Mur de Pallon

Soms ben je zo lekker aan het fietsen dat je nog even doorgaat als je fietsmaat het wel gezien heeft. Als je dan een helling van 10％ zonder bochten af kunt rossen gaat je endorfineniveau helemaal *off the scales*. Totdat je je realiseert dat je ook weer terug moet. Dat viel even tegen, zo op het heetst van de dag. Eén keer afstappen en me in het streepje schaduw koesteren onder de rotswand was niet genoeg, hoewel de tweede stop net 100m voor de laatste bocht boven aan de helling was. Had dus niet gehoeven. Daarna weer lekker omlaag en genieten van het fantastische panorama.

Tijdens het rondje Izoard (https://climbfinder.com/nl/routes/rondje-izoard) zijn we midden op de dag over deze muur ‘pal in de zon’ gefietst.
Het is geen fijne klim, maar hoort wel echt bij het rondje. Over de grote weg leek ons nog minder fijn. Tijdens onze beklimming was het hartstikke rustig, maar dus ook heet (40 graden). Tip: gooi vooraf wat water over je hoofd!

Je kan je niet verstoppen, nergens op adem komen. Heel steile klim waar je compleet stuk aan kunt gaan. Heerlijk om dan vervolgens boven te komen en te kunnen herstellen.

Een muur die recht omhoog gaat en vanaf de grote baan aan je linkerkant goed zichtbaar is. Heel steil tegen de wand. Eenmaal boven is het een fantastische afdaling die niet steil is maar wel rustig naar beneden slingert. Afdalen langs de steile kant zou ik afraden. Deden die ook eens maar wegdek was niet goed en eenmaal beneden is er een kans op verkeer op het kruispunt. Door het gebrek aan bochten in combinatie met de steiltegraad zorgt ervoor dat de snelheid heel snel oploopt. Kort samengevat een must als je via Briancon een tocht doet en de grote baan wil vermijden. Ook ideaal voor een wedstrijdje tegen elkaar om daarna te genieten van het uitzicht en de afdaling via Champcella.

Hij is leuk! Het huisje van waaruit ik de Boucle de l'Izoard reed was aan de top van deze klim en werd daardoor de finale.
Gelukkig was ik gewaarschuwd, hij is continu steil. De ideale trapfrequentie haalde ik niet :-) Plaatje is van bovenop.

Deze muur heb ik honderden keren gereden, en elke keer valt ie tegen. Het is steil en moeilijk, en als je denkt dat het minder steil wordt is het tegendeel waar. Ik rij deze helling alleen op als ik in vorm ben. Het is dus een heerlijke killer die mij aan de belgische muren doet denken. Verschrikkelijk en heerlijk tegelijk!

Als afdaling is deze muur erg snel en niet ongevaarlijk, het wegdek is minder goed dan een tiental jaar geleden en je komt uit op een vrij gevaarlijke kruising waar je geen voorrang hebt. De afdaling via Champcella->Chanteloube is de aanrader in dit geval

Mooie en zeker erg steile klim.
Deze heb ik 3x gedaan in verschillende rondjes naar de echte bergen zoals de isoard col du Vars of risool.

Afdalen van deze mur kan ook maar door de steilheid pal je erg veel snelheid op.
Schijfremmen zijn dan weg fijn.

Een lekkere, pittige uitdaging; zo kan deze het best omschreven worden. De beklimming is opgenomen in de (uitgepijlde) route Boucle de L'Izoard en was voor ons de eerste uitdaging na te zijn gestart in Briançon voor onze rondrit. Het begin van de klim is nog eenvoudig, aangezien je in dalende lijn aan komt rijden en dus flink wat snelheid kan maken. Geniet er van, want al snel verandert het in 1,5 km stampen met het verstand op nul. Het is één rechte lijn en dat maakt dat er vrijwel geen mogelijkheid is om bij te komen. Op het moment dat de weg naar rechts draait zit het er op en is het rustig doortrappen tot de top, waar een mooi uitzicht is over de vallei. Vertoont inderdaad gelijkenis met de Redoute, al vond ik die iets zwaarder dan deze Rampes de Freissinieres.

Dit is zeldzaam in de Alpen. Geweldig steil en het duurt "maar" twee kilometer. Maar dan heb je ook wat! Dit deed me denken aan La Redoute, Chambralles of Stockeu in België. Als je wat later in de middag gaat, rijd je in de schaduw van de bomen op de rechterhelling. Daarna de mooie Ponteil nog gedaan, maar dat is rustiger. Afdaling via Champchella is geweldig. Mooie haarspelden en geweldig uitzicht richting Guillestre.

Een paar jaar geleden deze klim gefietst. Ik had in mijn hoofd om halverwege deze muur aan te vallen, en mijn 'vrienden' pijn te doen. Eenmaal in de klim aangevallen zakte de moed in mijn schoenen. Wat een muur. Een fantastische klim dat zeker, maar wel keihard, en stiekem best heel lang heel steil...