| Beroemde beklimming |
| #1 zwaarste beklimming van België |
| #34 meeste hoogtemeters van België |
| #39 langste beklimming van Hart van de Ardennen |
| #62 gemiddeld steilste beklimming van Belgisch Luxemburg |
De Haussire is de moeilijkste beklimming van de Benelux! Deze variant combineert 3 beklimmingen met 2 korte afdalingen en overbrugt daarmee ruim 300 hoogtemeters. Deze moordmachine - met een gemiddeld stijgingspercentage van 7% over 4 kilometer - zorgt er voor dat je benen goed vol zuur zullen lopen.
Er zijn diverse routes voor de Haussire. Deze zijn ook allemaal begwegwijzerd. Dat maakt het geheel er niet makkelijker op. Natuurlijk kiezen wij voor de zwaartste versie. Gelukkig is deze simpel, qua oriëntatie in ieder geval. Pak rechts voor de kerk het steile straatje met het mooie asfalt. Officieel bestaat deze beklimming uit twee gedeeltes; Parc à Gibier, met het slot van de Col de Haussire Sud. Tussenin zit een kort stukje dalende weg, maar te kort om de echt benen rust te geven. Vandaar dopen wij deze beklimming tot de zwaarste variant.
Het venijn zit hem hier in het begin. Een kilometer lang kom je niet onder de 10% uit. Het laatste stuk is zelfs niet minder dan 20% steil. Een enorm kerkhof langs de Rue Gohette zorgt voor de extra druppel. Afstappen voelt nergens ongemakkelijker. Gelukkig geeft de weg na nog een zeer zwaar stuk wat in steilheid prijs en na een kilometer gaat het zelfs even naar beneden. Heerlijk de benen even stil houden.
Zodra een andere weggetje zich sammenvoegt met de weg naar boven staat de top aangeven op een bordje: "Col de Haussire 1,3 km". Ook deze laatste ruime kilometer krijg je niet kado. Meteen klim je weer tegen percentages rond de 14%. Slechts heel langzaam wordt het iets makkelijker. De top wordt duidelijk aangegeven door een bord waarop trots wordt vermeld dat dit de moeilijkste beklimming van België is. Alsof je benen je dat al niet duidelijk hadden gemaakt.
Straatnamen: Rue Trou-Bourbon, Rue Gohette & Val du Pierreux
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Doorgaan met Google
Doorgaan met Facebook
Doorgaan met Apple
Aanmelden met e-mail
Zeer steile klim met helaas ook minder goed wegdek. Smalle wegen maar wel mooie omgeving. 1 om zeker te doen!
Ik doe deze klim elk jaar meerdere keren en het wordt er nooit makkelijker op. Het is belangrijk om niet te hard van start te gaan, het is langer dan je verwacht. Er zijn 2 afdalingen waardoor je denkt dat je klaar bent, maar het moeilijkste deel is na de afdaling. Ik heb het nu 5 keer gedaan en ik denk/hoop nog steeds dat het na elke bocht gedaan is.
I do this climb every year multiple times, and it never gets easier. Important not to start off to hard, it's longer than you expect. There are 2 downhill sections which make you think you're done, but the hardest part is after the downhill. I've done it like 5 times now and I still think/hope it's done after every corner
Ik heb deze vreselijke klim al eens gemaakt en ik was vergeten hoe moeilijk hij is. De ondergrond is zo moeilijk, vanaf het moment dat je het bos in gaat wacht je op het kerkhof voordat je even op adem komt tijdens een korte afdaling. Dan gaat het steil omhoog, heel steil, en je wilt je niet laten meeslepen, ook al is het een korte klim. Dan een lange afdaling om de laatste anderhalve kilometer te bereiken en het'is weg op hellingen op 10-11％. Het is een rechte lijn, maar er zijn kleine bochten waardoor het moeilijk is om in de verte te kijken. En dan is het'heel lang, helemaal naar de top, waar ik aan het eind van mijn Latijn ben.
J'ai remonté cette terrible ascension et j'avais oublié à quel point c'est difficile. Le pied est tellement dur, à partir du moment où on entre dans la forêt, on attend le cimetière pour souffler un peu dans une petite descente. Ensuite ça remonte fort, très fort et il ne faut pas s'enflammer même si cette petite remontée est courte. Puis une longue descente pour arriver dans le dernier kilomètre et demi et c'est parti sur des pentes à 10-11％. C'est en ligne droite mais il y a de petits virages qui empêchent de voir au loin. Et là c'est très long, jusqu'au sommet, où je suis arrivé au bout du rouleau.
Wat een mooie klim! Had ontzettend geluk met het weer en dan is deze klim een genot. Uiteraard kost ie bloed, zweet en tranen, maar daar had ik me vooraf op ingesteld. Inderdaad wel even goed uitkijken hoe je bij de voet van de klim naast de kerk komt, want Garmins populaire route loopt via de wandelpromenade; ik was zeker niet de eerste ( getuige de boze maar ook ietwat gelaten opmerkingen van de lokale bevolking) en zal ook wel niet de laatste zijn....
Verder valt me op dat iedere klim in de Ardennen kennelijk naar een begraafplaats moet leiden, dat ik hier dus ook het geval. Daarna bij de afslag linksaf vond ik zelf het pittigste stuk, omdat je je stiekem eigenlijk al aan het voorbereiden bent op het laatste stuk door het bos naar de top van de Col. Dat laatste stuk trekt inderdaad lang door, maar loopt wel geleidelijk (steil...) en het was tijdens mijn beklimming ontzettend rustig qua verkeer (geen enkele auto tegen gekomen, alleen 1 tegemoetkomende wielrenner).
Bovenop is het leuk dat er een echt bord aan de top staan, zoals in Frankrijk gebruikelijk is. Een prachtige ervaring!!
Zware klim, in zekere zin verdient het wel de titel van zwaarste beklimming van België. Het is echte geen potenbreker als de Stockeu of de Koppenberg waar de vraag gewoon is of je boven raakt.
Als je binnenkort een eerste keer naar de bergen zou gaan, is dit een perfecte klim om al eens te trainen, alhoewel de zuidzijde constanter is en zo misschien een betere trainingscol.
Het is een machtig mooie beklimming, maar naar mijn mening niet de moeilijkste van België. Je hebt twee stukken bergaf waar je toch even de druk van de benen kunt halen. Dat doet veel goed, voor mij in ieder geval.
Het eerste deel is steil, het wegdek goed en je komt nog best wat wandelaars tegen op een goede dag. Het tweede deel daarna is best te doen, leuke bosrijke omgeving. Het laatste deel is weer uitdagend, ook weer een schaduwrijke en bosrijke omgeving. Omdat je een stuk bergaf hebt gehad voelen je benen misschien wat minder naar de klote.
De afdaling naar La Roche en Ardenne is heerlijk, goed wegdek en leuke bochten!
Zeer mooie en leuke klim.
De tussentijdse afdalingen zijn zeer welkome rustpauzes.
Volgende keer probeer ik een keer de Zuid-kant (de cotacol variant) die iets gelijkmatiger verloopt.
Erg zware klim , na het eerste stuk wou ik me zelf al een plekje op het kerkhof reserveren. gelukkig vlakt het kort daar na voor e eerste maal af. de korte afdaling bracht weinig soelaas. is net te kort om goed te recupereren. het midden stuk is dan ook gelukkig niet al te lang. de tweede afdaling is ideaal om je te herzetten. en zo in het laatste gedeelte toch wat tempo te kunnen ontwikkelen. Wat volgens mij voor velen maakt dat ze dit niet zo'n zware klim vinden.
Persoonlijk vind ik het niet de moeilijkste klim die ik in België heb gedaan, hoewel dit natuurlijk alleen relatief is aan hoe ik me voelde. Het is zeker een zware klim, maar je wordt beloond met een prachtig landschap en voor mij op de waarschijnlijk laatste goede dag met schitterend weer dit jaar 11/10/2023 was het relatief toeristenvrij op het eerste accent vanaf de kerk, slechts een paar mensen in het midden van de weg.en ik voelde me nederig bij het eindpunt terwijl ik wat foto's nam, toen een andere fietser de klim voltooide en naar het gedenkteken kwam en met me begon te praten en we praatten in mijn zeer beperkte Vlaams en zijn beperkte Engels, ik kom uit Groot-Brittannië en hij kwam uit Brugge, nou, het bleek dat hij 71 jaar oud was en nog steeds in staat om op zijn fiets dit soort beklimmingen te doen, ik vond dat geweldig en ik had er een heel goed gevoel over en het plaatst in perspectief Ik feliciteerde hem met deze prestatie en nam een paar foto's van hem met zijn telefoon en wenste hem een behouden terugkeer op de weg en hoopte dat ik in die positie zou kunnen komen als en wanneer ik zijn leeftijd heb bereikt. Al met al was het een erg leuke dag op de fiets met prachtig weer en een prachtig landschap en een aantal erg goede beklimmingen in de omgeving.Ik kom zeker terug 👌 😊
So I personally don’t feel that it’s the hardest climb that I’ve done in Belgium although of course this is only relative to how I felt it is definitely a hard climb but you are rewarded with beautiful scenery and for me on the probably last good day of brilliant weather this year 11/10/2023 it was relatively tourist free on the first accent from the church,only a few people in the centre of the road.and I was humbled at the finish point whilst taking some pictures when another cyclist completed the climb and came over to the memorial and started talking to me and we chatted in my very limited Flemish and his limited English I’m from the uk and he was from Brugge well it turned out that he was 71 years old and still able to ride his bike up climbs like this I thought that was amazing and I had a very nice feeling about that and it puts in perspective what you can achieve if you are lucky enough to be healthy and still have the zest for life at that age I congratulated him on this achievement and took some pictures of him with his phone and wished him a safe return back down the road and hoping that I could be in that position if and when I got to be his age so all in all it was a very nice day out on the bike with beautiful weather and wonderful scenery and some very good climbs around the area.I will be back for sure 👌 😊
Natuurlijk pak je deze mee als je in de buurt bent. Ik heb niet zoveel klimervaring en was dus reuze benieuwd. Eerste stuk vanaf de kerk vond ik goed te doen. Tweede ook. Lastigste vond ik het derde stuk, na de tweede korte afdaling. Er leek geen eind aan te komen... Die twee korte afdalingen tussendoor helpen eigenlijk niet vind ik.
Qua inspanning goed te doen.
Ik was de enige fietser deze zondagochtend eind maart!
Daarom raad ik deze klim aan + de passage over de Samrée na de Haussire-pas als je nog de benen hebt ;)
Je recommande donc bien cette montée + le passage sur la Samrée après le col de Haussire si vous avez encore les jambes ;)
Mooie klim! Het begint erg hard aan het begin, maar gelukkig wordt het ％ een beetje zachter vlak voor het wildpark. Ik heb niet alles gegeven, maar in de Samrée was ik aan het tijdrekken! De top is vredig, je bent alleen op de wereld
Belle montée! Ca commence déjà très fort au début mais heureusement les ％ s'adoucissent un peu juste avant le parc à gibier. Je n'ai pas tout donné pourtant dans la Samrée je calais! Le sommet est paisible, on est seul au monde
In plaats van één doorlopende klim is dit eerder een reeks van drie, nogal korte klimmetjes... Ik was eerlijk gezegd een beetje teleurgesteld en over het algemeen vond ik het minder moeilijk dan sommige andere Ardennen beklimmingen, het is dichter bij een 200 moeilijkheidscore naar mijn mening
Instead of one continuous climb this is rather a series of three, rather short climbs... I was a bit disappointed to be honest and overall I found it less difficult than some other Ardennes climbs, it is closer to a 200 difficulty score in my view
In deze versie beginnen we in een steegje in het centrum van La Roche-en-Ardenne. Op sommige dagen, vooral in het weekend, kunnen er veel voetgangers zijn. Na 100 meter wordt de helling een paar honderd meter steil alvorens weer af te dalen over ongeveer 200 meter, en dan weer vrij steil te klimmen naar het Parc à Gibier. Daarna is er een korte afdaling, voordat het laatste deel van het pad door een bos loopt waar veel minder mensen zijn en het'aangenamer is omdat het rustiger is.
Pour cette version, on début dans une ruelle du centre de la Roche-en-Ardenne. Certains jours, et spécialement le week-end, il peut y avoir beaucoup de piétons. Après 100 mètres, la pente devient sévère pendant quelques centaines de mètres avant de redescendre pendant près de 200 mètres, pour remonter assez fort de nouveau jusqu'au parc à Gibier. Après, on a à nouveau droit à une petite descente, avant d'entammer la partie finale dans une forêt où il y a beaucoup moins de monde et c'est donc plus agréable car plus calme.
Leuke klim in verschillende trapjes. De korte afdalingen geven de benen telkens voldoende zuurstof om het volgende stuk aan te vatten.
Eerste stuk is het lastigste, daar goed doseren is wel aan te raden. Het tweede stuk is ook niet te onderschatten, dat voelde langer en steiler aan dan hier omschreven staat.
Laatste stuk is goed te doen als je goed ingedeeld hebt. Hier loopt het ook vrij stevig omhoog, maar zeker niet onoverkomelijk steil meer. Tempo zoeken en vasthouden en je bent vlot boven.
Voor mij niet de lastigste klim van het land, heb al meer afgezien dan hier, op de Ferme Libert bijvoorbeeld. Hier had ik nog wel wat overschot als ik boven kwam.
Start van de klim ligt in het dorp (klein straatje met stukjes kasseien), mijn gps stuurde mij door een drukke toeristische straat. Oprijden van de andere kant lijkt me beter.
Verder prachtig decor om in te fietsen, alleen al daarom is deze een must als je in de buurt bent!
Zeker de moeite om eens te doen, of ik dit zelf de moeilijkste beklimming van België zou noemen, is iets anders. Zeker een kuitenbijter maar nog steeds goed te doen. De korte afdalingen zorgen voor een goede ontspanning van de benen waardoor je toch net dat ietsje frisser blijft. Boven jammergenoeg niet te lang kunnen blijven staan door de vele insecten die er waren.
Beklommen in de Chouffe Classic. Een echte moordenaar deze klim. La Roche heeft zijn naam niet gestolen, het is een steile (vroeger kale) rotswand in het hart van de Belgische Ardennen. Puur omwille van de status is deze klim eigenlijk onmisbaar, al is het zeker niet het ideale wegdek. Kan ook best druk zijn. Alternatieven zijn er ook veel in de buurt (en zeker voor de MTB!) maar zorg dat je nog wat in de tank hebt ;)
Er zitten wel moeilijke stukken in maar als men ervaring heeft in het beklimmen van bergen valt deze beklimming wel best mee. Het is volgens mijn mening zeker niet de moeilijkste beklimming in België.
Mijn kennismaking was tijdens mijn eerste deelname aan de Criquelion. Je bent weer terug in La Roche en dan draai je de kinderkoppen op in het dorp. Amai dat was even slikken. Op de info is de klim in 3 delen geknipt en ik dacht dat ik wel even kon bijkomen na het eerste deel helaas het gaat gewoon door.
De kinderkoppen in het dorp lagen er nog nat en scheef bij inmiddels is dit een keer aangepakt en is het beter rijden.
Tijdens de Criquelion mag je er niet meer langs en gaat het naar boven via het water en dan naar links. Minder steil is het niet maar het is asfalt en je hebt uitzicht.
Mijn eerste gedachte terwijl ik lang de kerk en het kerkhof ploeterde was; als ze je kist hier naar boven moeten dragen kun je iedereen nog 1 keer pesten terwijl je er niet meer bent!
Lange klim met steile stukken, met name in het begin. De laatste 1.4 km zijn ook behoorlijk pittig. Het gaat maar door op niet al te best asfalt. Gelukkig zitten er niet hele steile stukken in, dus als je doseert is het prima te doen. De twee stukjes afdalen tussendoor halen wel het ritme wat weg, maar geven ook wat rust. Grotendeels door het bos, behalve het eerste stuk in la Roche zelf. Op de top (in het bos zonder uitzicht) een bord dat aantoont dat je toch echt de zwaarste col van België gedaan hebt. Dat voelt goed... Ook een bord dat Claudy Criquielion looft, beroemde wielrenner en ereburger van la Roche.
Misschien komt het omdat we onze dag met deze beklimming begonnen, maar ik vond hem goed te doen. Het is begin is zeker pittig, maar daarna is het nergens echt meer steil. Het is vooral de lengte. Het grootste gedeelte is door het bos op een rustige weg dus dat is prettig klimmen. Absoluut doen als je in de buurt van La Roche bent.
Vandaag deze versie van Col de Haussire mogen ervaren. Veel over gelezen via deze site. Het is echt een hele lastige klim maar zeker te doen als je een goede conditie hebt! Vooral het laatste stuk na de 2de afdaling is lastig. Je hebt totaal geen reverentie punten waar je je op kunt focussen. Dus gewoon doortrappen
Volgens COTACOL is dit de lastigste klim van België. En dat is misschien een beetje overdreven, maar lastig is het zeker wel. Vlak achter de kerk draai je links, en daar begint de miserie al. De steile beginstrook is aanlokkelijk om op de pedalen te gaan staan en keihard de helling op te knallen. Eenmaal je aan het kerkhof bent, denk je dat je er bent en kan je op adem komen. Maar na het korte strookje afdaling, komt er weer zo'n steil stukje. Misschien is het wel mogelijk om ook dat stukje nog te ronden recht op je pedalen, maar als je het tweede stukje afdaling hebt gehad volgt er nog een lang en steil stuk. Nog anderhalve kilometer lang wordt het afzien en misschien wel zigzaggend over de weg kruipen. Ik hoop voor u dat je eenmaal boven terug richting La Roche moet, want als je nog over de Baraque Fraiture moet, volgen er nog een tiental lastige kilometers die licht omhoog lopen.
Aangezien deze klim als zwaarste van België te boek staat, mag je deze eigenlijk niet missen. De beklimming via het kerkje en kerkhof heeft flink steile stukken erin, maar door de 2stukken afdaling kun je de klim in drieën delen en is het geheel toch goed te overzien.
Er zijn verschillende punten om deze piek te beklimmen. Ik begon naast de kerk en ging langs het kerkhof. Heel zwaar. Ter vergelijk met de La Redoute: deze is veel zwaarder, vooral omdat deze dubbel zo lang is en je keer op keer gaandeweg verrast wordt met weer een steil stuk. Lijkt geen einde aan te komen. Aan het begin door de bebouwde kom en later heel mooi door het bos (al had ik weinig oog voor het natuurschoon, want het was zeer zwaar).
Het is geen kattenpis, trek en sleuren om boven te komen maar het is gelukt.
Wat een heerlijke klim, speciaal stuk voor omgereden. Bij de kerk links en dan denk je...oef dat gaat omhoog! Op het kerkhof wilde ik al een plaatsje uitzoeken, maar zag de afdaling. Daarna op voor de grande finale. Lekker al dat steile werk hier in de Ardennen!
Kun je boven op de Haussire rechts af door het bos richting Samree of moet je links af naar de N89 om naar Samree te kijken fietsen met de racefiets??
Afgelopen Paasweekend twee dagen achtereen opgefietst. Prachtige omgeving sowieso. De Haussire; tja wat zal ik ervan zeggen :-) het is zonder enige twijfel een erg uitdagende klim. Het eerste stuk bij de kerk begint meteen ‘goed’. Tot het kerkhof (hoe toepasselijk) ben je al redelijk overhoop. Dan een stukje dalen en dan weer een klim waar geen eind aan lijkt te komen terwijl je nog aan het bijkomen was van het eerste stuk. Aan de top bij het bord dan toch een beloning dat je het gedaan hebt. :-) erg de moeite waard deze!
Ik vind het persoonlijk wel een mooie klim. Loodzwaar, dat wel. Maar zeker niet onoverkomelijk. Praktisch geen verkeer wat ik al een groot pluspunt vind. Het laatste stuk klimmen rijdt je lekker door het bos omhoog. Het wegdek valt heel goed mee. Het asfalt van col de Halleux, dat ligt er pas rotslecht bij.
Wat een klootzak, deze variant! Het eerste deel is gecontroleerd nog te doen (tot na kerkhof), daarna is er echter na een korte afdaling direct weer een stijl stukje van een paar honderd meter. Die verraste me. Pas daarna is de langere daling, maar daarop direct weer ruim een kilometer pittig klimmen is echt killing. Ik wist niet meer of ik moest zitten of staan, allebei wilde niet meer. De laatste paar honderd meter had ik het niet meer. Ik heb toch heel wat geklommen, Stockeu...Redoute...Tier de Coo.. maar daar kun je je voorbereiden op kortere steile stukken. Hier blijven de steile stukken komen.
Persoonlijk vind ik dit een hele zware klim, vooral met gevaar om je op het eerste stuk te verbranden. Net door die tussenstukken moet je je ritme telkens opnieuw vinden, dus niet noodzakelijk een voordeel. Na het eerste dalend stuk na het kerkhof vlieg je meteen weer goed steil naar omhoog da ht ik.
Wegdek is mijns insziens wel aanvaardbaar.
Met Indurain eens. Zolang je niet 'volle bak' begint, is de klim goed te doen. En asfalt is best oké.
Mooie beklimming en door de verschillen ook heel interessant voor trainingen. Er zijn wel een paar stukken waar de asfalt niet zo goed bij ligt.
De weg ligt er inderdaad wel okay bij. Op het dalende stuk kan je wel wat recuperen en ook net na het kerkhof krijgen de benen wat rust. Eigenlijk is het een klim dus in 3 best zware stukken. Stockeu en Pied Monti hebben dit niet waardoor ik deze even moeilijk vind.
Stavelot:
- Stockeu;
- Na de brug meteen rechts richting Wanne...
Dood & gladiolen tegelijk!
Staat van het wegdek valt precies toch heel goed mee als ik afga op de beelden? Heb vorig jaar in de Italiaanse Alpen wel wat erger voorgeschoteld gekregen: putten en stukken zand :) Waarom wordt bij deze het wegdek als "slecht" bestempeld eigenlijk?
De laatste twee edities van de Vélomédiane gebruikten een andere variante : geen Gohette meer, maar vanuit het centrum van La Roche direct klimmen naar de Parc à Gibier (Rue Saint-Quoilin + Rue Sainte-Marguerite + Parc de Deister) en daarna die afdaling en het slot van Haussire-sud. Blijft uiterst moeilijk.
Zoals de Haussire hier beschreven is, is het eigenlijk een driedelinge heiling: de volledige Gohette alias Trou Bourbon, het (steile!) einde van de Parc à Gibier en het slot van Haussire-sud. Deze variante vind je niet in de "Encyclopédie Cotacol des côtes et cols de Belgique", omdat het dalende deel te lang is volgens de normen van de Encyclopédie.
Daags na de velomedaine me nog eens extra gepijnigd op deze klim waarbij je het gevoel hebt dat er geen eind aan komt .
Blij dat ik het bord zag met de mededeling moeilijkste klim van Belgie.
Ja deze klim is vet! Opgenomen in de Velomediane fiets je vanuit het zuiden La Roche binnen, brug over en met de bocht mee naar rechts. Je ziet links voor je een weg omhoog lopen, dit is één van de varianten van de Haussire. De klim was erg zwaar, maar gelukkig een tweetrapsraket. Er zit niets anders op dan rustig door te peddelen in het lichtste verzet.
Koud na korte afdaling col d'haussire met parc a Gibier gedaan, was al warm na 2 bochten. laatste stukje op Gibier echt eruit geperst, niet kunnen bijkomen op vlak stukje. Dus na het passeren van het hek en meertje (rechts) echt op karakter en kadans omhoog getrappert. De Keuteberg is bij deze vergeleken een KLeuterberg... Wel kicken!
Vandaag de col d'haussire gedaan en was de eerste keer. Inderdaad zeer mooi heb hem rustig aangepakt want was bang om te ontploffen. Maar had op het einde nog overschot dus ga hem de volgende keer iets vlugger proberen oprijden :-).
| 7 km/u | 00:34:44 |
| 11 km/u | 00:22:06 |
| 15 km/u | 00:16:12 |
| 19 km/u | 00:12:47 |
