Paisajes pintorescos |
2 curvas cerradas |
#46 ascenso más difícil en la región Hautes Fagnes y Cantones del Este |
#24 ascensos con la mayor ganancia de elevación en la región Bélgica |
#23 ascenso más largo en la región Bélgica |
Mont Rigi / Trois Marets es una subida en la región Hautes Fagnes y Cantones del Este. Tiene una longitud de 11.2 kilómetros y un ascenso de 330 metros verticales con una pendiente de 2.9% en promedio, lo que implica un nivel de dificultad de 116. La cima del ascenso se ubica en 678 metros sobre el nivel del mar. Los usuarios y las usuarias climbfinder compartieron 11 reseñas/historias de la subida y cargaron 14 fotos.
Nombres de los caminos: Route d'Eupen, Route des Trois Marets & Route de la Baraque Michel
¡Te damos la bienvenida! Activa tu cuenta para compartir. Encuentra nuestro correo de verificación en tu bandeja de entrada.
Para cargar tus fotos, tienes que crear una cuenta. Sólo te llevará 1 minuto y es completamente gratis.
Larga subida desde Malmedy por el Mont hasta la cima de Baraque Michel, con la parte más empinada entre los kilómetros 1 y 4. Después ya llanea hasta un falso llano. Después, ya llanea hasta convertirse en un falso llano. Sensacionalmente, toda la subida parece almibarada debido al asfalto más rugoso. El primer tramo con curvas sigue siendo divertido. Después de eso, se vuelve realmente aburrido en la larga recta casi muerta. No obstante, es una gran subida.
Lange klim vanuit Malmedy via Mont naar de top van de Baraque Michel waarbij het steilste stuk zich tussen km 1 en 4 bevindt. Daarna vlakt het al naar vals plat. Gevoelsmatig voelt de gehele klim door het ruwere asfalt stroperig aan. Het eerste stuk met de bochten is nog leuk. Daarna wordt het eigenlijk saai op de lange nagenoeg kaarsrechte weg. Desondanks een geweldige klim.
Una subida con dos personajes. La primera parte magnífica se parece un poco a los Vosgos. Bosque y muchas curvas. Después del pueblo de Mont, la carretera se vuelve larga y recta con una ligera pendiente. Esta última parte no es un pasaje agradable porque sí hay que pedalear pero no lo parece.
Klim met twee karakters. Het eerste prachtige deel doet wat Vogezen achtig aan. Bos en veel bochten. Na het dorpje Mont gaat de weg over in lange rechte stukken die flauw stijgen. Dit laatste deel is geen fijne passage omdat je wel stijgt en dus moet trappen maar het niet zo lijkt.
La parte sinuosa del principio es la mejor: ningún lugar realmente empinado, una carretera bonita y ancha. Luego se convierte en una larga recta en falso llano a través de High Fens. Eso está bien por la longitud, pero como subida no es más divertida. Bastantes coches, pero eso no es realmente molesto dada la anchura de la carretera.
Het bochtige stuk in het begin is het leukst: nergens echt steil, mooie brede weg. Daarna wordt het een lang recht vals plat door Hoge Venen. Dat is goed voor de lengte, maar als klim wordt ie er niet leuker op. Wel vrij veel auto's maar dat is gezien de breedte van de weg niet echt hinderlijk.
Una subida larga pero con un porcentaje amable, aunque cambia un poco más de lo que indica el perfil. La primera parte serpentea maravillosamente hacia arriba y tiene un verdadero carácter montañoso con, entre los árboles, a veces hermosas vistas hacia el valle. A veces puedes ver que la ruta continúa muy por encima de ti. La segunda parte es similar a la subida de Eupen a Baraque Michel, con largos tramos rectos y porcentajes ligeramente superiores al falso llano. Sin embargo, aquí hay un bonito y amplio carril bici para los ciclistas y hay más vistas porque hay más páramos en el camino. En definitiva, una ruta muy bonita, en la que los porcentajes no son pesados pero que, en combinación con la longitud, definitivamente se siente.
Een lange klim maar met een vriendelijk percentage, al wisselt deze wel iets meer dan het profiel aangeeft. Het eerste deel kronkelt heerlijk omhoog en heeft een echt bergachtig karakter met tussen de bomen soms fraaie uitzichten het dal in. Ook zie je soms de route ver boven je verder gaan. Het tweede deel is vergelijkbaar met de beklimming vanuit Eupen naar Baraque Michel, met lange rechte stukken en percentages die iets boven vals plat liggen. Wel ligt er hier voor de fietsers een mooie brede fietsstrook en is er meer uitzicht omdat er meer veengebieden langs de weg liggen. Al met al een heel mooie route, waarbij de percentages niet zwaar zijn maar die je i.c.m. de lengte wel degelijk voelt.
Una escalada encantadora, en mi opinión. Sólo hice la parte revirada y desde la parte recta fui a la derecha hacia Longfaye y Ovifat. Allí también se puede disfrutar de una hermosa escalada.
El Tros Marets serpentea deliciosamente cuesta arriba durante unos 5-6 km. Buenos porcentajes, hermosa naturaleza, bonitas curvas y un buen firme. ¿Qué más puede pedir un ciclista?
Heerlijke beklimming als je het mij vraagt. Ik heb enkel het bochtige stuk gedaan en ben vanaf het rechte deel rechtsaf richting Longfaye en Ovifat gegaan. Ook daar word je nog getrakteerd op een prachtige beklimming.
De Tros Marets slingert heerlijk naar boven voor een kilometer of 5-6. Lekkere percentages, schitterende natuur, mooie bochten en een prima wegdek. Wat wil een wielrenner nog meer?
Suelo tomarla junto con la subida de Eupen. Con 2 subidas, tienes más de 20 km de subida en tus piernas. Este lado es mucho más tranquilo y hermoso que el de Eupen.
Ik neem deze meestal samen met beklimming vanuit Eupen. Heb je met 2 beklimmingen toch meer dan 20 klimkilometers in de benen. Deze zijde is veel rustiger en mooier dan deze vanuit Eupen.
Especialmente la primera parte es una subida muy bonita. Buenas curvas, ninguna realmente empinada. También una subida a la que subir en bicicleta en el grupo. Después de Mont y Xhoffraix se vuelve menos bonito y sobre todo falso plano. Para un buen viaje de ida y vuelta, es mejor girar a la derecha hacia el Lago de Robertville.
Como descenso, esta carretera también merece la pena, sobre todo la parte baja y sinuosa. Carretera ancha y se conduce por una carretera prioritaria. Junto con el Aisomont y el Rosier uno de los mejores descensos de esta región.
Vooral het eerste stuk is echt wel een mooie klim. Mooie bochten, nergens echt steil. Ook wel een klim om en-groupe omhoog te fietsen. Na Mont en Xhoffraix wordt het wel minder mooi en vooral vals-plat. Voor een leuk rondje kun je hier beter rechtsaf slaan richting het Lac de Robertville
Als afdaling is deze weg ook zeker de moeite waard, vooral ook dat onderste bochtige stuk. Brede weg en je rijdt zelf op een voorrangs weg. Samen met de Aisomont en de Rosier wel een van de betere afdalingen in deze regio.
Hecho ayer para poder tacharlo de la lista. Al principio, con las curvas, es una bonita subida, pero una vez que llegas a la larga recta, no hay mucho que hacer. Luego me desvié en dirección a la señal de Botrange, pero tampoco merece la pena.
Gisteren gedaan om van de lijst te kunnen schrappen. In het begin met de bochten wel nog een aardige klim, maar eens je aan het lange stuk rechtdoor zit is er nog weinig aan. Daarna afgeslaan richting Signal de Botrange, maar dat is ook niet bijzonder de moeite.
El Trois Marets es una subida al punto más alto de Bélgica, el Baraque Michel. La subida comienza de forma fantástica en un bosque con algunas bonitas curvas y horquillas. Después del pueblo de Bévercé, las curvas parecen haber desaparecido, la carretera se transforma en unos largos tramos rectos que suben muy poco. La carretera es muy ancha aquí y eso es algo bueno, a veces te adelanta el rápido tráfico motorizado. En un viernes entre semana, encontré la subida bastante tranquila. En el período de verano, esto es probablemente diferente.
En la cima de la subida, hay un restaurante con una buena galleta en el menú y posibilidades de llenar sus botellas de agua.
El Trois Marets no es una de las mejores subidas de las Ardenas, hay subidas más bonitas y más desafiantes. Pero si se anhelan kilómetros fáciles después del Stockeu, esta subida es muy adecuada.
De Trois Marets is een klim naar het hoogste punt van België, de Baraque Michel. De klim begint fantastisch mooi in een bos met een aantal leuke bochten en haarspeldjes. Na het dorpje Bévercé waren de bochten blijkbaar op, de weg verandert in een paar lange rechte stukken die maar heel lichtjes omhoog gaan. De weg is hier erg breed en dat is maar goed ook, op sommige momenten word je gepasseerd door snel gemotoriseerd verkeer. Op een doordeweekse vrijdag vond ik de klim vrij rustig. In de zomerperiode is dat vast anders.
Bovenop de klim is een restaurant met een goede uitsmijter op de kaart en mogelijkheden om je bidons te vullen.
De Trois Marets is geen topper in de Ardennen, daarvoor zijn er mooiere en uitdagender klimmen. Maar als je na de Stockeu smacht naar makkelijke klimkilometers is deze klim zeer geschikt.
Bonita y hermosa subida. Un poco abarrotado, pero gracias al buen asfalto y a los carriles bici, es fácil de hacer. A causa del corte, se vuelve efectivamente un poco más difícil. Si estás en la zona también puedes probar la carretera entre Longfaye y Ovifat (desde Longfaye lo mejor). No está registrado aquí, pero es una buena subida para cruzar después a (Lac de) Robertville.
Leuke en mooie klim. Iets druk, maar door goede asfalt en fietsstroken goed te doen. Door de afsteek wordt hij inderdaad wat lastiger. Als je in de buurt ben kun je ook de weg tussen Longfaye en Ovifat proberen (vanuit Longfaye het leukst). Staat hier niet geregistreerd maar mooie klim om daarna naar (Lac de) Robertville door steken.
Realmente una subida muy bonita. Sobre todo al principio. Debido a las curvas, regularmente se pueden ver las partes más altas que quedan por delante. Realmente genial.
Echt een waanzinnig mooie klim. Zeker in het begin. Door het bochten werk zie je geregeld de hoger gelegen stukken die je nog voor de boeg hebt. Geweldig.
7 km/hr | 01:35:50 |
11 km/hr | 01:00:59 |
15 km/hr | 00:44:43 |
19 km/hr | 00:35:18 |