Stockeu

Eindelijk ook de Stockeu afgevinkt. Wat een steile rakker. Gelukkig is deze klim niet te lang en dus te doen.

Wat viel deze me tegen. Komend van redoute met twee vingers in de neus, was ik maar wat blij om halverwege zeer geïnteresseerd eens de plaquette van Eddy Merckx uitgebreid te bestuderen. Daarna weer vol energie door.

Een klim waar je met recht bang van wordt. Super steil maar wel legendarisch! Deze moet je beklimmen wanneer je in de buurt bent.

Absolute hel aan het begin van de klim. Eigenlijk op het moment dat je hem opfietst direct naar het lichtste verzet (34-34) en hopen dat je niet parkeert. Op het moment dat je eindelijk iets vlakker kan klimmen zijn je benen al volledig op en moet je nog 2km.
Absoluut een klim die je niet mag missen dus!

Superzwaar! Je hebt een stukje net na de helft dat even iets makkelijker is maar daarna is t weer huilen met de pet op. Asfalt is trouwens gewoon prima kwaliteit.

Hoi,
Is er iemand die weet of het wegdek beter is als je rechts via Somagne rijdt in plaats van de uitloper rechtdoor?

Alvast bedankt voor een antwoord.

Lastig klim deze. De eerste kilometer hakt er stevig op in waardoor ook het iets minder steile deel pijn doet.
Veel opschakelen zat er bij mij niet meer in op dat 2de deel.
Is ook best wat onregelmatig deze klim.
Voor de omgeving en het wegdek moet je het niet doen, wel voor de wielerhistorie en de lastigheidsgraad van deze klim.

Niet de meest mooie klim, maar met een goed tempo en ook zeker zonder het laatste een van de zwaarste in de omgeving. 1 keer met de uitloper gedaan, 1 keer bij het standbeeld de afdaling gepakt. Van de uitloper kon ik zeker wat meer genieten van de klim door de wat minder steile helling, maar nog steeds pittig. Het wegdek helaas niet goed bij deze uitloper, dus naar beneden niet prettig. Toch moet je die wel een keer gedaan hebben.

Hoe je de klim ervaart ligt natuurlijk volledig aan de context. Als je er fris aan begint zal hij meevallen. Maar als je hem voor je kiezen krijgt na 150 kilometer als je bijvoorbeeld de Waalse Pijl fietst, is het een heel ander verhaal!

Helemaal mee eens dat dit 1 van de zwaarste beklimmingen is in de Ardennen.

Het gaat rechtdoor en het gaat steil. Leukste intermezzo is het bekende standbeeld van Eddy Merckx in het midden van de klim, waar de renners tijdens Luik-Bastenaken-Luik alweer linksaf slaan bergaf. De doetjes!

Ik denk dat weinig fietsers deze mening zullen delen maar ik vond hem wat tegenvallen. Natuurlijk wel een klim met geschiedenis, en ja je moet hem eens gedaan hebben, maar ik vond hem gewoon te steil om er nog plezier aan te beleven. Een stuk 20％ op een col geeft ook wel een ander gevoel dan 20％ op een smal straatje van 1 km. Het wegdek is wel goed in het zwaarste deel, maar matig tot slecht in de uitloper en ik had daar ook last van het verkeer. Toch 3 sterren hoor.

Iconische helling in het hart van de Ardennen. Ook ongetwijfeld (één van) de lastigste helling die ik deze streek al heb aangedaan.

Als je hem vanuit het zadel wilt omhoog rijden, kan het voorwiel al eens van de grond komen. Dat maakt ook meteen duidelijk hoe stijl dit ding wel niet is.

Vergeet ook zeker niet de kampioen der kampioenen even te groeten aan het mooie monument.

Na de beklimming kan men terug afdalen naar het centrum van Stavelot alwaar er een goede bakkerij is om even bij te tanken na de pittige combo Wanne - Stockeu

Echt een onding. Loodzwaar begin, waar je probeert door te rammen, waardoor je geparkeerd staat op het minder steile (maar nog steeds behoorlijk pittige) tweede deel. Hartslag door het dak. Was zo bezig met boven komen dat ik het monument volledig gemist heb... zo'n klim dus.

Heb de Stockeu gedaan tijdens LBL challenge 147 km. Op het steilste stuk na 600 meter is het echt stoempen. Voorwiel verschillende keren van de grond getrokken. Zware beklimming maar toch te doen.

Vandaag voor het eerst de Stockeu op gereden. In het laatste deel van de afdaling van Lodomez terug naar het binnenblad, linksaf en klimmen maar. Het eerste deel is goed te doen, hoewel je direct aan +10％ mag beginnen. Dit blijft best een eindje duren totdat je na ca. 500 meter een stuk met 20％ op moet. M'n hartslag zat hier al zo hoog, dat het echt een uiterste inspanning was om dit deel te volbrengen.

Wat verder merk je dat de klim in etappes omhoog gaat, waardoor je af en toe kunt rusten op stukken van 7-8％. Dat geeft wat zuurstof voor de muurtjes die er zo nu en dan nog tussen zitten. Eenmaal boven even de handjes in de lucht om het feestje te vieren.

Ik weet wel niet of ik de Stockeu zwaarder vind dan de Thier de Coo. Doordat je daar de muur pas na ruim een kilometer op moet, voelt dit voor mij veel zwaarder aan. Bij de Stockeu ligt het zwaartepunt minder ver.

Zeker de moeite om te doen al is het maar voor de name & fame. Vooral zwaar door eerste gedeelte en het lang blijven doorklimmen wanneer het steilste stuk achter de rug is. Echter zijn er beklimming in de buurt zoals de St Vith & Ferme Libert die zwaarder aanvoelen door hogere steilte ％
Had schrik vd Stockeu en die schrik was onterecht. Pas op, ook niet te onderschatten uiteraard! Maar zoals zovelen zeggen: naar boven harken.

Een beest van een beklimming. Het eerste deel, voor het monument, is zodanig zwaar dat deel twee harken is tot boven. Meer dan verdient de zwaarste beklimming in de wijde omgeving!

Vandaag met mijn mtb gedaan. Daardoor juiste versnelling aan boord. Een loper zal deze puist niet worden getuige de beschrijvingen en het profiel. Maar zonder goede training en conditie, behoorlijk materiaal en doorzettingsvermogen transformeer je naar 'loper' en zou je willen dat er een lift is.

Zware klim waar je het beste maar gewoon naar de laagste versnelling kunt schakelen en naar boven kunt harken. Wanneer je bij het monument voor Eddy Merckx komt wordt de klim gelukkig iets minder steil.

Een echte draak van een klim, het loopt gewoon 2 kilometer lang venijnig op. Vooral tijdens het stuk tot eddy merckx loopt het wegdek super lomp over de heuvel. Het is ook aan te raden om deze klim aan het einde van de dag te plannen, want na deze klim ben je de rest van de dag niks meer waard.

Een iconische klim in mooie omgeving. Maar zwaar! Door de steile knikjes echt harken naar boven. Het ging net met 36*30. Even uithijgen bij Eddy en daarna de klim afmaken tot de top, wegdek wordt dan wel minder. Dan rechtsaf via Wanne een lusje maken naar De Thier de Coo alvorens via Stavelot naar de Rosier te rijden

Prachtige klim maar heel zwaar in het eerste deel. Voor mij was het echt 'stoempen' naar boven. Desondanks een voldaan gevoel eens je boven bent.

Heerlijke klim. Je komt nooit echt in je ritme door de constante knikjes, die steeds steiler en steiler worden. Ja kan vol gaan op het eerste deel, want na het standbeeld van Eddy valt het best goed mee.

Niet de mooiste klim, maar echt plezant om op te rijden.

Als je deze klim nog in een toertocht omhoog moet dan ben je eraan voor de moeite, zeer pijnlijk in de benen met de helse stijgingspercentages!

Het oorlogsmonument aan de rechterkant van het begin van de beklimming. Als men rechts verder doorfietst komt men in het dorpje Wanne terecht.

Het eerste deel is moeilijk, dus best geen overgewicht meenemen naar boven. Het tweede deel is gemakkelijk. Als je links afslaat aan het standbeeld van Eddy dan heb je een mooie afdaling.

Dit icoon moet je doen als je in de buurt bent. Het is toch één van de allerzwaarste van het land. Je moet hem minstens één keer doen. Vreselijk steil. Vele rijden aan het standbeeld van Merckx naar links en stoppen voor een foto. Er staat haast altijd volk. Maar naar rechts loopt ie nog een stuk zwaar door!

Vier sterren voor deze klim. Niet vanwege de percentages, want je moet echt wel aanzetten bij deze klim, maar in het begin fiets je door een wat zouteloze straat naar mijn mening.

Ik begrijp de wielergeschiedenis van de Stockeu, maar mijn gevoel voor deze klim is een stuk minder dan voor andere beklimmingen in de omgeving. Ik vind het bijvoorbeeld geen mooie klim qua omgeving en de weg gaat redelijk fantasieloos recht vooruit. Wel lekker steil, dat geef ik direct toe. Ik heb heb misschien meer met vergelijkbare klimmetjes als de Rue Tesny of Haute Folie. Evengoed mooi om van de bucketlist afgestreept te hebben.

Deze moet je toch wel eens ooit op fietsen, en dan helemaal!
Dus niet bij Merckx naar links of even pauzeren haha, door naar de top die nog een eindje verderop ligt. Het wegdek begint goed maar eindigt slecht, andersom begint de klim zwaar en eindigt ie wat beter. Mag je niet missen!

Vandaag gedaan zodra je vanuit Stavelot komt moet je direct naar je kleinste versnelling, want je krijgt geen moment rust tot het standbeeld van Eddy Merckx van af daar klimt het iets rustiger tot de top maar Het was al zo steil dat ik enkel nog kon stoempen naar de top .
Een echte aanrader dat wel.

Kan het nog steiler? Een legendarische klim, maar er wordt zelden echt doorgetrokken. Het steile gedoe levert onder wielertoeristen vaak een groot gat, maar in koers is het louter afmatting. En weet je wat het lastigste stuk is? De lange uitloper! De sterkste renners leggen hem na ongeveer een kilometer op de grote plateau en laten hun dijen werken.

Ik dacht dat ik met de Redoute, de Haussire, de Sur Steppes en de Thier de Coo de moeilijkste klimmen van de Ardennen had afgevinkt. Hoe mis kon ik het hebben merkte ik toen ik de Stockeu nog ‘even’ meepakte. De Stockeu ligt in een regio gespecialiseerd in leuke klimmetjes zoals de Wanne en de beeldschone Aisomont.
De Stockeu moet in al die klimmetjes in de regio zijn meerdere erkennen qua schoonheid. Zeker het eerste deel van de Stockeu is tussen de huizen niet heel bijzonder. De Stockeu slaat daarentegen hard terug in steilheid, en láng ook. Waar andere klimmetjes je tussendoor wat rust gunnen als het een beetje afvlakt, lijkt de Stockeu er een specialiteit van te maken om je her en der extra-steil kado te doen. Met mijn 34x32 had ik toch serieus pijn in de benen.
Bij het monument van Merckx is de kwelling nog niet voorbij. Er volgen nog stukken die boven de 10％ komen. Het tweede deel is stoempen, maar als je dit gehaald heb ga je zeker boven geraken. Voor de serieuze wielertoerist is dit een aanrader. Mensen met pijnvrees raad ik deze klim sterk af...

Tip voor de Nederlanders: de beklimming is gratis, wel niet in de bermen kakken zoals jullie sporthelden aub !

De Stockeu dit zijn naam als zware beklimming eer aan. Maar toch is hij te doen. Je moet wel voldoende power in de benen hebben om de pieken aan te kunnen van ruim 20%. Herstellen tijdens de klim lukt niet, dus goede verdeling van je krachten en niet te hard van stapel lopen is erg belangrijk. In combinatie met Thier de Coo en Côte de Wanneranval heb je een zware serie te pakken maar wel prachtige beklimmingen. Voor de minder getrainde fietsers is het aan te bevelen om een keuze te maken.

De afdaling van de Stockeu richting Stavelot kan je uiteraard in de andere richting maken :-). Deze klim heet dan « la côte de Somagne ». Het is een beetje langer en dus gemakkelijker dan de echte Stockeu maar toch pittig met hoge percentages (tot 15 %). De wegdek is nogal slecht maar valt nog mee als je deze côte klimt in plaats van die af te dalen.

Leuke uitdagende beklimming en aan het einde van de klim op de foto met Eddy Merckx.

De eerste 50 meter van het asfalt liggen er op dit moment uit (16/7/2017), even hobbelen over wat keien.

heel erg zwaar! hij begint meteen steil en gaat in het bos wel 3x kort boven de 22. natuurlijk zonde om bij het standbeeld van Eddy Merckx links af te slaan, klimt nog 1 km door . je kunt deze klim ook heel goed combineren met de Wanneranval.

Zoveel klimmen heb ik nog niet gedaan in de Ardenne maar de Stockeu is misschien wel de zwaarste. Vooral het eerste deel moet je echt op karakter doen. In het midden is het wat minder steil maar recupereren kan niet. Hoewel het einde minder stijl is als het begin is het toch terug afzien tot aan de top. De Haussire wordt als zwaarder bestempeld maar omdat daar minder echt moordend steile stukken in zitten en je ook stukken hebt waar je even de benen wat rust kan geven, vind ik de Stockeu zeker even zwaar.

Mooie klim zeg! Zeker voor herhaling vatbaar!

Wat een beest is deze klim! Heb hem vandaag 5x beklommen.

Ter info: de Warche stroomt niet door Stavelot, dat is een hogere zijrivier van de Ambleve. Die stroomt dan weer wel door Stavelot.

Aan het begin zou ik alvast in je eigen tempo komen. Bij het bord van het einde van stavelot wordt de weg steiler, bij de steile hobbel is het wegdek echt heel slecht! Bij het standbeeld van Eddy Merckx kun je echt trots op jezelf zijn. Helaas zijn veel andere wielrenners die ook genieten van deze mooie klim. De tip is om weer te dalen tot het centrum van stavelot en daar lekker te lunchen. Als je boven bij de stockeu bent, denk je, deze klim is nog net goed te doen, maar alleen maar als je deze rustig op gereden bent. Echt een prachtige beklimming. Klimtijd bedankt voor deze leuke tip.

Afgelopen week een paar keer gedaan tijdens een weekje vakantie in de omgeving Stavelot. Klim is pittig, maar toch prima te doen. Blijf toch mytisch. Zeker niet terugkeren na een salut aan Eddy (dan doe je de stockeu te kort), maar doorrijden tot boven (bij het bordje Col de Stockeu). Na het monument wordt de weg slechter, het uitzicht mooier, heeft de wind vrij spel en blijft de weg gevoelig doorstijgen. Kortom genoeg reden om nog ff voorover te gaan liggen op je stuur. Tip: Ik heb 'm een keer gedaan na de wanne (dus vanuit grand halleux naar wanne, dan afdalen en vervolgens de stockeu). Dat is ook de LBL route en n leuke combinatie.

Gisteren beklommen. Pittige klim maar is wel goed te doen omdat het steile deel niet erg lang is Dan is er nog een mooi lang stuk naar boven na het monument dat je zeker niet moet overslaan. Prachtige hefstdag in de Ardennen gisteren.

Prachtige klim. Pittig maar te doen. Overigens aan Wout: mijn idee dat je beter aan historische gronden niet te veel moet doen.

Je kunt 'm ook via de Chemin du Chateau doen. Iets langer en daardoor minder steil tot aan het monument van Eddy. Hij is echt taai, maar wel erg vet om te doen. Overigens zit 600 meter voorbij de top een leuke gite. Die praktisch op de route van de Cote du Werhai zit.

Vandaag is mijn kleindochter van 12 met haar vader omhoog gereden tot aan het monument van Eddy Merckx en weer afgedaald, 2,5 km in 12.40. Niets gelopen, wel twee keer gestopt om iets te drinken. Een bikkel!!!

Vandaag gedaan met de club. Het zwaarste dat ik al gedaan heb. Maar een echte believer. Deze moet je gedaan hebben.

Tackel.

Was een makkie voor mij, m'n vriend daarentegen haakte al na 300 m af (de slapjanus)

Niet te doen !!

Wat een geweldige klim! Asfalt zo strak als een biljarttafel van Stavelot tot aan het beeld van Eddy. Steil steiler steils en pas na het beeld wordt de weg slechter en de klim luwer.

@Wout toen ik hem begin 2012 fietste was het wegdek nog prima te doen. Een tapijtje is het niet, maar erger kom ik regelmatig tegen. Als je bij het monument van Eddy Merckx links afslaat de afdaling in (Route de Soumagne) komt je wel terecht op een verschrikkelijk stuk afdaling met kuilen zo diep al badkuipen ;-).

Ik weet niet wat jullie verstaan onder goed asfalt, want ik vind het wegdek van de Stockeu knap beroerd. Dat geldt overigens voor meer wegen in de omgeving van Stavelot. Daar mogen die Walen wel eens wat aan doen. Overigens een zware klim.