Verborgen juweeltje |
28 haarspeldbochten |
#47 zwaarste beklimming van Piëmont |
#71 gemiddeld steilste beklimming van Italiaanse Alpen |
Alpe Quaggione vanuit Montebuglio is een beklimming in de regio Piëmont. Hij is 5.1 kilometer lang en overbrugt 655 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 12.8%. Daarmee scoort deze klim 924 klimpunten. De top van de beklimming ligt op 1160 meter hoogte. Gebruikers van climbfinder deelden 4 reviews over deze beklimming en hebben 10 foto's geüpload.
Straatnaam: Via Alpe Quaggione
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Meer dan tien jaar geleden ontdekt door klimmers, blijft het de zogenaamde derde helling om naar Alpe Quaggione te klimmen, naast de klassieke hellingen vanuit Gattugno en Germagno (met het laatste stuk vanaf Alpe Colla via Alpe Cardello gemeen).
Deze helling kan echter worden gerekend tot de zogenaamde "onverwachte" beklimmingen die grenzen aan het nachtmerrieachtige. De nummers van Montebuglio naar het kerkkruispunt bij Alpe Quaggione zijn een "zware" klim: iets meer dan 5 km, 690m d+ en een gemiddeld stijgingspercentage van 13,6%. Meer dan veel woorden, citeer ik de beschrijving gepost op een forum van fiets- en klimliefhebbers (https://www.freeforumzone.com/d/99485...
"Ik had gehoord dat het verhard was, maar ik had het nog nooit gedaan.
[...omissis...] had hem eergisteren (per ongeluk) gedaan, maar hij vertelde me dat het voor hem'niet zo'n grote klim was.
Gisteravond zei ik in een flits van acute waanzin tegen mezelf "Morgen doen we het"!
Een rustige start en bij Gravellona Toce beginnen we te klimmen (6/7% gemiddeld) richting Casale Corte Cerro.
Hier wordt het wat vlakker en neem je de weg richting Montebuglio.
Op een gegeven moment (ongeveer 3,5 km) is er een kruispunt met een bord waarop staat alpe Quaggione 7 km en dat aangeeft dat je rechtdoor moet terwijl de weg aan de rechterkant via alpe Quaggione heet.
Hier ga je rechtsaf en vergeet je wat hij zei [...].
HET'IS HELEMAAL NIET WAAR!!!!!
5,5 km semi-calvarie bestaande uit hellingen steeds boven de 10% en veel (maar dan ook echt veel) hellingen tussen de 18 en 22% (er'is een stuk van 75 m op de middelste 18,6%).
De eerste 2,3 km op 11,7 medium (er zijn echter bijna 300 m op meer dan 15%), 500 m ademruimte (bij wijze van spreken) op 8% medium en om te eindigen (sic!!!!!) 2,7 km pure waanzin met average op 13% en stijgijzers op 20/22%.
Als klap op de vuurpijl is er een smalle weg, hyper-ultraruger asfalt met korte stukken die bijna erger zijn met bladeren eikels takken etc etc (over het geheel genomen is het echter zeer fietsbaar naar boven maar niet aan te raden naar beneden) die het een strook vrij asfalt maken waar het zelfs onmogelijk is om te zigzaggen.
In de praktijk rijd je altijd op de lijn van de maximale helling in de autovrije ruimten.
Na 40 minuten trance kom je aan bij de laatste 400 m, bijna vlak, die 300 m voorbij (als je vanaf de bekende hellingen klimt) de alpenweide Quaggione stijgen.
Voor mij is dit de zwaarste klim (alles verwijzend naar de vorm van het moment) die ik ooit heb gedaan.
Laten we zeggen dat ik de laatste 2 km alleen met mijn hoofd heb gedaan omdat mijn benen op het kruis lagen.
Het is jammer dat er geen stuk is waar je van het uitzicht kunt genieten (terwijl je trapt).
Het'is allemaal onverbiddelijk in het bos. De HAC5 voor de hele klim (van Gravellona Toce tot de top) zegt 9,8 km en 9,2% gemiddeld.
Bereken dat de eerste 3,5 km aan 5,8%!!!!! zijn.
Hyperstijve wielen met een hoog profiel en ultra-ongeladen om er met een BDC" op te rijden.
Ik denk dat het zinloos is om hier nog iets aan toe te voegen... vergelijkingen met de nabijgelegen Alpe Loccia vanuit Chesio of de beklimming vanuit Luzzogno naar Alpe Vertasca en vervolgens Busca (tot aan de Madoninna - einde van het asfalt) zijn niet de moeite waard om toe te voegen: elke nachtmerrie heeft zijn eigen bijzonderheden...
Om te proberen, met de wetenschap dat als je eenmaal ondergedompeld bent in het dichte bos net buiten Montebuglio, je er pas weer uit kunt als je de kerk bij Alpe Quaggione bereikt. Veel plezier!
Scoperta dai salitomani ormai da più di dieci anni, resta il c.d. terzo versante per salire all'Alpe Quaggione oltre a quelli classici da Gattugno e Germagno (con in comune l'ultimo tratto dall'Alpe Colla passando per l'Alpe Cardello.
Questo versante tuttavia può essere annoverato tra le c.d. salite "inaspettate" tendenti all'incubo. I numeri da Montebuglio al trivio della Chiesa all'Alpe Quaggione sono da salita "tosta": poco più di 5 km, 690m d+ e una pendenza media del 13,6%. Più di tante parole, riporto la descrizione inserita in un forum di appassionati di bici e salite (https://www.freeforumzone.com/d/99485...
"Avevo saputo che era stato asfaltato ma non l'avevo mai fatto.
[...omissis...] l'aveva fatto (per sbaglio) l'altr'anno ma mi aveva detto che come salita non gli aveva detto nulla di che.
Ieri sera in un lampo di follia acuta mi dico "Domani lo si fa"!!
Partenza tranquilla e a Gravellona Toce si comincia a salire (6/7% medio) verso Casale Corte Cerro.
Qui spiana un po' e si prende in direzione Montebuglio.
Ad un certo punto (circa 3.5 km) si trova un incrocio con un cartello che dice alpe Quaggione 7 Km e indica di andare dritto mentre la strada sulla destra si chiama via alpe Quaggione.
Qui si gira a destra e scordatevi quello che ha detto [...].
NON E' VERO NULLA!!!!!
5.5 Km di semi-calvario fatto da pendenze sempre over 10% e moltissime (ma veramente moltissime) rampe tra il 18 e il 22% (c'è un pezzo di 75 m al 18.6% medio).
I primi 2.3 km al 11.7 medio (ci sono comunque quasi 300 m a oltre il 15%), 500 m di respiro (si fa per dire) al 8% medio e per finire (sic!!!!!) 2.7 Km da follia pura con media al 13% e ramponi al 20/22%.
A completare il tutto strada stretta, asfalto iperultrarugoso con brevi pezzi quasi peggio con foglie ghiande rami etc etc (nel complesso è comunque ciclabilissima a salire ma sconsigliatissima a scendere) che la rendono una striscetta di asfalto libero dove è impossibile anche fare lo zig zag.
In pratica si viaggia sempre sulla linea della massima pendenza negli spazi puliti dalle macchine.
Dopo 40 minuti di trance si arriva agli ultimi 400 m quasi piatti che scollinano 300 m oltre (qualora si sale dai versanti conosciuti) il piazzale dell'alpe Quaggione.
Per me è la salita + dura (il tutto riferito alla forma del momento) che abbia mai fatto.
Diciamo che gli ultimi 2 Km li ho fatti solo con la testa perché le gambe erano in croce.
Peccato non ci sia un tratto dico uno dove potersi godere (mentre si pedala) il panorama.
E' tutta inesorabilmente nel bosco. L'HAC5 per tutta la salita (da Gravellona Toce alla cima) dice 9.8 km e 9.2% medio.
Calcolate che i primi 3.5 km sono al 5.8%!!!!!
Sconsigliatissime le ruote iperrigide alto profilo e ultra-sconsigliato scenderci con una BDC".
Penso che sia inutile aggiungere altro... i confronti con le vicine Alpe Loccia da Chesio o l'ascesa da Luzzogno all'alpe Vertasca e poi Busca (fino alla Madoninna - fine asfalto) lasciano il tempo che trovano: ogni incubo ha le sue peculiarità...
da provare, con la consapevolezza che una volta immersi nel fitto bosco appena fuori da Montebuglio, se ne potrà uscire solo una volta raggiunta la Chiesa all'Alpe Quaggione. Buon divertimento!
Uitdagende klim over een smalle weg door het bos, waarvan de helft is afgesloten voor auto's. Echt leuk om te rijden voor wie van zware, gestage beklimmingen houdt.
Te vermijden in de late herfst en winter als de weg vol bladeren ligt en er geen auto's passeren.
Salita impegnativa su strada stretta nel bosco e per metà chiusa alle macchine. Veramente bella da pedalare per chi ama le salite dure e regolari.
Da evitare in autunno inoltrato e inverno in quanto non passando macchine la strada è piena di foglie
Kort maar zwaar, voor wie van veeleisende beklimmingen houdt, is het zeker de moeite waard. Op de top is het panorama opmerkelijk, evenals de malga met zijn kleine kerk en kleine vakantiehuizen. Aanbevolen.
Breve ma dura, per chi ama le salite impegnative è da provare. In cima il panorama è notevole oltre alla malga con chiesetta e piccole casette di villeggiatura. Consigliata.
Dit is er niet een voor de wielertoerist. De weg is een kronkelend geitenpad door een prachtig bos dat er slecht bij ligt en de steile stroken van 14 tot 25 procent duwen je flink in het rood in je kleinste verzet. Voor wie van uitdagingen houdt is het evenwel een absolute must.
7 km/u | 00:44:00 |
11 km/u | 00:28:00 |
15 km/u | 00:20:32 |
19 km/u | 00:16:12 |