Holleweg vanuit Kasteel Doorwerth

De naam zegt het al: een holle weg. Vlakt snel af. Leuk in de regio!

Nu een jaartje later heb ik deze weer eens mee gepakt. Ik vind de Italiaanseweg nog steeds de mooiere van de twee. Waarom? Omdat die niet een lange rechte weg is waar je tegenop kijkt het lijkt korter. Het maakt denk ik qua totale moeilijkheid niet heel veel uit.

Lekkere klim over een asfaltfietspad door een fraaie omgeving. Het begin is wat dichtgegroeid en lastig te zien, daarna kom je in een mooi dal met ruimer uitzicht. De weg loopt flink steil naar boven totdat je de holle weg uitfietst, dan is er een plotse overgang naar een vlakker gedeelte. Eén van de toppers in deze streek.

Deze nu al een paar keer met de handbike gedaan en hoewel hij 'moeilijk' begint is ie met een beetje training goed te doen. Wat je niet moet doen, ik spreek uit ervaring is ergens halverwege de eerste 200 meter met je versnellingen gaan pielen. Dan heb je er een lastige aan. Doe je dat niet, en weet je hoe je hem moet nemen dan is het eigenlijk vrij makkelijk. Gewoon door blijven trappen

In voorbereiding op de beklimming van de Mont Ventoux in de omgeving van Doorwerth achtjes gedraaid.
Ik klim niet op snelheid maar gewoon langzaam en relaxed. De Holleweg vond ik wel pittig op het eerste stuk daarna word het makkelijker.

Je kunt hier mooie rondjes rijden om de Holleweg, Italiaanseweg en Boersberg te pakken.

Aanrader wat mij betreft :)

Deze heb ik gedaan tijdens de Gran Fondo Rosa 2022 en daar zat ie in het begin van de tocht. Als ie later in de tocht had gezeten dan had ik er nog een flinke dobber aan gehad vermoed ik, maar nu nog fris dus makkelijk naar boven. Ik wist dat je net na de bocht gelijk het steilste stuk kreeg, dus had ik al licht geschakeld, maar ik zag sommige die dat niet wisten of overmoedig waren en bij hun was het harken. Net als bij z'n buurman, Italiaanseweg, veel zand op de weg, dus opletten bij het opdraaien.

Ik combineer deze vaak met de Italiaanseweg; eerst de Italiaanseweg, dan weer terug naar de Fonteinallee via Heveadorp en daarna de Holleweg. Op een goede dag is deze klim heerlijk om even goed gas te geven. Na het steile begin zwakt hij vrij snel af, maar het is dan nog een heek stuk met zeer hoge hartslag doorbeuken naar boven. Doordat de klim kaarsrecht vooruit gaat is hij qua situering minder spannend dan de Italiaanseweg, maar qua moeilijkheidsgraad wint de Holleweg het zeker.

Lekker steil onderin, uitdaging om als het afvlakt ook wat meer tempo te maken. Je beentjes lopen lekker vol, kan me inderdaad voorstellen dat het zoals Pino zegt een ideale trainingsklim is voor klimintervallen.

Mooi smal fietspad door een koel bos. Vanaf de open Fonteinallee duik je ineens een soort donker gat in. Als er niemand op het fietspad is te vinden, kun je er een leuke wedstrijd van maken met je fietsvrienden. En lang genoeg om vol enthousiasme te beginnen en jezelf ergens tegen te komen. Lekker rechttoe rechtaan in tegenstelling tot veel andere beklimmingen rondom Arnhem waar veel bochten en wisselingen van stijgingspercentages in zitten. Het is geen superasfalt meer en er ligt hier en daar bosmateriaal (takken, zand, bladeren), maar daarom is het wel een stuk rustiger.

Prachtige klim! Vroeguh, toen ik in Wageningen woonde en reglmatig met een nummertje rondreed, was het mijn favoriete trainingsklim. Ooit 3 series van 10 beklimmingen gedaan. Je komt er maar zelden iemand tegen. Omhoog ga je zelden hard genoeg om last van anderen te hebben En omlaag is ieder excuus om wat later aan de volgende beklimming te beginnen geldig.
Allemaal in het pre-Strava/GPS tijdperk.

Mooi rustig weggetje en een echte Holleweg. Gaaf!

Een qua zwaarte vergelijkbare beklimming in deze contreien is de Dunolaan in Heveadorp. Komend vanaf de Veerweg ga je rechtsaf het dorp in en dan de eerste weg links omhoog. De top is gesitueerd op het Dunoplateau, waar de verharde weg overgaat in de onverharde weg. Als je alsmaar rechtdoor blijf fietsen dan kom je uit op de Italiaanse weg in Doorwerth.

Na het eerste stuk van 11% wordt het niet lichter. Het geleidelijk afnemen van het hellingspercentage wordt gecompenseerd door de verzuring van de benen.
Het is een mooi klimmetje om verschillende scenario’s uit te proberen. Eerst eens vol er in vanaf de voet, dan een keer op een klein verzet rustig beginnen en later de snelheid opvoeren. Gebruik Strava en zie wat voor jou het beste werkt.
Ik deed het op de Ventoux. Mijn pr realiseerde ik door het minder steile begin relatief vlot te rijden terwijl ik de keren daarvoor meende de benen te moeten sparen voor het steilere deel.

Hoi ik ben Coen (13 jaar)
Ik heb de Holleweg afgelopen weekend opgereden met Stadsfiets. Dat is echt heel zwaar .het is ziet er makkelijker uit dan het is. Ik moest continu uit het zadel. Het is echt veel lastiger dan de Italiaanseweg

Mooi pad door het bos. Gelukkig is er nog wat asfalt want het houdt niet over. Ook liggen er soms dikke takken op de weg. Af en toe nog wel eens nodig om je zonnebril af te zetten.