Famous climb |
#40 toughest climb of Belgium |
#24 most elevation gain of Pays de Herve |
#84 average steepest climb of Liège Province |
Haute Folie via Rue des Gottes is a climb in the region Pays de Herve. It is 1.7km long and bridges 159 vertical meters with an average gradient of 9.6%, resulting in a difficulty score of 197. The top of the ascent is located at 231 meters above sea level. Climbfinder users shared 15 reviews of this climb and uploaded 6 photos.
Road names: Rue Haute Folie, Rue de Chèvremont, Rue des Gottes & Rue des Carmes
Welcome! Please activate your account if you would like to share something. Look for the verification email in your inbox.
If you want to upload your photos, you need to create an account. It only takes 1 minute and it's completely free.
Wonderful climb. When we rode it on 20/08/2023, the tarmac was very tight or at least certainly not as lousy as you will find on many other climbs in the Ardennes. Certain sections are really steep, so make sure you are a bit trained, otherwise it will be walking.
Prachtklim. Toen wij hem op 20/08/2023 reden was het asfalt heel strak of in ieder geval zeker niet zo belabberd als je op veel andere beklimmingen in de Ardennen wel tegenkomt. Bepaalde delen zijn echt steil, dus zorg dat je een beetje getraind bent, anders wordt het lopen.
One of the most difficult climbs to do in Belgium, due to the percentage and the sometimes poor road surface.
Une des côtes les plus difficiles à faire en Belgique, du fait du pourcentage et de la route dont le revêtement est parfois mauvais.
Number three of the climbs out of the valley, to the right from the roundabout and touching in its title, is the Haute Folie, another name taken from the chastisement of those who once had to conquer it with wooden carts. You had to be crazy to go up this hill. As a reminder of foolish times there is a half hidden prohibition sign at the bottom of the narrow road for trucks over 19 tons; herewith ranked by me in the top ten of remarkable signs. In front of your wheel a steep slope unfolds, tempered by a fairly good road surface and a varied scenery of houses, hedges and meadows. Nowhere is the slope such that you really get into trouble, but far from the smallest you will not be able to change gears. After three quarters of a mile there's a wide bend which could just as well serve as a village square, although the bumper cars with fairground carnival would show a lot of deviation. The bend offers a wide range of gradients and the trimmer who wants to outdo his rivals can put the theory of the shortest distance into practice to his heart's content. But woe betide you if your instincts are too strong: after the bend there's another steep section before you can enjoy the clearing at the top. In my opinion, the Folie is clearly the smaller brother of the Haie des Loups, but to reach the top you will have to accept the remaining slope of the N61.
Nummer drie van de beklimmingen uit het dal, rechtsom vanaf de rotonde en ontroerend in zijn titel, is de Haute Folie, weeral zo’n naam die ontleend is aan de kastijding van zij die hem ooit met houten karren hebben moeten bedwingen. Je moest goed gek zijn om hierlangs omhoog te gaan. Ter herinnering aan dwaze tijden staat beneden aan de smalle weg een half verscholen verbodsbord voor vrachtverkeer boven de 19 ton; bij dezen door mij gerangschikt in de top tien van opmerkelijke signalisatie. Voor je wiel ontrolt zich een in ernst oplopende steilte die getemperd wordt door een behoorlijk goed wegdek en een afwisselend decor van huizen, heggen en weilandjes. Nergens is de helling zodanig dat je echt in de problemen komt maar ver van de kleinste zul je toch niet kunnen schakelen. Na driekwart volgt een brede bocht die evengoed als dorpsplein zou kunnen dienen, al zouden de botsautootjes met kermis toch sterk afwijkend gedrag vertonen. De bocht levert een keur aan verschillende hellingshoeken en de trimmer die zijn rivalen de loef wil afsteken kan hier de stelling van de kortste afstand naar hartenlust in de praktijk brengen. Maar owee als zijn driften hem te veel krachten hebben ontfutseld: na de bocht volgt nog een amechtig stuk stijging voordat je de opklaring aan de top kunt genieten. De Folie is met naar mijn beleving duidelijk de kleinere broer van de Haie des Loups maar om helemaal boven te komen zul je toch de resterende helling van de N61 voor lief moeten nemen.
Haute Folie means the "high madness" and with that the namesakes are absolutely right. What an incredibly tough climb this is. One of the toughest in this region.
Haute Folie betekent de "hoge gekte" en daarmee hebben de naamgevers helemaal gelijk. Wat een ongelofelijk zware klim is dit. Een van de zwaarste in deze regio.
At the beginning of the climb there is a good, I first thought to read 14%.... A little later I saw that it was 19. The climb continues, the asphalt is not always good, quite narrow and... There is oncoming traffic. But it's a great climb!
Aan begin van klim staat een goed, ik meende eerst 14% te lezen.... iets later zag ik dat t 19% is. Het klimt een eind door, asfalt is niet altijd even goed, vrij smal en... er is tegemoet komend verkeer. Maar wel een geweldige klim!
The spawn of the Land of Herve, or rather, Herve hell. What a wall. I would not like to do a slope test with the car here, let alone cycling it up the big slab. Nevertheless, the asphalt is of 'Belgian quality'. The landscape is really, no idea how beautiful, because I think nobody sees anything else than the tarmac two meters in front of them. If you then take the Cote du Foret, Sur Steppes, Dumoulin's favourite little climb (it just depends on what you like...), Cote de Trassenster and Drolenval, you will have accumulated quite a lot of lactic acid with which you will have enough milk for the whole week.
De kuitbijter van het Land van Herve, of beter gezegd, de hel van Herve. Wat een muur. Ik zou niet graag een hellingproef met de auto hier willen doen, laat staan dat ik hem op de grote plaat naar boven fiets. Desondanks is het asfalt van 'Belgische kwaliteit'. Het landschap is werkelijk waar, geen flauw idee hoe mooi, want ik denk dat niemand iets anders ziet dan het asfalt twee meter voor zich. Als je hierna de Cote du Foret, Sur Steppes, Dumoulin's favoriete klimmetje (is maar net wat je leuk vindt...), Cote de Trassenster en Drolenval pakt, heb je behoorlijk wat melkzuur opgestapeld waarmee je genoeg melk hebt voor de hele week.
In this region you'll find more of these stunners. On a tour of 30-40 km, you can easily find 8 of them.
Very tough climb.
The name is not stolen. I must say. I thought I was doing well, until I was put in my place by a local cyclist.
Maybe it had been too long since I had passed there.
In deze regio vind je wel meer van deze patsers. Op een toereke van 30-40 steek je zo een 8-tal van deze kleppers er in.
Zeer zware klim.
De naam is dus niet gestolen. Ik moet zeggen. Ik dacht dat ik er goed aan bezig was, tot ik door een plaatselijke wielertoerist op m'n plaats werd gezet.
Misschien was het te lang geleden dat ik er nog gepasseerd was.
Pure horror. There is no other way to describe this climb. Poor tarmac, very steep and no time to rest. At the bottom of the typically Belgian ugly roundabout, quickly make sure you have the first meters behind your wheels, and then this climb immediately shows its true nature. Already at the first turn to the left you see that the road gets hallucinatingly steep and you lose all your speed. You have to work hard until the top. Only at the chicane you can rest a bit if you take the outer curves, but apart from that it doesn't level off anywhere. Suddenly you are at the top of the larger road, as far as 'suddenly' applies to 10 minutes toil over 1 kilometer. At the top I was glad I had checked the profile here beforehand, because it ensured that I had anticipated the second steep part and had therefore placed a small tempo switch. It doesn't get as steep as the first part, but still you fall completely silent again and end the climb with a heart rate of 200+. A must to have done this once, but now the day after I am not really jumping to do it again. This is not climbing but pure self-flagellation.
Pure horror. Anders valt deze klim niet te omschrijven. Matig asfalt, bloedsteil en geen enkel moment om uit te rusten. Onderaan typisch Belgisch lelijk bij de rotonde, gauw zorgen dat je de eerste meters achter de wielen hebt, en dan laat deze klim direct zijn ware aard zijn. Al bij de eerste bocht naar links zie je dat de weg hallucinant steil wordt en raak je al je vaart compleet kwijt. Harken tot aan boven. Alleen bij de chicane is er nog een soort uitrusten mogelijk als je de buitenbochten neemt, maar verder vlakt het nergens af. Ineens ben je bij de wat grotere weg bovenaan, voor zover 'ineens' van toepassing is op 10 minuten zwoegen over 1 kilometer. Boven was ik blij dat ik het profiel vooraf gecheckt had hier, want het zorgde ervoor dat ik het tweede steile gedeelte voorzien had en dus even een kleine tempoversnelling had geplaatst. Zo steil als het eerste stuk wordt het niet maar evengoed val je weer volledig stil en eindig je de klim met hartslag 200+. Wel een must om deze een keer gedaan te hebben, maar ik sta nu de day after nog niet echt te springen om 'm weer te doen. Dit is geen klimmen maar pure zelfkastijding.
I've never panted like that on a climb before. At that bend you don't know what you see. Probably this one is harder than the Voie des Chars, here it stays for almost a kilometre above 10 percent, the Voie has some points where you can recover a bit.
Nog nooit zo gehijgd op een klim. Bij die bocht weet je niet wat je ziet. Waarschijnlijk is deze lastiger dan de Voie des Chars, hier blijft het bijna een kilometer lang dik boven de 10 procent, de Voie heeft nog wat punten waar je enigszins kunt herstellen.
What a wrecking ball, moderate road surface, mostly straight ahead, you don't really have a target. I already had the Rue Tesny in my legs, the Haute Folie felt a bit heavier, especially because of the length. This could also be because I was a bit fresher on Rue Tesny. Definitely a must to do, has the most climbing points in the land of Herve on the website.
Wat een sloopkogel, matig wegdek, veelal rechtdoor, hiermee heb je niet echt een richtpunt. Ik had al de Rue Tesny in de benen, de Haute Folie voelde nog wel wat zwaarder met name vanwege de lengte. Kan echter ook komen doordat ik nog wat frisser was op de Rue Tesny. Zeker een aanrader om eens te doen, heeft de meeste klimpunten in het land van Herve op de ze website.
Today on the way home I doubted whether I would drive up Haie des Loups or Haute Folie towards Beyne-Heusay.
I chose to do the latter. I've wondered several times why I made this choice.... rake up to the top!
Vandaag op de weg naar huis getwijfeld of ik Haie des Loups of Haute Folie zou oprijden richting Beyne-Heusay.
Ik koos ervoor om die laatste te doen. Ik heb me meermaals afgevraagd waarom ik deze keuze maakte... harken tot boven!
Heavy climb!
Zware klim!
Just do it once.... but it's heavy!
Gewoon een keer doen....maar wat istie zwaar !
Very steep climb, although in my experience Rue Tesny was even steeper and therefore harder.
From the top of the Haute Folie I also did the Haie des Loups. There are several routes from the top of Haute Folie to the foot of Haie des Loups. You can turn left at the top and take the N621 (shortest route, good asphalt, busy), turn right at the top via Rue de la Beole and Rue de la Pierre Blanche (good asphalt, quiet) and turn right via Rue de la Beole and Rue Fond des Bois (terrible asphalt, very dangerous).
Erg pittige klim, al was in mijn beleving Rue Tesny nog iets steiler en daarmee zwaarder.
Ik heb vanaf de top van de Haute Folie ook nog de Haie des Loups gedaan. Er zijn verschillende routes van de top van Haute Folie naar de voet van Haie des Loups. Je kan bovenop linksaf en via de N621 (kortste route, goed asfalt, druk), op de top rechtsaf via Rue de la Beole en Rue de la Pierre Blanche (prima asfalt, rustig) en rechtsaf via Rue de la Beole en Rue Fond des Bois (abominabel asfalt, levensgevaarlijk).
7 km/h | 00:14:10 |
11 km/h | 00:09:01 |
15 km/h | 00:06:36 |
19 km/h | 00:05:13 |