| Mooi landschap |
| Verborgen juweeltje |
| 3 haarspeldbochten |
| #57 zwaarste beklimming van Dolomieten |
| #98 meeste hoogtemeters van Dolomieten |
| #82 gemiddeld steilste beklimming van Trentino-Zuid-Tirol |
Gardeccia vanuit Pera is een beklimming in de regio Dolomieten. Hij is 6.1 kilometer lang en overbrugt 610 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 10%. Daarmee scoort deze klim 717 klimpunten. De top van de beklimming ligt op 1948 meter hoogte. Gebruikers van climbfinder deelden 3 reviews over deze beklimming en hebben 14 foto's geüpload.
Straatnamen: Strada de Gardecia & SP238
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Doorgaan met Google
Doorgaan met Facebook
Doorgaan met Apple
Aanmelden met e-mail
Rifugio Gardeccia meegenomen tijdens mijn Sella Ronda in 2020. Het profiel van de klim (wat je kan vinden bij aanvang van de klim) zegt in feite alles. In een brandende zon, met weinig of geen schaduw was het harken tot de laatste meter. Vooral de slotkilometers zijn me bijgebleven. Deze leken eindeloos. Desondanks enorm genoten van de spectaculaire uitzichten. Op de top vind je een leuke 'rifugio', waar het zwermt van wandelaars.
Ik besloot dit te proberen op mijn derde fietsdag in Val di Fassa. Die ochtend was ik al de Passo Pordoi en Passo Sella opgegaan, en geïntrigeerd door het Giro-monument aan het begin van de weg besloot ik het erop te wagen. Een van mijn fouten was dat ik het klimprofiel niet had geladen op mijn Garmin, dus het was een uitdaging om het tempo te bepalen door alleen te vertrouwen op de verkeersborden die het klimverloop aangeven.
Dit is een van de zwaarste beklimmingen die ik tot nu toe heb geprobeerd, en een die ik beter met frisse benen had kunnen proberen! Hoe dan ook, langzaam maar zeker sjokte ik over de weg, in gezelschap van vele wandelaars op weg naar de Rifugio.
De klim is spectaculair, je gaat een afgelegen vallei in met de Catinaccio en Torri del Vajolet die boven je uittorenen terwijl je klimt. In de laatste twee kilometer ging het hard, en op een gegeven moment stopte ik een paar seconden om weer op adem te komen. Toen ik weer begon kwam ik erachter dat ik slechts 400 meter voor het einde van de klim had gepauzeerd! haha!
Het panorama en de landschappen zelf zijn zeker de moeite waard!
I decided to attempt this on my third cycling day in Val di Fassa. That morning I already went up the Passo Pordoi and Passo Sella, and intrigued by the Giro monument at the start of the road I decided to venture up. One of my mistakes was not to load the climb profile on my Garmin, so it was a challenge to pace myself by just relying on the road signs that mark the climb progress.
This is one of the most brutal climbs I have attempted to date, and one that would have been better to try with fresher legs to begin with! Anyway, slowly but surely I trudged on the road, in company of many hikers headed for the Rifugio.
The climb is spectacular, you are heading into a secluded valley with the Catinaccio and Torri del Vajolet towering over you as you climb. In the last two kilometers I was pushing hard, and at some point I stopped a few seconds to regain my breath, then as I restarted I found out that I had paused just 400m before the end of the climb! haha!
The panorama and landscapes itself are well worth a visit!
Het feit dat in de Giro van 2011 op de slotklim naar Gardeccia de volgwagens niet mee naar boven reden zegt al veel !
Als je komt vanuit Canazei start de klim (wegwijzer Gardeccia) op het rondpunt, met Giro monument, van de grote rijksweg net voor het dorpje Pera di Fassa. Eerste kilometers word je direct via 2 haarspeldbochten getrakteerd op een muur van gemiddeld +12％ om het Fassa dal uit te klimmen. Doortocht door dorpje Muncion is even een vlakke verademing om nadien zonder verkeer op een smalle weg met prima asfalt continu boven de 10％ het zijdal, de rivier volgend, op te klimmen met het indrukwekkende Catinaccio massief aan rechter zijde.
De laatste steile kilometer van +14％ deed mij volledig tussen mijn fietsframe plooien de aanmoedigingen voor Contador en Nibali op het asfalt ten spijt.
Weg loopt dood aan mooie grote berghut (eten & drinken) die uitvalbasis is voor bergwandelaars.
Na Muncion is er geen gemotoriseerd verkeer toegelaten op uitzondering van de taxi-pendelbusjes die wandelaars vanuit het dal op en af brengen.
Beestige Giro slotklim, kort en krachtig!!!!
| 7 km/u | 00:52:02 |
| 11 km/u | 00:33:07 |
| 15 km/u | 00:24:17 |
| 19 km/u | 00:19:10 |
