Col de la Côte d'Engin is een beklimming in de regio Vogezen. Hij is 20.7 kilometer lang en overbrugt 504 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 2.4%. Daarmee scoort deze klim 191 klimpunten. De top van de beklimming ligt op 794 meter hoogte. Gebruikers van climbfinder deelden 11 reviews over deze beklimming en hebben 7 foto's geüpload.
Straatnaam: D44
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Doorgaan met Google
Doorgaan met Facebook
Doorgaan met Apple
Aanmelden met e-mail
Om een lang verhaal kort te maken, want er zijn al heel wat opmerkingen: gemakkelijke klim door het bos (prachtige herfstkleuren eind oktober). De weg is erg rustig en in goede staat.
Alleen het bovenste deel is sportief interessant. Op te nemen in een langere route om te genieten.
Ik vind de parallelle route via Turquestein-Blancrupt aantrekkelijker en net zo gemakkelijk.
Pour faire court, puisqu'il y a déjà pas mal de commentaires : montée facile à travers la forêt (très belle couleurs d'automne fin octobre). La route est extrêmement calme et en bon état.
Seule la partie supérieure présente un petit intérêt sportif. A intégrer dans un parcours plus long pour se faire plaisir.
Je trouve la route parallèle par Turquestein-Blancrupt plus jolie et tout aussi facile.
Deze dag ben ik speciaal voor deze beklimming afgereisd. Ik rijd op een VAE Moustache racefiets.
Een primeur voor mij, een klim van meer dan 20 km... toegegeven, geen erg hoog percentage. Maar het was een zeer aangename rit, met een prachtig landschap, een prachtig sparrenbos en daardoor een gedeeltelijk beschaduwde weg, een beekje dat langs de weg stroomt, vogels in de bomen... kortom, 1 uur en 15 minuten puur geluk!
Het wegdek is bijna perfect. Tijdens de klim passeerde ik een tiental auto's en motoren. De motoren gaan behoorlijk hard, ondanks de vele borden. Vier vrienden in een rode, witte, gele en grijze Porsche 911 cabriolet, op een ontspannen ritje vanuit Zwitserland.
Geluk, geluk, niets dan geluk... een aanrader.
Ce jour je me suis déplacé spécialement pour cette montée. Je roule en VAE Moustache route.
Une première pour moi, montée de plus de 20 km... avec certes un pourcentage pas très élevé. Mais que cette balade fut agréable, superbes paysages, magnifique forêt de sapins donc une route partiellement ombragée, petit ruisseau qui coule au bord de la route, des oiseaux dans les arbres... bref 1H15 de pur bonheur !
Le revêtement de la chaussée est quasi parfait. Durant cette montée j'ai croisé une petite dizaine de voitures et motos. Les motos roulent assez vite, malgré de nombreux panneaux. Quatre amis en Porsche 911 cabriolet, en balade tranquille, venus de Suisse, rouge, blanche, jaune et grise.
Du bonheur, du bonheur, que du bonheur... je recommande.
Schitterende klim door, zoals @JamesVanderS zo treffend verwoordt, 'een kathedraal van groen'. Heb deze gereden in juli 2022. De weg was smal, maar prima asfalt en zeer rustig. Toch schijnen er meer dan eens motorrijders in de dieptes te verdwijnen gezien het grote aantal waarschuwingsborden. Op km 20 ben je boven en passeer je de waterscheiding Moezel/Rijn. Vandaar is het nog 4 km in een rijtuigje naar de Col du Donon.
Het is een bucolische klim die ik in alle weersomstandigheden heb beklommen... Ik woon in Abreschviller
Bij het verlaten van Abresch, in de lente en de zomer, betreedt men een kathedraal van groen.
Het gaat maar door tot je bij de Marcarerie komt... Rechts, vóór de eerste helling, ontdekken we de hut waar in 2005 "Les yeux clairs" tweede langspeelfilm van Jérôme Bonnell werd opgenomen.
Honderd meter verder staat het boshuis waar Philippe Claudel in 2011 "Tous les soleils" en in 2018 "Aux animaux la guerre" televisieserie (FR3) bewerkte naar de gelijknamige roman van Nicolas Mathieu, geregisseerd door Alain Tasma .
Dan klimt de weg rustig tussen klaterende beekjes, roze rotsen, bosbessen in juni en reusachtige sparrenbomen, tot aan de top, Col de l'Engin.
In het weekend is het er erg druk met gekke motorrijders.
C'est une montée bucolique que j'ai grimpé par tous les temps.. .je vis à Abreschviller
A la sortie d'Abresch' on entre au printemps et en été dans une cathédrale de verdure.
ça "fauplatte" jusqu'à la Marcarerie... Sur la droite, avant les premières pentes, on découvre la cabane ou fut tourné en 2005 "Les yeux clairs" deuxième long métrage de Jérôme Bonnell.
Une centaine de mètres plus loin en contrebas, la maison forestière ou Philippe Claudel tourna "Tous les soleils" en 2011 et en 2018 "Aux animaux la guerre" série télévisée (FR3) adaptée du roman homonyme de Nicolas Mathieu, réalisée par Alain Tasma .
Ensuite la route monte tranquille entre ruisseaux glougloutants, rochers roses , myrtilles en juin et sapins gigantesques, jusqu'au sommet, col de l'Engin.
Le week end , c'est très fréquenté par des motards un peu tarés.
In tegenstelling tot een eerdere vakantie in Frankrijk had ik deze keer gelukkig wel mijn racefiets meegenomen. Wat een goede beslissing! Van Center Parcs in Hattigny is het 15-20 minuutjes rijden naar de voet van deze klim. Vrouw en zoons afgedropt bij het toeristen-stoomtreintje in Abreschviller, en pappa op de fiets de col op. De eerste 10-12 kilometer voelde ik me weer 22 jaar oud. In tijdritstijl ram je de col op met hoge snelheid. Maar ja, met pakweg 2% is dat ook niet lastig. Vrij abrupt gaat het percentage omhoog naar 5-6%, en daar blijft het ook een hele tijd. Moet je opeens weer werken voor je kilometers, en voelde ik me weer 32. Gelukkig is de omgeving prachtig, je rijdt door het bos en een meter of 200 na de top heb je een mooi uitzicht. De laatste 4km dalen naar de officiële col heb ik niet meer gedaan; ik moest terug om bij de aankomst van het treintje te zijn. Zeer de moeite waard deze klim, ook als relatief korte rit voor een 42-jarige met gezin erbij.
Dennis heeft helemaal gelijk. Ik heb exact dezelfde route gereden. Via St.Quirin en Lettenbach begonnen aan de Circuit du Donon. Zo'n 3 uur tot aan de col. 1,5 uur terug op Centerparcs.
Hoi Jasper,
Het is een aanrader! Ik verbleef toen ook bij Centerparcs. Vanuit Abreschviller is de mooiste kant om te klimmen, volledig in de bossen. Er is weinig verkeer. Hoewel de aanloop lang duurt, maakt de omgeving veel goed. De klim wordt daarbij steeds een stukje zwaarder, maar deze col blijft zeer goed te doen. Vlak onder de top, na de enige haarspeldbocht, breekt het steilste stuk aan van zo'n 8%. Ik pakte even verderop bij de T-splitsing rechtsaf de afdaling via Turquestein. In het begin een paar lisitige bochten, maar voor de rest wel lekker meetrappen de hele afdaling!
Veel plezier in die omgeving!
Heeft iemand deze col al gedaan? Ik ga nr Centerparcs les trois forets en deze klim ligt vlakbij. Vorige zomer ben ik al nr de hoge vogezen geweest! Kan iemand hier iets meer over zeggen? :)
| 7 km/u | 02:57:34 |
| 11 km/u | 01:53:00 |
| 15 km/u | 01:22:52 |
| 19 km/u | 01:05:25 |
