Knokteberg

Toch vrij indrukwekkend als je hem in de verte ziet opduiken. 2 keer een iets steiler stuk waarvan het laatste door een stukje bos. Mooi om zo de klim te beëindigen!

Een van mijn all-time favourites in de Vlaamse Ardennen. Goed asfalt, mooi open uitzicht, en uitdagend zonder vernietigend te zijn.

Zware klim waar bij je na paar honderd meter de weg steil omhoog zie lopen.
Net als bij de Eyserbosweg het steilste gedeelte in het bos.

De Trieu is ook zo'n bekende helling die je wel is gedaan moet hebben. Ik had het zelf best lastig op deze klim. Geen idee waarom, want er zijn geen overdreven steile stukken in. Het zwaarste deel ligt wel op het einde en het is oppassen voor passerende auto's op sommige stukken.

Spaar je krachten voor het deel vanaf het huis op de linkse kant. Begint gemakkelijk, maar wordt steiler naarmate je het bosje nadert.
In de bocht klimmen de percentages naar 12-13％.

Als beginnend klimmer heb ik deze lang bewust vermeden omwille van de naam/reputatie deze heeft in de klassiekers, en nam ik de Karnemelkbeekstraat terug na de beklimming van de Kluisberg (vanuit Ruien).
Maar na een 'verplichte passage' (omdat deze in een parcours zat) vind ik deze best wel meevallen, vrij gelijkmatig, eenmaal je je tempo gevonden hebt is het gewoon blijven stampen, waarde Karnemelkbeekstraat eerder een beklimming 'in etappes' is.

De zwaarste klim van alle kanten van de Kluisberg.
Is genadeloos voor mensen zonder parcourskennis. Na het eerste steile stuk in het open veld vlakt het even af. Bij het begin van het bos wordt het opnieuw heel steil net voor de top. Hou dus zeker nog wat over.

In Wallonië noemt men deze klim "côte de Trieu". Ook niet te missen aan die Waalse zijde van de Kluiberg/mont de l'Enclus is de vlakbij gelegen Horlitin.