Rue de Borre z Argenteau

Droga zaczyna się normalnie, ale po trzymaniu się prawej strony robi się znacznie węższa. Po następnym zakręcie natychmiast zatrzymujesz się, zderzając się ze ścianą. Asfalt w tym miejscu jest wręcz kiepski, co czyni podjazd jeszcze trudniejszym. O dziwo, nawierzchnia drogi staje się znacznie lepsza, gdy wjeżdża się do lasu, a gdy procenty również nieco spadną, nadal można cieszyć się wąską drogą (bardziej przypominającą asfaltową ścieżkę) przez piękny las. Pod koniec droga wspina się w kierunku domu, a za zakrętem mijamy przeszkodę, po której następuje kilka metrów szutru, aż do ponownego dotarcia do drogi.

Odkryte wcześniej przez przypadek. Ta mała droga ma ledwie szerokość samochodu więc lepiej, żeby nie trafił na nadjeżdżający samochód. Upewnij się, że zmieniasz małe w czasie przed drugim zakrętem lub masz gwarancję, że postawisz nogę. I mogę powiedzieć. 😊 Więc mój czas wspinaczki nie ma znaczenia. Ponowne wyruszenie w drogę jest prawie niemożliwe. Zdemontowany.... najpierw przełączył się na najmniejszy bieg, a potem z dużym trudem wyjechał. Na wynos, jeśli jesteś w okolicy.

W zasadzie nie zaleca się tego robić na rowerze szosowym. Krótka, ale ciągle stroma wspinaczka. Wąska ścieżka i fatalna nawierzchnia drogi jeszcze bardziej utrudniają sprawę. Raczej wspinaczka do zrobienia z MTB.

Piękna wąska i stroma wspinaczka. Tylko asfalt u podstawy jest kiepski, a u góry ten szutrowy parking jest daleki od ideału. Mimo wszystko warto włączyć do jazdy!

Wspaniała wspinaczka. Wąska i bardzo stroma ścieżka przez piękny las.
Po wejściu na szczyt wychodzimy na rampę z małą łatką szutru. Zejdź z roweru i po 10-metrowym spacerze możesz kontynuować, np. w kierunku zjazdu z Rue de Richelle.