Côte de Wanne

Man, ik weet niet of het aan mij lag maar dat 2de deel dat na de afdaling begint ziét er niet steil uit, maar ik stond gewoon bijna stil. Wanneer je Lavaux binnenrijdt wordt het wat vlakker maar niet veel later moet je een stevige halve kilometer omhoog. Als je al moe bent zoals ik toen doet dit stuk echt wel pijn.

Mooie, rustige klim.

In de tussentijdse afdaling heb je de nijging om je compleet te laten bollen met het oog op wat nog komen gaat, doch kun je het hier maar beter voorzichtig aanpakken; het is een verraderlijke afdaling.

Hierna gaat het een tijdlang aan 10-11-12％ omhoog. Je kunt dit maar beter rustig aan pakken, anders zou je wel eens jezelf kunnen tegenkomen op de Stockeu

Een lekkere klim? Nah niet echt. Moet je 'm ooit gedaan hebben? Ja dat wel. Het uitzicht is wel mooi tijdens het midden en als je geluk hebt is het stuk door het bos ook mooi.

Als je in Grand-Halleux achter de kerk opdraait en je hebt hem nog nooit beklommen denk je dat je gaat sterven tegen dat je boven bent. Maar na een paar meter is het echt steile werk al gedaan. Toch voor even. Net voor je de bocht naar rechts neemt is er nog een steiler stukje. Deze klim gaat echt in schokken: steilere stukken, minder steile stukken en zelfs korte afdalingen. Die afwisseling zorgt ervoor dat je, eenmaal boven, niet het gevoel hebt van na een Rosier of een La Redoute. Anderzijds is het niet gemakkelijk om op deze klim een versnelling te kiezen en een bepaalde cadans te houden. Je hartslag maakt bokkensprongen. Als je liever een gelijkmatigere klim hebt, kan ik de Côte d'Aisomont vanuit het centrum van Trois-Ponts aanraden. Die komt ook in Wanne boven, maar loopt lekkerder.

Mooie beklimming met fraaie uitzichten. Is nergens echt heel moeilijk.
Zeker meepakken als je in de omgeving bent!

Niet de zwaarste in de buurt, maar door het eerste knikje kom je jezelf al snel tegen op de Wanne. De steiltegraad is hier ook moeilijk te zien. Vanaf het bos valt het goed mee. Persoonlijk vond ik de Wanneranval lastiger.

De Wanne zal me altijd bijblijven als de klim waar ik mijn eerste echte hongerklop heb gehad. LBL Ardennen Classic, 245 km, ik was helemaal niet gewend aan die afstanden en omdat ik nog jong was en alles kon hoefde veel eten tenslotte ook niet. Dat heb ik geweten zeg. De eerste pukkel ging nog heel goed maar aan de voet van de tweede leek het alsof alle energie uit mijn benen wegvloeide. Koud, slap. Een van mijn fietsvrienden (100+ kilo) kwam niet-begrijpend maar genietend voorbij fietsen. Boven was een verzorgingspost waar ik weer enigszins mens werd. Later de Wanne nog een keer gefietst en ik besefte me dat ik helemaal niet had gemerkt dat de klim prachtig is!
Bottom line: Echt een aanrader, maar zorg wel dat je ervan kunt genieten.

Fraaie beklimming met een weids uitzicht, ik geloof in ieder geval vanaf de tussentijdse afdaling. Nergens echt heel steil helaas ;) Wegdek is overal wel goed genoeg.

Deze beklimming is gratis !

Heb daar laatst Tim Wellens voorbij gefietst. Hij stond stil op het steilste stuk. Was veel te hard van start gegaan. De stommerik.

Mooie klim met mooie uitzichten. De variant uit Spineux is zelfs nog mooier en minder zwaar met regelmatige percentages, zeker als je de slechte afdaling wilt vermijden. Zit stevast in mijn wekselijke rondje van Stavelot.

Helemaal eens met wat Yme zegt. Zeer slecht wegdek tijdens de afdaling, maar ook wel een erg mooi stuk klimmen!

het wegdek is bijzonder slecht en de afdaling zou ik zondermeer gevaarlijk willen noemen

het wegdek is bijzonder slecht en de afdaling zou ik zondermeer gevaarlijk willen noemen

Dat eerste stuk nog in Grand- Halleux is veel steiler als in het grafiekje staat.
Bovendien hoort dit gedeelte eigenlijk NIET bij de cote de Wanne.
In toertochten wordt dit er ook vaak bij gerekend.
Het is eigenlijk de cote de Grand- Halleux.
De echte cote de Wanne begint nadat je afdaling hebt gehad.
Het geheel maakt het inderdaad een "lekkere" pittige klim.

Ik kwam op het steilste stuk stil te staan. Stom, veel te hard van start gegaan. Ik werd vervolgens wel voorbij gefietst door Tim Wellens van de Lotto ploeg die daar kennelijk trainde. Elk nadeel heeft dus een voordeel.

Mooie maar zeer lastige beklimming. Het lijkt niet zo stijl, maar niets is minder waar. Zoals in de omschrijving hierboven staat; als je op het einde van de weg rechts afslaat, krijg je het gevoel dat je weer kan fietsen in plaats van stoempen. Dat is werkelijk hoe het voelt. Gewoon volhouden, en probeer dan eens de afdaling naar Trois-Ponts in plaats van Stavelot (tenzij je jezelf nog meer wil pijnigen met de Stockeu). Zeer fijne afdaling, met zachte bochten, heerlijk doorgaan.