Eyserbosweg

Met onze club een route uitgestippeld met 10 klimmetjes uit de Amstel Gold Race. Toen ik de klimpunten en beelden zag van deze klim toch met een bang hartje naar de voet gereden. We hadden o.a. de Keutenberg al achter de kiezen dus ik had al even gevoeld hoe het was om op steile stukken te fietsen (ik fiets nog maar 10 maand dus ik heb bijna geen klim ervaring) en wist dus dat ik hier heel goed moest doseren.

We waren met 8 en al vanaf het begin reden de 3 betere van onze groep weg. Met 5 bleven we dicht bij elkaar, we doseerden goed, maar halfweg de klim zaten we toch bijna allemaal al op onze laagste versnelling. En toen moest het nog beginnen. 1 voor 1 gingen we op de trappers staan wanneer het steilste deel van de klim begon en zo zijn we in groep (en al hijgend natuurlijk) door het bos gereden. Enkel op het einde, wanneer het een beetje afvlakt, viel ons groepje wat uit elkaar.

Hij is dus best wel te doen, ook voor de minder gevorderde fietser, maar je mag jezelf zeker niet voorbij 'fietsen' in het begin :)

Een topper onder de Zuid-Limburgse heuvels en misschien wel dé klim om onder groepsritjes eens naar boven te knallen. Bij herberg Bie de Tantes sla je rechtsaf en kom je zo meteen de Eyserbosweg op. Perfect asfalt en de hoogste stijgingspercentages vind je op het einde. Aan de ‘top’ mooi uitzicht en enkele bankjes waar je kan wachten op je achtergebleven clubmakkers ;-)

Plotsing zegt mijn vrouw we gaan hier links af. We gaan het gewoon doen. De Eyserbosweg op en naar boven. In het begin niet te fanatiek starten, anders kom je later in de klim adem te kort. Een kuitenbijter wil ik niet direct zeggen wel een zware klim. We zijn samen naar boven gepeddeld en op het zware gedeelte was het lastig maar te doen. Boven gekomen moe en voldaan. Aanrader voor de gevorderde fietser.

Deze klim heeft niets met fietsen te maken, maar met harken. Je mag hem echter niet missen, want het is een pareltje.

Ik kan er nog geen vrienden mee worden, met deze kuitenbijter. Het ergste is nog dat je tussen de huizen denkt dat het nog wel meevalt, terwijl het daar al 8％ is. En tussen de bomen heb je dus al een aardige inspanning gedaan, maar dan komt dat extreem steile stukje. Een echte klassieker en daarom altijd doen, maar niet omdat 'ie zo lekker loopt...

Ondanks dat ik er telkens huiverig voor ben, valt deze altijd erg mee doordat ik hem rustig benader. Hij ligt me sowieso beter dan bijvoorbeeld de Keutenberg of Kruisberg, waar het meteen zeer steil wordt. Daarnaast haalt de Eyserbosweg de percentages die het profiel aangeeft niet of slechts gedurende een aantal meters. Dit baseer ik op mijn gevoel (hoef niet uit de pedalen en ik ben niet meer dan een recreatieve fietser) maar ook de percentages van mijn Garmin. Ik denk eerder aan een procent of 14, max 15. Los daarvan is het een heerlijk klimmetje die zeker wel erg pittig is en die ik het liefst ieder ritje meepak. Een aanrader is het zeker :)

In twee woorden: STEIL en PIJNLIJK. Veel lastiger dan de Cauberg en zelfs de Keutenberg. De langzaam toenemende stijgingspercentages trekken je benen leeg, waardoor je uitgewrongen bovenkomt.

Al heel wat klimmen in Zuid-Limburg en omgeving gedaan maar deze Angstgegner tot nu toe links laten liggen. Ik wachtte op een lagere tandwielverhouding voor de fiets maar da's op de lange baan geschoven (niet beschikbaar) dus dan maar met het standaard verzet omhoog gegaan. Ik kon niet meer wachten ;-)
Het was de eerste echte klim van de dag (ik was dus wel lekker fris) en eigenlijk had ik het erger verwacht. Hij is zwaar, heel zwaar, maar ik had geen moment het gevoel dat ik echt het rood in ging. Door de schansvorm kan je steeds meer spanning op de benen brengen. Dat vind ik beter gaan dan bijv. de Gulperberg of de Kruisberg waar je meteen tegen een muur op fietst. Zulke klimmen vallen veel moeilijker te doseren.
De klim zelf heeft helaas weinig uitzicht, klimtechnisch is hij wel heerlijk en hij is natuurlijk beroemd, dus je mag hem inderdaad niet missen. Zonder de AGR-bonus had hij een ster minder gehad.

Absolute klassieker. Weinig toe te voegen aan de eerdere ervaringen. Heerlijk om op de macht naar boven te 'harken'.

De lastigste helling van de klassieke finale van de Amstel, toch? Hij doet echt pijn. En zeggen dat, tot je het bosje in rijdt, je fluitend naar boven kan. Maar die kronkel tussen de bomen, die is echt lastig! Dan kan je nog zo snel gestart zijn, je kan helemaal parkeren. Als je hem afdaalt richting de Fromberg, let dan wel op, want die is echt verraderlijk. Je ziet het aankomende verkeer amper.

De Eyserbosweg kent weinig geheimen, maar dat betekent niet dat hij geen pijn doet. Knappe jongen die op het steilste deel niet uit het zadel springt! Maar het gevoel als je dat stuk gepasseerd bent is heerlijk.

Klassieker in Zuid-Limburg die je niet mag missen! Afslaan in Eys, rechtdoor tot aan het bos, waar de percentages pas echt oplopen. Probeer nog wat over te houden, zodat je op het einde nog lekker door kunt trekken!

Ik fiets mijn tochten vooral op de lange duur, dus nam ik deze klim niet zo snel mogelijk. Maar toch was hij pittig genoeg om de Vrakelberg, die daarna lag, aan te laten voelen als de Mont Ventoux. Het geeft een gevoel van trots als je boven bent op een van de zwaarste klimmen in Nederland, maar verder was er eigenlijk niet zoveel aan. Je begint op een kaarsrechte weg, en als je eenmaal in het bos bent is er niet veel uitzicht, op de auto's die veel te hard naar beneden rijden na. Niet te vergeten het plateau waar je op uitkomt en je altijd wind tegen lijkt te hebben.

Ik had me ingesteld op doodgaan en toen viel de klim zowaar mee. Natuurlijk nog steeds ellendig steil maar ook weer niet zo extreem zwaar als die in mijn gedachten geworden was. Het begin is wel intimiderend als je al honderden meters voor je ziet dat het steiler en steiler gaat worden.

Zoals al zo vaak gezegd hier… doseren, doseren en nog eens doseren. Als je op het stuk tot het bos niet te gek doet, dan kun je die 150m door het bos ook nog wel redelijk doorharken en er, op het vlakkere laatste stuk, een lekkere eindsprint uitgooien. Klein verzetje is voor de mindere goden geen overbodige luxe.

Altijd mooi om de enthousiaste starters onderweg terug te kunnen pakken :) Bijkomend voordeel is dat bijna alle andere klimmen in Limburg een stuk lichter voelen als je deze al gedaan hebt haha

Typisch een klim voor mensen die van steile wand klimmen houden; Keutenberg, Gulperberg, Kruisberg; rechttoe rechtaan het dal uit. waardoor het een stuk gemeen steil wordt. Bij de Eyserbosweg is vooral het laatste stuk het steilst, dus rustig beginnen. Probeer als alternatief ook eens de Eyserweg die naar Trintelen en die bijna parallel loopt , minder bruut maar mooier uitzicht.

Een fantastische klim die alsmaar lastiger wordt. De zendmast lijkt maar niet dichterbij te komen, maar als je er eindelijk bent is de voldoening groot. De Eyserbosweg is loodzwaar, dus spaar je krachten want je zal ze zeker nodig hebben.

Erg pittige klim, maar net kort genoeg om alles eruit te trekken.
Niet te snel starten want het steilste deel komt op het einde..

Absolute hoogtepunt van elk rondje Limburg. Zeker in combinatie met de Kruisberg (vlak er voor) en de Fromberg (vlak erna) is deze beklimming echt killing.

Inderdaad een zware klim maar wordt naar mijn mening een beetje overschat in moeilijkheid. Wel erg leuk doordat hij steeds steiler wordt en hij zo beroemd is. Als je naar het buitenblad kan schakelen na het bos om door te trekken naar de kruising heb je hele goede benen, maar dat is meer een marteling. In 3 dagen Limburg heb ik deze elke dag in de route gedaan omdat hij toch je aandacht blijft trekken. Mooi uitzicht ook vanaf de top (of kruising, waar ik zou stoppen of wachten op je fietsmaat). Volgens deze kaart stopt de klim al wat eerder dan dat eigenlijk zo is, waar de bomen links ook ophouden is eigenlijk de top, daar is die tijd ook van. Meeste Strava segmenten stoppen ook waar de bomen links stoppen.

April 2021 Een rondje kuitenbijters Keutenberg,Kruisberg,Gulperberg en de Eyserbosweg wat betreft de laatste eerst tussen de huizen dan weiland dode knotwilg dan bos (hier zitten de bijters 150m). Gevoel dat ik door een vertraagde achtbaan ben gereden. Nee meer door de bomen het bos niet meer. (zendmast wel gezien)

A;tijd afzien. Vanaf het begin denk je dat je vals plat omhoog rijdt, maar ben je stiekem al enorm aan het klimmen. En dan, wanneer je er bijna bent, moet je nog maar een paar bochtjes...

Doe deze klim altijd opnieuw als ik Lus 2-3 fiets van de Amstel en steeds weer is het hier afzien, de klim begint aan 5％ en loopt geleidelijk op tot 15％+ , met nog een vlakke uitloper waar je terug op adem kan komen!

Lekker lopende klim, niet te lastig. Best volop oprijden...

En toen werd ik wakker uit de droom en werd het een nachtmerrie.

Vanaf het moment dat je de straat inrijdt gaat het stiekem al lekker omhoog maar de percentages merk je niet vanwege de berm aan de rechterkant. Dan een klein stukje open om vervolgens de meest steile bochtencombinatie van Nederland voor je te zien.

Succes!

Beroemde, nee beruchte klim. Vooral zo lastig omdat het percentage oploopt tot 100 meter onder de top!

Pittige klim.
Zwaarste stuk door boven door het bos want je hebt dan stukje net achter de rug van 18％.
Heb hem vandaag nog gefietst .
Mooi uitzicht boven op het plateau op de splitsing bij het bankje.

Samen met de Doodeman de moeilijkste klim van Zuid-Limburg, trekt je benen helemaal leeg. Tijdens de AGR zie je hier mensen langs de weg zitten/liggen omdat deze richting het einde van de rit ligt.

Zeer pittige klim met vooral na de vrije vlakte de venijnige stijging in het bos extra motivatie om boven een korte pauze te nemen en van het uitzicht te genieten.

Wat...een....rotding, denk ik elke keer als ik in het bos beland ben. Ik heb meer vrees voor deze klim dan de Keutenberg of de Doodeman, simpelweg omdat deze klim steeds steiler en steiler wordt en je elke keer in de maling lijkt te nemen. Tegelijkertijd is ie ook heerlijk: echt goed pijnlijk, gevarieerd (start tussen de huizen, middenstuk door de weilanden, eindstuk door het bos, finish op de kale top) en met nog verdomd mooi uitzicht. Ga je voor het eerst fietsen in Zuid-Limburg dat moet deze zeker op de lijst!

Eén van de pittigere en mooiere klimmen van Limburg. De klim begint in Eys en gaat geleidelijk steeds iets steiler omhoog tot het bos, waar de weg naar rechts afbuigt. In het bos gaat de klim steil nog 200 meter verder, en vlakt dan af tot de top op een viersprong. Dus niet te snel starten, dat bekoop je in het bos. Meestal vrij rustig, maar af en toe verkeer beide kanten op.

Een fijne klim om je fietsmaten op achterstand te rijden ;)

Ik denk dat het de zwaarste klim van Nederland is. Hoe voorzichtig je het ook doet, bovenaan is je hartslag maximaal.
Liefhebbers van het steile-wand-rijden kunnen deze berg laten voorafgaan door de Kruisberg en laten volgen door de Keutenberg en de Gulpenerberg. En dat allemaal in een betrekkelijk kort ritje.

Beroemd, druk, maar echt fantastisch als je houdt van steile klimmetjes. Prachtige omgeving (goed wandelen ook overigens) waarbij het helpt als je hem al eens gedaan hebt. Dan kun je beter inschatten waar je gas moet geven, dat is vooral niet te vroeg

Niet uitzonderlijk mooi maar wel uitzonderlijk steil. Toch niet al te lang. Rustig aan beginnen is het devies omdat je hogerop nog energie over moet hebben.

Een van de pittigste in de Zuid-Limburg, maar de bijna 17％ over 150m die hierboven in het grafiekje te zien kan bijna niet kloppen. Dit is nog echt lang geen Sur Steppes of Roche aux Faucons qua steilheid.

Dit is een van die AGR beklimmingen die je niet mag missen als je in Zuid Limburg fietst. Ik heb deze in mijn 2 weken vakantie bewaard voor de laatste dagen, omdat ik als Groninger even het klim gevoel weer wilde hebben voordat ik hieraan begon. Ik ben een gemiddelde klimmer en de Eyserbosweg doet gewoon altijd pijn. Rustig in hoge cadans het eerste stuk op rijden en dan overleven op het steile gedeelte. Die hoge percentages blijven lastig te overbruggen, maar met een gewoon doortrappen mentaliteit kom je gewoon boven ;-)

Camerig mag op papier zwaarder zijn, maar dit vond ik de zwaarste klim die ik de afgelopen 2 weken heb gereden. Prachtige uitdaging.

Au, au, au. Ik vond het een hele prestatie om niet af te stappen. Wat een kreng. Je hoopt dat je nog een lichter verzetje hebt...

Ik heb hier ontdekt dat steeds steiler mij wel ligt, maar het feit dat je in de zomer niet heel goed kan zien (door de begroeiing) hoe ver het nog precies is, maakt het een precair verhaal. Iets te snel te veel kracht en je moet afstappen en samen met alle gewone fietsers naar boven lopen.

Heerlijke klim, samen met Gulpenberg vanuit Partij mijn favorieten (wat raar is voor iets dat pijn doet).

Nog een open deur intrappen? Dit is een rotding, een omgekeerde Keutenberg. Hier worden de 'jongetjes van de mannen' gescheiden. Conditioneel niet in orde? Doe je wandelschoenen maar vast aan.

Dit is absoluut een van de kneiters van Zuid Limburg. Begint al niet kinderachtig, maar het bosstuk is echt afzien voor iedereen met minder talent of conditie.

Ja, een heuveltje, einde is steil maar getrainde mannen hebben het binnenblad hier niet nodig.

Pittige beklimming maar in mijn beleving niet de zwaarste in Limburg. Het laatste stuk is echt zwaar maar omdat je rustig kan en vooral MOET starten is het te doen. Die Kruisberg is echt zwaarder, begint direct al heftig net als de Keutenberg. Doodeman moet ik nog doen.

die boom
waar boogie aan begon te schudden staat rechts voordat je aan het bosgedeelte begint. niet links

Limburgkenner heeft een andere ervaring dan ik. Dit is gewoon afzien.

Mooiste klim van Zuid Limburg. Bouwt lekker op en gaat door een machtig stukje bos.

wanneer je deze klim tot het bos rustig oprijd, is hij te vergelijken met de kruisberg sterker nog. de kruisberg is zelfs zwaarder. iedereen kan hier boven komen, gewoon heel rustig beginnen en dan in het bos ff bijten. bij een juiste kracht verdeling is afzien niet eens nodig!! blaas je jezelf de eerste 600 m op, ja dan wordt het erg zwaar. maar als je alleen wilt bovenkomen moet je gewoon heel rustig beginnen. wat natuurlijk niet geldt als je al veel in de benen hebt zitten

Vandaag toch maar eens de Eyserboschweg geprobeerd: heel rustig begonnen en ja hij is steil............maar wel maar een kort stuk en vlakt vrij snel af. De cauberg heb ik al een tijd niet meer op gereden,maar in mijn herinnering lijken ze toch wat op elkaar.

Enfin,volgende week wil ik eens de Gulpenerberg,proberen...............

Eerst en vooral : wat een schat aan informatie op jouw site, waarvoor dank! Vandaag deze klim voor het eerst gedaan, na de aanloop met Kruisberg. Persoonlijk vind ik het lastiger wanneer de steilste stukken direct vooraan in de klim zitten, zoals bij Kruisberg en Keutenberg. Bij de Eyserbosweg ga je geleidelijk aan dieper en dieper, dat ligt mij blijkbaar beter.

Afgelopen weekend de Eyserbosweg opgefietst.
Hebben er een stevige tour van gemaakt met onder andere de Gulperberg, Kruisberg, Eyserbosweg, Keutenberg en de Cauberg achter elkaar.
Hiervoor hadden we ook enkele gemakkelijke beklimmingen gedaan.
Persoonlijk vond ik de Eyserbosweg eigenlijk de zwaarste. Het is belangrijk dat je jezelf niet voorbij rijdt op het begin, want hij wordt steiler en zwaarder naar het einde toe.
Wanneer je goed gedoseerd hebt dan lukt het wel.

Afgelopen weekend de Eyserbosweg opgefietst.
Hebben er een stevige tour van gemaakt met onder andere de Gulperberg, Kruisberg, Eyserbosweg, Keutenberg en de Cauberg achter elkaar.
Hiervoor hadden we ook enkele gemakkelijke beklimmingen gedaan.
Persoonlijk vond ik de Eyserbosweg eigenlijk de zwaarste. Het is belangrijk dat je jezelf niet voorbij rijdt op het begin, want hij wordt steiler en zwaarder naar het einde toe.
Wanneer je goed gedoseerd hebt dan lukt het wel.

Afgelopen weekend voor het eerst beklommen en hij viel me alleszins mee. Zoals hier al vaker is gezegd: gewoon rustig beginnen zodat je voor het stuk vanaf de knotwilg (die overigens zeker niet dood is) over hebt. Dat hele steile stukje is vervolgens pittig maar ook snel voorbij.

Moeilijke klim, maar pas echt zwaar als je al een paar klimmen achter de rug hebt, het is ook heel belangerijk om je krachten te sparen tot je bij het bos komt want dan begint de ellende pas echt

Samen met de Keuterberg vind ik dit de zwaarste beklimming in Limburg.
Het is zaak om snel in je ritme te komen en niet te laat naar een licht verzet te schakelen
Een mooi gevoel als je boven bent

Vandaag na lange tijd nog eens omhoog. Geweldig gevoel als je boven bent. Leuke klim waar je rustig aan moet beginnen om boven in het bos nog genoeg reserves te hebben om te genieten van het klimwerk.

Ik heb hem vandaag beklommen geweldige berg en daarna de kruisberg

Heerlijke klim. Toen ik er was kon ik het niet geloven. De tips van rustig beginnen en je vooral niet gek laten maken kloppen volledig. Waarvoor dank! Zo bedwing je als amateur deze klim.

Mooie maar zware klim! Donneke, respect dat je dat stuk van 16-17% met de bakfiets omhoog fietst; ik ben de Eysersebosweg ooit met mijn mountainbike opgefietst en moest op dat steilste stuk toch echt ver terugschakelen en naar boven harken. Mijn tip; vooral heel rustig beginnen want de weg wordt steeds steiler. Ik heb Michael Boogerd ooit horen zeggen dat de Eysersebosweg de zwaarste klim van Nederland is, al kan ik me voorstellen dat de Doodeman en Lange Bosweg daar dicht bij in de buurt komen.

Vandaag eerst de Kruisberg opgefietst en aansluitend de Eyserbosweg.
Mooie klim maar zelfs met m'n bakfietsje goed te doen mits je de krachten verdeelt. Vermeldenswaardig is het uitstekende wegdek.

mooie klim maar als je in vorm bent niet heel zwaar.

Mooi dat we in Nederland zoiets hebben.
Prachtig Segment!

Prachtig, maar zeer gemene klim. Wordt steiler en steiler. Maar ook dit jaar is het weer gelukt, zonder de voeten aan de grond te krijgen.

Een gemene klim, lijkt steiler dan dat hij is.

En wat hebben we nu gewonnen ?
' een auto Ferrari ventiel wiel dopje ' ;-)

Prachtige klim in het Limburgse heuvelland waar ik met full carbon als amateur genoeg moeite mee heb. Zwaarste klim in deze regio qua steilheid, dat eerste stuk maakt je al kapot (bij een te hoge snelheid) voor het steilste gedeelte in het bos. Verdeel je krachten dus goed!