Snijdersberg

Kolejny prawdziwy pogromca łydek. Po naprawdę doskonałym asfalcie, droga wzdłuż linii kolejowej już ładnie się wspina. Dojeżdżamy do ładnego zakrętu, a potem zaczyna się prawdziwa wspinaczka. Przez następne 200 metrów droga pnie się nieprzerwanie w górę o 12％ / 13％. Trzeba się trzymać, ponieważ po wjeździe do Geulle droga się wypłaszcza. Chociaż droga nadal wspina się w wiosce przez dość długi czas.

Piękny podjazd z jednym z najpiękniejszych zakrętów hairpin w Holandii. Do czasu tunelu pod torami jest jeszcze w miarę luźno. Po tunelu widzisz, że droga wznosi się imponująco, ale jeśli myślisz, że to jest trudna część, będziesz rozczarowany. To dopiero za spinką, gdzie droga wznosi się brutalnie między jakimiś willami's. Nie trwa to długo po czym droga wypłaszcza się i w terenie zabudowanym z "załamaniem" zmienia się na półpłaski. Drobna nawierzchnia drogi w otoczeniu głównie zieleni.

Mały potwór, jak dla mnie. Początek jest jeszcze pełen nadziei, ale po pierwszym zakręcie to uczucie szybko się kończy. Rzeczywiście ściana, przed którą stoisz. Cierpienie nie trwa zbyt długo, ale mimo to jest bardziej niż pikantne.

Naprawdę uważam, że jest to strasznie trudna wspinaczka. Czuje się jakbym wjeżdżał w ścianę za każdym razem. Również dość mocno obciążone ruchem ulicznym.

Pikantna wspinaczka. Miło, że raz się przejechało. Jeśli mieszkasz w okolicy i nie masz ochoty na dalekie wypady, możesz się tu dobrze bawić i ciągle jeździć na okrążenia. Poza tym zbiera się dużo więcej wysokościowców, niż gdybyśmy mieli jechać w góry. (Snijdersberg, Moorveldsberg, Slingerberg) Kiedy schodzi się z Moorveldsberg, naprawdę trzeba uważać. Bo na dole pojawia się ostry zakręt w prawo z kiepskimi widokami, zaraz za nim mały tunel po lewej, z którego nagle może wyjechać samochód. Bądźcie więc rozsądni i nie zbliżajcie się do Snijdersberg z pełną prędkością.

Miła rozgrzewka podczas jazdy na południe z centralnej Limburgii. Podbieg nie jest zbyt zły, a w środku jest mały stromy kawałek, który potem się wypłaszcza.