Verborgen juweeltje |
#48 zwaarste beklimming van Nederland |
#99 meeste hoogtemeters van Zuid-Limburg |
#97 gemiddeld steilste beklimming van Nederland |
Sint Pietersberg via Zonnebergweg is een beklimming in de regio Zuid-Limburg. Hij is 0.9 kilometer lang en overbrugt 58 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 6.4%. Daarmee scoort deze klim 48 klimpunten. De top van de beklimming ligt op 107 meter hoogte. Gebruikers van climbfinder deelden 12 reviews over deze beklimming en hebben 20 foto's geüpload.
Straatnamen: Ursulinenweg & Zonnebergweg
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Had deze klim al meerdere keren gedaan op zowel MTB als racefiets en vandaag dan ook op mijn Brompton vouwfiets. Had namelijk geen andere fiets bij me en was benieuwd of dit ook zou lukken. Dat ging prima. Het was heel rustig, slechts enkele wandelaars tegengekomen. Twee keer gedaan, eerst zoals hij hier staat aangegeven en daarna vanaf Slavanten. Deze laatste variant is nog wat pittiger omdat het eerste stukje met de haarspeldbochten echt steil is. Ik vind het altijd geweldig om op en rond de Pietersberg te fietsen, zeker wanneer het rustig is zoals op een septemberavond rond half 7. Het is een prachtige plek. Bovenop Slavanten heb je geweldig uitzicht op de heuvels aan de andere kant van de Maas. Het terrein van de Amstel Gold Race.
Een klim die - zoals al beschreven - wordt gekenmerkt door zijn afwisseling. Eerst is er een soort opwarmfase tussen oude gebouwen en wat bos. Zodra je de bebouwde kom hebt verlaten, verschijnt er in de verte een steile wand voor je. Hoewel de wand er van een afstand moeilijk uitziet, is hij tijdens de klim niet zo moeilijk omdat hij zo kort is. De klim zelf kan op vrije dagen erg druk zijn met wandelaars, dus je komt niet per se in een ritme tijdens het klimmen.
Ein Anstieg der - wie schon beschrieben-durch seine Abwechslung besticht. Zunächst gibt es eine Art Aufwärmphase zwischen alten Gebäuden und etwas Wald. Nachdem man den bebauten Teil verlassen hat taucht in der Entfernung eine steile Wand vor einem auf. Zwar sieht die Wand von weitem schwer aus, während dem Klettern ist es auf Grund seiner Kürze aber gar nicht so schwer. Der Anstieg selber kann an freien Tagen sehr von Wanderen überlaufen sein, so dass man nicht unbedingt in einen Rhytmus beim Klettern kommt.
Zeer gevarieerde klim met nog een flinke sloper op het eind. De klim begint al pittig waarna het even afvlakt. Als je rechtsaf gaat zie je vrijwel de hele rest van de klim voor je uit torenen. De weg wordt langzaam steiler maar na de ingang van de Zonneberg-grot knalt het omhoog. Het eind zie je net niet maar na de bocht naar links ben je ineens boven. Even doorrijden voor een prachtig uitzicht over de ENCI-groeve vanaf het plateau.
De Pietersberg ligt nergens in doorgaande routes, maar als je het opzoekt zijn er mooie klimmetjes te vinden. Deze versie is er een in twee etappes. Eerst vanuit het drukke Maasdal naar het eerste terras. Daar opent het landschap zich wat en na de haakse bocht is het op naar de laatste steile finale. Juist waar de ingang naar de grotten is start het zeer steile laatste deel. Vroeger was dit de laatste klim van de Amstel Gold Race in het Belgische Lusje tijdperk.
De moeilijkste klim nabij Maastricht.
De klim start nog relatief makkelijk en klimt een kort stukje omhoog langs het kasteeltje van Andre Rieu, waarna een vlakker stuk volgt. Zo'n 100m voordat je rechtsaf slaat en het echte werk begint ligt de Lourdesgrot, waar je eventueel even kunt afstappen om een kijkje binnen te nemen ("ga deez' plek hier niet voorbij zonder een Ave voor mij").
Daarna begint de echte zonneberg klim die niet heel lang is, maar die je zeker niet moet onderschatten. De weg loopt steeds steiler omhoog loopt en het laatste stukje is echt harken.
Als je eenmaal boven bent kom je langs het prachtige uitzichtpunt over de ENCI-groeve, waar een stop meer dan de moeite waard is.
Afdalen kan via de Luikerweg of via de rustigere Ganzendries (en evt Schutterijweg).
In plaats van de start bij het kasteel van Andre Rieu, kun je ook prima eerst de klim bij Slavante doen (met 2 haarspeldbochten!) waarna je via een smal fietspad uitkomt bij de start van de zonneberg. Deze variant heeft eigenlijk mijn voorkeur.
Leuke beklimming, en in mijn ogen best uniek in de regio. Het stuk bergop tot aan de kerk is niet zo steil en de weg is in zeer goede staat, eens je rechts afdraait naar het steile stuk verslechtert de weg. het is een mooie beklimming, en wanneer je boven aankomt is er na 100 meter een uitzichtplatform over de enci groeve, zeker de moeite waard. Het grote nadeel is wel dat de afdaling langs de andere kant via een parking gaat en dan uitkomt in het centrum van Maastricht
Leuke beklimming van de Sint Pietersberg die je ook via Slavante en het smalle fietspad/wandelpad Ursulinenweg kunt nemen (liefst als er niet te veel wandelaars zijn). Laatste steile stuk een fietspad met soms gruis en vuil op de weg. Je kunt beter via deze kant beklimmen en via de Luikerweg afdalen dan andersom. Als je boven bent heb je na ruim 200 meter links een prachtig uitzichtpunt over de ENCI groeve. Dit is ook het startpunt van het Pieterpad.
Gisteren nog eens opgefietst. Mooie klim in een fraaie omgeving en aan het einde nog behoorlijk pittig. Het wegdek is niet heel slecht maar in de herfst heb je op het steilste stuk wel last van bladeren, waardoor het bij nat weer onmogelijk is om te gaan staan (doorslippende achterband). Overigens lijkt het profiel niet helemaal te kloppen, de finish ligt iets verder dan hier aangegeven - bij de bocht naar rechts - en ik zou de laatste 100m voor de bocht naar links (nu oranje) zelf als steilste stuk inschatten. Ook in de bocht zelf is het nog behoorlijk steil.
Je kunt trouwens, ook op de racefiets, boven helemaal doorfietsen - gewoon het asfalt volgen - en dan kun je uiteindelijk via Sint Pietersberg noord afdalen. Let er wel op dat er, zeker in de mooiere weekenden, heel veel wandelaars op de route te vinden zijn.
Begint gemakkelijk, maar het laatste stuk is een behoorlijk pittig stukje klimwerk. De Sint Pietersberg is een bijzonder mooie omgeving. Als mountainbiker uit Maastricht is de Sint Pietersberg een ware speeltuin voor mij, en deze klim is de verharde favoriet. Beter en mooier dan de erg drukke Luikerweg, ten noorden van de berg.
er is nu een parkeerplaats ergens op het midden, er is nu wat meer verkeer en de weg is nu gedeeltelijk geen asfalt meer, maar gelegde stenen.
Een auto zal je hier niet tegenkomen, maar het wegdek de laatste 250 meter is echt niet goed, zoals hier staat vermeld
7 km/u | 00:07:49 |
11 km/u | 00:04:58 |
15 km/u | 00:03:39 |
19 km/u | 00:02:52 |