El Teide

Deze klim is lang, hou daar rekening mee! Daarmee bedoel ik, voorzie je van voldoende drinken, neem een haalbaar ritme aan (je zal dit een 3tal uren, afhankelijk hoe snel je het doet, moeten kunnen volhouden) Langs deze kant is het steiler dan vanuit Los Gigantes, er zijn ook niet zo veel plaatsen om te bevoorraden. Het begin van de klim is vrij chaotisch, nogal druk verkeer. Let op in de zomer voor wat de warmte betreft! ik zou deze aanraden in het voor of najaar

Deze klim tijdens mijn vakanties al 2x gedaan ter voorbereiding van de Marmotte. 1x vanuit Palmar (Juli), de andere keer vanuit Playa de Las Americas (eind Oktober). Als je vanuit de toeristische gebieden vertrekt (zoals bv los Christianos of hierboven) is het in het begin altijd een beetje uitkijken. Ook al liggen de banen er prima bij, ik blijf het beneden toch niet helemaal fietsvriendelijk gemaakt vinden. De klim dan: deze is lang! Doseer goed en (indien een wattagemeter) probeer je aan een pacing wattage te houden. De zwaarte ligt hem niet in de ％'es maar in de lengte. Het stuk tot aan Villaflor biedt je prachtige open landschappen en uitzichten, maar dit betekent ook dat je knal in de zon rijdt. Zorg dus dat je hier voldoende eet en drinkt. Mijn tip: zorg zelfs dat je 2 drinkbussen volledig op zijn als je in Villaflor aankomt. Er is nog een klein cafétje dat je niet kan missen. Vul hier je drinkbussen terug bij, drink een colaatje en koop een banaan. Vanaf dan duik je het lange laatste gedeelte in. Hier ga je door het National Parque Du Teide. Je hebt hier meer beschutting door de bomen, wat in de zomer zeker welkom is. Hoe hoger je komt, hoe kouder het wordt. In de zomer is het boven op de Teide prima te doen, doe je de klim in het voor- of het najaar; check dan zeker even de temperatuur voor je vertrekt. Het kan er makkelijk 10 tot 15 graden lager liggen dan beneden. Een absolute must do als je van wielrennen en klimmen houdt. Het uitzicht boven op het maanlandschap en de lange rechte lijn met voor je de Teide is gewoon indrukwekkend. Terugkomen en afdalen vind ik het aangenaamste via de weg richting Los Gigantes.

Omdat wij in Palm-Mar verbleven, ben ik van daaruit vertrokken. Daar gaat het licht bergop naar Guaza. In Guaza duik je onder de TF-1 en begint de weg te stijgen met 6 à 7 procent tot aan het 1e ronde punt in Buzanada. Daar sla je linksaf richting Camella, eerst bergaf en vervolgens terug klimmen aan 5-6 procent. In Carmella 2e rotonde richting Arona waar je op de beklimming komt die begint in Los Cristianos. Richting Arona is het toch wat steiler, soms tegen de 9 procent aan. Na 5 km ben je in Arona en sla je links af onder de brug richting La Escalona. Hier begint het echt, na 1 km ben je uit Arona en krijg je de ene na de andere haarspeldbocht voorgeschoteld met als bonus mooie uitzichten op La Gomera en als je geluk hebt (zoals ik, prachtig helder weer rond de 25 graden) kun je ook een glimp opvangen van El Hierro en La Palma. Eenmaal in La Escalona kun je iets zwaarder schakelen of je benen wat zuurstof geven. De percentages gaan wat omlaag (stukken rond de 3 procent met uitschieters tot 10 procent) tot aan Vilaflor. Hier kan je rusten op een terras maar ik ben doorgegaan. Net na Vilaflor weer de ene na de andere haarspeldbocht. Hoe hoger ik kwam, hoe beter ik de omringende eilanden kon zien (inclusief Gran Canaria). Wat een machtige uitzichten. Hier mag je rekenen op 12 km klimmen rond de 6,5 procent. De eerste kms gaat het zelden onder de 7 procent. Na het bos volgt een bocht naar rechts waar een eerste afdaling richting de Teide volgt. Nu volgt een aantal kms waar je goed tempo kan maken en je benen kan laten rusten. Na de Parador volgt nog een kleine 4 km aan 4 procent met uitschieters tot 9,5 procent. En dan volgt de aankomst aan de teleférico van de Teide. Boven was het nog 18 graden (3 dagen later sneeuwde het wel op de top). Het zwaarste moest voor mij nog volgen. Na een aantal km dalen komt nog een venijnige klim voordat je kan afdalen naar Vilaflor, even bijtanken daar en dan nog de prachtige afdaling richting de kust.
Het eerste deel tot Arona rij je tussen het verkeer van de plaatselijke bevolking. Vanaf Arona kom je vooral toeristen tegen die minder respect hebben voor fietsers dan de Tenerifianen. Je wordt voorbijgestoken door huurwagens, bussen (groot en klein), privé-taxis, safari-jeeps, buggy's, moto's en (meest gevaarlijk) quads. Maar wat heb ik genoten van deze klim.

Begin vanuit Los Cristianos aan de zee, heb je de meeste hm van ± 2300 m. Strava begint pas te rekenen voorbij de tweede rotonde. Let op voor de roekeloze Spaanse automobilisten en de gevaarlijke fietspadloze rotondes. Het eerste bord "El Teide" is al zichtbaar. Met 6 a 7％ moet je je kalm houden tot voorbij Arona, je bent nog fris maar de weg is nog lang. Voorbij Arona gaat het beter en hou je reserves voor voorbij het dorpje Vilaflor, vanaf daar gaat het naar 7-8-9％, volgens Garmin, gedurende een 7-tal km. De top is er nog lang niet maar dan kan je het rustiger aan doen. T.h.v. Vilaflor kan er mist-wolken hangen en temp. van ± 10° C, in afdaling toch wat koud zonder bescherming. Een wolkenloos begin is geen garantie voor wolkenloze rit. Enkel een dubbel truitje en lichte handschoenen is voor mij voldoende. Dat er veel plaats is voor fietsers is een lachertje, wel mooie asfalt en auto's houden afstand al dan niet achter u vertrekkende met piepende banden. Genieten kan je pas bij de eerste afdaling na ± 33 km, dan zit je boven de wolken en kan je zeker meerdere keren stoppen voor een foto met de El Teide op de achtergrond. Met het zicht op de telebaan begint de laatste kleine beklimming. Op 2361 m hoogte geeft de zon nu eind okt. zeker 20° C warmte en dat doet deugt. Weinig rustplaatsen daarboven die ingenomen worden door de vele auto's. De afdaling in dezelfde richting naar Los Cristianos is mooi maar hou het veilig, minibusjes haal je makkelijk in en kunnen een last zijn, ik wacht dan een beetje langs de kant. Afdaling voorbij Arona kan zeer winderig zijn en door het drukke verkeer ook gevaarlijk. Mijn afstand => 48.3 km - avs van 10.5 km/h. Tip, je kan de El Teide ook beklimmen vanaf Puertito de Guimar, ook een mooie brede baan en veeeeeel rustiger. Al bij al voor mij een historische klim, nu op naar de Pico Veleta.

Een jaar na dato weer terug en weer een fietsje gehuurd. Nu gelukkig geen 40 graden Celcius wat het omhoogrijden een stuk aangenamer maakte. Gereden vanuit Adeje en via Chio weer terug. Bijgetankt in Villaflor en vervolgens de rit naar het maanlandschap gemaakt. Goed te doen, uithoudingsvermogen vereist.

Prachtige klim en geweldig asvalt!
Mooie ervaring met eerst het wijngebied, wat hoger de bomen, en uiteindelijk lijkt het wel buitenaards als je boven bent met het vulkanisch gebied.

Gelet op de klimpunten de nummer 1 op Tenerife. Een machtig mooie klim waar geen eind aan lijkt te komen. Tot La Camella veel verkeer, maar omdat er een mooie "fietsstrook" naast de rijbaan loopt kan je er veilig fietsen. Na La Camella kan het genieten beginnen. Het is vooral de lengte die deze klim je zware momenten kan bezorgen. Zorg er dus voor dat je voldoende blijft eten en drinken, want als er geen jus meer in je benen zit is het "einde oefening". Na Vilaflor krijg je de moeilijkste kilometers voor de kiezen. Heerlijk moment als je na 32 kilometer een stukje mag afdalen en vervolgens over de vlakte fietst met de imposante El Teide in je gezichtsveld. De laatste kilometers door het vulkaanlandschap zijn zeer indrukwekkend. Een klim om nooit te vergeten!

Een euforisch gevoel om boven te komen. Het voelt alsof je bovenop de wereld staat. Krachtige benen zijn hier zeker van toepassing. En als je je kuiten de hel wilt laten voelen, is dit de klim. Prachtige vergezichten 👌

Mooie beklimming, lang maar zeker niet overdreven zwaar. De laatste kilometers fietste ik door de mist/regen, zodra ik de kraterrand over kwam was het weer volop zon. Maar ja, je moet ook weer naar beneden, de afdaling was dus vooral de 1e helft nat en koud. Al met al een mooie klim.

Prachtige klim, hellingsgraden vallen mee maar door zijn lengte weegt heel zwaar. Meer dan 4u klimmen, verzuring sloeg toe zeker als je op terugweg nog een kleine 200m mag klimmen na 15km afdalen. De eerste helft tot Viaflor was warm, maar november temperaturen. Helemaal boven was het maar 8 graden. Gelukkig wel volledig open dus zon. Neem extra laagje mee voor afdaling in deze periode van het jaar. Unieke ervaring.

Vorige week met gezin en familie op vakantie in Tenerife. Toch maar even een fiets gehuurd.
Uiteindelijk geklommen tot het pompstation in Vilaflor. Het was niet verantwoord om verder te gaan gezien de temperatuur (lokaal rond de 40°) Mooie, lange klim, rustig ondanks de zomerperiode. Kom zeker nog terug, temperatuur was de enige scherprechter, de klim zelf is zéér goed te doen als je eenmaal lekker in de cadans zit. Vilaflor is overigens het laatste punt om bij te tanken, daarna begint het maanlandschap.

De klim begint in stedelijk gebied maar al snel wordt het rustig en rij je door telkens wijzigende omgeving. Prachtige uitzichten worden afgewisseld met uiteindelijk het laatste stuk naar de 'top' met de krater van El Teide op de achtergrond.

Zeer lange klim door een prachtige omgeving die constant verandert. Je rijdt letterlijk over de rand van de krater van de vulkaan en daalt dan iets af om vervolgens weer iets te klimmen. Het wordt nergens echt steil, maar de lengte maakt hem zwaar. Omdat je op zeeniveau begint en tot meer dan 2000m komt is dit toch wel een heel speciale beklimming.
Bovenop is het wegdek niet al te best, met behoorlijk wat putten en gaten.

Geweldige mooie klim die eenvoudig begint. Omdat de klim erg lang is vanaf de voet 52 km is het uiteindelijk een hele uitdaging.

Nog nooit vond ik het einde van een klim zo mooi. Je komt tot aan het bord El Teide en dan daal je nog even en kom je als het ware achter een hoekje richting krater. Ongelofelijk mooi en niet te beschrijven