| Hidden gem |
| 6 hairpin turns |
| Bad road |
| #57 toughest climb of Hautes Alpes |
| #73 most elevation gain of Hautes Alpes |
| #75 longest climb of Hautes Alpes |
| #61 average steepest climb of Briançon |
Entre les Aygues from Vallouise is a climb in the region Briançon. It is 7.7km long and bridges 479 vertical meters with an average gradient of 6.2%, resulting in a difficulty score of 418. The top of the ascent is located at 1625 meters above sea level. Climbfinder users shared 6 reviews of this climb and uploaded 31 photos.
Road names: Bouara, Le Villard & Les Gressounières
Welcome! Please activate your account if you would like to share something. Look for the verification email in your inbox.
If you want to upload your photos, you need to create an account. It only takes 1 minute and it's completely free.
Continue with Google
Continue with Facebook
Sign up with email
Tastes differ, but I liked the climb to Chambran and the climb to Le pré de Mme Carle more than this one. Of course do all three, fine combo. The worst holes in the road surface were filled in mid-August, but on a small stretch the tarmac disappeared. Not recommended with thin tyres. Bit of walking is also possible, of course.
Smaken verschillen, maar de klim naar Chambran en de klim naar Le pré de Mme Carle konden me meer bekoren dan deze. Natuurlijk doe je ze alle drie, prima combi. De ergste gaten in het wegdek zijn medio augustus gevuld, maar op een klein stukje is het asfalt verdwenen. Geen aanrader met dunne bandjes. Stukje lopen kan natuurlijk ook.
The climb is easy and without too much traffic (departure around midday). Although it is shaded on many sections, there is no wind and in summer it is very hot, fortunately there is a refreshment bar at the finish for those who want it, and a swimming pool for those who want it. The only downside is that the road is in poor condition, especially at the end, and can be a bit dangerous going downhill, as it's also quite narrow once you've passed Villard. I'd recommend it, especially as the scenery is well worth the effort and the climb is fun.
La montée se fait bien et sans trop de traffic (départ vers midi). Bien que ombragée sur de nombreux passages, sans vent et en été il y fait très chaud, heureusement il y a pour ceux qui veulent une buvette à l'arrivée, et l'onde pour se baigner pour ceux qui souhaitent. Seul bémol, la route est en mauvaise état surtout sur la fin et se trouve être un peu dangereuse en descente car elle est en plus relativement étroite une fois passée le villard. Je recommande d'autant plus que le paysage en vaut la peine et que la montée est sympa.
First of all, Vallouise seems like a very pleasant village for a stopover.
And there are plenty of climbs in this pretty area.
Our coastline hesitates for a long time before deciding to be a real coastline. But when it assumes its identity as a coast, it does so rather well: the change to 13％ is well felt.
Rogier's commentary and Martijn's photo had convinced me that the ride was beautiful.
And indeed, it is superb from start to finish. Which isn't often the case. It's powerful and lively. Water is everywhere, always present. The Parc des Écrins is impressive.
The road is in less than perfect condition. Totally degraded on the last kilometre.
You often hit the brakes on the descent...
In short, a real treat! A must-do.
PS: as a bonus photo, a tribute to the sulphurous Madame Carle! Her story is fascinating!
D’abord, Vallouise semble être un village très agréable pour une escale.
Et tout plein d’ascensions dans ce joli coin.
Notre côte hésite longtemps avant de décider d’être une vraie côte. Mais quand elle assume son identité de côte, elle le fait plutôt très bien : le passage à 13％ se ressent bien.
Le commentaire de Rogier et la photo de Martijn m’avaient convaincu que la balade était belle.
Et effectivement, c’est superbe du début à la fin. Ce qui n’est pas si fréquent.
C’est puissant et vivant. L’eau est partout, toujours présente.
Le Parc des Écrins, ça en impose.
La route est dans un état moins que parfait. Totalement dégradée sur le dernier km.
On freine souvent dans la descente…
Bref, un petit régal ! Un incontournable.
PS : en photo bonus, hommage à la sulfureuse Madame Carle ! Son histoire (sa légende) est passionnante !
A lovely and tough climb in a beautiful wooded area. Because of this, you cycle a lot in the shade. The road surface is terrible in some parts, with holes and (especially in the middle) stones on the road. The gradient was not too bad, although it is still steep because of the road surface. Little traffic on the road (cycled around 11:00). The scenery is beautiful on high mountains and with a swirling river almost constantly at your side. However, when descending, you cannot (while riding) enjoy the view. You need your full attention for descending on this steep and bad road! Refilling water is possible in Le Villard.
Een heerlijke en pittige klim in een prachtige beboste omgeving. Hierdoor fiets je veel in de schaduw. Het wegdek is op sommige delen verschrikkelijk, met gaten en (vooral in het midden) steentjes op de weg. Het stijgingspercentage viel mij mee, alhoewel het alsnog pittig is door het wegdek. Weinig verkeer op de weg (gefietst rond 11:00u). De omgeving is prachtig op hooggebergte en met een kolkende rivier bijna constant aan je zijde. Bij het afdalen kan je echter niet (al rijdend) van het uitzicht genieten. Je hebt de volle aandacht nodig voor het afdalen op deze steile en slechte weg! Water bijvullen is mogelijk in Le Villard.
Despite the bad road surface and the many stones on the road, this is one of the most beautiful climbs in the area. Nowhere else do you get so deep into the heart of the Ecrins massif. In terms of traffic, it is here in the summer months in the morning busy with cars of hikers who go to the refuge les Bans, these drive around 15:00 back. In the meantime you have the climb for yourself. Outside July and August you are always alone here.
The view is amazing: beautiful high mountains, large waterfalls, forests full of larches and roaring rivers. Highly recommended if you are not afraid of a lesser road surface.
Ondanks het slechte wegdek en de vele stenen op de weg is dit een van de mooiste beklimmingen in de buurt. Nergens kom je zo diep in het hart van het Ecrins massief. Qua verkeer is het hier in de zomermaanden 's ochtends druk met auto's van wandelaars die naar de refuge les Bans gaan, deze rijden rond 15:00 weer terug. In de tussenperiode heb je de klim voor jezelf. Buiten juli en augustus rij je hier altijd alleen.
Het uitzicht is verbluffend: mooie hoge bergen, grote watervallen, bossen vol lariksen en bulderende rivieren. Een echte aanrader als je niet bang bent voor een minder wegdek.
Super nice, really a must. And do not be put off by the above description of the road surface. It's all true but most of it is fine and if you pay attention you should be fine with an expensive carbon bike. Because it is not a through road you really feel alone in the mountains!
Super mooi, echt een aanrader. En laat je niet afschrikken door bovenstaande omschrijving van het wegdek. Het is allemaal waar maar het grootste deel is prima en als je verder een beetje oplet moet het ook met een duur carbonfietsje best goed komen. Omdat het geen doorgaande weg is waan je je echt alleen in de bergen!
| 7 km/h | 01:06:11 |
| 11 km/h | 00:42:07 |
| 15 km/h | 00:30:53 |
| 19 km/h | 00:24:23 |
