| Piękna sceneria |
| 2 serpentyn |
| #46 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Hautes Fagnes, Eupen i Malmedy |
| #24 wzniesienia z największym przewyższeniem w regionie Belgia |
| #23 najdłuższe wzniesienie w regionie Belgia |
Mont Rigi / Trois Marets to podjazd znajdujący się w regionie Hautes Fagnes, Eupen i Malmedy. Ma długość 11.2 km i pokonuje 330 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 2.9%, co daje wynik trudności 116. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 678 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 11 recenzje tego podjazdu i zamieścili 14 zdjęcia.
Nazwy dróg: Route d'Eupen, Route des Trois Marets & Route de la Baraque Michel
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Kontynuuj z Apple
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Długa wspinaczka z Malmedy przez Mont na szczyt Baraque Michel z najbardziej stromym odcinkiem między 1. a 4. kilometrem. Później jest już płasko, aż do fałszywego płaskiego. Cały podjazd sprawia wrażenie syropowatego ze względu na bardziej szorstki asfalt. Pierwszy odcinek z zakrętami jest nadal przyjemny. Potem robi się nudno na długiej, niemal prostej drodze. Niemniej jednak, świetna wspinaczka.
Lange klim vanuit Malmedy via Mont naar de top van de Baraque Michel waarbij het steilste stuk zich tussen km 1 en 4 bevindt. Daarna vlakt het al naar vals plat. Gevoelsmatig voelt de gehele klim door het ruwere asfalt stroperig aan. Het eerste stuk met de bochten is nog leuk. Daarna wordt het eigenlijk saai op de lange nagenoeg kaarsrechte weg. Desondanks een geweldige klim.
Wspinaczka z dwoma postaciami. Pierwszy piękny odcinek ma charakter nieco przypominający Vosges. Las i mnóstwo zakrętów. Za miejscowością Mont droga przechodzi w długie proste, które słabo się wznoszą. Ta ostatnia część nie jest przyjemnym przejściem, bo co prawda wspinasz się i przez to musisz pedałować, ale nie sprawia to takiego wrażenia.
Klim met twee karakters. Het eerste prachtige deel doet wat Vogezen achtig aan. Bos en veel bochten. Na het dorpje Mont gaat de weg over in lange rechte stukken die flauw stijgen. Dit laatste deel is geen fijne passage omdat je wel stijgt en dus moet trappen maar het niet zo lijkt.
Kręty kawałek na początku to największa frajda: nigdzie nie jest naprawdę stromo, ładna szeroka droga. Następnie staje się długą prostą false flat przez High Fens. To jest dobre na długość, ale jako wspinaczka nie jest lepsze. Dość dużo samochodów'ale biorąc pod uwagę szerokość drogi, to raczej nie jest to problem.
Het bochtige stuk in het begin is het leukst: nergens echt steil, mooie brede weg. Daarna wordt het een lang recht vals plat door Hoge Venen. Dat is goed voor de lengte, maar als klim wordt ie er niet leuker op. Wel vrij veel auto's maar dat is gezien de breedte van de weg niet echt hinderlijk.
Długi podjazd, ale z przyjaznym procentem, choć zmienia się on nieco bardziej niż wskazuje profil. Pierwszy odcinek wije się rozkosznie pod górę i ma prawdziwie górski charakter z czasami ładnymi widokami na dolinę między drzewami. Można też czasem zobaczyć, że trasa ciągnie się daleko nad nami. Druga część jest podobna do wspinaczki z Eupen do Baraque Michel, z długimi prostymi i procentami nieco powyżej false flat. Rowerzyści mają tu jednak do dyspozycji ładną, szeroką ścieżkę rowerową i więcej widoków, bo po drodze jest więcej wrzosowisk. W sumie bardzo fajna trasa, gdzie procenty nie są ciężkie, ale które w połączeniu z długością naprawdę czuć.
Een lange klim maar met een vriendelijk percentage, al wisselt deze wel iets meer dan het profiel aangeeft. Het eerste deel kronkelt heerlijk omhoog en heeft een echt bergachtig karakter met tussen de bomen soms fraaie uitzichten het dal in. Ook zie je soms de route ver boven je verder gaan. Het tweede deel is vergelijkbaar met de beklimming vanuit Eupen naar Baraque Michel, met lange rechte stukken en percentages die iets boven vals plat liggen. Wel ligt er hier voor de fietsers een mooie brede fietsstrook en is er meer uitzicht omdat er meer veengebieden langs de weg liggen. Al met al een heel mooie route, waarbij de percentages niet zwaar zijn maar die je i.c.m. de lengte wel degelijk voelt.
Piękna wspinaczka, jeśli o mnie chodzi. Zrobiłem tylko krętą część i z prostego odcinka skręciłem w prawo w kierunku Longfaye i Ovifat. Nawet tam czeka Cię piękna wspinaczka.
Tros Marets wije się rozkosznie pod górę przez około 5-6 kilometrów. Fajne procenty, piękne krajobrazy, ładne zakręty i doskonała nawierzchnia drogi. Czego więcej mógłby chcieć rowerzysta?
Heerlijke beklimming als je het mij vraagt. Ik heb enkel het bochtige stuk gedaan en ben vanaf het rechte deel rechtsaf richting Longfaye en Ovifat gegaan. Ook daar word je nog getrakteerd op een prachtige beklimming.
De Tros Marets slingert heerlijk naar boven voor een kilometer of 5-6. Lekkere percentages, schitterende natuur, mooie bochten en een prima wegdek. Wat wil een wielrenner nog meer?
Tę najczęściej biorę razem ze wspinaczką z Eupen. Nadal miej w nogach ponad 20 kilometrów wspinaczkowych z 2 podjazdami. Ta strona jest znacznie spokojniejsza i piękniejsza niż ta z Eupen.
Ik neem deze meestal samen met beklimming vanuit Eupen. Heb je met 2 beklimmingen toch meer dan 20 klimkilometers in de benen. Deze zijde is veel rustiger en mooier dan deze vanuit Eupen.
Szczególnie pierwszy odcinek to naprawdę fajna wspinaczka. Ładne zakręty, nigdzie nie jest naprawdę stromo. Również całkiem niezła wspinaczka na rowerze w górę en-groupe. Za Mont i Xhoffraix staje się mniej piękny, a przede wszystkim płaski. Dla ładnej wycieczki w obie strony lepiej skręcić w prawo w kierunku Lac de Robertville.
Jako zjazd droga ta również jest warta uwagi, szczególnie dolny, kręty fragment. Szeroka droga, a sam jeździsz na prawie. Wraz z Aisomont i Rosier jest to jeden z lepszych zjazdów w tym regionie.
Vooral het eerste stuk is echt wel een mooie klim. Mooie bochten, nergens echt steil. Ook wel een klim om en-groupe omhoog te fietsen. Na Mont en Xhoffraix wordt het wel minder mooi en vooral vals-plat. Voor een leuk rondje kun je hier beter rechtsaf slaan richting het Lac de Robertville
Als afdaling is deze weg ook zeker de moeite waard, vooral ook dat onderste bochtige stuk. Brede weg en je rijdt zelf op een voorrangs weg. Samen met de Aisomont en de Rosier wel een van de betere afdalingen in deze regio.
Zrobione wczoraj, żeby skreślić z listy. Na początku z zakrętami jest to fajny podjazd, ale jak już się wyjdzie na długą prostą, to nie ma za wiele do roboty. Potem skręcił w kierunku Signal de Botrange, ale to też nie jest szczególnie warte uwagi.
Gisteren gedaan om van de lijst te kunnen schrappen. In het begin met de bochten wel nog een aardige klim, maar eens je aan het lange stuk rechtdoor zit is er nog weinig aan. Daarna afgeslaan richting Signal de Botrange, maar dat is ook niet bijzonder de moeite.
Trois Marets to wspinaczka na najwyższy punkt Belgii - Baraque Michel. Wspinaczka zaczyna się fantastycznie pięknie w lesie z kilkoma ładnymi zakrętami i hairpinami. Za miejscowością Bévercé zakręty najwyraźniej się skończyły, droga przechodzi w kilka długich prostych, które tylko nieznacznie wznoszą się w górę. Droga jest tu bardzo szeroka i to akurat dobrze, momentami mija nas szybki ruch samochodowy. W powszedni piątek zastałem wspinaczkę dość spokojną. W lecie na pewno jest inaczej.
Na szczycie wspinaczki znajduje się restauracja z dobrym bukłakiem w menu i opcjami napełnienia butelek z wodą.
Trois Marets nie jest szczytem w Ardenach, są za to ładniejsze i trudniejsze podjazdy. Ale jeśli tęsknisz za łatwymi kilometrami wspinaczki po Stockeu, ta wspinaczka jest świetna.
De Trois Marets is een klim naar het hoogste punt van België, de Baraque Michel. De klim begint fantastisch mooi in een bos met een aantal leuke bochten en haarspeldjes. Na het dorpje Bévercé waren de bochten blijkbaar op, de weg verandert in een paar lange rechte stukken die maar heel lichtjes omhoog gaan. De weg is hier erg breed en dat is maar goed ook, op sommige momenten word je gepasseerd door snel gemotoriseerd verkeer. Op een doordeweekse vrijdag vond ik de klim vrij rustig. In de zomerperiode is dat vast anders.
Bovenop de klim is een restaurant met een goede uitsmijter op de kaart en mogelijkheden om je bidons te vullen.
De Trois Marets is geen topper in de Ardennen, daarvoor zijn er mooiere en uitdagender klimmen. Maar als je na de Stockeu smacht naar makkelijke klimkilometers is deze klim zeer geschikt.
Leuke en mooie klim. Iets druk, maar door goede asfalt en fietsstroken goed te doen. Door de afsteek wordt hij inderdaad wat lastiger. Als je in de buurt ben kun je ook de weg tussen Longfaye en Ovifat proberen (vanuit Longfaye het leukst). Staat hier niet geregistreerd maar mooie klim om daarna naar (Lac de) Robertville door steken.
Echt een waanzinnig mooie klim. Zeker in het begin. Door het bochten werk zie je geregeld de hoger gelegen stukken die je nog voor de boeg hebt. Geweldig.
| 7 km/h | 01:35:50 |
| 11 km/h | 01:00:59 |
| 15 km/h | 00:44:43 |
| 19 km/h | 00:35:18 |
