Rue Tesny

Steil, steiler, steilst. Moet je een keer gedaan hebben. Stoempen tot aan de begraafplaats, daarna ben je er bijna. Alternatieven zijn de Bois de la Dame (iets makkelijker) of de Rue de Montagnards (net zo pittig!).

Unne sloopkogel. Eén van de zwaardere muurtjes die ik heb gedaan. Vond het een stuk zwaarder dan bijvoorbeeld de Muur van Huy.

Heerlijke karaktervolle klim. Het decor en bij tijd en wijle ook het wegdek helpen een handje bij het afzien. Als je van steil houdt, dan deze zeker niet overslaan. Wij reden hem als eerste in een rondje richting Haute Folie, Cote de Foret, Sur Steppes en wat van de klimmetjes naar het oosten toe: heerlijke ronde met een mooi contrast tussen industrieel en groen, voor ieder wat wils!

Wat een vreselijk steil klote ding, nog zwaarder dan de Rue sur Steppes in Fraipont. Maar ..... je moet hem gedaan hebben. Ging toch prima.

Heel leuke, maar zeer pijnlijke klim met constante stijgingspercentages boven de 12-13pct. Pittiger dan zijn buurman aan de linkerkant

Tof als je zonder afstappen haalt wat mij net niet lukte 😬.. was de eerste klim waarbij ik ooit moest stoppen..al kwam het misschien omdat ik niet helemaal fit was geweest...maar een echte muur..puur voor de echte klimmers.. hier is een bergverzet wel handig...slecht asvalt..maar het heeft wel wat...voor middelmatige klimmers zou ik het niet proberen of gaan lopen..

Wat een beest, zij het kort. Staccato naar boven, een halve pedaalslag per keer. Wanneer je het kerkhof ziet, weet je dat het bijna voorbij is. Heerlijk om gedaan te hebben.

Een iet of wat verborgen klimmetje ten zuidwesten van de Voerstreek, maar zeker de moeite. Loopt parallel met de drukke Rue de Visé en voorlopig vind ik dit de zwaarste klim die ik in België reeds gedaan heb. Het start sowieso al indrukwekkend met meteen na het indraaien richting Rue de Tesny percentages richting 20％, en wie hoopt om ergens even op adem te komen is er aan voor de moeite. Deze klim blijft over de hele lijn indrukwekkend steil en dan is het vooral hopen dat de ketting en het schakelsysteem het houdt, want 1 hapering brengt je meteen tot stilstand. Een aanrader voor de lichtgewichten onder ons!

Verstopt in de MH2D een uitdaging om boven te komen, maar gelukt! Geen bijzonder fraaie klim, dat niet.

Heftig Waals. Zoals zoveel klimmen in de buurt. Het mooie aan dit soort wegen is dat het “gewoon” verbindingen zijn tussen woongebieden. Als je je daar omhoog zwoegt, wordt je op de voet gezeten door een lijnbus die daar de mensen van A naar B brengt.

Enorm zware klim waar maar geen einde aan leek te komen. In de laagste versnelling zetten en dan de meters tot de top aftellen is mijn advies! Wegdek is in ronduit belabberde staat op sommige gedeeltes van de klim, waar je gewoon tussen de gaten in de weg door moet rijden. Niet aan te raden als afdaling.

De Rue Tesny is een moordenaar. Echt mooi kan ik hem niet vinden, maar een uitdaging is het zeker! Vrij onregelmatig nog wel waardoor sommige stukken van 10％ als verlichting voelen. Het klimmetje loopt over een vrij smalle weg tussen de huizen door het bos in. Heel tof als klim, een heel slecht idee als afdaling.

Tijdens de "De Alternatieve 2021" rit realiseerde ik me pas halverwege de klim waar ik precies was. Doorharken dus! Omdat er geen andere renners waren prettig omhoog gereden. Let op als je vanuit de afdaling er aan komt, het is een haakse bocht naar links. Snel schakelen dus, in 2016 zag ik aan het begin een gebroken ketting op de de weg liggen

Hier doen we het voor, wat is dit lekker afzien man. Lekker voorover hangen zodat je niet van je fiets af valt, het eerste stuk is doorbijten. Daarna wordt het ietwat vlakker, maar ga niet te vroeg los want het is toch nog wel een stukkie.
Het wegdek is niet verkeerd en het was er lekker rustig, zeker een dikke aanrader!

De opmerking over het rondfietsen als een nat washandje is waar, na deze klim ben je zo verzuurd dat je met moeite door kunt fietsen. Bij bovenkomst waren een paar minuten herstel een vereiste. Super zwaar, maar door de korte lengte toch de moeite om je kracht te testen.

Als je echt wil afzien dan kan het op dit stukje voor klimgeiten. Helaas wordt hij niet meer vrijgegeven voor lokale fietsevents. Veel valpartijen en vooral veel lopende fietsers waren samen met het slechte wegdek reden om de vergunningen op te schorten.
Als je aankomt vanuit Chefneux heb je al kramp van het remmen op onmogelijk wegdek. Is je fiets al losgerammelt en dan draai je de muur van Tesny op.
Iedere keer weer wil ik blijven versnellen en iedere keer weer gaan mijn benen zich verzetten alsof het niet mag.
Vlakt hij iets af dan weet je dat er nog een steil stuk komt doorzetten en realiseer je dat je aansluitend rustig kunt doortrappen.
Een echte kuitenbijter waar het Eyserbos, Sur Steppes en de Voie de Chars makkelijk bij worden.

Wat een vreselijk rotding! Het asfalt vond ik eerlijk gezegd helemaal niet zo best. Daar kwam bij dat er veel takken en bladeren op de weg lagen. Echt een van de zwaarste beklimmingen die ik ooit gedaan heb. De eerste paar honderd meter zuigen alle kracht uit je benen al weg, en daarna stopt het niet. Het fijne aan deze klim is wel dat je op het eind nog even op kunt schakelen en wat mensen in kunt halen.

De steilste en lastigste beklimming die ik ooit heb beklommen

Echt een heel zware klim. Gelukkig niet te lang, zit constant ruim boven de 10％ met pieken rond en boven de 20％, Geen mooie omgeving, maar toch heeft het wat: het grauwe, de lelijke huizen en bovenaan een begraafplaats. Een aanrader om eens te doen!

Uit “de Hel van Houtepen”, gereden 16-07-2005, toen de Tesny nog haar oorspronkelijk Waals tapijtje had:
Op de Rue Tesny komt de route me met volle teugen tegemoet. Ik heb haar meer dan tien keer beklommen maar steeds weer overmant ze me met haar steilte. Wallonië zelf is hier als concentraat neergedaald. Het wegdek ligt erbij als een skischans na een aanval van Tsjetsjeense rebellen, het mozaïek van huizen links en rechts miraculeus overeind achter dubieuze tuinhekjes, de rommel innig omarmend. De helling is meedogenloos. Links vind je nog een redelijk strookje asfalt maar een dalende tegenligger toetert je ijskoud van zijn territorium af. Dan resten je de schotsen en de gaten. De top is niet te zien, je moet jezelf wijsmaken dat je nog vooruitgaat. Op het moment dat je de dood in de ogen begint te kijken doemt in het bos een kerkhof op. Kerkhoven en funeraria, in deze route ruimer vertegenwoordigd dan stoplichten.

De revanche is er vandaag gekomen! Na o.a. de Voie de Chars en Rue de la Pierre Blanche waren de benen aardig opgewarmd. Na de afslag naar rechts (rechtdoor voor Bois de la Dame) begint de klim makkelijk, maar daarna wordt het steiler en steiler. Tot overmaat van ramp kwam er op het steilste stuk precies een dalende automobilist aan, die gelukkig goed opgevoed was en mij voorliet. Daarna was het harken, harken en nog eens harken, al was ik niet helemaal buiten adem op de top. De klim is gelukkig net niet te lang.

Tijdens de Klimclassic 2015 richtte deze klim een waar slagveld aan. Bijna iedereen stapte af, waardoor ik geen ruimte meer had om door te harken. Deze maand wordt het tijd voor revanche!

Enige waar je voor komt in deze omgeving zijn de paar klimmetjes, de omgeving is namelijk niet echt fraai Dat is dan ook direct de reden om zo snel mogelijk naar boven te rijden, dan ben je weer uit deze 'grijze zone'.

Ik vraag me altijd af waarom iemand in een dergelijke straat zou gaan wonen, maar waarschijnlijk vragen de bewoners zich af wat iemand bezielt om met een fiets naar boven te rijden. Vol op de macht naar boven harken is voor mij de manier om boven te raken, ik zal hierin niet de enige zijn vermoed ik
Mooie killer, een haat-liefde verhouding hou ik eraan over.

Gisteren mijn vuurdoop op de Tesny. Dankzij het mooie asfalt en door een 34/29 combi viel het me mee. Rustig beginnen en pas net voor het kerkhof versnellen. kwam ik redelijk fris boven zodat de volgende 100 km de benen nog goed aanvoelden

Super zwaar. Was speciaal van Lanaken gekomen om hem te doen.
Wou een keer of drie opgeven. Heb gelukkig toch maar volgehouden.
Is echt een beest. Is niks voor beginnelingen.

Inderdaad een zware klim, harken van de 1ste categorie.
Even naar rechts kijken als dat mogelijk is halverwege, mooie doorkijk over Luik.
Na de bocht links ben je bijna boven.
Waarom liggen boven op zware klimmen in België toch altijd begraafplaatsen?

Dit stukje doet mij denken aan een leuke klim vlakbij de Ventoux. Als je die berg beu bent kun je de Col de Nicole pakken, die gaat tot 25% naar boven. Dit zal een goede graadmeter zijn!

Heerlijke beklimming. Echt zwaarder dan Redoute!

Sluit me aan bij Ties en de beschrijving bij deze klim. Wat een beest! De rest van de dag in mijn benen gevoeld, maar toch een kik om boven te komen.

De Klim Classic 2015 had hem in zijn route opgenomen.
Alles behalve leuk...harken om boven te komen.
Maar voor degene die van korte steile klimmetjes houden kan het niet mooier.