Passo Valparola vanuit La Ila / La Villa

Passo Valparola vanuit La Villa vond ik een mooie beklimming die zeker een flinke omweg waard is. Ik geef deze beklimming 4 en niet 5 sterren omdat het een drukke weg is en de echte schoonheid van de beklimming naar mijn mening pas in de tweede helft van de beklimming zit. Boven op de pas zit een leuk café met schitterend uitzicht. Zeker doen 😀

In mei 2023 een weekje in Corvara vakantie gehad. Prima uitvalsplaats voor meerdere tochten.
Valparola gedaan vanuit Corvara en dan La Ville, de laatste kilometer is wel steiler, op de top prima asfalt, net klaargemaakt voor de Giro 2023 die een paar dagen later passeerde. De moeite waard.

Mooie Passo Valparola opfietsen start langs deze zijde met een viertal haarspeldbochten om La Villa uit te klimmen,gevolgd door brede weg met flauwe bochten onregelmatig klimmend door enkele dorpjes in de vallei van San Cassiano. Je kruist enkele keren een zomers droge bergrivierbedding. Vanaf de brug over de Sciaré in gelijknamig dorpje met campings gaat het terug via haarspeldbochten steil bergop, eerst door naaldwoud gevolgd door rotslandschap met prachtige uitzichten op het imposante Tofana massief.
Even voor de top is er een berghut (eten&drinken) naast een prachtig groen bergmeertje met wat verder het Wereldoorlog I fort Tre Sassi waar toen een soldaat in historisch militaire klederdracht op wacht stond.
Na de pashoogte kan je kort afdalen naar de Passo Falzarego waar men alle kanten (Cortina/Caprile) uit kan.

Niet te onderschatten klim met fantastische uitzichten!

Tijdens mijn rondrit door de Dolomieten in 2017 voor Giro di Kika was het weer de grote spelbreker. Op dag 1 was de Stelvio afgesloten door sneeuw en hagel en dag 3 naar Tolmezzo was met onnoemelijk veel water geen pretje. Uiteindelijk waren wij een van de ca 30 rijders die de rit hebben uitgereden, voor de 120 anderen werd hij geneutraliseerd en werden de rijders met auto's en bussen opgehaald.
We konden dus niet naar San Cassiano fietsen en het leek een fietsloze dag te worden. Eenmaal op de camping werd het ietwat droog en daar er geen sneeuw of onweer in de lucht zat toch de Valparola maar even gedaan die middag.
Het wegdek is super en het was lekker rustig onderweg.
De route loopt door een bosrijk gebied en de uitzichten zijn echt zoals het hoort in de Dolomieten: imposant.
Een deel van ons team ging de Sella Ronda doen, ik hield het bij deze klim en gelukkig want zij hadden nog een pak regen de laatste 30 kilometer.
Door de nevel wel hier en daar beperkt zicht maar er was veel zuurstof in de lucht dus konden we lekker doortrekken.
Eenmaal boven heb je de neiging door te gaan naar de volgende klim en toch een rondje te maken maar aangezien de volgende dag nogmaals de Pordoi etc op het program stond de beentjes even rust gegeven en terug afgedaald naar San Cassiano.
Een mooie klim met fantastische views iets waar je als klimmer erg blij van kunt worden.