeer pittige klim in zeer mooie omgeving.
Een van de zwaarste beklimmingen in België. De weg op de eerste twee "muren" is vrij slecht, en toen ik er reed was de helft ervan volledig ingestort als gevolg van de recente overstroming. Het is vrij onbekend en het zou echt meer aandacht moeten krijgen.
One of the toughest climbs in Belgium. The road on the first two "walls" is pretty bad, and when I rode It half of it was completely collapsed due to the recent flood. Its fairly unknown and it really should have more attention.
Absolute killer van de regio. Slechts weinigen geraken hier vlot boven. Na de tweede 'muur' denk je al dat hij zwaar is, maar de zwaartegraad van het derde stuk is niet te onderschatten. Klimversnellingen aangeraden. Bord vermeld zwaarste stuk van 23.9％ en dat zou me niet verbazen. Echt veel zwaarder dan de bekendere Muur van Hoei.
In de reeks "Zijn mijn bètablokkers altijd goed gedoseerd?" of "Vandaag scheur ik mijn kuiten uit elkaar!", is de driedubbele muur van Monty de plaatselijke brevet de Montagnard of liever, cyclotagnard. Een eerste opwarming zal u doen inzien dat we niet meer lachen, dan zal het tussenstuk u met de eer laten strijken en het derde deel zal u trachten te doden door verstikking of acidose of zelfs septikemie door de schrapnels van de kettingbreuken die uw kuiten zullen bereiken.
Dans la série « Mes béta-bloquants sont-ils toujours bien dosés ? » ou « Aujourd’hui, je me déchire les mollets ! », le triple mur du Monty est le brevet local de Montagnard ou plutôt, de cyclotagnard. Une première mise en jambe vous fera comprendre qu’on ne rit plus, ensuite, la partie intermédiaire vous permettra d’abandonner avec les Honneurs et la troisième partie tentera de vous tuer par asphyxie ou acidose voire de septicémie à cause des schrapnels des bris de la chaîne qui vous atteindront aux mollets.
Een ongelooflijk onding, vooral omdat in de eerste fase het wegdek er ook beroerd bij ligt. Zeker met de Muur van Hoei en de Gayolle al in de benen is het ploeteren. Het laatste stuk loopt echt recht omhoog. Beneden staat een bord met 23,9％ als maximum... Of het waar is weet ik niet, maar het einde voelt in ieder geval wel zo steil!
Deze klim paar keer al gedaan in Tour de Namur en deze klim is echt een kuitenbijter, je begint aan +-13％ omhoog en in de verte zie je het nog stijler gaan eens je hier bent geraakt dan denk je ik zie de top nu wel haast, maar dan komt het echte werk eraan met nog een stuk 16％+ echt een hel als je deze op het einde van een toertocht doet, heb hier al verschillende mensen voet aan de grond zien zetten!
Vorige week opgereden als onderdeel van de mooie Tour de Namur. Wat mij betreft behoort deze tot de top-3 van moeilijkste beklimmingen van België. De opeenvolging van drie (triple) muren is ronduit slopend, aan welke snelheid je deze ook oprijdt. Recupereren op één tussenstukjes lukt niet of nauwelijks. Bovendien als je niet weet dat het meest lastige gedeelte (tot bijna 20％) helemaal op het eind komt, sta je letterlijk geparkeerd. Doseren is dus dé boodschap, hoewel dit verre van evident is. Monster(tje) van een klim(metje), nauwelijks geëvenaard in ons Belgenland!
een kanjer - zeker doen!
En combineren met de citadel van Namen, dan heb je alvast 2 toppers van beklimmingen van België in 1 rit!
Gereden in de Tour du Namur. Deze was lood en loodzwaar en (naast de koppenberg) de enige waar ik ooit voet aan de grond moest zetten. Mijn vorm die dag was ook niet ideaal maar deze klim is niet te onderschatten en raakt je lichaam als een drietrapsraket. De 300m boven de 10％ met stukken tot 20％ volledig op het einde moet je op karakter overwinnen.
Dit is echt een monster. Vooral de derde en laatste "muur" is zeer zwaar. Voor mij een pak zwaarder dan bv de nabij gelegen "7 Meuses" die nochtans veel hoger in de ranking staat.
De eerste etappe is moeilijk, de tweede is lang en het einde heeft de hoogste stijgingspercentages. Maar het is leuker om naar boven te rijden dan naar beneden! Het is beter op je tanden te bijten dan op je kont te bijten en te remmen.
Zelfs als het kort is en je niet erg hoog komt, moet je nederig zijn als je de top wilt bereiken zonder medelijden en onbegrip op te wekken bij de plaatselijke bevolking... En je fiets duwen is slecht voor je schoen wiggen!
le premier palier est difficile, le second est long et la fin présente les plus fort pourcentages. Mais on prend plus de plaisir à monter qu'à descendre! C'est mieux de serrer les dents que de serrer les fesses et les freins.
Même si c'est court et qu'on arrive pas bien haut, il faut être humble si on veut arriver au sommet sans susciter la pitié et l'incompréhension des autochtones... Puis pousser son vélo, c'est mauvais pour les cales des chaussures!
Zwaarste klim in de Ardennen. Dit vanwege de 3 maal steile delen met minimaal 20％. Hierdoor ook zwaarder dan Huy, Redoute, Stockeu. Te laag in de lijst en ondergewaard qua klimpunten.
| 7 km/u | 00:16:21 |
| 11 km/u | 00:10:24 |
| 15 km/u | 00:07:37 |
| 19 km/u | 00:06:01 |
