De Rugweg is ook wel bekend als het Vijlenerbos en beklimt de Camerig vanaf de zuidkant. De beklimming start nog voor het prachtige Vijlen en loopt richting Vaals. Als de weg buiten het dorp naar links buigt sla je rechtsaf de Rugweg op. Geniet nog even snel van het prachtige uitzicht, want binnen no-time zit je in het bos.
Na de afslag begint de klim goed los te komen. De weg is bijna kaarsrecht, maar het stijgingspercentage fluctueert enorm. Je moet er mee om kunnen gaan. Je zal niet de eerst zijn die zich kapot bijt op deze golvende weg.
Halverwege rijd je langs het verscholen maar legendarische boscafé het Hijgende Hert. Het laatste gedeelte van de beklimming is erg mild. Bij de t-splitsing kun je rechtsaf slaan richting Epen of linksaf richting Vaals.
Straatnamen: Maelisserweg, Vijlenberg & Rugweg
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
De klim start onderin Mamelis op de rotonde en via de Mamelisserweg rij je Vijlen binnen waar je gestaag omhoog gaat richting de kerk. In het dorp een paar hupjes die je weer hoger deel en de rand van het dorp brengen om de Rugweg op te gaan. Het eerste stukje van de Rugweg valt nog mee maar zodra je het pad rechts naar de kruiswegstaties voorbij bent is het tot vlak voor de P-plaats van Het Hijgend Hert toch aanpoten. Daarna is het tot aan de Epenerbaan lekker uitrijden.
Fijne, niet al te moeilijke loper de Camerig op. Prima alternatief voor de andere drukkere wegen naar de top.
Lekker klimmetje man. Perfect om op kracht te rijden, niet steil genoeg om echt kapot te gaan en lang genoeg om je conditie te moeten aanspreken.
Het venijn zit in het begin tussen Mamelis en Vijlen. Een pittig klimmend fietspad langs een bredere weg en in Vijlen zelf enkele klimmetjes afgewisseld met vlakke stukken . Het lijkt eenvoudig zodat je hier te hard naar boven wilt, wat dan zal terug slaan. Zodra je de Rugweg ingaat wordt het lekkerder, met in het begin een fraai uitzicht naar rechts. De klim loopt heerlijk en al snel ben je bij de T-splitsing, naar links en ff uitfietsen.
Geen hoge hellingspercentages dus ook zeker geschikt voor fietsers zonder krachtige klimbenen.
Ik kom meestal vanuit Mechelen, van ver zie je dan al de kerk van Vijlen liggen. Het stukje naar de kerk toe loopt al gemeen op, bij de kerk kan de druk even van de benen voor een klein stukje afdaling. Hier kun je ook je bidon bijvullen bij een watertappunt. Daarna blijft het lekker doorklimmen. Het eerste stukje van de echte rugweg valt nog heel er mee, vanaf het bos wordt het wat meer klimmen. Enigszins trapsgewijs loopt de weg op. Bovenop vlakt het weer heel erg af.
Boven tussen de bomen wil de weg in de herft/winter wel erg lang nat blijven liggen. Ook als het al enkele dagen droog is en de weg overal prima is, kun je hier nog wel rekenen op nat wegdek.
Het is zoals bekend de makkelijkste beklimming het vijlenerbos op, dus ik heb hem gebruikt tijdens een fietsroute met mijn broertje die niet zo van klimmen houdt (we moesten er hoe dan ook overheen gezien de ligging van onze camping). Het is niet een moemaker, maar ook weer niet iets dat je vol omhoog kan knallen. het gaat gewoon geleidelijk omhoog op een rechte maar toch authentieke weg. Door de bossen heen kan deze klim best leuk zijn.
7 km/u | 00:33:23 |
11 km/u | 00:21:14 |
15 km/u | 00:15:34 |
19 km/u | 00:12:17 |