Col du Granier vanuit Chapareillan

Een zeer pittige klim met veel variaties in stijgingspercentage. Zeer goede ondergrond, vooral aan het begin van Chapareillan. Je moet je pedaal op het metaal houden als je de top wilt halen...

Een inferno :)
Ik klom in heet weer, rond het middaguur, met heel weinig schaduw (een beetje meer in de tweede helft, maar dat is anekdotisch) en leed zoals ik zelden doe op een pas.
Het begin is niet zo steil, maar als je eenmaal in het zware spul zit, is het helemaal tot het einde.
De hellingen zijn steil, de weinige rustplekken zijn kort en worden onmiddellijk gevolgd door 9-11％ hellingen.
De aankomst op de top is een bevrijding (met een bar voor verfrissingen).

Unaniem, de moeilijkste kant van de Granier pas. Een van de minst bezochte ook (zeker om deze reden :-)) De gemiddelde percentages van het tweede deel spreken voor zich, en bovendien is de helling zeer onregelmatig, met zeer steile stukken die volgen op gemakkelijker stukken. Helaas biedt de beklimming niet veel uitzichten, behalve aan het begin op de bergkam van Montmélian en helemaal aan het eind op de zeer indrukwekkende klif van Granier, die de hele beklimming domineert.

In combinatie met de Cucheron-pas richting Saint-Pierre-d'Entremont en vervolgens de Coq-pas richting Saint-Hugues is het een ideale tocht om de conditie op de proef te stellen... en de kleine remspieren!

Wees voorzichtig als je het in de richting van de afdaling doet, het gaat zeer, zeer snel en de bochten zijn vaak moeilijk te nemen. Vermijd het als je niet zeker bent van je remmen.