18 haarspeldbochten |
#36 zwaarste beklimming van Provence-Alpes-Côte d'Azur |
#71 meeste hoogtemeters van Provence-Alpes-Côte d'Azur |
#66 langste beklimming van Alpes-Maritimes |
#83 gemiddeld steilste beklimming van Provence |
Mont Agel vanuit Monaco via La Turbie is een beklimming in de regio Alpes-Maritimes. Hij is 10.5 kilometer lang en overbrugt 838 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 7.9%. Daarmee scoort deze klim 843 klimpunten. De top van de beklimming ligt op 839 meter hoogte. Gebruikers van climbfinder deelden 1 ervaring over deze beklimming en hebben 5 foto's geüpload.
Straatnamen: Chemin des Révoires & Route du Mont Agel
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Deze Mont Agel zal me altijd bijblijven!
Ten eerste omdat ik een manier vond om te verdwalen op weg naar boven (ik ging verder richting de Madonne de Gorbio...).
Ten tweede omdat deze klim enorm gevarieerd en ook best moeilijk is.
Dan, ten slotte, voor de frustratie om geblokkeerd te worden door een nogal duidelijke barrière.
Ja, de top van de Mont Agel is verboden terrein voor militairen.
Het eerste deel van de route speelt zich af in de Monegaskische file. De auto's van het vorstendom mogen dan mooi zijn, ze stinken net zo hard als die van anderen.
Het tweede deel tussen Monaco en La Turbie is formidabel. Uiteindelijk zijn het de laatste paar kilometer die echt zwaar zijn. Maar het uitzicht op zee is tenminste aangenaam.
Het derde deel is veel gemakkelijker. Je doorkruist met name de golfbaan van Hare Majesteit de Kleine Rots.
En hier staan we dan voor dit dreigende bord.
Wat is het oordeel? Niets te zien daarboven. Maar het is niettemin een helse klim die ons meeneemt op een vreemde rit door de straten van Monaco en naar een pad dat niemand neemt omdat het nergens naartoe leidt.
Een merkwaardige ervaring! Ik heb er geen spijt van.
De afdaling naar Cap d'Ail is behoorlijk opwindend.
Ce Mont Agel, je me souviendrai de lui !
Tout d’abord, parce que j’ai trouvé le moyen de me perdre en chemin (j’ai poursuivi vers la Madonne de Gorbio…).
Ensuite, parce que cette montée est ultra variée et plutôt difficile aussi.
Puis, enfin, pour la frustration d’être bloqué par une barrière assez explicite.
Oui, le sommet du Mont Agel est un site militaire interdit.
La première partie se déroule dans les embouteillages monégasques. Les voitures de la principauté peuvent être belles mais elles n’empestent pas moins que celles des autres.
Le second tronçon entre Monaco et La Turbie est redoutable. Enfin, ce sont les derniers km qui sont vraiment sévères. Mais, au moins, les vues sur la mer sont agréables.
La troisième partie est nettement plus facile. On traverse notamment le golf de sa Majesté du petit Rocher.
Et puis, nous voilà figé devant cette pancarte menaçante.
Bilan ? Rien à voir là haut. Mais tout de même une sacrée ascension qui nous offre une drôle de balade dans les rues de Monaco pour nous conduire sur un chemin que personne n’emprunte puisqu’il ne va nulle part.
Expérience curieuse ! Je ne la regrette pas.
La descente vers Cap d’Ail est assez réjouissante.
7 km/u | 01:30:25 |
11 km/u | 00:57:32 |
15 km/u | 00:42:11 |
19 km/u | 00:33:18 |