Mur de Vianden

Oy oy, to jest trudne. Wjeżdżając na tę ścieżkę z głównej drogi, nie do końca widać, jaki to potwór. Od razu zauważasz, jak kiepska jest nawierzchnia drogi. To nie wróży nic dobrego. I rzeczywiście, gdy zbliżasz się do lasu, natychmiast wyskakuje nieprzyjemna ściana. A stromizna rośnie i rośnie. W międzyczasie lawirujesz między kamykami, wybojami i brudem na drodze. Utrzymujesz nacisk na przednie koło, ponieważ w przeciwnym razie całkowicie tracisz przyczepność. "Po 300 metrach będzie po wszystkim" - powiedziałem mojemu kumplowi. Ale nic bardziej mylnego. Droga wypłaszcza się na chwilę, ale potem przed kołami jest już tylko kolejny paskudny odcinek. To sprawia, że ten podjazd jest z pewnością jednym z najtrudniejszych w Ardenach.

Co za wspinaczka! Słyszałem o tym kilka lat temu, wspinaczka była w Jean Nelissen Classic jako finał. Nie chcesz tego zrobić kolarzowi po 200km :-P (skurcz gwarantowany!) Umiarkowana do słabej i brudna nawierzchnia, ale piękne krajobrazy. Gdy wyjdziesz z lasu, wszystko się spłaszczy. Jako wskazówka: przejdź przez drogę i zakończ wspinaczkę na całej długości. Następnie można zawrócić do Vianden przez zbiornik wodny.

Trudny podjazd małą drogą przez las o słabej nawierzchni. Za lasem droga się wypłaszcza i pojawia się widok na zamek Vianden. Ani jednego kurczaka w zasięgu wzroku. Na szczycie można zejść w kierunku zamku.

To jest dosłownie ściana. Całkowicie nieodkryte. Przejeżdżasz obok niego. Nawierzchnia drogi jest szczególnie zła na początku. Jednak jest to miłe wyzwanie, ponieważ dość szybko stuknie ci 20％. Tylko doświadczeni wspinacze wchodzą tu bez demontażu.