Aachener Wald przez Eberburgweg

Szczególnie piękna wspinaczka całkowicie przez las. Zwykle nie przepadam za tego typu leśnymi wspinaczkami, ale Aachenerwald jest naprawdę świetny. Całkowicie wolny od samochodów, doskonały asfalt, a co mnie uderzyło, to fakt, że w kilku miejscach są nawet podstawowe udogodnienia, takie jak kosze na śmieci, punkty z wodą i toalety.

Wyjątkowo piękna wspinaczka w otoczeniu trzaskającej zieleni. Zaczynasz wśród willi o różnych kształtach i rozmiarach. Wkrótce widać już tylko kilka budynków, ale głównie drzewa. Jak na ten region, wspinaczka jest bardzo długa. Podjazd ten był dla mnie bardzo stabilny. Na zjeździe asfalt nie jest najlepszy.

Wspaniały podjazd, który wspina się równomiernie przez ponad 2 kilometry z prędkością około 8%. Okolica jest bardzo spokojna i jedzie się przez las bez samochodów. Jedynie asfalt może być mocno pokryty liśćmi w okresie jesienno-zimowym.

Dla tych, którzy nie chcą choć raz wjeżdżać na Vaalserberg, jest to świetna alternatywa dla jazdy rowerem do Belgii. Aby się tam dostać, trzeba przejechać przez Vaals, Aachen, ale to sprawia, że ta wspinaczka jest tego warta. Regularny podjazd składa się częściowo z drogi publicznej, a częściowo ze ścieżki rowerowej. Tutaj asfalt jest gorszej jakości, ale w porządku. Jeśli chodzi o krajobraz, od czasu do czasu można wyobrazić sobie siebie na Posbank. Punktem kulminacyjnym jest zakręt.

Bardzo fajny podjazd, najpierw fajna droga wzdłuż jakichś domów i lasu, a potem mała droga w głąb lasu. Na całej trasie asfalt jest w porządku. Mapy pokazują krótki pas szutru, ale cała trasa jest asfaltowa. Podejście następuje po ładnym zakręcie, po którym podążasz grzbietem, tak że czasem możesz spojrzeć w dół po prawej, a czasem po lewej stronie. Przy "Siebenwege" mniej więcej na wprost, tam kolejny prosty odcinek drogi z ładnym zboczem, po którym jest się na szczycie (przy skręcie w lewo).
Przy zjeździe należy uważać, bo tu i ówdzie na asfalcie leżą luźne kamyczki i hairpin nagle pojawia się dość szybko.