Mur de Vianden

Oei oei, dit is een taaie. Als je vanaf de grote weg dit paadje inslaat, zie je nog niet goed wat voor monster het eigenlijk is. Wel merk je direct hoe matig het wegdek is. Dat belooft weinig goeds, denk je. En inderdaad, als je het bos nadert, duikt direct een smerige muur op. En de steilte blijft maar duren. Intussen laveer je tussen de steentjes, hobbels en viezigheid op de weg. Je houdt de druk op je voorwiel omdat je anders helemaal de grip verliest. ‘Na 300 meter is het wel afgelopen’, had ik tegen mijn fietsmaat gezegd. Maar niets is minder waar. De weg vlakt dan wel even af, maar daarna komt er gewoon nog een akelig stuk voor je wielen. Daarmee is deze klim toch wel een van de zwaarsten van de Ardennen.

Wat een klim! Ik had er over gehoord dat de klim een paar jaar geleden als afsluiter in de Jean Nelissen Classic zat. Dit wil je een renner na 200km niet aandoen :-P (kramp gegarandeerd!) Matig tot slecht en vervuild wegdek, maar mooie omgeving. Als je de bossen uit bent gekomen vlakt het af. Als tip: steek de weg over en maak de klim helemaal af naar boven. Je kunt dan terug draaien naar Vianden via het stuwmeer.

Loodzware klim op kleine weg door het bos met slecht wegdek. Na het bos vlakt de weg af en krijg je zicht op het kasteel van Vianden. Verder geen kip te bekennen. Boven kun je afdalen richting het kasteel.

Dit is letterlijk een muur. Totaal onontdekt. Je rijdt er zo voorbij. Het wegdek is vooral aan het begin slecht. Toch is het een mooie uitdaging want al vrij snel tik je de 20％ aan. Alleen de geoefende klimmers komen hier boven zonder afstappen.