2 serpentyn |
#93 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Belgijskie Ardeny |
#26 wzniesienia z największym przewyższeniem w regionie Departament Ardeny |
#26 najdłuższe wzniesienie w regionie Departament Ardeny |
#89 Średnio najbardziej strome wzniesienie w regionie Dolina Lesse |
Côte Marie-Thérèse / Côte des Quatre Chemins z Heer-Agimont to podjazd znajdujący się w regionie Dolina Lesse. Ma długość 4.8 km i pokonuje 220 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 4.6%, co daje wynik trudności 167. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 262 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 5 recenzje tego podjazdu i zamieścili 0 zdjęcia.
Nazwy dróg: Rue du Pont, Rue de l'Église, Rue Haute, Côte Marie-Thérèse & Quatre Chemins (N989)
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Są to tak naprawdę dwa oddzielne podjazdy. Pierwszy prowadzi przez wioskę, a następnie po lekkim zjeździe pnie się stopniowo, ale stabilnie w górę po ładnej drodze w dobrym stanie.
Ce sont vraiment deux ascensions distinctes. la première se fait dans le village, puis après une légère descente, cela remonte, de façon constante mais régulière, sur une belle route en bon état
Trudny podwójny podjazd po ładnej i szerokiej trasie. Czasami może być tu trochę tłoczno. Jeśli na końcu skręcisz w prawo, możesz połączyć się z końcem innego podjazdu. Daje to kolejne fałszywe płaskie kilka kilometrów.
Stevige dubbele beklimming over een mooie en brede baan. Het kan hier wel wat druk zijn soms. Als je op het einde rechts afslaat kan je de verbinding maken met het einde van een andere klim. Hierdoor krijg je nog vals plat van een paar kilometer erbij.
Ta wspinaczka nadal czasem pojawia się w moich koszmarach. Sam w sobie nie jest to aż tak'trudny podjazd - z pewnością pomógł mu świeży asfalt - ale ten podjazd znalazł się na trasie mojej 'Granicy Belgii' po 230 kilometrach z mocno zapakowanym rowerem i pod ołowianym słońcem: puffing!
Deze beklimming komt nog wel eens in mijn nachtmerries voorbij. Op zich niet zo'n zware klim - zeker geholpen door vers asfalt - maar deze klim bevond zich in mijn 'Borders of Belgium' rit op de route na 230 kilometer met een zwaar bepakte fiets en onder een loden zon: puffen!
Podwójna wspinaczka rozpoczyna się po przejechaniu przez piękny most na Mozy (ostatni na terytorium Belgii) w Heer-Agimont. Przez centrum wioski Heer jest nieco trudny podjazd na pierwszy płaskowyż z ładnymi widokami na dolinę Mozy, po czym następuje stromy zjazd do lasu, który zmienia się z powrotem przez kilka zakrętów w nieco dłuższą wspinaczkę na drugi szczyt, który znajduje się na rozdrożu.
Przyjemny dwuczęściowy podjazd w Ardenach z dobrym asfaltem i niezbyt dużym ruchem.
De dubbele klim start nadat je in Heer-Agimont de mooie Maasbrug (de laatste op Belgisch grondgebied) bent over gefietst. Door de dorpskern van Heer is het even pittig tot het eerste plateau met mooi uitzicht over de Maasvallei,gevolgd door een stevige afdaling in het bos die terug overgaat via enkele bochten tot iets langer klimwerk naar de tweede top thv.het kruispunt.
Mooie tweedelige Ardennen klim met prima asfalt en niet te druk verkeer.
fajna wspinaczka, która moim zdaniem składa się z 2 oddzielnych podjazdów. Przebiega na łączniku między Heer a główną drogą między Dinant a Beauraing, mimo to nie jest zbyt źle pod względem natężenia ruchu. Droga została niedawno wyremontowana, więc asfalt jest jak najbardziej fajny. Pierwszy odcinek, który nazwałbym côte de Heer, jest dość stromy, zwłaszcza jeśli zamiast N989 pojedzie się ulicą wiejską Heer. Po szybkim i krętym zjeździe dochodzimy do wzgórza Marie-Thérèse, które wznosi się dość stale. Ładnie osłonięty od słońca i wiatru przez drzewa, możesz tu uwolnić swoje diabły.
leuke klim die in mijn ogen bestaat uit 2 aparte beklimmingen. Ze loopt op een verbindingsweg tussen Heer en de grote weg tussen Dinant en Beauraing, desondanks valt het mee wat betreft verkeer. De weg is onlangs heraangelegd, dus het asfalt is zo gaaf als maar kan. Het eerste stuk, die ik zou côte de Heer zou noemen, is vrij steil, zeker als je de dorpsstraat van Heer neemt in plaats van de N989. Na een snelle en bochtige afdaling, kom je bij de côte Marie-Thérèse die vrij constant doorstijgt. Lekker beschut tegen zon en wind door de bomen kun je hier je duivels ontbinden.
7 km/h | 00:41:25 |
11 km/h | 00:26:21 |
15 km/h | 00:19:19 |
19 km/h | 00:15:15 |